Δυσκολότερη χαρακτηρίζεται η οικονομική κατάσταση που βιώνουμε σήμερα από τις οικονομικές δυσκολίες που μας δημιούργησε η καταστροφή του ’74. Αυτή και αν είναι εισβολή , ανελέητη και βάρβαρη χωρίς κανένα φραγμό, σε αξίες κι ηθική. Τραγικότερο όμως είναι αν αναλογιστεί κανείς οτι οι εισβολείς είμαστε εμείς κι οι πολιτικές μας ηγεσίες.
Μια κατάσταση καταχρήσεων και βολέματος, που ξεκίνησε να πρωτοεμφανίζονται από τα δύσκολα.χρόνια που ακολούθησαν της Τούρκικης εισβολής . Με την ανάπτυξη που μας δημιούργησαν , οι εξωτερικές βοήθειες , καταφέραμε όλοι σιγά σιγά να ορθοποδήσουμε, να βολευτούμε.,να εξυπηρετηθούμε , να αγνοήσουμε, να σιωπήσουμε ίσως και να καταχραστούμε…
Τι κι αν υποβοηθούσαμε έτσι την Α’ι’σέβνα συνεχιζείβ τις διακοπές της διαβρώνοντας κάθε ιδανικό ,αξία της ημικατεχόμενης μας Πατρίδας. Κάθε αξιοπρέπεια και αρετή. Εμείς να είμαστε καλά τζιαί η αθασιά της Α’ι’σές αν έσιει αθάσια , ας έσιει …
Ανακάμψαμε ,δημιουργήσαμε ευμάρεια , αποπροσανατολιστήκαμε , ξεχάσαμε… Τότε είχε αποπλεύσει κι ο στόλος για την οικονομική καταστροφή της Κυπρου. Χρηματιστήριο Αξίων Κύπρου. ‘’5-6 κουπελούθκια έπιασαν τα ριάλια του κόσμου’’ ειχε πει ο μακαριστός Δρ. Μικελίδης , μαζί τους όμως και αρκετοί αρμόδιοι που αφήσαν να εξελιχτεί αυτή η κατάσταση χωρίς καμία συνέπεια για κανένα. Ακολουθήσε πλέον ένας τραπεζικός οργασμός ασελγώντας στους πολίτες που σε συνδυασμό με την φούσκα των ακίνητων , τα golden boys και τους λεβέντες της Κυπριακής ηγεσίας , άνοιξαν διάπλατά τις κερκοπόρτες για την αποβίβαση τον Μάρτιο του ’15 …
Αναίμακτη εισβολή . Αθόρυβες αυτοκτονίες , καταθλίψεις, ψυχολογικά , υπαρξιακά , όνειρα να γκρεμίζονται , παιδιά να διακόπτουν τις σπουδές τους , νεαροί κι όχι μόνο να μεταναστεύουν για ένα καλύτερο αύριο,, ευαίσθητοι γονείς να κλαίνε στα ΜΜΕ για λίγο γάλα των παιδιών τους. Για κάποιους άλλους όμως , όπως και της Α’ι’σέ οι διακοπές και τα γλέντια στα μπουζούκια συνεχίζονταν… τζιαί η αθασιά της Α’ι’σές αν έσιει αθάσια ας έσιει
Τότε αντιληφθήκαμε ότι το σύστημα υγείας νοσεί περισσότερο από τους πολίτες .Είχαμε μάθει να πληρώνουμε , να ασφαλιζόμαστε γι’ αυτό και δεν νοιαστήκαμε 40 χρονιά , που δεν είχαμε πρόνοια υγείας. Νοσούσε όμως και η άμυνα του κράτους ,αλλά ποιος νοιάστηκε για την αθασιά αν έσιει αθάσια ? Αρκεί που το γιούδι μας απαλλάχθηκε ή εστω βολεύτηκε, αρκεί που εμείς δεν πάμε έφεδροι αλλά μόνο τζυνιή και εξασκούμαστε στην σκοποβολή…
Για 40 χρονιά δεν νοιαστήκαμε να θωρακίσουμε έστω την μισή μας Πατρίδα που μας απόμεινε . Δεν νοιαστήκαμε να έχουμε μακροχρόνια στρατηγική για Κράτος προνοίας κι δίκαιου , με επαρκές ασφάλεια για τους πολίτες της , αρκεί που είχαμε λεφτά να ζούμε ανετά κι ας μην είχαμε νομούς να δικάσουν τους ‘εισβολείς’ της αξιοπρέπειας μας ,των ονείρων μας.
