5/2/12

Η αποστομωτική αλήθεια για το Δίστομο!

Η χθεσινή απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για τις σφαγές των Γερμανών στο μαρτυρικό Δίστομο έρχεται να επιβεβαιώσει ορισμένες τραγικές αλήθειες που όλοι φοβόμαστε αλλά δεν επιθυμούσαμε να παραδεχθούμε.


Δεν έχουμε στόμα

Οι ψήφοι υπέρ της Γερμανίας ήταν 12-3, 14-1, 14-1 και 14-1 φανερώνουν ότι η Ελλάδα δεν έχει πια στόμα στη διεθνή κοινότητα. Στόμα που όταν μιλάει το σέβονται και το λαμβάνουν σοβαρά υπόψη.
Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν είναι απλά υπέρ της Ναζιστικής -γιατί κακά τα ψέμματα αυτή δικάστηκε- Γερμανίας αλλά ΣΥΝΤΡΙΠΤΙΚΑ υπέρ της Γερμανίας. Τέτοιο αποτέλεσμα 12-3, 14-1, 14-1, 14-1 μας θυμίζουν περισσότερο αγώνα βόλεϋ κάποιας υπερομάδας με πρόσφατα συσταθέν αθλητικό σωματείο.
Ακόμη κι ο Χισάσι Οουάντα παρά τις σφαγές των αθώων χωριανών διέκρινε το δίκιο της Γερμανίας. Προς πληροφόρησή σας ο Χισάσι Οουάντα είναι ο δικαστής (τρόπος του λέγειν) του Δ.Δ. της Χάγης και όχι ο νέος σέντερ φορ που αποκτήθηκε από τον ΠΑΣ Γιάννενα τον Ιανουάριο κι έχει βγάλει μάτια στις πρώτες του εμφανίσεις.
Η ανατροπή!
Άραγε φαντάζεστε τι θα επακολουθούσε αν το Διεθνές Δικαστήριο δικαίωνε τα θύματα του Διστόμου; Πλέον θα άνοιγε ο δρόμος για θύελλα προσφυγών εις βάρος της Γερμανίας στη Χάγη οι οποίες θα βασίζονταν πια πάνω στο δεδικασμένο.
Με πολύ απλά λόγια θα άνοιγε ο δρόμος για την Ελλάδα να διεκδικήσει και κερδίσει επιτέλους τις πολεμικές επανορθώσεις.
Αυτό όμως θα ήταν και το πρόβλημα…
Αυτός ακριβώς ο κίνδυνος για τη σημερινή άρχουσα τάξη έπρεπε να αποφευχθεί. Τα επίσημα χείλη ουδέποτε στήριξαν έμπρακτα τον αγώνα για τις αποζημιώσεις. Απλά η εκάστοτε ηγεσία ψελλίζει ένα “δεν έχουμε παραιτηθεί από τις γερμανικές επανορθώσεις” και καθάρισε. Κάτι σαν το ότι η Ελλάδα όποτε θέλει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. Το λέει αλλά…
Φανταστείτε πχ. τον κο Παπαδήμο να πρέπει να πρωτοστατήσει στη διεκδίκηση των κλεμμένων από το Γ’ Ράιχ.
Αλλά αυτός ο κίνδυνος τελικά δεν υπήρξε ποτέ. Φρόντισαν ορισμένοι να κοντύνουν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Κι ήρθε απλά ένας Χισάσι να χύσει όλη την καρδάρα με το γάλα.
Το λυπηρό σε όλα αυτά είναι ότι περισσότερο νοιάστηκαν οι αντίπαλοί μας στο Β’ ΠΠ Ιταλοί για τη δικαίωση των θυμάτων στο Δίστομο, παρά εμείς οι Έλληνες.
Οι αντιπαλοί μας σεβάστηκαν την ιστορία περισσότερο από εμάς.
Το χειρότερο είναι ότι ενώ μια σφαγή δεν αποζημιώνεται πραγματικά ποτέ, εδώ οι αιματοκυλιστές κατάφεραν να βγουν δικαιωμένοι!
Το τραγικό είναι ότι ως λαός υφιστάμεθα αφαίμαξη για να πληρώνουμε τους δολοφόνους μας!
Υπάρχει και πιο κάτω;
Μαζίδης Στρατής

4 σχόλια:

  1. Το ότι η Ελλάδα δεν έχει πια στόμα στη διεθνή κοινότητα είναι γεγονός όμως έτερον εκάτερον...

    ...Η δίκη δεν ήταν μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας άλλα μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας (σφαγές στο San Pancrazio 203 morti) στην οποία δίκη και τα θύματα του Δίστομου (και όχι η Ελλάδα σαν κράτος) αποφάσισαν να έχουν ενεργό ρόλο (κατάσχεση βίλας Vigoni - Como) μέσα από τα Ιταλικά δικαστήρια λόγω ευρωπαϊκών νόμων και ομοιότητα της δικαστικής υπόθεσης.

