Συνέντευξη στον Αθανασιο Ελλις
http://news.kathimerini.gr/
Προσπάθεια των ΗΠΑ να διαταράξουν την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης από τη Ρωσία καταγγέλλει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος Ενεργειακής Ασφάλειας της Ρωσίας, Κονσταντίν Σιμόνοφ, ο οποίος προειδοποιεί ότι το μόνο που έχει επιτύχει η Ουάσιγκτον είναι να αυξήσει την εξάρτηση της Γηραιάς Ηπείρου από μουσουλμανικές χώρες. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο κ. Σιμόνοφ εκφράζει, επίσης, αμφιβολίες για το ύψος των αποθεμάτων φυσικού αερίου στα ανοιχτά της Κύπρου και την προοπτική να αποφέρουν αυτά σημαντικά κέρδη και υπό αυτό το πρίσμα μεταφέρει το περιορισμένο ενδιαφέρον ρωσικών εταιρειών για μείζονα εμπλοκή στη συγκεκριμένη περιοχή.
– Οι ΗΠΑ μιλούν για την ανάγκη διαφοροποίησης της παροχής ενέργειας προς την Ευρώπη.
– Ο κ. Μόρνινγκσταρ ισχυρίζεται ότι η διαφοροποίηση δεν έχει στόχο τη Ρωσία. Ομως, είναι ξεκάθαρο ότι στρέφεται κατά της Ρωσίας. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια.
– Αρα, θεωρείτε τον ρόλο των ΗΠΑ παρενοχλητικό;
– Για μας είναι. Αλλωστε, δεν είναι πολύ περίεργο που οι ΗΠΑ έχουν έναν ειδικό απεσταλμένο για την ενέργεια στην Ευρασία, με το επιχείρημα ότι θέλουν να οικοδομήσουν την παγκόσμια αγορά αερίου, αλλά δεν έχουν απεσταλμένους για το θέμα σε άλλες περιοχές;
– Θέλουν οι ΗΠΑ να «περικυκλώσουν» τη Ρωσία;
– Δεν είναι θέμα περικύκλωσης. Το ζήτημα δεν είναι η υποχώρηση της επιρροής της Ρωσίας. Το λάθος των Ευρωπαίων ήταν ότι πριν από μερικά χρόνια θεώρησαν πως εάν απομακρυνθεί η Ρωσία από την Κεντρική Ασία, θα επεκταθεί ο ρόλος της Ευρώπης. Αλλά στην πράξη τι έγινε; Η επιρροή της Ρωσίας υποχωρεί. Δυστυχώς, αλλά υποχωρεί. Και τι γίνεται; Αυξάνεται ο ρόλος της Κίνας που είναι τώρα στο Τουρκμενιστάν, στο Καζαχστάν. Η Αμερική θέλει να κατασκευάσει ένα δίκτυο μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρώπη που θα είναι υπό τον έλεγχό της. Αλλά, τελικά, δημιουργείται ένα πρόβλημα που δεν είναι δικό μας, είναι δικό σας. Διότι αν κοιτάξουμε πίσω θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει μια μακρά ιστορία προβλημάτων με χώρες όχι μόνο όπως η Ουκρανία και η Λευκορωσία, αλλά και η Τουρκία, η Γεωργία, το Τουρκμενιστάν, που δεν είναι εύκολες περιπτώσεις.
– Κάποιοι θέτουν ζήτημα αξιοπιστίας.
– Η Ευρώπη περιγράφει τη Ρωσία ως αναξιόπιστο προμηθευτή ενέργειας, αλλά στην πράξη αναζητεί ακόμη πιο δύσκολους προμηθευτές όπως το Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, ίσως το Ιράκ, την Τουρκία. Και οφείλω να σημειώσω ότι όλες αυτές οι χώρες είναι μουσουλμανικές.
– Πώς επηρεάζονται οι ρωσικές ενεργειακές επενδύσεις;
– Για πολλά χρόνια η σχέση μας με την Ευρώπη ήταν εύκολη, με την έννοια ότι ήταν προβλέψιμη καθώς η μια πλευρά γνώριζε την ποσότητα που είχε ανάγκη, και η άλλη την ποσότητα που παρείχε. Και αυτό το σχήμα λειτουργούσε. Τώρα προωθούν αγωγούς όπως αυτός από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Γεωργίας και Τουρκίας. Η Γεωργία είναι σαν την 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την κατασκευή αγωγών από διάφορα μέρη. Ομως, πρέπει να επενδύσουμε τώρα για να διασφαλίσουμε την παραγωγή και προμήθεια των σημαντικών ποσοτήτων ενέργειας που θα είναι αναγκαίες στα επόμενα δέκα χρόνια. Γι’ αυτό συζητούμε για σωρεία νέων σχεδίων τα οποία, όμως, είναι πολύ ακριβά και γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε πόση ποσότητα επιθυμεί να καταναλώσει η Ευρώπη. Τώρα βλέπουμε προσπάθειες για αλλαγή στάσης. Είναι, φυσικά, δική σας απόφαση. Δεν μπορούμε να σας πούμε τι θα κάνετε.
