Οταν το 1950 ο Γεώργιος Παπανδρέου έγραφε στον Θεμιστοκλή Δέρβη ότι «η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικάνικον...», ουδείς φανταζόνταν ότι 62 χρόνια μετά, η χώρα θα κινδυνεύει να πεθάνει από ασφυξία λόγω υπερβολικών χρεών και όχι «λόγω του Κυπριακού». Η συμφωνία-θρίλερ που επιτεύχθηκε τα ξημερώματα της Τρίτης, για το κούρεμα του χρέους και την (υπό όρους νέα) δανειακή σύμβαση, έδωσε στην Ελλάδα ανάσες και χρόνο. Πολύτιμο χρόνο, αλλά με υψηλό κόστος. Τα ψέματα για την Ελλάδα τέλειωσαν, όπως τέλειωσαν και για την Κύπρο.
Οι ζημιές μαμούθ που καταγράφουν οι κυπριακές τράπεζες, αλλά και οι έμμεσες επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομία, δεν είναι το τέλος του δρόμου. Μπορεί όμως να αποδειχθούν μια καλή ευκαιρία για επανεκκίνηση. «Είναι μία δύσκολη κατάσταση που όλοι αναμέναμε, αλλά νομίζω μπορούμε να τη διαχειριστούμε», σημείωσε χθες ο επικεφαλής της Ελληνικής Τράπεζας Μάκης Κεραυνός. Από τα ξημερώματα της Τρίτης τερματίστηκε μια παρατεταμένη περίοδος αβεβαιότητας και σύγχυσης. Και πλέον το στοίχημα είναι «να υπάρξει ανάπτυξη στην οικονομία, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να έχουμε θετικά αποτελέσματα και να αντιμετωπίσουμε τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις από την κρίση».
Μαγικές συνταγές βέβαια δεν υπάρχουν, αλλά η οικονομία της Κύπρου είναι μικρή και ευέλικτη. Με προσεκτικές τομές και μεταρρυθμίσεις (που τόσο άργησε η κυβέρνηση Χριστόφια να κάνει), η ψυχολογία θα ανακάμψει και μαζί της η ασθμαίνουσα οικονομική δραστηριότητα. Χρειάζεται βέβαια πολιτική τόλμη και σύγκρουση με ισχυρά λόμπι συμφερόντων που θέτουν εμπόδια στο εκσυχρονισμό της κρατικής μηχανής.
Όσο όμως νωρίτερα καταλάβουν οι πολιτικοί προύχοντες του τόπου ότι μαζί με την οικονομική κατάρρευση, χρεοκόπησε ο ανεύθυνος λαϊκισμός και η κουλτούρα των κρατικοδιαίτων επιδοτήσεων, τόσο πιο σύντομα θα βγούμε από το τούνελ της ύφεσης.
Όσο νωρίτερα καθαρίσουμε τα πυώδη σακίδια που κλείνουν τους πνεύμονες της οικονομίας, τόσο πιο καλές θα είναι ανάσες μας και πιο ευοίωνες οι προοπτικές του τόπου. Η Κύπρος της δημιουργίας μπορεί!
giorgos.agapiou@phileleftheros.com
Σαράντος Καργάκος
«ΗΛΘΕ η στιγμή που οι Έλληνες πρέπει να πουν “στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου”. Να κάνουν έναν τίμιο απολογισμό και να δουν σε ποια κατάσταση τους έφεραν ο κομματικός φατριασμός, ο εθνικός διχασμός, ο εφησυχασμός,η οκνηρία, η φθηνή πονηρία, το πνεύμα κατωτερότητος και το πνεύμα της υποτέλειας έναντι των ξένων, ο πιθηκισμός, η ροπή προς τον ευδαιμονισμό και τα κοιλιοκεντρικά ιδανικά. Επιμένω όμως περισσότερο στην ανάγκη ν’ απομονώσουμε την άτη, τον εθνικό μας ιό, που προκαλεί τη βλάβη των φρενών και δίνει στην αντιπαράθεση -κοινωνική ή πολιτική- διαστάσεις σπαραγμού. Απαιτείται να επανέλθουμε στο “ένδον σκάπτε”. Πρέπει να βρούμε τη φλέβα που οδηγεί στην καρδιά της άνοιξης. Πρέπει να βρούμε τη φλόγα που κατακαίει αλλά και φωτίζει τα πάντα και σε κάνει να βλέπεις, όπως ο Ηράκλειτος, πως “οδός άνω και κάτω μία και αυτή”* και να πιστεύεις, όπως ο Πλάτων, ότι “ημείς δαίμονα λήξομεν, ουχ’ ημάς δαίμων”**».
