Νέα κυβέρνηση, νέες προσδοκίες

Γράφει η Έφη Χ. Μαυροπούλου
Η απόφαση του κ. Παπανδρέου για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος πυροδότησε μια σειρά δραματικών συνεπειών, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη αποδεικνύοντας, πως ένα λάθος στη πολιτική μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.

Οι πολιτικοί χειρισμοί των τελευταίων ημερών με αφορμή τη συμφωνία κυβέρνησης συνεργασίας αποκάλυψαν πολλές από τις ανεπάρκειες του πολιτικού συστήματος.
Καταρχήν, η κρίση έδωσε, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στο πολιτικό σύστημα να “καθαρίσει” και να περισώσει, ότι απέμεινε από τη χαμένη του αξιοπιστία. Δυστυχώς, δεν αξιοποίησε την ευκαιρία στο βαθμό που μπορούσε, γιατί ενδεχομένως, δεν τη κατάλαβε, βόλευε για τα μικροκομματικά παιχνίδια, και άφησε τη Χώρα για άλλη μια φορά να γίνει βορά σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Απεδείχθει ότι τελικά, το αίσθημα ατοσυντήρησης μεταξύ των κομμάτων είναι πολύ ισχυρό. Το ΠΑΣΟΚ, επικαλέσθηκε υπαρκτά προβλήματα, και ανύπαρκτους όρους, που υποτίθεται έθεσε ο Λουκάς Παπαδήμος, -τους οποίους ο ίδιος διέψευσε- σε μια προσπάθεια, να κερδίσει πολιτικό χρόνο. Aπ' την άλλη η Αριστερά ακόμα και σε αυτήν τη συγκυρία επέλεξε τον εύκολο δρόμο, αυτόν με το λιγότερο ρίσκο, του θεατή, της αντίδρασης, της θεωρίας, και του όχι. Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές επέλεξε το ρόλο του κομπάρσου και όχι του πρωταγωνιστή και του συνδιοργανωτή.
Ο κ.Σαμαράς απ' την άλλη, και πολύ σωστά, εφόσον, είδε ότι υπάρχει κίνδυνος κατάρρευσης συμφώνησε στην υπογραφή της δανειακής σύμβασης, για να εκταμιευθεί η 6η δόση, εφόσον όμως, η Κυβέρνηση δεν τη φέρει προς ψήφιση με 180, που δεν είναι θέμα τυπικό αλλά ουσίας. Ο Σαμαράς έσπευσε να οριοθετήσει τη σχέση του με τη νέα Κυβέρνηση, ίσως γιατί πήρε το μεγαλύτερο ρίσκο και ουσιαστικά διευκρινίσε ότι δεν πρόκειται για συγκυβέρνηση, είναι ακόμα αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η επιλογή του κυρίου Παπαδήμου καλώς ή κακώς σε μια μεγάλη πλειοψηφία δημιούργησε αισιοδοξία. Η αλήθεια είναι ότι μια Κυβέρνηση, της οποίας ο επικεφαλής είναι τεχνοκράτης, ικανός και σόβαρος, που όλες οι πολιτικές δυνάμεις εμπιστεύονται., παρά τα όποια προβλήματα δημιουργεί προσδοκίες. Είναι πιθανό, με αυτή τη Κυβέρνηση το ανομολόγητο κοινωνικό συμβόλαιο σύμφωνα με το οποίο η νομοθετική εξουσία νομοθετεί (Βουλή) και η εκτελεστική (Υπουργοί) δεν εφαρμόζει λόγω πολιτικού κόστους, να πάψει. Τώρα χρειάζονται αποφασιστικές κυβερνήσεις, που δεν υπολογίζουν το πολιτικό κόστος.
Η Χώρα αποκτά Πρωθυπουργό κοινής αποδοχής προκειμένου να αποκαταστήσει την πολιτική κρίση που ξέσπασε. Βρίσκόμαστε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η χώρα είχε υποστεί βαθειά κρίση εμπιστοσύνης τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Είχε προηγηθεί η ρήξη της κοινωνίας με τη προηγούμενη Κυβέρνηση γιατί δεν έδινε καμιά αίσθηση προοπτικής. Η νέα Κυβέρνσηη θα πρέπει:
1) Να εξασφαλίσει την 6η δόση.
2) Να αποκαταστήσει την αξιοπιστία της Χώρας.
3) Να αποκαταστήσει τη δημοκρατική κανονικότητα και να οδηγήσει τη Χώρα ομαλά στις εκλογές.
H νέα κυβέρνηση μπορεί να είναι βραχύβια αλλά έχει να επιτελέσει πολύ σημαντικό έργο.Εκείνοι που την στηρίζουν θα πρέπει να την στηρίζουν στα αλήθεια και όχι να την υπονομευουν τα ίδια τα κόμματα που αποφάσισαν να τη συγκροτήσουν. Στην παρούσα φάση, δεν απασχολεί κανέναν πολίτη της Χώρας, ποιος θα είναι ή πως θα λέγεται ο Πρωθυπουργός της. Αυτό που ενδιαφέρει είναι να είναι ένας άνθρωπος σοβαρός και αποφασιστικός, προκειμένου να υπάρχει σταθερότητα, για ένα όφελος, το όφελος της χώρας. Εδώ είναι το στοίχημα. Καλή επιτυχία.
effiemavropoulou@hotmail.com