Περιορισμένες προοπτικές για ενέργεια από την Κύπρο
– Πώς βλέπει η Ρωσία την προοπτική εξόρυξης αερίου στην Κύπρο;
– Ακόμη και αν υπάρξει αέριο στο Ισραήλ και την Κύπρο ή ακόμη και στην Κρήτη, όπως άκουσα ότι συζητείται, οι ποσότητες δεν επαρκούν για να τροφοδοτήσουν την Ευρώπη. Βλέπω ανθρώπους στην Ελλάδα και την Κύπρο εξαιρετικά αισιόδοξους, και το καταλαβαίνω, αλλά πήγα στην Κύπρο, έκανα επαφές, συνέλεξα πληροφορίες και συγκεκριμένα στοιχεία και μετά επέστρεψα στη Μόσχα και συζήτησα τα δεδομένα με εκπροσώπους επιχειρήσεων παραγωγής πετρελαίου και αερίου, για παράδειγμα με τον επικεφαλής της Lukoil, της δεύτερης μεγαλύτερης παραγωγού πετρελαίου στη Ρωσία, ο οποίος μου τόνισε ότι δεν βλέπει προοπτική. Και αυτό το λέει ο επικεφαλής μιας εταιρείας η οποία έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο την επέκτασή της στο εξωτερικό.
– Δεν θα εμπλακούν ρωσικές εταιρείες στην Κύπρο;
– Ρωσικές εταιρείες αναζητούν καλές ευκαιρίες στο εξωτερικό και, άρα, είναι πιθανό, αλλά δεν το βλέπω άμεσα. Οπως μου είπε ο επικεφαλής της Lukoil, ακόμη και σε περιοχές όπως το Ιράκ όπου υπάρχει ρίσκο, το κόστος παραγωγής είναι τόσο χαμηλό που προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κέρδους, ενώ δεν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τα αποθέματα. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Ελπίζω να υπάρξει παραγωγή και στην Κύπρο, αλλά δεν νομίζω ότι αυτή θα μεταβάλει σημαντικά τον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης. Είναι μικρές ποσότητες, που δεν επαρκούν ούτε για τη Νότια Ευρώπη. Νομίζω ότι είστε υπερβολικά αισιόδοξοι.
http://news.kathimerini.gr/
Προσπάθεια των ΗΠΑ να διαταράξουν την ενεργειακή τροφοδοσία της Ευρώπης από τη Ρωσία καταγγέλλει σε συνέντευξή του στην «Κ» ο επικεφαλής του Εθνικού Ιδρύματος Ενεργειακής Ασφάλειας της Ρωσίας, Κονσταντίν Σιμόνοφ, ο οποίος προειδοποιεί ότι το μόνο που έχει επιτύχει η Ουάσιγκτον είναι να αυξήσει την εξάρτηση της Γηραιάς Ηπείρου από μουσουλμανικές χώρες. Με αφοπλιστική ειλικρίνεια ο κ. Σιμόνοφ εκφράζει, επίσης, αμφιβολίες για το ύψος των αποθεμάτων φυσικού αερίου στα ανοιχτά της Κύπρου και την προοπτική να αποφέρουν αυτά σημαντικά κέρδη και υπό αυτό το πρίσμα μεταφέρει το περιορισμένο ενδιαφέρον ρωσικών εταιρειών για μείζονα εμπλοκή στη συγκεκριμένη περιοχή.
– Οι ΗΠΑ μιλούν για την ανάγκη διαφοροποίησης της παροχής ενέργειας προς την Ευρώπη.
– Ο κ. Μόρνινγκσταρ ισχυρίζεται ότι η διαφοροποίηση δεν έχει στόχο τη Ρωσία. Ομως, είναι ξεκάθαρο ότι στρέφεται κατά της Ρωσίας. Αυτή είναι η ωμή αλήθεια.
