Ζούμε σε θάλασσα πετρελαίων

Ο υπουργός Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού μόλις είχε πάρει τα πορίσματα των μελετών και ήταν ενθουσιασμένος. Στο υπέδαφος του βυθού της Κύπρου υπάρχει απροσδιόριστα μεγάλο κοίτασμα υδρογονανθράκων.


Ρωσικές έρευνες, αλλά και τα πορίσματα της νορβηγικής εταιρείας που ενεργούσε κατ’ εντολή της Δημοκρατίας, συγκλίνουν σε αυτό που πρώτοι είχαν εντοπίσει ακόμη και προ της εισβολής οι Αμερικανοί. Η Κύπρος περιβάλλεται, τουλάχιστον, προς τα βορειοδυτικά, από υπόγειες λίμνες πετρελαίων. Πώς βρέθηκαν όμως τα πετρέλαια στον τόπο μας; Μια γεωλογική ανασκόπηση βάσει επιστημονικών ερευνών θα μας κατατοπίσει γιατί.

Στις εκβολές των ποταμών και στα μαλακά ιζήματα που έφεραν οι πλημμύρες από τις κορυφές των βουνών αναπτύχθηκαν με χημικές αντιδράσεις οι υδρογονάνθρακες στη Μεσόγειο. Η γη μας ευλογήθηκε από το δημιουργό να είναι από τις τελευταίες που θα διαθέτουν πετρέλαια μετά την εξάντληση του μαύρου χρυσού σε πολλές περιοχές του κόσμου. Ήδη, σε άκρως απόρρητες εκθέσεις που βρίσκονται στη διάθεση της Κυβέρνησης της Κύπρου, του Ισραήλ και άλλων γειτονικών χωρών, η περιοχή μας αναφέρεται ως θάλασσα υδρογονανθράκων. Τα οικόπεδα 11 και 12 της Θαλάσσιας Οικονομικής Ζώνης της Κύπρου στέκουν κυριολεκτικά πάνω στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που είναι η εξαερωμένη μορφή του. Στα βάθη της Μεσογείου στους δρόμους των μίνι ελεφάντων και λιονταριών βρίσκεται ο μαύρος χρυσός.

Όταν στράγγισε η Μεσόγειος…
Οι επιστήμονες λένε ότι πριν από έξι εκατομμύρια χρόνια η Μεσόγειος στέγνωσε όταν η σεισμική δράση ξεπέταξε ψηλότερα το πέρασμα του Γιβραλτάρ.
Οι Ηράκλειες Στήλες ανυψώθηκαν και έκλεισαν τα νερά της Μεσογείου.
Η Μεσόγειος έγινε λιμνοθάλασσα και μέσα σε 1000 χρόνια στέγνωσε από τον ήλιο, γιατί δεν ανανεώνονταν από νερά του Ατλαντικού Ωκεανού. Έτσι άγρια ζώα και άνθρωποι βρήκαν ανοικτούς τους δρόμους ανάμεσα σε βουνά από αλάτι να φτάσουν στη γη μας, από την Ασία και την Αφρική. Η Κύπρος, το τελευταίο κομμάτι της οροσειράς των Άλπεων, αναδύθηκε από τα βάθη του Τυθέως Ωκεανού μετά από σεισμική δράση. Αν δει κανείς από το δορυφόρο το άπλωμα των Άλπεων, θα αισθανθεί ότι χαμηλώνει σιγά-σιγά προς την Κύπρο. Η νήσος μας δεν απεκόπη από τη Μικρασία, αντίθετα είναι αυθύπαρκτη και αναδύθηκε από τους αφρούς των κυμάτων, όπως ακριβώς λέγει και η μυθολογία για τη θεά της ομορφιάς και της γονιμότητας, την Αφροδίτη.
Εδώ ο μύθος ταιριάζει απόλυτα με τη γεωλογική εξέλιξη. Η Πέτρα του Ρωμιού είναι κομμάτι του βυθού που ξεπετάχτηκε από τα έγκατα του όταν η ευρωασιατική πλάκα του φλοιού συμπιέστηκε με την αφρικανική πλάκα. Μέσα από το παλιρροϊκό κύμα οι αρχαίοι είδαν τη θεά Αφροδίτη να βγαίνει μέσα από τα κύματα.

