Διευρύνει η Αγκυρα το πελατολόγιό της ως προς την κατασκευή πυρηνικών σταθμών, αφού μετά τη Ρωσία, η οποία θα κατασκευάσει τον πυρηνικό σταθμό στο Ακουγιού της Μερσίνας, προστίθεται τώρα και η Ιαπωνία για το σταθμό στη Σινώπη, ενώ οι τουρκικές αρχές αποκαλύπτουν ότι συνεχίζονται σχετικές συνομιλίες και με χώρες της «δυτικής Ευρώπης», αφήνοντας να εννοηθεί ότι μεταξύ αυτών είναι και η Γαλλία.
Ο υπουργός Ενέργειας της Τουρκίας, Τανέρ Γιλντίζ, απαντώντας χθες σε ερωτήσεις δημοσιογράφων επί θεμάτων πυρηνικής ενέργειας, αποκάλυψε ότι την προσεχή εβδομάδα θα ξεκινήσουν οι συνομιλίες της Τουρκίας με την Ιαπωνία για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στη Σινώπη. Πριν από λίγες μέρες οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο οι συνομιλίες της Τουρκίας με τη Νότια Κορέα για τον σταθμό αυτό, πράγμα που έγινε κατά τη διμερή επαφή στο περιθώριο της συνόδου των χωρών G20 στη Σεούλ.
Γαλλική «έκπληξη»
Ο Γιλντίζ υπενθύμισε την αρνητική έκβαση των συνομιλιών αυτών. Εκανε λόγο για τρεις διαφορετικές ομάδες εργασίας, που εργάζονται σχετικά με τους πυρηνικούς σταθμούς. Ερωτηθείς αν αυτό σημαίνει ότι τίθεται θέμα συνομιλιών με τρεις διαφορετικές χώρες, ο Γιλντίζ είπε πως, από τις τρεις ομάδες, η μία συνομιλεί με τη Ρωσία, η μία με την Ιαπωνία και η τρίτη με τη δυτική Ευρώπη. Σε ερώτηση για το αν πρόκειται για τη Γαλλία, ο Γιλντίζ απάντησε, λέγοντας «γιατί να μην είναι η Γαλλία; Και η Γαλλία είναι μία από τις χώρες που έχει ζητήσει συνομιλίες με την Τουρκία στο θέμα των πυρηνικών σταθμών».
Ο Γιλντίζ αναφέρθηκε και στη διαδικασία σχετικά με την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού στο Ακουγιού της Μερσίνας. Πρόκειται για σταθμό που θα κατασκευάσει ρωσική εταιρεία. Ο Τούρκος υπουργός είπε πως η ρωσική Δούμα έχει ήδη εγκρίνει τη σχετική τουρκορωσική συμφωνία και ότι εκκρεμεί η έγκριση από το Κρεμλίνο.
Πριν από λίγο καιρό, ο Τούρκος υπουργός είχε τονίσει ότι και η Κίνα είναι μεταξύ των ενδεχόμενων συνομιλητών της Τουρκίας στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας. Πράγμα που είχε τεθεί μάλιστα και κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού Ουέν Τζιαμπάο. Πολύ μεγαλύτερη εντύπωση προκαλεί, όμως, η αναφορά στη Γαλλία, ειδικά τη στιγμή που στον απόηχο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισαβόνα κυριαρχεί η γαλλοτουρκική ένταση, πράγμα που αναπαράγεται από τα τουρκικά ΜΜΕ. *
Συγγνώμη, αλλά η λέξη "πελάτες" είναι λάθος. Αυτοί ΠΡΜΗΘΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, άρα προμηθευτές. Ο πελάτης αγοράζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξεχάσουμε τα ελληνικά μας στο τέλος!
Γιατί φωνάζω ο έρμος ότι, αντι να κοιτάμε την ενέργεια, κοιτάμε επιδοτούμενες απάτες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν είμαι αφελής να πιστέψω ότι οι ενεργειακοί φεουδάρχες της Ελλάδας θα συμφωνούσαν ποτέ να γίνει πυρηνικό (η Θράκη δεν είναι σεισμογενής, και είναι κοντά σε δίκτυα Α-Δ. Β-Ν)... Δεν μπορούν να μοιράσουν λουφέ απο πυρηνικό...
Η ενργειακή μάχη χάθηκε όταν ο Αθανασόπουλος της ΔΕΗ (δεν είμαι ο Αθανασόπουλος, ούτε προμηθευτής του) μπλοκαρίστηκε για τις δύο μονάδες λιθάνθρακα.
Τώρα λόγω ύφεσης το πρόβλημα δεν θα είναι οξύ. Αλλά στην ουσία τώρα βασιζόμαστε σε αέριο. Το αέριο (και το LNG), συγκυριακά είναι φτηνό. Αλλά δεν θα είναι πάντα έτσι.
Η ενεργειακή ανεξαρτησία (και η διατροφική ανεξαρτησία) είναι προϋποθέσεις εθνικής ανεξαρτησίας. Θα παίρνουμε ρεύμα από Τούρκους, Βούλγαρους και ίσως Σκοπιανόυς και Αλβανούς.
Και ο λιθανθρακας είναι εισαγόμενος, αλλά είναι φτηνός και χωρίς πολιτικά ρίσκα. Τα δε περί διοξειδίου του άνθρακα είναι για να κονομά ο Γκορ, και να έχουν βιομηχανικές εξαγωγές οι Γερμανοί.
1 πυρηνικό ή δύο λιθανθρακικά 1600 MW δεν υποκαθίστανται ούτε από 1600 ανεμογεννήτριες του 1, ούτε 6.400 του ενός, ούτε από 16.400 ανεμογεννήτριες του 1 MW. Άσε το κόστος...
Μπορεί η πρεμούρα μου με την Πράσινη Απάτη να μην ξεκίνησε από φόβους εθνικής ανεξαρτησίας, αλλά, δυστυχώς, εκεί καταλήγει.
Συγγνώμη για το μακροσκελές