Ένα σύνταγμα σκονισμένο για 60 χρονιά, αλλά και καθηλωμένο με αναπηρία από την μέση κι άνω… Αφού δεν μπορούσε να ανταποκριθεί επαρκώς , το κάναμε κι εμείς χάρβαλο προσθέτοντας κι αφαιρώντας τροποποιήσεις, κανονισμούς κι αναπομπές ανάλογα των περιστάσεων. Εκ των υστέρων αντιλαμβανόμασταν ότι εγλοιάσαν μας οι φυλακισμένοι , όπως την σιήνα που πέτασε που μεσ’τον φούρνο … Κάπως έτσι ονομαστήκαμε ‘Μπανανια’
Διανύουμε την δέκατη Προεδρική θητεία από το ’74 .Ανάλογες κι οι προσπάθειες , συνομιλίες, διαπραγματεύσεις επίλυσης του Κυπριακού . Ευτυχώς ή δυστυχώς το μόνο που ισχύει ότι τίποτα δεν ισχύει αν δεν συμφωνηθούν όλα. Ισχύει όμως ότι ουδέν μονιμότερο του προσωρινού . Ισχύουν ακόμα και τα 7 οδοφράγματα που τείνουν να γίνουν 9. Είναι έτοιμα τα κατοχικά στρατευμένα να ανοίξουμε και το οδόφραγμα της Δερύνειας , διευκολύνοντας την διέλευση προς την Αμμόχωστο που θα μας παραδώσουν με την πρώτη εύκαιρα…
Αναλωθήκαμε αγαπητοί συμπολίτες , που γιορτάζουμε σήμερα, για 44 χρονιά στην επιστροφή των κατεχομένων μας εστιών , και συνεχίζαμε προσωρινά να κατοικούμε στις ελεύθερες περιοχές της Κυπριακής Δημοκρατίας , που αδιαφορώντας για το όραμα της εσωτερικής διακυβέρνησης την μετατρέψαμε σε Κυπριακή Μπάνανια.
Μήπως όμως κατοικούμε προσωρινά σ ’αυτή την χωρά ; Αυτής της γης που διατίθεται προς πώληση εδώ και δεκαετίες . Από τις κατεχόμενες μας εστίες καταλήξαμε στο σχέδιο Εστία , Ξεπουλήσαμε τα πάντα για λίγη οικονομική ανάκαμψη . Ακάθεκτοι στις ιδιωτικοποιησεις,και ξεπουλήματα. Ευτυχώς όμως που κάποιοι από μας μεριμνούν να έχουν τις μετοχές τους σ ’αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις , να μην τα πουλήσουμε κι όλα στους ξένους. Να μην καρπωθούμε κι εμείς κάτι ;
Πριν καταφέρουμε λοιπόν να σηκωθούμε από την οικονομική εισβολή , πριν ολοκληρωθεί η ‘ανταλλαγή αιχμάλωτων’ πριν δούμε αν έχουμε ‘αγνοουμένους’ , οι ‘εισβολείς’ ανασυντάσσονται για την πιο καθοριστική επέλαση . Αυτή του Δημοσίου Σχολείου , της Παιδείας της οποίας ελπίδας μπορούμε να διατηρούμε ζωντανή για το μέλλον αυτού του Χρυσοπράσινου φύλλου… Η Α’ι’σε δεν θέλει να διακόψει τις διακοπές της .
Η επέλαση στην Παιδεία μας καλλιεργείται εδώ και δεκαετίες με τις νοοτροπίες και βολέματα μας. Αποπειραθήκαμε εδώ και 3 χρονιά να μεταρρυθμίσουμε ,δήθεν , το Δημόσιο Σχολείο επιτέλους , μετα από τις τόσες ανεπαρκείς προσπάθειες των τελευταίων δεκαετιών. Μεταρρύθμιση που δεν την επιδιώξαμε εμείς , αλλά που μας την επέβαλλαν οι εταίροι μας , διότι λένε ήταν πλασματικοί οι βαθμοί απόλυσης των Παιδιών μας .
