"Ή ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή"

Τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος επισκέφθηκε το πρωί ο Αλέξης Τσίπρας, μία συμβολική επίσκεψη επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ -όπως είπε- θέλει να αναδείξει "ότι η εικόνα της νεκρής ζώνης του Περάματος σε λίγους μήνες όχι σε χρόνια, αν συνεχιστεί η μνημονιακή πολιτική θα είναι η εικόνα όλης της Ελλάδας".


"Ένα νεκρό κουφάρι με ανθρώπους εξαθλιωμένους που θα παρακαλάνε για ένα μεροκάματο, που θα παρακαλάνε για εισόδημα 300 ευρώ το μήνα και αν τα βρουν αυτά" τόνισε ο κ. Τσίπρας και περιέγραψε το δίλημμα των εκλογών ως "ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή".


"Η επιλογή και το δίλημμα είναι σαφές. Ή αφήνουμε πίσω μας το μνημόνιο και τις πολιτικές της καταστροφής ενισχύοντας, ακόμα και αν διαφωνούμε σε πολλά από αυτά που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, τον ΣΥΡΙΖΑ όμως που αυτή τη στιγμή είναι ο μοναδικός πόλος που μπορεί να ακυρώσει το μνημόνιο και την πολιτική της χρεοκοπίας ή δίνουμε συγχωροχάρτι σε αυτούς που μας οδήγησαν εδώ και τους δίνουμε τη δυνατότητα να συνεχίσουν αυτή την πολιτική της εξαθλίωσης. Το δίλημμα είναι ή ΣΥΡΙΖΑ ή κοινωνική καταστροφή" είπε χαρακτηριστικά.


"Μας πολεμάνε -είπε- γιατί είμαστε ένα από σας, γιατί η έγνοια μας και η συνείδησή μας είναι δίπλα στους απλούς ανθρώπους, σ' αυτούς που σήμερα μαστίζονται από μια πολιτική που έχει οδηγήσει τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας στο περιθώριο. Αυτό που συμβαίνει στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη, αυτό που συμβαίνει στο Πέραμα και την ευρύτερη περιοχή είναι η εγκατάλειψη, η ανεργία, 90% ανεργία. Η εικόνα που βλέπει κανείς στη Ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη είναι μια εικόνα διάλυσης. Είναι μια νεκρή ζώνη, είναι ένα κουφάρι. Και κουφάρι το κατάντησαν οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων".


Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ κάλεσε όλες τις δυνάμεις να σκύψουν πάνω από τα "εκρηκτικά προβλήματα" της κοινωνίας και υποστήριξε ότι "το χάος έρχεται από τις 18, αν ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος συνεχίζουν να είναι στην κυβέρνηση του τόπου...".


"Ξέρουμε ότι αυτή την κατάσταση της ερήμωσης δεν μπορείς να την ανατρέψεις από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν σας λέμε ότι έχουμε το μαγικό ραβδί για να μετατρέψουμε μια νεκρή ζώνη σε έναν τόπο παραδείσου. Έχουμε όμως σχέδιο και κυρίως έχουμε την αποφασιστικότητα να συγκρουστούμε με τα μεγάλα συμφέροντα. Γιατί δική μας έγνοια είναι να δημιουργηθούν συνθήκες και προϋποθέσεις ώστε να παραχθεί πλούτος σ' αυτή τη χώρα" είπε ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ.


Και χαρακτήρισε τις εκλογές της 17ης Ιουνίου ως τις "πιο κρίσιμες που είχε ποτέ ο τόπος". "Είναι -είπε- η τελευταία ευκαιρία για τη χώρα και το λαό. Ή αλλάζουμε σελίδα ή για πάρα πολλά χρόνια θα είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε στην εξαθλίωση, όπως κι άλλοι λαοί έζησαν για χρόνια στην εξαθλίωση όσο συνέχιζαν αυτές οι πολιτικές του ΔΝΤ, οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους. Εμείς όμως είμαστε αισιόδοξοι, γιατί πιστεύουμε ότι στις 17 θα σταματήσουν να γράφουν μνημόνια και θα γράψει ιστορία ο λαός μας".
 http://www.megatv.com/

Aκολουθεί σχόλιο απο το Ιστολόγιο ΚΑΠΕΤΑΝΙΣΣΕΣ  

Μάλιστα. Αυτός ήταν ο προεκλογικός λόγος του Αλέξη Τσίπρα. Στην Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη του Περάματος. Στις 8 Ιουνίου, χτες δηλαδή. Μπορεί όποιος θέλει να δει και φωτογραφίες από την επίσκεψη κάνοντας κλικ ΕΔΩ. 