«Ο κακός μας δαίμονας»
ΤΟ ΝΕΟΤΕΡΟ στην ιστορική και γεωλογική αυτή περιδιάβαση είναι ότι ο κακός δαίμονας της Κύπρου, η Τουρκία, επιζητεί να την υποδουλώσει εδαφικά και ψυχικά, αλλά και στις προοπτικές της ανάπτυξης και της ακτινοβολίας της χώρας μας. Γνωρίζει για τα πετρέλαια και θέλει μερίδιο μέσω της μειονότητας των Τουρκοκυπρίων. Στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κύπρου και Τουρκίας ο βυθός κατακρημνίζεται και δεν υπάρχουν ενδείξεις για υδρογονάνθρακες. Ότι υπάρχει βρίσκεται στα ανοικτά της Πάφου και της Λεμεσού. Εκεί, δηλαδή, που ακόμη και με διχοτομική εξέλιξη η Τουρκία δεν θα έχει δικαιοδοσία. Στην περίπτωση της διαφοράς με την Ελλάδα στο Αιγαίο, η Τουρκία διατείνεται ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα και ως εκ τούτου το μοίρασμα του βυθού γίνεται στο μέσο. Παράλογη θέση που δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα με το δίκαιο της θάλασσας. Ενεργώντας προνοητικά στην επεκτατικότητά της, η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το δίκαιο της θάλασσας, αυτό, όμως, δεν τη νομιμοποιεί να διεκδικεί τα παράλογα.

Η τουρκική απειλή δεν θα στραγγίσει
ΣΤΗΝ περίπτωση της Κύπρου, η Τουρκία δεν μπορεί να παραγνωρίσει ότι η Κύπρος έχει κάθε δικαίωμα να αναζητήσει τους υδρογονάνθρακες που βρίσκονται στη θαλάσσια οικονομική της ζώνη. Η συμφωνία με την Αίγυπτο έλυσε τα χέρια στην Κυπριακή Δημοκρατία και έτσι μπόρεσε να απευθυνθεί με διεθνείς προσφορές σε εξειδικευμένες εταιρείες που μπορούν να φέρουν στην επιφάνεια τα πετρέλαια. Η επένδυση που απαιτείται είναι πολύ μεγάλη και το εγχείρημα πολύχρονο. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει η Κύπρος είναι η απαίτηση των Τουρκοκυπρίων να έχουν λόγο στη δρομολόγηση των διαδικασιών. Ενώ δεν συνεργάζονται για συμφωνημένη λύση προβάλλουν, κατ’ υποβολή της Τουρκίας, την απαίτηση η όποια αδειοδότηση να γίνει με τη δική τους σύμφωνη γνώμη ως συνιδρυτικού κράτους.

Το πέλαγος των πετρελαίων είναι πολύ μεγάλο για να σιωπήσουν οι Τούρκοι και να αφαιθεί η Κυπριακή Δημοκρατία να δράσει προς το κοινό όφελος του λαού της. Θα συνεχίσουν να δημιουργούν προβλήματα με πολύ πιθανή την επέμβασή τους στην περιοχή αν το διεθνές κλίμα τούς το επιτρέψει. Για το λόγο αυτό, η προτίμηση προς εταιρείες που προέρχονται από ισχυρές χώρες είναι για την Κύπρο ασπίδα.

Η Τουρκία δεν στοχεύει στη σωστή επίλυση του Κυπριακού, αλλά στην εξυπηρέτηση ευρύτερων εθνικών της συμφερόντων. Θα χρησιμοποιήσει τους Τουρκοκύπριους σε κάθε βήμα και σε κάθε σοβαρή ενέργεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και στο μέλλον με λύση του Κυπριακού ή χωρίς αυτή. Η Μεσόγειος, μπορεί να στράγγισε πριν από έξι εκατομμύρια χρόνια, αλλά η τουρκική απειλή δεν θα στραγγίσει τόσο εύκολα αν δεν πάρουμε τώρα τις σωστές αποφάσεις και αναπτύξουμε συμμαχίες που θα μας βοηθήσουν να ζήσουμε ως ελεύθεροι άνθρωποι.

ΣΗΜΕΡΙΝΗ