«Μια κανονική πολιτική αντίληψη των πραγμάτων μάς αποκαλύπτει στο επίπεδο το ψυχολογικό ότι υπάρχουν και πολιτικές ομάδες, οι οποίες λειτουργούν, όπως οι ομάδες που είναι στις ψυχοθεραπείες, λειτουργούν ως ομάδες ψυχοθεραπείας. Αυτοί ήταν όλοι οι πολιτικοί σχηματισμοί του 0-τάδε, του 3%. Πηγαίνανε άνθρωποι για να ξαλαφρώσουν ψυχολογικά». Η άποψη ανήκει στον Στέλιο Ράμφο που μίλησε στο Βήμα για τις εξελίξεις.
Για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις
«Πιστεύω ότι το ελληνικό πρόβλημα είναι αυτό: ότι είμαστε συνεχώς απογειωμένοι από τα πράγματα. Δεν έχουμε κανένα σχέδιο σε αυτή την ιστορία ούτε μας ενδιαφέρει σχέδιο να’ χουμε, γιατί η πολιτική διαπραγμάτευση είναι για να αποφύγουμε την πραγματικότητα των αριθμών και να πάμε στο τέλος στην τελική ρύθμιση. Τα οδυνηρά δεν τα αποφεύγεις. Τα οδυνηρά θα έρθουν, διότι αυτά τα έχεις προετοιμάσει. Τι μπορείς να κάνεις; Να γυρίσεις την οδύνη σε μάθημα, δηλαδή να μπορείς να γυρίσεις θετικά μια ιστορία, η οποία θα πονέσει, ακριβώς επειδή αποποιήθηκες την αλήθεια.
Εάν θυμάμαι καλά κάποιος Ράμφος είναι που έγραψε ένα άρθρο κάπου προς το 2003 όπου μιλούσε για μετά-Εθνική εποχή μια δηλαδή ανθόσπαρτη νέα ιστορική φάση όπου εάν οι κύπριοι δέχονταν το φασιστικό, γενοκτόνο, ανελεύθερο και αντί-δημοκρατικό σχέδιο Αναν θα ... γαλήνευαν. Για να εισπράξει αν θυμάμαι καλά από εμένα τον αφορισμό ότι η μεταεθνική εποχή των φαντασιώσεών του είναι αέρας κοπανιστός μέσα στον οποίο εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες θα εξαερωθούν. Το πρόβλημα με τους νεοέλληνες είναι ότι απουσιάζει αναλυτική μνήμη και μνήμη εν γένει. Έτσι οι δράστες έρχονται και ξανά-έρχονται στον τόπο των ίδιων πολιτικών και πνευματικών εγκλημάτων. Γιατί η υποστήριξη του φασιστικού σχεδίου Αναν αποτελεί επιστημονικό, πολιτικό και πνευματικό έγκλημα για το οποίο ένα τουλάχιστο συγνώμη θα ωφελούσε τους δράστες. Ένα τόσο μεγάλο σφάλμα, επίσης, θα έκανε κάθε δράστη αφού ζητήσει συγνώμη να αποχωρεί αυτόβουλα από την δημόσια σφαίρα αντί ....
ΑπάντησηΔιαγραφή(από το βιβλίο μου «Οι διεθνείς σχέσεις ως αντικείμενο επιστημονικής μελέτης στην Ελλάδα και στο εξωτερικό» - https://www.facebook.com/diethneis.sxeseis.ifestos )
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη πιο σημαντικό, όπως ήδη αναφέρθηκε στο κεφάλαιο 2, όχι μόνο «ακατανόμαστοι» προπαγανδιστές αλλά και στοχαστές όπως ο Στέλιος Ράμφος –για να παραφράσουμε τους Katzenstein,Keohane,Krasner– «μετασχημάτισαν τις πεποιθήσεις τους και τις αντιλήψεις τους για το δικό τους συμφέρον», αφού υποστήριξαν ότι «στην εποχή της μιας υπερδύναμης και της μεταεθνικής εποχής» το σχέδιο Ανάν ήταν περίπου ιδανικό καθεστώς που θα διασφάλιζε τους Κυπρίους από τις αβεβαιότητες της ανισότητας ισχύος της σύγχρονης εποχής(497).