Εμάς όμως δε μας ενδιαφέρουν οι φωτογραφίες. Όπως δε μας ενδιαφέρουν και τα μεγάλα λόγια. Έχουμε πικρή εμπειρία από τα μεγάλα λόγια του Αντρέα Παπανδρέου στα 1980, όταν ετοιμαζόταν να σκαρφαλώσει στην εξουσία. Έτσι κι εκείνος ξιφουλκούσε τότε κατά του εφοπλιστικού κεφαλαίου. Παριστάνοντας το λιοντάρι μα αποδείχτηκε πως τελικά ήταν ένα ποντίκι που βρυχάται. Έλεγε, έλεγε, έλεγε ο Αντρίκος, τα έβαζε με τους εφοπλιστές παριστάνοντας τον καμπόσο. Κι όταν το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να πάρει την ψήφο του ελληνικού λαού και να γίνει κυβέρνηση άρχισε το σαμποτάζ των εφοπλιστών. Πλοία έφευγαν από την ελληνική σημαία, πλοία έδεναν και αγκυροβολούσαν. Χιλιάδες ναυτικοί άνεργοι. Τα ξέρω καλά τα γεγονότα γιατί τα έζησα στο πετσί μου. Γιατί τότε πετάχτηκα στον καιάδα της ανεργίας. Και αναγκάστηκα να ξανασπουδάσω και να βρω άλλο επάγγελμα. 

Δεν ξεχνώ επίσης τις γιγαντιαίες πορείες των ναυτεργατών εκείνης της εποχής. Πήγαμε περπατώντας από τον Πειραιά στο Σύνταγμα. Χιλιάδες άνεργοι ναυτεργάτες. Ήμουν και στο Συντονιστικό (τρομάρα μου...). Φωνάξαμε, διαμαρτυρηθήκαμε. Άδικος κόπος. Στο παρασκήνιο; η επίσημη αριστερά, το ΚΚΕ. Που πίστευε ότι με αυτές τις διαδηλώσεις μπορεί κάτι να κάνει. Θεωρητικά στρέφοντας τους ναυτεργάτες κατά της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Η ουσία όμως και το λάθος περιγράφονται στα βιβλία του Κώστα Γιαμπάνη. Πώς ακόμη και μέσα από τα συνθήματα κυριαρχούσε ο λάθος προσανατολισμός όλου αυτού του κόσμου. Δεν είναι εύκολο πράγμα η πολιτική. Δεν είναι για τον καθένα και ειδικά για τους άπειρους και ανίδεους. Πιστέψαμε κι εμείς τότε ως νέοι πως η αγανάκτησή μας και μόνο για το άδικο και το να κατεβούμε στους δρόμους φτάνει. Δεν έφτασε. 

Δε θα παραστήσω λοιπόν ούτε σήμερα τη σοφή. Που ξέρει να συμβουλεύσει τους άλλους και ειδικά τους νέους για το δέον γενέσθαι. Θα περιοριστώ να πω ότι δε μετανιώνω που αγωνίστηκα, μου μένει τουλάχιστον η αξιοπρέπεια. Αλλά μένει και η πικρία της ήττας. Και καταλαβαίνω πως εδώ που φτάσαμε τριάντα χρόνια αργότερα μια νέα ήττα του λαού θα είναι η απόλυτη καταστροφή. 

Αυτό λοιπόν που με συμβουλεύει η εμπειρία μου είναι πως δε φτάνει να έχεις έναν στρατό για να κάνεις πόλεμο. Χρειάζονται και οι στρατηγοί. Και χρειάζεται και το στρατηγικό σχέδιο. Θέλει δηλαδή τόλμη μα και αρετή, όπως και η λευτεριά που είπε ο ποιητής. Αρετή με την αρχαία σημασία του όρου, που σημαίνει προσαρμογή στην αλήθεια και προϋποθέτει γνώση. Τα έχουμε σήμερα; Την αρετή και την τόλμη; 

Στα 1980 κάτι, είχαμε το στρατό. Ήταν η εποχή της μεταπολίτευσης, ο κόσμος ήταν προπονημένος και ετοιμοπόλεμος. Σήμερα δεν είναι...  Και μη μου πείτε για τους αγανακτισμένους στις πλατείες. Αυτή τη χύμα έκφραση της αγανάκτησης που φουντώνει για λίγο και μετά κλείνονται όλοι στα σπίτια τους. Τότε, στα 1980, η αντίδραση του κόσμου ήταν οργανωμένη. Μόνο που οι στρατηγοί μας αποδείχτηκαν κατώτεροι των περιστάσεων. Και το στρατηγικό τους σχέδιο πομφόλυγες... 

