Προβληματισμός στην Ευρώπη

 της Ελίνας Γαληνού
Το περασμένο καλοκαίρι, ο συγγραφέας Μάρκ Μαζάουερ σ΄ένα φλογερό του άρθρο υπέρ της Ελλάδος, έγραφε ότι τρανά παραδείγματα από την Ιστορία των Ελλήνων, τον ενθαρρύνουν να πιστεύει ότι "η Ελλάδα θα δείξει πάλι τον δρόμο της νέας εποχής στους ηγέτες της Ευρώπης". Αυτά τα λόγια, χαιρετίστηκαν τότε ασμένως από τον εξουθενωμένο ελληνικό λαό, αλλά δεν ξέρουμε αν προβλημάτισαν την Ευρώπη.
Ηταν ακριβώς τότε που ο τ. γερμανός καγκελάριος Χέλμουτ Κoλ, έλεγε απευθυνόμενος προς την κα Μέρκελ "μην καταστρέφετε την Ευρώπη μας.." Δυστυχώς όμως, εκείνον τον καιρό οι ευρωπαίοι ηγέτες ήταν πεσμένοι με τα μούτρα πάνω στα ταμπλό των δεικτών που έστελναν οι οίκοι αξιολόγησης. Και κανείς δεν είχε χρόνο ούτε κάν να ακούει τίποτα άλλο...
Τη συνέχεια-θρίλερ που επακολούθησε από το περασμένο φθινόπωρο και μετά, την γνωρίζουμε όλοι κατά στάδιο. Τις δραματικές εξελίξεις, τις είδαμε όπως τις είδε και όλος ο κόσμος. Οι ευρωπαικοί λαοί ξεσηκώθηκαν υπέρ των Ελλήνων, ενώ φωνές από την Αμερική προειδοποιούσαν τους ηγέτες της ευρωζώνης "μα τι κάνετε πια, καταστρέφετε έναν ολόκληρο λαό και μια χώρα με τις πολιτικές σας..."
Ναί, καταστρεφόμασταν αφημένοι στο έλεος των αποφάσεων των Βρυξελλών και του Βερολίνου. Το Μνημόνιο ΙΙ που ψηφίστηκε εν μέσω εχθροπραξιών, κόστισε εκτός των άλλων και αίμα στην Ελλάδα. Σήμερα, μερικούς μήνες μετά, οι αυτοκτονίες έφτασαν τις 2000 περίπου. Οι Ελληνες, εκείνος ο αισιόδοξος λαός που απορούσε με τα υψηλά ποσοστά αυτοκτονιών που παρουσίαζαν άλλοι λαοί, απελπίστηκαν. Φώναξαν, έκλαψαν, πάλεψαν, μα κανείς δεν τους άκουγε. Η τρόικα και το ευρωιερατείο, ήξεραν μόνο τι έλεγαν με τους εκπροσώπους μας και συνομιλητές τους. Την κυβέρνηση Παπανδρέου στην αρχή και στη συνέχεια, εκείνη του Παπαδήμου. Εμάς μας ενημέρωναν μόνο για τον κατάλογο θυσιών που έπρεπε να κάνουμε και που τελειωμό δεν είχαν...
Γι΄αυτό, και στις εκλογές της περασμένης Κυριακής, ο λαός τιμώρησε όσο μπορούσε τους υπαιτίους της καταστροφής του. Και το εκλογικό αποτέλεσμα, ελπίζουμε ότι έδωσε ένα ηχηρό μήνυμα απελπισίας και απόγνωσης στην Ευρώπη. Οι δηλώσεις αξιωματούχων της ευρωζώνης άλλωστε, μάλλον βεβαιώνουν ότι η Ευρώπη άρχισε να ανησυχεί. Γιατί όμως; Για την δική μας κακοπάθεια, ή ...πάλι για το τι θα γίνει το ευρώ; Πόσοι κατάλαβαν άραγε ότι το ευρώ ή οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, δεν μπορεί να στηριχτεί πάνω στα φέρετρα των ανθρώπων;  Πόσοι συνειδητοποιούν ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα που οι ιθύνοντες βαφτίζουν "οικονομική σταθεροποίηση", σκοτώνει σαν το κακό φάρμακο τον ασθενή; Οι λαοί πάντως το κατάλαβαν και φωνάζουν από καιρό. Ας μην μπερδεύουμε συνεχώς τον παράγοντα της δικής μας ευθύνης-που υπάρχει- με την ευθύνη των ιθυνόντων της ευρωζώνης, όσον αφορά την επιβίωση της Ευρωπαικής Ενωσης και του ευρώ. Κι΄ας μην εθελοτυφλούν όσοι επιδιώκουν και πάλι να ρίξουν το μπαλάκι σ΄εμάς, τους "ασύδοτους, τεμπέληδες, χαραμοφάηδες Ελληνες..".
Ομως ας μην εθελοτυφλούμε κι΄εμείς, αρνούμενοι να παραδεχτούμε τη σύγχυση που έχει προκληθεί μεταξύ ημών και Ευρώπης. Είναι γεγονός ότι τα πράγματα έχουν μπερδευτεί πάρα πολύ και η ηγέτιδα Γερμανία με την αδιαλλαξία της, τα επιδεινώνει...Δεν θα βοηθήσει όμως σ΄αυτό καθόλου και το δικό μας εσωτερικό κλίμα σύγχυσης κι΄αποσταθεροποίησης που σίγουρα θα ενταθεί επί τα χείρω με μια ενδεχόμενη ακυβερνησία ή με μια νέα κυβέρνηση ασταθή. Αντίθετα, θα είναι σαν να ακυρώνουμε την ευκαιρία που εμείς δημιουργήσαμε-δηλαδή να ακουστεί η φωνή μας έξω. Πρέπει να δώσουμε στην Ευρώπη να καταλάβει ότι όχι μόνο στέρεψαν οι αντοχές μας, αλλά ότι ο κίνδυνος της δικής μας καταστροφής έχει προεκτάσεις επικίνδυνες για όλη την Ευρωπαική Ενωση. Προεκτάσεις πολύ πιό πέρα από τα στενά όρια της κίνησης του ευρώ...
Οταν τρόμος που προκαλούν τα δείγματα απελπισίας και ακρότητας, αρχίζει να γίνεται ορατός ακόμα και από τους πλέον αρνητικούς, σημαίνει ότι οι εξελίξεις είναι καθ΄οδόν. Ισως η ανθρώπινη νοημοσύνη και ευφυία, να μπορέσει να τις προλάβει. Με την ανοησία όμως, όλοι θα καούμε.