Λίγο ακόμη και θα πιστέψουμε ότι η κυρία Κατσέλη έχει το πολιτικό ανάστημα για να δηλώσει δημόσια την αντίθεσή της στις επιλογές του κ. Παπανδρέου. Δύσκολο! Η κυρία Κατσέλη ανήκει σε μία τάξη πολιτικών που σέβεται τους ψηφοφόρους της. Αλλά για να φτάσει στο σημείο να δεχτεί την προτίμηση και τον σταυρό των φίλων της, θα πρέπει η ίδια να έχει την εύνοια του αρχηγού της και να συμμετέχει στις εκλογές...
Το παιγνίδι που παίζει ο κ.Παπανδρέου με την τρόικα είναι επικίνδυνο. Οι άλλοι, απέναντι, δεν είναι χαζοί για να μην καταλαβαίνουν τι ακριβώς συμβαίνει: Την ώρα που επρόκειτο να πάρουμε τα λεφτά είπαμε ναι σε όλα και τώρα αρχίσαμε τα παζάρια. Μόνο που για να γίνει παζάρι πρέπει να το θέλουν και οι δύο...
Είναι προτιμότερο να βγει ο κ. Παπανδρέου και να απαιτήσει ανοικτά επαναδιαπραγμάτευση ορισμένων σημείων του μνημονίου από το να παίζονται τέτοιου είδους παιγνίδια τακτικής. Δεν το κάνει επειδή σε μία τέτοια περίπτωση θα δικαιώσει τον κ. Σαμαρά, ο οποίος έχει κάνει συγκεκριμένες παρατηρήσεις για το μνημόνιο. Από την άλλη δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν το εκλογικό τους σώμα. Λες και οι εκλογές θα γίνουν... αύριο το πρωί...
Είναι αλήθεια ότι πολλά από τα φάρμακα που προτείνει η τρόικα δεν είναι τα κατάλληλα για τον ασθενή που λέγεται ελληνική οικονομία. Από την άλλη πλευρά, όμως, δεν ακούσαμε μέχρι σήμερα τι άλλα φάρμακα προτείνουν όσοι αντιδρούν με τις προτάσεις της τρόικας. Με άλλα λόγια, η συνεχής άρνηση των πάντων δεν είναι πρόταση. Ωραία! Να μην γίνουν απολύσεις στο δημόσιο. Να μην αλλάξει το καθεστώς των συλλογικών συμβάσεων. Να μείνουν όλα ως έχουν. Πώς θα βγούμε τότε από το αδιέξοδο; Να μας πουν ότι τα μέτρα αυτά από μόνα τους δεν φτάνουν και ότι χρειάζεται και μία αναπτυξιακή πρόταση, να το καταλάβουμε. Ακούσατε όμως εσείς κάτι σχετικό;
Κάθε μέρα που περνάει επιβεβαιώνεται ότι δεν υπάρχει σχέδιο εξόδου από την κρίση. Ουδέποτε υπήρξε. Το μόνο που υπάρχει είναι μία επίδειξη κουτοπονηριάς. Αν νομίζουν ότι έτσι θα καταφέρουν κάτι, λυπούμαστε τους εαυτούς μας για την κακή τύχη που μας βρήκε και μας έστειλε αυτούς τους συγκεκριμένους ανθρώπους στην πιο δύσκολη περίσταση της ζωής μας. Ή καλύτερα, για την αδυναμία μας να βγούμε από το καβούκι μας και αντί αυτού να αναζητούμε άλλοθι και πολιτικό μήνυμα στην αποχή...
Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr
Νὰ βγοῦμε ἀπὸ τὸ εὐρὼ καὶ νὰ ἀναπτύξουμε ἐσωτερικὴ οἰκονομία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολὺ μελέτη, προετοιμασία καὶ τέλος λίγο θᾶρρος καὶ λίγο θρᾶσος θέλει.
"Πώς θα βγούμε τότε από το αδιέξοδο;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ενα αλλο μειγμα πολιτικης, οπως προτεινει ο Αντωνης Σαμαρας. Η τροικα δε θα δεχθει αλλο μνημονιο φυσικα, οποτε η Ελλαδα θα κυρηξει πτωχευση.