– Αρα, θεωρείτε τον ρόλο των ΗΠΑ παρενοχλητικό;
– Για μας είναι. Αλλωστε, δεν είναι πολύ περίεργο που οι ΗΠΑ έχουν έναν ειδικό απεσταλμένο για την ενέργεια στην Ευρασία, με το επιχείρημα ότι θέλουν να οικοδομήσουν την παγκόσμια αγορά αερίου, αλλά δεν έχουν απεσταλμένους για το θέμα σε άλλες περιοχές;
– Θέλουν οι ΗΠΑ να «περικυκλώσουν» τη Ρωσία;
– Δεν είναι θέμα περικύκλωσης. Το ζήτημα δεν είναι η υποχώρηση της επιρροής της Ρωσίας. Το λάθος των Ευρωπαίων ήταν ότι πριν από μερικά χρόνια θεώρησαν πως εάν απομακρυνθεί η Ρωσία από την Κεντρική Ασία, θα επεκταθεί ο ρόλος της Ευρώπης. Αλλά στην πράξη τι έγινε; Η επιρροή της Ρωσίας υποχωρεί. Δυστυχώς, αλλά υποχωρεί. Και τι γίνεται; Αυξάνεται ο ρόλος της Κίνας που είναι τώρα στο Τουρκμενιστάν, στο Καζαχστάν. Η Αμερική θέλει να κατασκευάσει ένα δίκτυο μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρώπη που θα είναι υπό τον έλεγχό της. Αλλά, τελικά, δημιουργείται ένα πρόβλημα που δεν είναι δικό μας, είναι δικό σας. Διότι αν κοιτάξουμε πίσω θα διαπιστώσουμε ότι υπάρχει μια μακρά ιστορία προβλημάτων με χώρες όχι μόνο όπως η Ουκρανία και η Λευκορωσία, αλλά και η Τουρκία, η Γεωργία, το Τουρκμενιστάν, που δεν είναι εύκολες περιπτώσεις.
– Κάποιοι θέτουν ζήτημα αξιοπιστίας.
– Η Ευρώπη περιγράφει τη Ρωσία ως αναξιόπιστο προμηθευτή ενέργειας, αλλά στην πράξη αναζητεί ακόμη πιο δύσκολους προμηθευτές όπως το Τουρκμενιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, ίσως το Ιράκ, την Τουρκία. Και οφείλω να σημειώσω ότι όλες αυτές οι χώρες είναι μουσουλμανικές.
– Πώς επηρεάζονται οι ρωσικές ενεργειακές επενδύσεις;
– Για πολλά χρόνια η σχέση μας με την Ευρώπη ήταν εύκολη, με την έννοια ότι ήταν προβλέψιμη καθώς η μια πλευρά γνώριζε την ποσότητα που είχε ανάγκη, και η άλλη την ποσότητα που παρείχε. Και αυτό το σχήμα λειτουργούσε. Τώρα προωθούν αγωγούς όπως αυτός από το Αζερμπαϊτζάν μέσω Γεωργίας και Τουρκίας. Η Γεωργία είναι σαν την 51η πολιτεία των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την κατασκευή αγωγών από διάφορα μέρη. Ομως, πρέπει να επενδύσουμε τώρα για να διασφαλίσουμε την παραγωγή και προμήθεια των σημαντικών ποσοτήτων ενέργειας που θα είναι αναγκαίες στα επόμενα δέκα χρόνια. Γι’ αυτό συζητούμε για σωρεία νέων σχεδίων τα οποία, όμως, είναι πολύ ακριβά και γι’ αυτό έχει μεγάλη σημασία να γνωρίζουμε πόση ποσότητα επιθυμεί να καταναλώσει η Ευρώπη. Τώρα βλέπουμε προσπάθειες για αλλαγή στάσης. Είναι, φυσικά, δική σας απόφαση. Δεν μπορούμε να σας πούμε τι θα κάνετε.
Περιορισμένες προοπτικές για ενέργεια από την Κύπρο
– Πώς βλέπει η Ρωσία την προοπτική εξόρυξης αερίου στην Κύπρο;
– Ακόμη και αν υπάρξει αέριο στο Ισραήλ και την Κύπρο ή ακόμη και στην Κρήτη, όπως άκουσα ότι συζητείται, οι ποσότητες δεν επαρκούν για να τροφοδοτήσουν την Ευρώπη. Βλέπω ανθρώπους στην Ελλάδα και την Κύπρο εξαιρετικά αισιόδοξους, και το καταλαβαίνω, αλλά πήγα στην Κύπρο, έκανα επαφές, συνέλεξα πληροφορίες και συγκεκριμένα στοιχεία και μετά επέστρεψα στη Μόσχα και συζήτησα τα δεδομένα με εκπροσώπους επιχειρήσεων παραγωγής πετρελαίου και αερίου, για παράδειγμα με τον επικεφαλής της Lukoil, της δεύτερης μεγαλύτερης παραγωγού πετρελαίου στη Ρωσία, ο οποίος μου τόνισε ότι δεν βλέπει προοπτική. Και αυτό το λέει ο επικεφαλής μιας εταιρείας η οποία έχει θέσει ως στρατηγικό στόχο την επέκτασή της στο εξωτερικό.