Σήμερα λοιπόν δεν υπάρχει ούτε ο στρατός, ούτε οι στρατηγοί ούτε και το σχέδιο. Εκτός και είμαι εγώ τόσο βλάκας που δε βλέπω στην προεκλογική ομιλία του Τσίπρα αυτό το σχέδιο που ισχυρίζεται. Θα τα βάλει λέει με τους εφοπλιστές. Πώς; Επικαλούμενος το πατριωτικό τους φιλότιμο! Τώρα σωθήκαμε! Έχει το κεφάλαιο πατρίδα; Κι από πότε; 

Και θα ξυρίσει τα γκόλντεν μπόις. Αφού δεν μπόρεσαν με τους παχυλούς μισθούς τους να σώσουν τους οργανισμούς που διοικούσαν, θα τους αποκεφαλίσει! Καλά να τους κάνει. Μα ποιους θα βάλει στη θέση τους; Ποιοι θα είναι οι δικοί του άξιοι στρατηγοί; Αυτό ξέχασε να το αναφέρει... 

Θέλει λέει και τη στήριξη τη δική μας, του λαού, για να πετύχουν τα ωραία του σχέδια. Πώς ακριβώς τη θέλει; Κι αυτό ξέχασε να το πει. Και το μόνο που κατάλαβα είναι ότι του αρκεί η ψήφος μας! Κι ο Αντρέας είχε πίσω του χιλιάδες λαού στις εκλογές του 81. Ακόμη και ο Γιωργάκης το 2009 είχε και αυτός λαοθάλασσα στις εκλογές. Τι κατάφεραν; Γιατί να τα καταφέρει λοιπόν και ο Τσίπρας αν ο λαός του δώσει την πρωτιά; 

Ο Αντρέας είχε και κομματικές οργανώσεις. Είχε δηλαδή και κομματικό στρατό. Είχε και αξιωματικούς. Τους λεγόμενους πρασινοφρουρούς. Έτσι τους βάφτισε ο λαός όταν τους είδε μετά τις εκλογές να βολεύονται στις καρέκλες και να βολεύουν και τους δικούς τους, τα κομματικά τους μέλη, σε μικρότερες καρεκλίτσες. Κάπως έτσι γεννήθηκαν στη συνέχεια και τα γκόλντεν μπόις.  Και τα πήρε κληρονομιά και ο Γιωργάκης. Ώσπου έφτασε ένα γκόλντεν μπόι να γίνει και πρωθυπουργός πριν από λίγους μήνες. Το αν πέτυχε στο έργο του, με το μνημόνιο 2 που ανέλαβε να δέσει χειροπόδαρα τη χώρα, το ξέρουμε πια όλοι. Ακούγοντας από δεξιά και αριστερά τη δεινή οικονομική θέση της χώρας. Όλοι μαζί παραδέχονται πλέον πως τα ταμεία της χώρας είναι άδεια! 

Ο Τσίπρας δεν έχει ούτε αυτό. Δεν έχει στρατό. Μόλις μετά τις εκλογές της 6ης Μάη συγκρότησε το ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Κι από αξιωματικούς; Εδώ είναι το πλέον αστείο και τραγικό. Δίπλα στα λίγα και άγνωστα στελέχη του κόμματός του βιάστηκε να προσλάβει και τα απερχόμενα στελέχη του ΠΑΣΟΚ! Ακόμη και την Κατσέλη, την υπουργό σε θέματα οικονομικών και ναυτιλίας του ΓΑΠ όταν περνούσε το μνημόνιο 1. Αυτήν που με νύχια και με δόντια προώθησε την άρση του καμποτάζ. Δηλαδή την πρόσληψη αλλοδαπών στα πλοία και τον αφελληνισμό των πληρωμάτων. Σήμερα η κ. Κατσέλη υποστηρίζει το ΣΥΡΙΖΑ! 

Όσο για το στρατό του ΣΥΡΙΖΑ; Αρκεί κανείς να ψάξει αν έχει κάποια επιρροή στα σωματεία του ναυτεργατικού χώρου. Έχει; Κάποιοι ισχυρίζονται πως τουλάχιστον επηρεάζει την ΠΕΝΕΝ, τους ναύτες δηλαδή. Μα πάει καιρός που διαβάσαμε σχετική διάψευση του προέδρου του σωματείου, του Αντώνη Νταλακογιώργου: "Είναι ψέματα επίσης ότι είχα οποιαδήποτε οργανωτική σχέση με το ΣΥΝ ή ΣΥΡΙΖΑ και αυτό διότι είναι βαθειά πεποίθησή μου ότι οι συνδικαλιστές που αντιπροσωπεύουν τους εργαζόμενους δεν θα πρέπει να έχουν την οποιαδήποτε κομματική συμμετοχή ή δράση για όσο διάστημα διατηρούν ενεργό ανάμειξη και συμμετοχή σε όργανα του εργατικού και ευρύτερα του λαϊκού μαζικού κινήματος."