Η Ελλαδα, επειδη πλεον δεν παραγει τιποτε, παρα εισαγει ακομη και τα τροφιμα της, θα περασει 10 χρονια περιπου σε κατασταση διαλυσης και πενιας, που αναποφευκτα θα φερει αναταραχες. Καποιες ελληνικες τραπεζες δε θα αντεξουν και θα χασουν καποιοι τις καταθεσεις τους. Επισης, θα πληγουν οι εμπορικες επιχειρησεις που λειτουργουν με εισαγομενα προιοντα, τα οποια θα γινουν, λογω δραχμης, πανακριβα, με συνεπεια νεα πτωση του ΑΕΠ και αυξηση ανεργιας, που θα ειναι ομως προσωρινη, μιας που η αγορα θα αυτορυθμιστει, με μεταναστευση των περιττων.
ΑΛΛΑ, εαν η επομενη κυβερνηση ακολουθησει τις μεταρρυθμισεις που ζητουνται τωρα και ο πληθυσμος γυρισει στα χωραφια και την κτηνοτροφια, παραλληλα με διαγραφη ικανου μερους του χρεους της χωρας, τοτε, οι αγορες σε 10 χρονια θα ανοιξουν παλι για την Ελλαδα και η χωρα θα αναπτυχθει με ενα νεο μοντελο αναπτυξης, που θα προσελκυει επενδυσεις χαρη στα φθηνα εργατικα χερια, οπως η Βουλγαρια σημερα. Σιγα σιγα, οι ελληνικες εξαγωγες θα αυξηθουν.
Ενα σοβαρο προβλημα, με την επιστροφη στη δραχμη, θα ειναι το γεγονος, πως το υπολοιπο χρεους της Ελλαδας, θα ειναι σε ευρω, οποτε οσο και αν υποτιμησει τη δραχμη η Ελλαδα, το χρεος θα γινεται ακομη πιο δυσβασταχτο. Ομως, με υπομονη και τη θυσια 2 γενιων Ελληνων, η Ελλαδα θα ξαναβρει το βηματισμο της. Φτωχη, αλλα τιμια και κυριαρχη του εαυτου της.
Ο μεγαλος κινδυνος, θα ειναι η πτωχευση και η επιστροφη στη δραχμη, να γινουν οχι για να επιτευχθουν μεταρρυθμισεις και επανιδρυση του κρατους σε νεα βαση, αλλα για να ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ τιποτα. Τοτε, θα υπαρξει η τελεια καταστροφη.
Παντως, σε περιπτωση πτωχευσης και επιστροφης στη δραχμη, η Ελλαδα θα γινει επενδυτικα πιο εκλυστικη και ας μην ξεχναμε πως πολλοι Ελληνες του εξωτερικου θα ηθελαν να επενδυσουν στην Ελλαδα, αλλα δεν τολμουν σημερα λογω γραφειοκρατιας, αχαλινωτων συνδικατων και υψηλης φορολογιας-κοστους εργασιας. Αυτο, θα αλλαξει σε μια πτωχευμενη Ελλαδα. Μπορει δηλαδη η Ελλαδα απο μονη της να μη μπορει να φτιαξει ξανα βιομηχανια απο το μηδεν για δεκαετιες, αλλα θα μπορει να ελπιζει σε εξαγορες ελληνικων επιχειρησεων και νεες επενδυσεις ξενων ή ομογενων. Η Βουλγαρια, με τη χαμηλη φορολογια και φιλικοτητα στις επενδυσεις, θα πρεπει να γινει το προτυπο για τη Νεα Ελλαδα.
Η φτωχεια και η ανεχεια δεν πρεπει να τρομαζουν τον Ελληνα. Δε θα ειναι η πρωτη φορα που η Ελλαδα αναγεννιεται απο τις σταχτες της. Στα θετικα, ειναι πως, με την πτωχευση και την εξοδο απο το ευρω, ισως λυθει το μεταναστευτικο, με εκδιωξη των λαθρομεταναστων και ισως σταματησει και η οθωμανολαγνεια.