– Δεν θα εμπλακούν ρωσικές εταιρείες στην Κύπρο;
– Ρωσικές εταιρείες αναζητούν καλές ευκαιρίες στο εξωτερικό και, άρα, είναι πιθανό, αλλά δεν το βλέπω άμεσα. Οπως μου είπε ο επικεφαλής της Lukoil, ακόμη και σε περιοχές όπως το Ιράκ όπου υπάρχει ρίσκο, το κόστος παραγωγής είναι τόσο χαμηλό που προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κέρδους, ενώ δεν υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με τα αποθέματα. Θέλω να είμαι ειλικρινής. Ελπίζω να υπάρξει παραγωγή και στην Κύπρο, αλλά δεν νομίζω ότι αυτή θα μεταβάλει σημαντικά τον ενεργειακό χάρτη της Ευρώπης. Είναι μικρές ποσότητες, που δεν επαρκούν ούτε για τη Νότια Ευρώπη. Νομίζω ότι είστε υπερβολικά αισιόδοξοι.
μεταξύ 1914 και 1990, δύο φορές προσπάθησαν οι Γερμανοί να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο της τροφοδοσίας τους, και τις δύο φορές είδε και έπαθε ο κόσμος να συνέλθει από την ...προσπάθεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεταξύ 1917 και 1990, η Σοβιετική εκδοχή της Ρωσίας πότε με τους Γερμανούς και πολύ συχνότερα εναντίον, έκανε και αυτή τα δικά της.
Δύο φορές ήρθαν οι Αμερικάνοι να χωρίσουν αυτούς που τσακωνόταν, και πλήρωσαν και πληρώνουν τον Ψυχρό, μάλλον ακριβά. Το ότι τους προέκυψε αυτοκρατορία δεν φάνηκε παραμονές του Α' ΠΠ ή του Β' ΠΠ που πολλοί απλά δεν ήθελαν να μπλέκουν και να σκοτώνονται σε "Ευρωπαϊκές" ίντριγκες, έχουν αρκετές δικές τους.
Αν η "Ευρώπη" θέλει να τακιμιάσει με την Ρωσία, δεν έχει παρά να το πει η κυρία Μέρκελ, ή ο διάδοχός της. Το δοκίμασαν μία φορά παραμονές του Β' ΠΠ, και τους βγήκε ξινό, και ξινό βγήκε και στους Γάλλους 150 χρόνια πιο πριν.
Κοινώς, ιδού η ρόδος, ιδού και το πήδημα, και η Αμερική στρέφεται προς την Ανατολική Ασία, και η Ευρώπη προς την Ρωσία, για να εκπληρωθεί η προφητεία του Όργουελ στο 1984.
Εμείς, ατυχώς είμαστε στην μέση, και ένα πράγμα θέλει προσοχή. Οι Γερμανοί και οι Αμερικάνοι διαφωνούν σε πολλά, αλλά όπως επί Μέττερνιχ και Κασλρέη συμφωνούν σε ένα: Να μην έρθουν Ρώσοι στην ΝΑ Μεσόγειο. Αν έχει αλλάξει αυτό, δεν ξέρω τι θα γίνει. Αν δεν έχει αλλάξει, ας μην γίνουμε θύμα προβοκάτσιας.
archaeopteryx (8:57πμ): "Δύο φορές ήρθαν οι Αμερικάνοι να χωρίσουν αυτούς που τσακωνόταν, και πλήρωσαν και πληρώνουν τον Ψυχρό, μάλλον ακριβά".
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρεις, η εποχή τών καλών Αμερικάνων και τών κακών Γερμανών, Ρώσσων, Βιετναμέζων, Κουβανών, τού Τζον Γουέιν και τών κακών Ινδιάνων κλπ, έχει περάσει εδώ και τουλάχιστον 40 - 50 χρόνια. Επίσης, σήμερα είναι 2 Απριλίου.
από όσο ξέρω, τον Α και τον Β τον ξεκίνησαν οι Γερμανοί ή (αν σε βολεύει) ο καυγάς Γερμανών με Αγγλους. Προ 1880 δεν υπήρχαν "Γερμανοί", όχι με αυτοκρατορικές βλέψεις. Και στο Α και στον Β το αντιπολεμικό κίνημα υπήρχε στις ΗΠΑ και δεν ηταν μόνο αυτό που καλλιεργούσαν οι γερμανοί πράκτορες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τα πολιτικά του Ψυχρού είναι πολύ φρέσκα για αμεροληψίες, το Βιετνάμ ήταν Γαλλικός πόλεμος πριν γίνει Αμερικανικός, αν δεν κάνω λάθος.
