Κύπρος: Το χαρτί του φυσικού αερίου και η διαπραγμάτευση του μνημονίου

Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η νέα κυβέρνηση και δη ο νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας καλούνται να μας πείσουν: Το μνημόνιο, όπως έχει συμφωνηθεί από την απελθούσα κυβέρνηση, είναι υποκείμενο και σε, ποια, διαπραγμάτευση ή όχι; Προεκλογικά, ο Ν. Αναστασιάδης δεσμεύτηκε πως, εάν και εφόσον εκλεγόταν στην Προεδρία, θα διαπραγματευόταν τους όρους τους μνημονίου ώστε, όπως είπε στην ομιλία του στο στάδιο «Ελευθερία», μετά την ανακήρυξή του:

«Θα συνομιλήσουμε με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα με τους Ευρωπαίους εταίρους μας, με σκοπό την ταχύτερη δυνατή ολοκλήρωση της δανειακής σύμβασης, με τρόπο που να διασφαλίζει τις ευάλωτες ομάδες, την κοινωνική συνοχή και την εργατική ειρήνη».

Στις 14/2/2013, ο Ν. Αναστασιάδης διαβεβαίωσε πως «είμαστε κάθετα αντίθετοι με ιδιωτικοποιήσεις». Τι εννοούσε με αυτές τις δύο δηλώσεις-θέσεις; Ότι εφόσον θα εκλεγόταν στην Προεδρία της Δημοκρατίας, θα διαπραγματευόταν τους όρους του μνημονίου. 

Προχθές, όμως, ο νέος Υπουργός Οικονομικών Μιχ. Σαρρής, κληθείς να πει αν θα επιδιωχθεί επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου από πλευράς της νέας Κυβέρνησης, είπε πως «τα περιθώρια είναι περιορισμένα». Τι σημαίνει αυτή η δήλωση; Πρώτον, όπως η απελθούσα Κυβέρνηση συμφώνησε το μνημόνιο με την Τρόικα, είναι σχεδόν αδύνατη οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Δεύτερον, πόσο… περιορισμένα είναι τα περιθώρια διαπραγμάτευσης;

Να εννοήσουμε ότι για όσα προεκλογικά ο Ν. Αναστασιάδης δεσμευόταν, σήμερα δεν θα ισχύσουν; Τρίτον και σπουδαιότερον: Δεν πηγαίνεις σε μια τόσο κρίσιμης σημασίας διαπραγμάτευση καίγοντας εκ προοιμίου τα χαρτιά σου. Απεναντίας, ανεβάζεις όσο πιο ψηλά μπορείς τις αξιώσεις σου, για να δώσεις μετά την εικόνα ότι υποχωρείς για να επιτευχθεί συμβιβασμός και να εμφανιστείς θετικός και συναινετικός. Θα πει κανείς: «Μα, η Κύπρος είναι πατημένη στον λαιμό, πνίγεται, θα βάλει και όρους ή θα κάνει τον μάγκα»;

Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα. Η Λευκωσία έχει ένα πανίσχυρο χαρτί και αυτό είναι το φυσικό αέριο ή και το πετρέλαιο. Είναι ήδη επίσημα πιστοποιημένη η ποσότητα του θαλασσοτεμαχίου «Αφροδίτη» και, σύμφωνα με τον Σ. Κασίνη, τα αποθέματα στα υπόλοιπα θαλασσοτεμάχιά μας είναι απείρως μεγαλύτερα. Κατά την άποψή μας, ο Μιχ. Σαρρής έπρεπε να στείλει δύο μηνύματα, στηριζόμενος και σεβόμενος τις προεκλογικές διακηρύξεις του νέου Προέδρου.

Πρώτον, θα διαπραγματευτούμε όσο το δυνατόν πειστικά, σοβαρά και σκληρά, για να διασφαλίσουμε αυτά που ενώπιον των πολιτών δεσμεύτηκε ο Ν. Αναστασιάδης. Δεύτερον, έχουμε το ατράνταχτο χαρτί των υδρογονανθράκων, που κανείς δεν δικαιούται να παραγνωρίζει και να υποτιμά. Στις 7/2/2013, ο νυν Πρόεδρος κατέθεσε τους άξονες της πολιτικής του για το φυσικό αέριο.

Σε δήλωσή του, ο Εκπρόσωπος Τύπου του Ν. Αναστασιάδη επισήμανε, ορθά, ότι η αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων μας «είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας για την Κύπρο. Έχει να κάνει με τη δυνατότητά μας να εξέλθομε το συντομότερο δυνατό από την οικονομική κρίση, αλλά και να διασφαλίσουμε ένα μέλλον ελπίδας για τα παιδιά μας και μελλοντικές γενιές». Πρόσθεσε ότι η Κύπρος «πρέπει να μετατραπεί σε Περιφερειακό Ενεργειακό Κέντρο».

Διερωτώμεθα: Τι ισχύει; Οι προεκλογικές δεσμεύσεις του Ν. Αναστασιάδη ή οι προχθεσινές δηλώσεις Σαρρή; Θα διαπραγματευτούμε ή όχι, και ποιους όρους του μνημονίου; Θα διασφαλιστούν ή όχι, οι «ευάλωτες ομάδες, η κοινωνική συνοχή και η εργατική ειρήνη»; Αντιτιθέμεθα ή όχι στις ιδιωτικοποιήσεις; Αξιοποιούμε ή όχι το χαρτί του φυσικού αερίου; Όταν δίνεις εκ προοιμίου την εικόνα ότι δεν μπορείς ή δεν θέλεις να κάνεις κάτι, τελικά δεν κάνεις και απλώς… υποτάσσεσαι. Αυτό πάει να κάνει ο Μιχ. Σαρρής;

ΣΗΜΕΡΙΝΗ