Σε σημερινό άρθρο της με τίτλο «Goldman Sachs: η διασύνδεση μεταξύ Μάριο Ντράγκι, Μάριο Μόντι και Λουκά Παπαδήμου» η εφημερίδα αναφέρεται εκτενώς στο διαβόητο swap της αμερικανικής τράπεζας μέσω του οποίου τιτλοποιήθηκε μέρος του ελληνικού χρέους αλλοιώνοντας τα δημοσιονομικά στοιχεία της Ελλάδας ενόψει της ένταξής της στην ευρωζώνη.
Όπως σε κάθε συνεργασία έτσι και σε αυτή «υπάρχει μια ιεραρχία», αναφέρει η εφημερίδα, για να αποδώσει την πρώτη θέση στον Μάριο Ντράγκι.
Ο διάδοχος του Ζαν Κλοντ Τρισέ στην ΕΚΤ είναι γνωστό ότι υπήρξε αντιπρόεδρος του ευρωπαϊκού κλάδου της τράπεζας την περίοδο 2002 - 2005. Συνεπώς δεν φαίνεται να έχει καμιά ανάμειξη «με το μαγείρεμα των ελληνικών στοιχείων που ενορχηστρώθηκε δύο χρόνια νωρίτερα από την ανάληψη των καθηκόντων του» ενώ ο ίδιος «παραιτήθηκε ένα χρόνο πριν μεταπωληθεί μέρος του επίμαχου swap στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος που τότε διηύθυνε ένα άλλο πρώην στέλεχος της Goldman Sachs ο Πέτρος Χριστόδουλος, ο οποίος σήμερα διαχειρίζεται το ελληνικό χρέος».
O άρτι διορισθείς πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι κατέχει θέση συμβούλου στην τράπεζα από το 2005 ενώ για τον έλληνα πρωθυπουργό αναφέρεται ότι «συμμετείχε ως πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας την περίοδο 1994 - 2002 στο τέχνασμα που επιχειρήθηκε με τα λογιστικά στοιχεία από την Goldman Sachs».
«Μια σειρά από υποθέσεις στις οποίες η τράπεζα ξετύλιξε το ταλέντο της, όπως η κερδοσκοπία σε βάρος του ευρώ και η υπόθεση του ελληνικού χρέους προσέδωσαν δημόσια δύναμη στη Goldman Sachs» αναφέρει το άρθρο.
Ο συντάκτης σημειώνει ότι οι γνωριμίες («η ατζέντα των διευθύνσεων») των ανθρώπων που συνεργάζονται με την τράπεζα είναι χρήσιμες αλλά δεν αρκούν «σε ένα πολύπλοκο και τεχνοκρατικό στερέωμα όπως το χρηματοπιστωτικό και μπροστά σε μια νέα γενιά βιομηχάνων που δεν δείχνουν πολύ μεγάλο σεβασμό στον οργανισμό».
«Η τράπεζα αρέσκεται να τοποθετεί ανθρώπους χωρίς όμως να αφήσει τις μάσκες να πέσουν» σημειώνει το άρθρο για να δικαιολογήσει το «μυστικό» χαρακτήρα της «ένωσης» των τριών προσώπων. Επίσης τονίζεται ότι σε συνεντεύξεις ή σε δημόσιες τοποθετήσεις τους «οι πιστοί ακόλουθοι της τράπεζας όπως ο Μάριο Μόντι, δεν φανερώνουν αυτό το δεσμό με την τράπεζα».
ΒΗΜΑ
Όπως είπα με πολλά περισσότερα λόγια στο
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.antinews.gr/2011/11/15/133611/#comment-851964
η GS είναι μία σχετικά μικρή εταιρία στον χρηαμτοπιστωτικό χώρο. Αυτό που την ξεχωρίζει είναι τα εξαιρετικά βιογραφικά, η απίθανα απαιτητική διαλογή για να μπει και να ανέβει κάποιος, και η έντονη εμπειρία που υπερβαίνει το συμβουλευτικό ή το ακαδημαϊκό.
Οι σκοποί της GS είναι συγκεκριμένοι και καμία σχέση δεν έχουν με ...παγκόσμια ή τραπεζική διακυβέρνηση. Απλά, καλό σχολείο.
Αν θέλαμε να υφάνουμε συνωμοσίες (και αναρωτιέμαι τι αποπροσανατολισμό επιχειρεί η Γαλλική εφημερίδα -- και το Βημα) θα μπορούσαμε να πούμε ότι το Κολλέγιο Αθηνών συνωμοτεί να κυβερνήσει την Ελλάδα, αφού και ο Παπαδήμος, και ο Σαμαράς και ο ΓΑΠ έχουν περάσει από εκεί. Φαιδρό σαν άποψη.
Οι Γάλλοι και οι "Ευρωπαίοι" γενικά έχουν παράδοση εύκολης και βολικής στοχοποίησης "Εβραιων" και "κερδοσκόπων" ή "Εβραιομασόνων κερδοσκόπων" όταν οι ίδιοι οι Ευρωπαίο έχουν δυσκολίες, από τον Φίλιππο τον Ωραίο που καθάρισε τους Ναϊτες στους οποίους χρωστούσε πολλά, μέχρι τον Χίτλερ που δεν ξέρω πωε την είδε την ίδια δουλειά.
Η GS δεν "τοποθετεί". Η GS είναι μία σχετικά μικρή και δυναμική τράπεζα, κατάλοιπο παλαιών επενδυτικών τραπεζών που καταργήθηκαν προς όφελος μεγαλύτερων εμπορικών τραπεζών περί το 1990. Στον βαθμό που έχει στελέχη, μερικά από αυτά τα στελέχη συχνά διορίζονται σε θέσεις που απαιτούν "διαπιστευτήρια". Μόνον αυτό.
Οι Γαλλοι είναι οι κατ εξοχήν "όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια", και μαζί με τους Γερμανούς εταίρους τους έχουν τις συνήθεις σκοταδιστικές αντιλήψεις.
Φταίει το Κολλέγιο! Κάνετε λίστα αποφοίτων στην Ελληνική Μεταπολίτευση.
Ε η αλήθεια είναι πως τα κυκλώματα των τραπεζών και πολυεθνικών και οι μάνατζέρ τους, σκέφτονται με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Οπως π.χ οι γιατροί, που τη σκέψη τους οι απλοί άνθρωποι, τη βρίσκουν ανάλγητη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό κει και πέρα, υπάρχει καλός και κακός γιατρός, κομπογιαννίτης γιατρός κλπ. Κάπως έτσι.
Ο καλόγερος της μονής αγίου Νεκταρίου ας πούμε, δεν θα μπορούσε να ασχοληθεί με την οικονομική κρίση στην ευρωζώνη, γιατί δεν τα ξέρει.
Ελίνα