Διανύουμε τον τέταρτό χρόνο αυτής της μεταρρύθμισης ,που έπρεπε να ολοκληρωθεί η εφαρμογή της τον περασμένο Ιούνιο . Μιας μεταρρύθμισης που στέφθηκε με αποτυχία , ανεπάρκεια και προχειρότητες . Εκεί λοιπόν που έπρεπε να αναλάβουμε τις ευθύνες των προχειροτήτων μας εις βάρος των παιδιών μας , επιλέξαμε να επισκιάσουμε το πρόβλημα αυτό κι όχι μόνο με τον οικονομικό εξορθολογισμος των εκπαιδευτικών . Ενός εξορθολογισμού που και πάλι μας τον υποδείξαν οι εταίροι μας αλλά κι οι γνωματεύσεις , ελεγκτικού οίκου , από τα αποικιοκρατικά κατάλοιπα.
Πρωτόγνωρη η κρίση που ζήσαμε ολόκληρο το καλοκαίρι , μιας σύγκρουσης των εκπαιδευτικών που τάχθηκαν υπερκομματικά απέναντι στο κράτος και τις μεθοδεύσεις του που δίχασαν την κοινή γνώμη . Διάρκεσε κι ολόκληρο το Σεπτέμβριο , οπόταν και μια απαγωγή μαθητών , επέφερε την σύνεση και την σύμπνοια για διάλογο . Επείγοντος έπρεπε να τρέξουν οι διαδικασίες εφαρμογής της μεταρρύθμισης , που αλλιώς θα έβρισκε την σχολική χρονιά εκτεθειμένη στους νομούς που ψηφίσαμε πριν 3 χρονιά , όπως εκτεθειμένη νομικά έκλεισε και η περασμένη χρονιά . Σύμπνοια λοιπόν και αποσιώπηση της κατάντιας μας εφαρμόζοντας για το θεαθήναι τα τετράμηνα με το πιο επιφανειακό τρόπο , έτσι για να μεν μας πιάνει ο νομός. Όπως τον μοτοσικλετιστή που φοράει το κράνος ξεκούμπωτο σαν αμερικανικό καπέλο. Έτσι και αλλιώς για ένα διαγώνισμα 90 λεπτών πρόκειται...
Αναρωτιέμαι ειλικρινά που θα βρίσκαμε άλλο Χαμπιαουρη να διαδραματίσει αυτό τον άχαρο ρολό , κι ας καιροφυλακτούν κάποιοι εδώ και χρονιά να υιοθετήσουν κρατικές επιχορηγήσεις των ιδιωτικών σχολείων , που θα επέλεγαν το ιδιωτικό για τα παιδιά τους ακόμα και με δάνεια όπως μας παρακινούσαν το καλοκαίρι.
Χρονιά μας πολλά λοιπόν . Με τις υγιές μας. Τζιαί η αθασιά της Α’ι’σές εσιέστηκε αν έσιει αθάσια… αρκεί που συνεχίζει τις διακοπές της.
Παρόλα αυτά , υπάρχει κάτι που μας κάνει περήφανους σε αυτό τον τόπο . Το Πανεπιστήμιο Κύπρου , πιστεύω είναι ότι καλύτερο έχει να επιδείξει η Κυπριακή κοινωνία ,το τελευταίο μισό αιώνα .Τόσο σε ακαδημαϊκό επίπεδο όσο και σε οργάνωση , υποδομές. Ένα επίτευγμα που μας αποδεικνύει ότι μπορούμε να στοχεύσουμε πολύ ψηλά αρκεί να έχουμε όραμα , ένα επίτευγμα που ευτυχώς ακόμα δεν διείσδυσαν τα κόμματα όσο και να σπρώχνουν με πίεση τις πόρτες. Οι ακαδημαϊκοί μας στο σύνολο τους αντιστέκονται , επιτελώντας έργο και δημιουργώντας ελπίδα
Ανάλογη ελπίδα , δημιουργήθηκε κι από το ανάστημά που προβάλλαν οι εκπαιδευτικοί. Όσο κι αν τους αμφισβήτησαν κάποιοι, άλλοι τόσοι τους στήριξαν πιστεύοντας στις παιδαγωγικές τους αρετές. Τους εμπιστευτήκαν γιατί απέδειξαν ότι μπορούν να αφυπνίσουν την πολιτεία από το βόλεμα και τον καναπέ , αφήνοντας να φανεί ότι πίσω από αυτή την κατάντια υπάρχει ελπίδα.