Αν κάποιο κόμμα έχει εκεί κάτω στο λιμάνι αξιωματικούς και στρατηγούς είναι το ΚΚΕ. Και στα ναυτεργατικά σωματεία και στο Πέραμα, στη Ζώνη. Το αν κατάφεραν να βοηθήσουν και αυτοί τους ναυτεργάτες είναι άλλη και μεγάλη κουβέντα, πάντως επανερχόμενοι στο προκείμενο θα επαναλάβουμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εκεί δυνάμεις. Πώς λοιπόν θα τον κάνει αυτόν τον πόλεμο που αναγγέλλει με τους εφοπλιστές;

Και είναι και το άλλο: Τουλάχιστον ο Αντρέας το 1980 κατάφερε να κερδίσει για ένα διάστημα την ανοχή του ΚΚΕ, μια ανοχή που την πλήρωσε ο Φλωράκης πικρά βλέποντας τις ακμαίες τότε δυνάμεις του κόμματός του στο ναυτεργατικό χώρο να οδηγούνται στη διάσπαση και πολλούς επιτελάρχες του να αποχωρούν από τις κομματικές οργανώσεις. Ο Τσίπρας; Ουδεμία τέτοια ανοχή μπορεί να ελπίζει από τον Περισσό και την Παπαρήγα. Τον έχουν ήδη στη μπούκα του κανονιού και το  ίδιο λάθος που έκαναν με τον Αντρέα δεν πρόκειται να το ξανακάνουν. Αν έχουν δίκιο ή άδικο, τονίζω και πάλι πως είναι άλλη και μεγάλη, πολύ μεγάλη, κουβέντα... 

Πώς λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας και το ενιαίο πλέον κόμμα του θα υλοποιήσουν αυτά που υπόσχονται; Όταν παραδέχονται πως έχουν πολλούς αντιπάλους; Κι όταν από πουθενά δεν προκύπτει ότι έχουν και υποστηρικτές; Ότι έχουν συνεργάτες, έχουν στελέχη και κόσμο, οργανωμένο φυσικά κόσμο και όχι απλούς ψηφοφόρους,  να φέρουν σε πέρας τις υποσχέσεις; 

Τουλάχιστον ας είχαν ένα σχέδιο. Μα παρά τη δήλωση πως έχουν, από την ομιλία του Τσίπρα αλλά και το επίσημο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τέτοιο σχέδιο δεν προκύπτει για το χώρο της ναυτιλίας. Μόνο λόγια... 

Από την άλλη μεριά. Τη μεριά των εργοδοτών, των εφοπλιστών. Έχει εκεί ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ οποιαδήποτε στήριξη; Από μακριά τους κουνάει το δάχτυλο να σταθούνε πατριώτες μα πότε συναντήθηκε μαζί τους και εξασφάλισε έστω μια τόση δα υποσχεσούλα πως θα τον βοηθήσουν; Αντίθετα, λίγες μέρες πριν, διαβάσαμε:

«Το μόνο που θα καταφέρει, είναι να διώξει τα ελληνικά πλοία απ’ το νηολόγιο»

"Στην Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών ακόμα βράζουν με την πρόταση Τσίπρα να φορολογηθεί κάθε ένα από τα 4000 πλοία (με ποσό 500.000 ευρώ έκαστο) ώστε να συγκεντρωθεί ποσό ενός δισ. ευρώ. Ο πρόεδρος της ΕΕΕ, Θόδωρος Βενιάμης, σημείωσε ότι «η Ελληνική Ναυτιλία δραστηριοποιείται διεθνώς σε ένα εξαιρετικά σύνθετο τεχνικό και οικονομικό περιβάλλον και ως εκ τούτου δεν πρέπει να δημιουργούνται άνευ λόγου ανύπαρκτα και αβάσιμα ζητήματα σε βάρος τους». Κύκλοι δε της Ενωσης Εφοπλιστών επισημαίνουν πως ο μεγαλύτερος κίνδυνος από την «ανεύθυνη τακτική» Τσίπρα, θα ήταν να υπάρξει κύμα φυγής ελληνικών πλοίων από το νηολόγιο, σε μια περίοδο που η ελληνική οικονομία «χρειάζεται και το τελευταίο δολάριο από το ναυτιλιακό συνάλλαγμα που εισρέει στη χώρα». ΠΗΓΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΟΣ