Ειρήσθω:Ζητείται Ηγέτης

Ε Ν Α είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα: Ο κυπριακός Ελληνισμός στερείται Ηγέτη. Εδώ και δεκαετίες ο λαός δεν έχει Ηγέτη, άξιο και ικανό να ηγείται, να εμπνέει και να άγει τον λαό. Στο όσο, κατά ποσότητα και, ιδίως, κατά ποιότητα, υφίσταται, αναπτύσσεται, παρακμάζει κι απογοητεύει, υπαρκτό, εδώ, δημοκρατικό πολίτευμα, πολλοί εξελέγησαν, από τα δούναι και λαβείν της ολιγαρχικής κομματοκρατίας, εκλελεγμένοι επικεφαλής, πρόεδροι.


Ηγέτης, ουδείς! Στην κλίμακα των προσδοκιών του λαού και στις επιταγές του εθνικού συμφέροντος, άλλοι μετρήθηκαν, εν τέλει, στα συν, άλλοι πολλαπλασίασαν τα πλην, ηγέτες και ηγετίσκοι, εντός ή εκτός εισαγωγικών κατά περιστάσεις. Ουδείς, όμως, Ηγέτης ικανός να εμπνεύσει και να πείσει τον λαό για όραμα και στόχο, χάριν του οποίου ο πολίτης να σπεύδει προθύμως, αυτοπροαιρέτως κι ανιδιοτελώς να θυσιάσει μέρος έστω και ποσοστό της ιδιοτέλειάς του χάριν της πατρίδος…

Σ Ε ΕΝΑΝ λαό του οποίου - μνησθήτω - οι παππούδες, «με προσταγή του Διγενή κι ευχή του Μακαρίου», θυσίαζαν προθύμως και υπερηφάνως, όχι απλώς ποσοστό της ιδιοτέλειάς των, αλλά και την ίδιά τους τη ζωή. Διότι, όπως αντέταξε στον Εγγλέζο αρχιδήμιο, στρατάρχη σερ Τζον Χάρντινγκ, στα μπουντρούμια της στυγνής βρετανικής αποικιοκρατίας στην Ομορφίτα, ο κορυφαίος της ΕΟΚΑ Κυριάκος Μάτσης, «ού περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής»! Και σαν σήμερα, 19η Νοεμβρίου 1958, περικυκλωμένος στο αδιέξοδο κρησφύγετο του Δικώμου, κραύγαζε στους Εγγλέζους πάνοπλους περικυκλωτές του, «αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας», προτού τον ανατινάξουν με τις άνανδρες δολοφονικές τους χειροβομβίδες… Ποίος ηγέτης σήμερα, ποίος Χριστόφιας, Αναστασιάδης, Άντρος Κυπριανού ή… Μάριος Καρογιάν, πείθει, άραγε και περί ποίας «αρετής», έστω και έναν πολίτη;

Γ Ν Ω Σ Τ Ε Σ από αιώνες οι συναρτήσεις λαού - ηγέτη - πολιτεύματος και άπειρες οι αλληλοσυγκρουόμενες ή αλληλοσυμπληρωνόμενες απόψεις, για το εκάστοτε πρωτεύον και, υπό τις περιστάσεις, καθοριστικότερο. Ένα, όμως, αδιάψευστο επί 2.500 χρόνια: «Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή», στο Β-65 του Θουκυδίδη. Για τον επιφανέστερο των πολιτικών τον Περικλή. Καμία μείωση ή ψόγος για το δημοκρατικό πολίτευμα. Επάξιο όμως εγκώμιο για τον πανδήμως παραδεκτό Ικανότατο Ηγέτη. Που με τα έργα του, «ήγε το πλήθος (τον λαό) ελευθέρως και ούκ ήγετο υπ΄αυτού». Ο κυπριακός Ελληνισμός κατήντησε το 2009 μ.Χρ. να έχει ηγέτες που… οραματίζονται να επιβάλουν στον λαό, Τούρκον εκ περιτροπής πρόεδρο, διότι… προ 35 ετών τα «παλικάρια» της αμερικανοκίνητης ανθελληνικής χούντας κι οι εδώ συνεργάτες τους, διέπραξαν το κακούργημα του πραξικοπήματος και πρέπει να πληρώνει γι’ αυτό εσαεί το θύμα του κακουργήματος, ο λαός!

ΛΑΖΑΡΟΣ ΜΑΥΡΟΣ
ΣΗΜΕΡΙΝΗ