    Η Ιταλία λοιπόν έχασε την δίκη και όχι η Ελλάδα και αυτό γιατί υπέγραψε το 1945 τα εξής:

    "Από την Γερμανία η Ιταλία δεν έχει πλέον να ζητήσει το οτιδήποτε όσο άφορα καταστροφές κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου."

    Εξ ου και το άρθρο για όσους ξέρουν τα Ιταλικά:

    Trattato di pace fra l'Italia e le Potenze Alleate ed Associate

    Αρθρο 77 παρ. 4

    Senza pregiudizio di tali disposizioni e di quelle altre disposizioni che fossero adottate in favore dell'Italia e dei cittadini italiani dalle Potenze che occupano la Germania, l'Italia rinuncia, a suo nome e a nome dei cittadini italiani, a qualsiasi domanda contro la Germania e i cittadini germanici pendente alla data dell'8 maggio 1945, salvo quelle risultanti da contratti o da altre obbligazioni che fossero in forza, ed ai diritti che fossero stati acquisiti, prima del 1º settembre 1939. Questa rinuncia sarà considerata applicarsi ai debiti, a tutte le ragioni di carattere interstatale relative ad accordi conclusi nel corso della guerra e a tutte le domande di risarcimento di perdite o di danni occorsi durante la guerra.


    http://it.wikisource.org/wiki/Trattato_di_pace_fra_l%27Italia_e_le_Potenze_Alleate_ed_Associate_-_Parigi,_10_febbraio_1947



    Τέλος πάντων...το ότι η Ελλάδα ΤΟΤΕ (πριν την κρίση) είχε στόμα στη διεθνή κοινότητα είναι αλήθεια...ΑΡΧ**IA δεν είχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απορία ψάλτου βηξ vaporub: ο Γερμανός δικαστής (ένας από τους 15 του σεβαστού Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης) άραγε ψήφισε υπέρ της Γερμανίας ή υπέρ του Διστόμου;;; Βγάζουμε το λοιπόν την απόφαση στις 3-2-12 και μετά από 2 μέρες λήγει η θητεία μας στο Δικαστήριο ... ωραία Κορέα!!! Χαμένοι από χέρι-χέρι με τον Καρατζαferryboat!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το ότι η Ελλάδα δεν έχει πια στόμα στη διεθνή κοινότητα είναι γεγονός όμως έτερον εκάτερον...

    ...Η δίκη δεν ήταν μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας άλλα μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας (σφαγές στο San Pancrazio 203 morti) στην οποία δίκη και τα θύματα του Δίστομου (και όχι η Ελλάδα σαν κράτος) αποφάσισαν να έχουν ενεργό ρόλο (κατάσχεση βίλας Vigoni - Como) μέσα από τα Ιταλικά δικαστήρια λόγω ευρωπαϊκών νόμων και ομοιότητα της δικαστικής υπόθεσης.

    Η Ιταλία λοιπόν έχασε την δίκη και όχι η Ελλάδα και αυτό γιατί υπέγραψε το 1945 τα εξής:

    "Από την Γερμανία η Ιταλία δεν έχει πλέον να ζητήσει το οτιδήποτε όσο άφορα καταστροφές κατά την διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου."

    Εξ ου και το άρθρο για όσους ξέρουν τα Ιταλικά:

    Trattato di pace fra l'Italia e le Potenze Alleate ed Associate

    Αρθρο 77 παρ. 4

    Senza pregiudizio di tali disposizioni e di quelle altre disposizioni che fossero adottate in favore dell'Italia e dei cittadini italiani dalle Potenze che occupano la Germania, l'Italia rinuncia, a suo nome e a nome dei cittadini italiani, a qualsiasi domanda contro la Germania e i cittadini germanici pendente alla data dell'8 maggio 1945, salvo quelle risultanti da contratti o da altre obbligazioni che fossero in forza, ed ai diritti che fossero stati acquisiti, prima del 1º settembre 1939. Questa rinuncia sarà considerata applicarsi ai debiti, a tutte le ragioni di carattere interstatale relative ad accordi conclusi nel corso della guerra e a tutte le domande di risarcimento di perdite o di danni occorsi durante la guerra.


    http://it.wikisource.org/wiki/Trattato_di_pace_fra_l%27Italia_e_le_Potenze_Alleate_ed_Associate_-_Parigi,_10_febbraio_1947



    Τέλος πάντων...το ότι η Ελλάδα ΤΟΤΕ (πριν την κρίση) είχε στόμα στη διεθνή κοινότητα είναι αλήθεια...ΑΡΧ**IA δεν είχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η εκκρεμότητα πάντως της Γερμανίας προς εμάς, και "χοντρή" είναι και παραμένει ανοιχτή.
    Και ό,τι μένει ανοιχτό, δεν λήγει.
    Ελίνα

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.

- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.