Δεν είναι της παρούσης να αναλυθεί γιατί και με ποίου ευθύνη, οι ηγέτες δύο γειτονικών χωρών, με αμοιβαία συμφέροντα, δεν αντάλλαξαν ποτέ συχνές επισκέψεις και δεν είχαν την ευκαιρία να διαπιστώσουν τις προθέσεις, τα προβλήματα, τις ανησυχίες και τα ενδιαφέροντα των χωρών τους. Το βέβαιο είναι ότι Ισραήλ και Κύπρος δεν είχαν ποτέ τις φιλικές σχέσεις και τη συνεργασία που επεβάλλετο να έχουν.
Οι ευθύνες είναι αμοιβαίες.
Η ουσία είναι ότι τα τελευταία χρόνια άρχισε να καλλιεργείται νέο κλίμα, με αποτέλεσμα οι σχέσεις να βελτιωθούν θεαματικά και από σχέσεις καχυποψίας και, πολλές φορές, εχθρότητας, να καταστούν σχέσεις στρατηγικών συμμάχων. Λειτούργησαν, προς την κατεύθυνση αυτή, υποβοηθητικά και οι διεθνείς και περιφερειακές συγκυρίες και, κυρίως, η ένταση και η διασάλευση των στενών, ως τότε, σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ.
Η φιλοαραβική στροφή στην πολιτική της Άγκυρας και ο φιλόδοξος στόχος του Ταγίπ Ερντογάν να καταστεί ο ηγέτης του αραβικού κόσμου και η σαφής πλέον απειλή σχηματισμού ενός άξονα Τουρκίας-Αράβων, ο οποίος θα δημιουργούσε τεράστιους κινδύνους για το Ισραήλ και θα το άφηνε απομονωμένο και εν μέσω εχθρών, ώθησαν το Τελ Αβίβ να αναζητήσει συμμάχους στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Την ίδια στιγμή, η Λευκωσία προσέγγισε θετικά την ισραηλίτικη στροφή και, αφήνοντας κατά μέρος ρομαντικές αναζητήσεις μεταξύ των Αράβων, ανταποκρίθηκε στην προοπτική δημιουργίας πιο στενών σχέσεων με το γειτονικό κράτος. Το φυσικό αέριο ενίσχυσε περαιτέρω τις δυνατότητες και τις προοπτικές μιας στενότερης συμμαχίας.
Γίνεται πλέον κατανοητό απ' όλους εδώ, ότι οι γενικότερες συνθήκες στην περιοχή καθιστούν επιτακτική τη δημιουργία μιας στρατηγικής συμμαχίας μεταξύ των δύο χωρών, προς αντιμετώπιση των κινδύνων που προκαλεί η τουρκική επεκτατικότητα. Οι νεο-οθωμανικές αντιλήψεις και τα επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας δημιουργούν την ανάγκη σύναψης στρατηγικών συμμαχιών μεταξύ των δύο χωρών.
Οι ηγέτες του Ισραήλ δεν είναι τυχαίοι. Διαπιστώνουν ότι, πέραν των άλλων όλων, και της ανάγκης να αναζητήσουν συμμάχους και να διασπάσουν τον ασφυκτικό κλοιό απομόνωσης που επιχειρεί να δημιουργήσει η Άγκυρα, μια κακή λύση στο Κυπριακό, που θα διέλυε το κυπριακό κράτος και θα καθιστούσε την Τουρκία απόλυτη κυρίαρχη εδώ, θα δημιουργούσε τεράστιους κινδύνους, όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για το ίδιο το Ισραήλ.
Αν η Τουρκία επιτύχει να αντικαταστήσει το κυπριακό κράτος με ένα συνονθύλευμα, το οποίο θα έλεγχε πλήρως, η Κύπρος θα μεταβαλλόταν σε εφαλτήριο των τουρκικών επιδρομικών επιδιώξεων σε ολόκληρη την περιοχή. Όχι μόνο η προστασία του φυσικού πλούτου της περιοχής, αλλά και η λύση του Κυπριακού αποκτά, πλέον, καίρια σημασία για το Ισραήλ. Και ίσως για όλες τις χώρες της περιοχής.
Είναι φανερό, κάτω από τις συνθήκες που διαμορφώνονται στον γεωγραφικό μας χώρο, ότι η στρατηγική συμμαχία Κύπρου-Ισραήλ καθίσταται περισσότερο από αναγκαία. Σε μια περίοδο, μάλιστα, όπου η τραγική οικονομική κατάσταση της Ελλάδας δεν της επιτρέπει να διαδραματίσει τον ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή ως δυναμικού παράγοντα ανάσχεσης της τουρκικής επιδρομικότητας.
Να ελπίσουμε ότι οι ηγέτες της Κύπρου θα συλλάβουν και αυτοί τις πραγματικότητες και θα κινηθούν αποφασιστικά, αφήνοντας κατά μέρος παλαιολιθικές αντιλήψεις, νοοτροπίες και ιδεοληψίες...
http://www.sigmalive.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.