Αλματα ενστόλων

Κατανοητή στο παρόν οικονομικό περιβάλλον η αντίδραση των πάσης φύσεως ενστόλων, αστυνομικών, λιμενικών, πυροσβεστών και στρατιωτικών ακόμη, στις προαναγγελθείσες περικοπές των ειδικών μισθολογίων. Όλοι μπορούν να αντιληφθούν το βάρος που μεταφέρει στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς η μείωση των μισθών.

Ωστόσο απ' αυτό το σημείο μέχρι την οργανωμένη, με πολιτικούς όρους, αντίδραση στο Καλλιμάρμαρο, υπάρχει απόσταση μεγάλη. Πολύ περισσότερο μάλιστα όταν η προαναγγελία συμπαράστασης από συγκεκριμένες εθνικιστικές και κατά δήλωσή τους αντικοινοβουλευτικές δυνάμεις συνοδεύεται από τις ιαχές και τις ζητωκραυγές της πλειονότητας των συγκεντρωμένων ενστόλων.

Κακά τα ψέματα, το πολιτικό παιγνίδι με τα σώματα ασφαλείας και τον στρατό, οι εκλεκτικές συγγένειες που τείνουν να διαμορφωθούν με συγκεκριμένες δυνάμεις, που δεν το έχουν σε τίποτε να λοιδορήσουν και να αμφισβητήσουν την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία δεν είναι ό,τι καλύτερο.

Είναι παιγνίδι με τη φωτιά, το οποίο όποτε έχει εξελιχθεί ανεξέλεγκτο, μόνο σε περιπέτειες οδήγησε τη χώρα. Κάτι που η Αριστερά, η οποία παρευρίσκεται, χαιρετίζει και ενθαρρύνει, δεν μπορεί να προσπερνά αβασάνιστα, ξεπερνώντας όχι μόνο δυστυχείς ιστορικές εμπειρίες, αλλά και τις πρόσφατες των πολλών συγκρούσεων στο κέντρο της Αθήνας.

Τα σώματα ασφαλείας, ο στρατός και το δικαστικό σώμα, δεν είναι τυπικές ζώνες δημοσίων υπαλλήλων στο σώμα των οποίων μπορεί να ασκείται ο καθείς. Ας το έχουν κατά νου, όσοι ομνύουν στο δημοκρατικό πολίτευμα.
http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=473685