Με το που θα εκχωθηθεί η άμυνα της Ευρώπης στην Ευρώπη, που έρχεται, η Ιστορία θα επαναληφθεί, μόνο και μόνο επειδή η γεωγραφία δεν έχει αλλάξει.
Οι αυτοκρατορίες κοιτάνε κάθε μία τα συμφέροντά της. Εάν θεωρείς τους Γερμανούς φίλους σου, εγώ κατάγομαι από το Κοντομαρί, το Δίστομο, τα Καλάβρυτα και έχω κακές μνήμες, αντίστοιχες των οποίων μόνο από Τούρκους έχουμε γνωρίσει. Δεν είναι άγιοι οι υπόλοιποι, αλλά αυτές οι ποιοτικές διαφορές, ξέρεις...
Ο Τζων Γουέην πέθανε, αλλά το ΕντερπράΪζ είναι στο ...Καστελλόριζο, ας κάνουμε μία πορεία για την Ειρήνη για να φύγει. Ο Ψυχρός έχει τελειώσει, και είμαστε αισίως στα 1900-1910.
Έλα τώρα, μη το ψηφιοποιείς το θέμα. Το σχόλιό μου αναφερόταν σαφώς στο ότι δεν είναι οι Αμερικάνοι άγγελοι και όλοι οι άλλοι διάβολοι. Άμα από αυτό συμπεραίνεις ότι γουστάρω τούς Γερμανούς, έ τότε αυτό είναι μάλλον ψηφιακή λογική, ή 0 ή 1. Επίσης, δεν μπορείς να ξέρεις από πού είμαι (κι αυτό είναι εύλογο και όχι μομφή) και προφανώς δεν θα έχεις δει στο παρελθόν σχόλιά μου και για τούς Γερμανούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται ότι ο Τζον Γουέιν έπαιζε πάντα το ρόλο τού καλού Αμερικάνου, είτε εναντίον τών Ινδιάνων, είτε εναντίον τών Γερμανών, είτε στον πόλεμο τής Κορέας κλπ και τον ανέφερα εδώ σαν συμβολικό στοιχείο τής μονολιθικότητας του Χόλλυγουντ (πανίσχυρο soft power).
Κατά βάση, το πρόβλημά μου με τούς Αμερικάνους είναι ότι πληρώνουμε τα γεωστρατηγικά τους σχέδια που σε πολλές περιπτώσεις είναι αντίθετα με τα δικά μας συμφέροντα. Γίναμε το πειραματόζωο τού ψυχρού πολέμου (μεταξύ άλλων στο τομάρι μας πρωτοδοκιμάσαμε την αποτελεσματικότητα τού ναπάλμ σε παγκόσμια αποκλειστικότητα, λαός για Πούλιτζερ), πληρώσαμε με τη χούντα, πληρώσαμε με την Κύπρο, πληρώνουμε με τα παιχνίδια στο Αιγαίο κλπ. Και όταν πήγαμε δειλά - δειλά να κάνουμε λίγο παιχνίδι και με την αρκούδα έγινε το έλα να δεις. Περιττό να αναφέρω ποιοί προωθούν τον εθνομηδενισμό για τούς άλλους ενώ οι ίδιοι προσπαθούν απεγνωσμένα να κατασκευάσουν έθνος.
Τώρα, αν σού φαίνονται λίγο συνωμοσιολογικά όλα αυτά, άκου κι άλλο ένα: Πριν από καμμιά 50αριά χρόνια είχε πει ο Τάλμποτ (πρέσβυς τότε) ότι: "ο τάδε κι ο δείνα δεν είναι επικίνδυνοι επειδή είναι γνωστοί κομμουνιστές, αλλά επειδή στο βάθος τους είναι εθνικιστές...". Προσωπικά φίλε μου στο βάθος δεν δίνω μία για το ποιός είναι δεξιός, ποιός αριστερός και τα ρέστα. Αλλά όποτε πάνε οι διάφοροι Τάλμποτ να κάνουν περίεργα παιχνίδια με το έθνος μου (=λαός μου), έ τότε έχω θέμα. Καταλαβαίνεις λοιπόν ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με σένα. Άλλωστε σχολιάζεις συχνά εδώ, αλλά μόνο σε καμμιά - δύο τέτοιες περιπτώσεις έχω αντισχολιάσει.