Υπόψη ειδικών: Πέφτει στο... κενό μια ιδέα, για χαλαρή, αποκεντρωμένη ομοσπονδία, μετά που δήλωναν έτοιμοι να πέσουν υπέρ βωμών και εστιών για το πλαίσιο Γκουτέρες και προκαλούνται αναταράξεις. Το υπερασπίστηκε η Κυβέρνηση αυτό το πλαίσιο, το έκανε λάβαρο αγώνα, τσακώθηκε με πολιτικούς αντιπάλους, προκάλεσε την τουρκική πλευρά να αναμετρηθούν ποιος είναι πιο… ένθερμος υποστηρικτής του και τώρα διαπιστώνουν πως δεν θα είναι λειτουργήσιμο το κράτος, που συζητείται. Και γιατί; Επειδή, όπως εξήγησε ο Πρόεδρος, μιλώντας στην εκδήλωση για τη Μόρφου, «η ολιγότερο πλειοψηφούσα κοινότητα ή η μειοψηφούσα κοινότητα διεκδικεί να εξισώνεται με την πλειοψηφούσα κοινότητα και αξιώνει να καθορίζει τις αποφάσεις της...». Κι αυτό δεν είχε προφανώς διαπιστωθεί νωρίτερα; Ούτε όταν υπέβαλε ο ίδιος στο Κραν Μοντάνα προτάσεις με τις οποίες ήταν έτοιμος να συζητήσει αυτές τις αξιώσεις των Τούρκων;
Τι επιβεβαιώνει τούτο; Είτε δεν γνωρίζουν οι διαχειριστές πού οδηγούν το πλοίο (το γνωστό «αλλού η θάλασσα και αλλού το πλοίο»), είτε επιδιώκεται κάτι διαφορετικό και τώρα γίνονται τα αποκαλυπτήρια. Και το διαφορετικό, για να διαβάζουμε και πίσω από τις γραμμές, γνωρίζοντας και τα τεκταινόμενα στο παρασκήνιο, δεν είναι ο αριθμός των εξουσιών που θα έχει η κεντρική κυβέρνηση, αλλά ο βαθμός του διαχωρισμού.
Γιατί, ο στόχος κάποιων είναι τα δυο κράτη και φαίνεται πως εκείνο που θα τους σταματήσει είναι η άρνηση της Τουρκίας. Η Τουρκία δεν θέλει δυο κράτη γιατί μέσα από αυτό το μόρφωμα δεν θα μπορούν να ελέγχουν ολόκληρη την Κύπρο. Θα την ελέγχουν, ωστόσο, μέσα από το μόρφωμα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ή ένα μοντέλο ατόφιας συνομοσπονδιακής εκδοχής.
Όταν για παράδειγμα ο Γενικός Γραμματέας και οι συνεργάτες του ακούνε τον Πρόεδρο να κάνει λόγο για την ανάγκη να συζητηθούν «καινοτόμες ιδέες», τι άραγε θα σκεφτούν; Όταν μάλιστα η Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών γίνεται αποδέκτης πολλών μηνυμάτων για τα όσα λέγονται και παρασκηνιακά.
Την ίδια ώρα, στη Λευκωσία, στα διπλωματικά γραφεία και στις κοινωνικές συνάξεις, προσπαθούν να ξεκαθαρίσουν την εικόνα μεταξύ όσων λέγονται –και με οργίλο ύφος– δημόσια και όσα αφήνονται να εννοηθούν σε κατ΄ ιδίαν συναντήσεις. Η αποκωδικοποίηση δεν είναι εύκολη, όταν κάποιοι στο νησί θέλουν το σκηνικό στο Κυπριακό σκοπίμως θολό. Κάποτε πρέπει αυτή η κοινωνία να ψάξει και ποιος έκανε καριέρα και χρήματα με το Κυπριακό, γιατί εκεί θα βρεθούν πολλές απαντήσεις.
Ενίοτε στη χώρα αυτή αναζητείται η λογική, η οποία έκπαλαι αγνοείται. Από συνθήματα έχουμε μπουχτίσει. Και από τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, τις δακρύβρεχτες ομιλίες στα μνημόσυνα πεσόντων.
Κοντολογίς, η υποκρισία είναι στην πρώτη γραμμή της πολιτικής.
Πώς είναι δυνατόν οι υπέρμαχοι δήθεν, της λύσης του Κυπριακού να επεξεργάζονται φόρμουλες που ενισχύουν τον διαχωρισμό; Αυτή, όμως, είναι η κατάληξη όταν η πολιτική τους γίνεται όχημα εξυπηρέτησης του τουρκικού εθνικισμού. Η αποτυχία μιας πολιτικής όταν μάλιστα αναγνωρίζεται τούτο από τους διαμορφωτές και οπαδούς της, αλλάζει. Και όταν γίνεται λόγος για αλλαγή η επιλογή δεν μπορεί να είναι μια χειρότερη εκδοχή. Γιατί αυτό παρακολουθούμε σήμερα.
costas.venizelos@phileleftheros.com
Φιλελεύθερος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.