Οι Τούρκοι φαίνονται καλοί μελετητές του Σουν Τζου. Ο Κινέζος στρατηγός, πριν από 2500 χρόνια περίπου, είχε επισημάνει πως «η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη». Αυτό επιχειρεί ο σουλτάνος Ερντογάν με τον τρίτο Αττίλα στην κυπριακή και ευρωπαϊκή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ). Από το 1956, η Τουρκία εφαρμόζει συγκεκριμένη στρατηγική, η οποία στοχεύει στην αποδόμηση, κατάλυση και εξαφάνιση της Κυπριακής Δημοκρατίας ως υποκειμένου του Διεθνούς Δικαίου και της διεθνούς νομιμότητας και επανάκτηση της νήσου. Μέσα στην απεραντοσύνη της άθλιας πολιτικής λήθης, θυμόμαστε: Στις 23 Ιουνίου 2014, οι Τσαβούσογλου και Νταβούτογλου κατέθεσαν στις Βρυξέλλες 105σέλιδο επίσημο έγγραφο, στο πλαίσιο της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας.
Σ' εκείνο το αισχρό έγγραφο, του οποίου την άμεση απόσυρση δεν απαίτησαν ποτέ ούτε η Λευκωσία ούτε η Αθήνα, η Τουρκία χαρακτήριζε την Κυπριακή Δημοκρατία ως «εκλιπούσα» (defunct). Πριν από 16 ημέρες, στις 9 Φεβρουαρίου 2018, η κατοχική χώρα εισέβαλε στην κυπριακή ΑΟΖ, την κατέκτησε χωρίς να ρίξει ούτε μία ντουφεκιά και κατέλυσε και εξευτέλισε την κυριαρχία μιας χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έκτοτε εμποδίζει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου, απαιτεί διαμοιρασμό των ενεργειακών πόρων και προειδοποιεί με χειρότερες ενέργειες. Με απλά λόγια, η Τουρκία έχει κηρύξει πόλεμο, για τρίτη φορά, εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και ένας τρίτος Αττίλας κατέχει μέγα τμήμα της κυπριακής και ευρωπαϊκής ΑΟΖ.
Πρόκειται για τραγωδία χειρότερη από το 1974. Αν μη τι άλλο, τότε οι Έλληνες πολέμησαν, αντιστάθηκαν, χιλιάδες έπεσαν στα πεδία άνισων μαχών, εκατοντάδες χιλιάδες ξεκληρίστηκαν. Σήμερα, η Τουρκία, χωρίς να σπάσει μύτη, επέβαλε έναν ιδιόρρυθμο πόλεμο κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία, διά του Προέδρου Αναστασιάδη, ασκείται στην απρόσοδη και αδιέξοδη πρακτική των διαβημάτων και των διπλωματικών ενεργειών. Πέρα από φλύαρες και τυπικές δηλώσεις και ανακοινώσεις από διάφορες χώρες και ειδικά από την Ε.Ε., ουδείς αντέδρασε ουσιαστικά εναντίον της τρίτης τουρκικής εισβολής και κατοχής, αυτήν τη φορά θαλάσσιου χώρου και επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, τα οποία είναι και ευρωπαϊκά.
Γιατί; Διότι όλοι έχουν τρομακτικά συμφέροντα με την Τουρκία, έστω και αν δεν ανέχεται κανείς τον σχιζοφρενή και επικίνδυνο Πρόεδρό της, Ερντογάν. Ο σουλτάνος προκαλεί τους Αμερικανούς, το ΝΑΤΟ και τους Ευρωπαίους, συμμάχησε με τον Πούτιν και υλοποιεί το γνωστό τουρκικό δόγμα των δυόμισι πολέμων. Ένας πόλεμος κατά των Κούρδων, για να εμποδίσει την εφιαλτική, για την Τουρκία, προοπτική δημιουργίας ανεξάρτητου κουρδικού κράτους, το οποίο θα σημαίνει και εδαφικό ακρωτηριασμό της. Ένας πόλεμος για να εκδιώξει τον Σύρο Πρόεδρο Άσαντ ώστε η Άγκυρα να αναδειχθεί σε σημαντικό παίκτη στην περιοχή, εξ ου και η λυκοφιλία της με τη Ρωσία και το Ιράν. Και ένας μισός πόλεμος κατά των αδύναμων κρίκων της περιοχής, της Ελλάδος και της Κύπρου.