(υποσημείωση αρ. 497)
Βλ. Η Καθημερινή, 8.12.2002. Εδώ δεν σχολιάζουμε την φιλοσοφική θέση του εν λόγω στοχαστή πως υπάρχουν «αναγκαιότητες» στη βάση των οποίων μια οποιαδήποτε κοινωνία καλά θα κάνει να υποδουλώσει τη συλλογική της ελευθερία. Αυτό που σχολιάζουμε είναι τα εξής: α) Το γεγονός πως είναι λάθος η εκτίμησή του ότι ο κόσμος εισέρχεται στη μεταεθνική εποχή. Ισχύει ακριβώς το αντίθετο και τα γεγονότα των Βαλκανίων τη δεκαετία του 1990, το τρομοκρατικό χτύπημα κατά των Αμερικανών την 11η Σεπτεμβρίου και ο πόλεμος κατά του Ιράκ το 2003 το επιβεβαιώνουν. β) Όσο οξύνονται οι συνέπειες των διεθνικών φαινομένων τόσο περισσότερο αναδεικνύεται η αναγκαιότητα ισχυρών εθνικών-κρατικών κυριαρχιών που θα επιβάλουν τους αναγκαίους ελέγχους στα σύνορά τους. γ) Όσο οξύνονται οι ηγεμονικές συμπεριφορές τόσο περισσότερο η εθνική-κρατική δομή καθίσταται ο αδιαμφισβήτητος «συλλογικός τρόπος ζωής» διαμέσου του οποίου τα κράτη συναλλάσσονται και ένα έκαστο εξ αυτών υπερασπίζεται τη συλλογική κυριαρχία-ελευθερία του. δ) Όσο εντείνονται τα αίτια πολέμου και η κυριαρχία γίνεται το μέσο διεθνών συναλλαγών και τρόπος προάσπισης της συλλογικής ελευθερίας τόσο περισσότερο καθίσταται η ανάγκη στερέωσης των εθνικών κοσμοθεωριών και γενικώς σφυρηλάτησης των ηθικοφιλοσοφικών στηριγμάτων μιας κυρίαρχης συλλογικής οντότητας. Με ποια κριτήρια λοιπόν πρότεινε σε ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους να αποδεχτούν καταστολή της λαϊκής τους κυριαρχίας στο πλαίσιο ενός κρατιδίου που επιπλέον θα ελεγχόταν από τρεις στρατούς, εκ των οποίων οι δύο αποδειγμένα αδίστακτοι, ιμπεριαλιστικοί και ηγεμονικοί; Πώς θα διασφαλίζεται ο συλλογικός κατ’ αλήθειαν βίος στο πλαίσιο μιας μη δημοκρατικά δομημένης πολιτείας της οποίας το νευρικό σύστημα των κοινωνικοπολιτικών δομών θα παρέλυε από την εισαγωγή πρωτόγνωρων διαδικασιών λήψης αποφάσεων που δεν επιβάλλονται ούτε σε κράτη που ηττήθηκαν μετά από έναν επιθετικό και φασιστικό πόλεμο;
Αν περιμενα να αντιληφθω που το παει το δημοσιευμα αυτο,τοτε θα κοιμομουν υπνο βαθυ,αυτος εξαλλου,ειναι Και ο στοχος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω θα ρωτουσα,ποσο παει το σχετικο,ποσα τσακωσες,για. Να κοιμισεις ηλιθιους,η ασχετους.
Μηπως δεν ξερεις τιποτα σχετικα, πως το χρεος το δικο μας,επιβαλλει ποινες εξοντωσης ενος λαου,στην πλειοψηφια ηλιθιου.
Ενω αυτοι που μας επιβαλλουν ποινες,εχουν μεγαλυτερο χρεος,αλλα δεν συμβαινει τιποτα.
Ενω εμας μας κατακρεουργησαν!!!!!!!.
Αυτοι, που χρωστανε, απειρως περισσοτεραπερισσοτερα!!!.
Υπαρχει απαντηση?.
Ποιος ειναι αυτος ο μακακας,που περναει εμας για Mακακες.
Να Σεβαστω αν το κανει για να ζησει,αν το κανει για αισχροκερδεια,τοτε τον αξιζει τον χαρακτηρισμο ως ανω.
Εκτος και αν πεισει με σοβαρα επιχειρηματα,οποτε το αναιρω,ιδου.-
Ενώ ο αυτοαναιρούμενος φιλόσοφος δεν χρήζει ψυχοθεραπείας!
ΑπάντησηΔιαγραφή