Η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Εάν η συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντί μας αυτό το διάστημα, που θα έπρεπε να ήταν εποικοδομητική, είναι τόσο προκλητική, θα πρέπει κανείς να αναμένει πως, μετά την ένταξή της, θα είναι χειρότερη.


Η ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.
ΤΟΥ ΑΓΑΜΕΜΝΟΝΑ ΞΕΝΟΦΩΝΤΟΣ*

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Γαλλία δηλώνει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει τη Τουρκία να γίνει πλήρες μέλος της Ε.Ε. Όμως αυτό δεν φαίνεται να προβληματίζει την κυπριακή Κυβέρνηση, η οποία πιστεύει πως η Τουρκία θα πρέπει να γίνει πλήρες μέλος, διότι με τις διάφορες «πιέσεις» που ενδεχομένως θα δέχεται κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων για την πλήρη ένταξή της, θα αναγκαστεί να λύσει το Κυπριακό με «δίκαιο» κατ' εμάς τρόπο. Η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί την ίδια πολιτική και επιπλέον θέλει και αυτή να πιστεύει πως η Τουρκία θα δεσμευτεί να λύσει δικαστικά τις διαφορές που έχει μαζί της στο Αιγαίο.

Όταν πριν από λίγα χρόνια θα αποφασιζόταν κατά πόσον η αίτηση της Τουρκίας για ένταξη στην Ε.Ε. θα γινόταν αποδεκτή ούτως ώστε να αρχίσει τις διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε., μερικές χώρες είχαν ένσταση και ήσαν έτοιμες να χρησιμοποιήσουν το βέτο. Μία από αυτές τις χώρες ήταν η Γαλλία, ο δε πρόεδρος Σιράκ ήταν και ένθερμος υποστηρικτής της θέσης ότι δεν μπορούσε ένα υποψήφιο για ένταξη μέλος να μην αναγνωρίζει ένα κράτος που ήδη είναι πλήρες μέλος.
Παρά τα πιο πάνω, τόσον η Κύπρος όσον και η Ελλάδα είχαν αποφασίσει να ψηφίσουν υπέρ της πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. και είχαν επίσημες επαφές με τις χώρες αυτές για να τις πείσουν να αλλάξουν γνώμη. Οι εν λόγω χώρες βρέθηκαν σε αμηχανία, μας είχαν επικρίνει, και προσπάθησαν, αλλά δεν κατάφεραν, να μας πείσουν να αλλάξουμε γνώμη.

Η δικαιολογία που δόθηκε στο λαό από τις κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδας, ήταν ότι το βέτο θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μετά σαν μοχλός πίεσης στην πορεία των διαπραγματεύσεων με το άνοιγμα των διαφόρων κεφαλαίων. Όμως, όπως βλέπουμε, η Τουρκία προχωρά με την ένταξή της χωρίς να μας λαμβάνει καθόλου υπόψη, τα κεφάλαια ανοίγουν το ένα πίσω από το άλλο και οι επικρίσεις μας όχι μόνο πέφτουν στο κενό, αλλά δεχόμαστε πιέσεις για να αποσύρουμε τυχόν ενστάσεις μας.
Πρόσφατα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας κ. Σαρκοζί είχε την ευκαιρία να συζητήσει και πάλι το θέμα της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. με τον κ. Καραμανλή, στον οποίο επανέλαβε ότι η πολιτική της Ελλάδας και της Κύπρου είναι λανθασμένη. Μάλιστα, κάλεσε την Ελλάδα και την Κύπρο να ακολουθήσουν την πολιτική της Γαλλίας, δηλαδή να αποδεχθούν τη Τουρκία στην Ε.Ε., όμως όχι σαν πλήρες μέλος αλλά με ειδικά προνόμια. Ο κ. Σαρκοζί ανέφερε ότι εάν η Ελλάδα και η Κύπρος ακολουθήσουν τη γραμμή της Γαλλίας, ενδέχεται να δουν οφέλη και καλύτερες μέρες. Εμείς, όμως, το βιολί μας!