Η Τουρκία δεν δοκιμάζει απλώς τις όποιες αντοχές της Αθήνας και της Λευκωσίας, οι οποίες στηρίζονται στην επίκληση του διεθνούς δικαίου, των αρχών της Ε.Ε. και του ΟΗΕ και στη φραστική υποστήριξη εταίρων και συμμάχων. Όμως, το δίκαιο χωρίς ισχύ είναι ομελέτα χωρίς αβγά. Με βάση τη στρατηγική της, όπως αναλύσαμε και την περ. Κυριακή, η Τουρκία επιχειρεί, πρώτον, να ακυρώσει το ενεργειακό πρόγραμμα της Κύπρου και στη συνέχεια να το ελέγξει. Δεύτερον, να αποδείξει ότι η Κυπριακή Δημοκρατία είναι όντως εκλιπούσα. Τρίτον, να επιβάλει τους τουρκικούς όρους πιθανών νέων συνομιλιών. Γι’ αυτό θεωρούμε ως ολέθριο λάθος την εμμονή του Προέδρου Αναστασιάδη να εκλιπαρεί κυριολεκτικά τον αδίστακτο Ερντογάν και τους εδώ Τ/κ πράκτορες της τουρκικής κατοχής να προσέλθουν σε συνομιλίες.
Ο Ν. Αναστασιάδης ψαλμωδεί μονότονα ότι είναι έτοιμος να προσέλθει σε συνομιλίες «από εκεί που σταμάτησαν» στο Crans-Montana, υπό την αίρεση ότι θα τερματίσουν την εισβολή και κατοχή της κυπριακής ΑΟΖ. Οποία ολέθρια αυταπάτη! Ακόμα μία φορά επιβεβαιώνεται ότι δεν ξέρει καθόλου τον Τούρκο εχθρό μας. Οι Τούρκοι τότε μόνο ενδέχεται να προσέλθουν στο τραπέζι πιθανών συνομιλιών, όταν ο Αναστασιάδης υποκύψει στο πολεμικό τελεσίγραφο, το οποίο του έστειλαν με τις τουρκικές φρεγάτες στην ΑΟΖ και όταν είναι έτοιμος να υπογράψει την υποταγή μας στην αρπακτικότητα του σουλτάνου.
Οι προθέσεις της Τουρκίας είναι ξεκάθαρες εδώ και δεκαετίες! Απλώς ούτε ο Πρόεδρος, ούτε η πολιτική ηγεσία, ούτε και η Ελλάδα θέλουν να τις δουν κατάματα. Διότι αν τις έβλεπαν, θα μεριμνούσαν έγκαιρα, ώστε η Ελλάδα και η Κύπρος να είναι σε θέση να αντισταθούν με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα στον ιταμό σουλτάνο. Ανοχύρωτος και αδύναμος ο Ελληνισμός, αναμένει ενεός πότε θα εκδηλωθεί εκείνη η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική Αναστασιάδη, η οποία, δήθεν, θωρακίζει τη δύστηνη Κύπρο…
Σημερινή
Για τα πετρέλαια του ανασταδιαδη δηλ να γίνει πάλι ένα μακελειό? Στο τέλος συνδχρση θα γίνει τι μας λες τώρα
ΑπάντησηΔιαγραφή........Η μεγαλυτερη τεχνη στον πολεμο ειναι να υποταξεις τον εχθρο χωρις μαχη..........
ΑπάντησηΔιαγραφήΟταν ομως ο 'εχθρος' δεν ειναι αντικειμενικα εχθρος αλλα ενας προθυμος να σου δωσει οτι του ζητησεις και μαλιστα με χαμογελο τοτε δεν μιλαμε πλεον για τεχνη πολεμ,ου αλλα για εξαχρειωση των παντων.
Δώσε κι άλλο κάρβουνο, δώσε αυτολυπηση, δώσε χαμηλή αυτοεκτιμηση, δώσε πόνο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα ένα άρθρο που καταλογιζει μειωμένη εθνική συνειδοτητα, χαμηλή αντίληψη διαπραγματευτη κών ικανοτήτων και υφερπουσα συνδιαλλαγη με τον αντίπαλο.
Ο δε αντίπαλος στοιβαρος, ακλονητος και ζυγισμενος έτοιμος να λιώσει την εθνική πολιτική.
Αν ρε κουμπαρε το γραψες τσάμπα..
καιρός να μάθεις ότι κάποιοι άλλοι πληρώνονται.
"Απλώς ούτε ο Πρόεδρος, ούτε η πολιτική ηγεσία, ούτε και η Ελλάδα θέλουν να τις δουν κατάματα. Διότι αν τις έβλεπαν, θα μεριμνούσαν έγκαιρα, ώστε η Ελλάδα και η Κύπρος να είναι σε θέση να αντισταθούν με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα στον ιταμό σουλτάνο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατι πηγαμε να κανουμε απο το 74 και μετα,αλλα υποχωρησαμε ατακτα επανεντασσομενοι στο ΝΑΤΟ.Θεσαμε δηλ. εαυτον στα ιδια δεδομενα που ειμαστε πριν την εισβολη στην Κυπρο:Υποταγμενοι απολυτα στους δυτικους.
Τι συνομιλίες μπορείτε να έχετε με τον δολοφόνο?
ΑπάντησηΔιαγραφή