Ελπίδα τόσο σημαντική που πρέπει να δώσουνε στο Δημόσιο Σχολείο μας με όραμα και στόχευση ψηλά , πάνω από κάθε Φιλανδία, πάνω από κάθε σκοπιμότητα . Όραμα για Παιδεία που θα δημιουργήσει ένα αλώβητο κάστρο , σε αυτό το χρυσοπράσινο φύλλο ώστε να μην χαθεί στο πέλαγος , που θα διατηρήσει τις ρίζες μας ζωντανές
Με τις ρίζες των αθασιών μας ζωντανές , θα καταφέρουμε να δούμε τις αμυγδαλιές να ανθίζουν , θα ανέβουμε πολύ ψηλότερα εκεί που μόνο οι Έλληνες μπορούν να βλέπουν τα μαρμαρά να λάμπουν στον ήλιο στο γαλανόλευκο ουρανό.
Φιλελεύθερος
Παρ' όλα αυτά, παρά τις όποιες δυσκολίες, η Κυπριακή Δημοκρατία, αγνοώντας τούς τουρκικούς τσαμπουκάδες και απειλές-υλακές, έχει προχωρήσει στην ανακήρυξη ΑΟΖ από το 2004(*) και προχωρά στην εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της. Η Ελλάδα ούτε τα χωρικά της ύδατα δεν τολμά να επεκτείνει στα 12νμ, ως έχει το δικαίωμα, από το Διεθνές Δίκαιο Θαλάσσης.
ΑπάντησηΔιαγραφή(*)Πολύ χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο τού Θ. Καρυώτη:
"Αυτή η ιστορία ξεκίνησε όταν ο αείμνηστος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσος Παπαδόπουλος, με 4 τανκς και δύο ελικόπτερα, ανακήρυξε την ΑΟΖ της Δημοκρατίας της Κύπρου το 2004". Και το μισό νησί υπό τουρκική κατοχή, συμπληρώνω εγώ.
Για τον λογο αυτον , οταν ελθει η καταλληλη στιγμη , ο υπουργος εξωτερικων και οικονομικων θα ειναι Κυπριος.Οι Κυπριοι απεδειξαν οτι μπορουν να σταθουν στα ποδια των. Το μεγαλυτερο λαθος των ηταν οτι ενεπιστευθησαν την Ελλαδα, ασχετου πολιτικης καταστασεως και εξελιξεως,Βλεπε συνεντευξη Κληριδη. Η ελλας κατηντησε ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ εντος και εκτος.Αποδεδειγμενα.Το οτι δεν επιτρεπει ψηφο στους ομογενεις τα λεει ολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Κυπρος εχει την ευελιξια να σταθει στα ποδια της και να προχωρησει στο μελλον με επιτυχια.Εννοειται οτι δεν μπορει να βασιστει πλεον στην Ελλαδα, και εννοειται οτι ενωση δεν προκειται να γινει (και καλλιτερα ) στο εγγυς μελλον. Η Ελλας , με την αφρονα πολιτικη της προκαλεσε το 1974, και δεν ετολμησε να διορθωσει το λαθος της δοθεισης χρυσης ευκαιριας οπου θα ετελειωνε απαξ με την τουρκια, αναλαμβανοντας τον ρολο της στην Μεσογειο.Δυστυχως αγαπητοι, η πανωλεθρια που υπεστημεν και η πληρης καταρρακωση του ηθικου, μπορει να επανορθωθει μονον με πολεμο.Εκει θα αποδειχθει εαν τμωνται οι οπλιται , εαν ειμεθα ετοιμοι και εαν στους επιβιωσσντες του πολεμου απονεμηθει η δεουσα αξιοπρεπεια και τιμες.
Μεχρι τοτε, λογια και μονο λογια.
Απορω , διατι μεχρι σημερα αποκρυπτεται η προδοσια της Κυπρου. Και δεν ομιλω δια πολιτικους αλλα δια αυτους που ενεδυθησαν στολη με εθνοσημο.
Οι πολιτικοι εχουν το ακαταλογιστο. Οι στρατιωτικοι ομως οχι.
Χαιρεται