Προ ημερών ο πρόεδρος Χριστόφιας επισκέφθηκε τον κ. Σαρκοζί. Το θέμα ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. είχε συζητηθεί. Δεν φάνηκε, όμως, να υπήρξε αλλαγή στην πολιτική της Κύπρου. Πιθανόν, όμως, ο κ. Χριστόφιας να υποσχέθηκε πως θα μελετήσει το θέμα με την Ελλάδα. Ίσως ο κ. Κυπριανού που μετέβη στην Αθήνα να κομίζει κάποιες νέες ιδέες στην ελληνική κυβέρνηση. Αλήθεια, γιατί επιμένουμε να μπει η Τουρκία στην Ε.Ε.; Ζυγίσαμε σοβαρά τις επιπτώσεις της εισδοχής της σαν πλήρες μέλος; Λάβαμε, π.χ., υπόψη μας τα πιο κάτω πολύ πιθανά αποτελέσματα;

1. Τόσον η Ελλάδα όσον και η Κύπρος θα χάσουν την προνομιακή και πλεονεκτική θέση τους σαν σύνορα της Ε.Ε. Τη θέση αυτή θα την πάρει η Τουρκία, η οποία την επιδιώκει από καιρό.

2. Η Τουρκία θα ενδυναμωθεί με τον αριθμό των ευρωβουλευτών και πολλών άλλων αξιωματούχων που θα έχει στην Ευρώπη, και με τη δυναμική πια παρουσία της στην Ε.Ε., θα μπορεί πλέον, εκ των έσω, να επιβάλλεται εύκολα όχι μόνο στην Κύπρο, που ουσιαστικά θα αποτελεί πλέον ένα είδος προτεκτοράτου της, αλλά και στην Ελλάδα.

3. Το θέμα του Αιγαίου και οι άλλες ελληνοτουρκικές διαφορές θα παραμείνουν χωρίς λύση. Θα λυθούν μόνο εάν και όταν οι λύσεις θα είναι συμφέρουσες για την Τουρκία.

4. Το Κυπριακό, πολύ πιθανόν, θα λυθεί άρον-άρον (μετά από πολλές πιέσεις που θα δεχθούμε) για να μην προκαλέσει τριβές στην ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ας μην ξεχνούμε πως οι Η.Π.Α. έχουν ήδη υποσχεθεί στην Τουρκία την πλήρη υποστήριξή τους στο Κυπριακό, με αντάλλαγμα τη μη εισβολή της στο Ιράκ.

5. Το θέμα των εποίκων θα λυθεί σχεδόν αυτόματα. Οι Τούρκοι υπήκοοι θα μπορούν να έρχονται, να διαμένουν και να εργάζονται στην Κύπρο χωρίς κανένα πρόβλημα.

6. Εάν η συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντί μας αυτό το διάστημα, που θα έπρεπε να ήταν εποικοδομητική, είναι τόσο προκλητική, θα πρέπει κανείς να αναμένει πως, μετά την ένταξή της, θα είναι χειρότερη.

Πέραν, όμως, τούτων φαίνεται πως εύκολα ξεχνούμε ότι η Γαλλία ήταν μία από τις λίγες χώρες που στάθηκαν σθεναρά στο πλευρό μας στις πιο δύσκολες στιγμές της πρόσφατης ιστορίας μας. Και τώρα που μας ζητά μια χάρη, η οποία ουσιαστικά δεν μας ενοχλεί (για να μην πούμε ότι μας ωφελεί), της γυρνούμε την πλάτη! Η θέση των κυβερνήσεων Ελλάδας και Κύπρου πρέπει ίσως να αναθεωρηθεί. Υπάρχει ακόμη χρόνος για δεύτερες σκέψεις.

*Πολιτικός Επιστήμονας και Νομικός
ΣΗΜΕΡΙΝΗ