* Η πάνω και η κάτω οδός είναι η ίδια.
** Εμείς θα καταλύσουμε τον δαίμονα και όχι ο δαίμονας εμάς.
(Πηγή: http://www.sarantoskargakos.gr)
Οι ζημιές μαμούθ που καταγράφουν οι κυπριακές τράπεζες, αλλά και οι έμμεσες επιπτώσεις στην εγχώρια οικονομία, δεν είναι το τέλος του δρόμου. Μπορεί όμως να αποδειχθούν μια καλή ευκαιρία για επανεκκίνηση. «Είναι μία δύσκολη κατάσταση που όλοι αναμέναμε, αλλά νομίζω μπορούμε να τη διαχειριστούμε», σημείωσε χθες ο επικεφαλής της Ελληνικής Τράπεζας Μάκης Κεραυνός. Από τα ξημερώματα της Τρίτης τερματίστηκε μια παρατεταμένη περίοδος αβεβαιότητας και σύγχυσης. Και πλέον το στοίχημα είναι «να υπάρξει ανάπτυξη στην οικονομία, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να έχουμε θετικά αποτελέσματα και να αντιμετωπίσουμε τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις από την κρίση».
Μαγικές συνταγές βέβαια δεν υπάρχουν, αλλά η οικονομία της Κύπρου είναι μικρή και ευέλικτη. Με προσεκτικές τομές και μεταρρυθμίσεις (που τόσο άργησε η κυβέρνηση Χριστόφια να κάνει), η ψυχολογία θα ανακάμψει και μαζί της η ασθμαίνουσα οικονομική δραστηριότητα. Χρειάζεται βέβαια πολιτική τόλμη και σύγκρουση με ισχυρά λόμπι συμφερόντων που θέτουν εμπόδια στο εκσυχρονισμό της κρατικής μηχανής.
Όσο όμως νωρίτερα καταλάβουν οι πολιτικοί προύχοντες του τόπου ότι μαζί με την οικονομική κατάρρευση, χρεοκόπησε ο ανεύθυνος λαϊκισμός και η κουλτούρα των κρατικοδιαίτων επιδοτήσεων, τόσο πιο σύντομα θα βγούμε από το τούνελ της ύφεσης.
Όσο νωρίτερα καθαρίσουμε τα πυώδη σακίδια που κλείνουν τους πνεύμονες της οικονομίας, τόσο πιο καλές θα είναι ανάσες μας και πιο ευοίωνες οι προοπτικές του τόπου. Η Κύπρος της δημιουργίας μπορεί!
giorgos.agapiou@phileleftheros.com
Σαράντος Καργάκος
«ΗΛΘΕ η στιγμή που οι Έλληνες πρέπει να πουν “στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου”. Να κάνουν έναν τίμιο απολογισμό και να δουν σε ποια κατάσταση τους έφεραν ο κομματικός φατριασμός, ο εθνικός διχασμός, ο εφησυχασμός,η οκνηρία, η φθηνή πονηρία, το πνεύμα κατωτερότητος και το πνεύμα της υποτέλειας έναντι των ξένων, ο πιθηκισμός, η ροπή προς τον ευδαιμονισμό και τα κοιλιοκεντρικά ιδανικά. Επιμένω όμως περισσότερο στην ανάγκη ν’ απομονώσουμε την άτη, τον εθνικό μας ιό, που προκαλεί τη βλάβη των φρενών και δίνει στην αντιπαράθεση -κοινωνική ή πολιτική- διαστάσεις σπαραγμού. Απαιτείται να επανέλθουμε στο “ένδον σκάπτε”. Πρέπει να βρούμε τη φλέβα που οδηγεί στην καρδιά της άνοιξης. Πρέπει να βρούμε τη φλόγα που κατακαίει αλλά και φωτίζει τα πάντα και σε κάνει να βλέπεις, όπως ο Ηράκλειτος, πως “οδός άνω και κάτω μία και αυτή”* και να πιστεύεις, όπως ο Πλάτων, ότι “ημείς δαίμονα λήξομεν, ουχ’ ημάς δαίμων”**».
* Η πάνω και η κάτω οδός είναι η ίδια.
** Εμείς θα καταλύσουμε τον δαίμονα και όχι ο δαίμονας εμάς.
(Πηγή: http://www.sarantoskargakos.gr)
«...η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικάνικον...» ο δε πνευματολόγος της Ελλάδος, οι ιδιώτες ιδιοκτήτες κεφαλαίων, απάντων των τραπεζών, Αγγλίας ΗΠΑ και Ελλάδος.
ΑπάντησηΔιαγραφή