Όταν παράγεται πλούτος (αυξάνει το ΑΕΠ), όλοι συνωστίζονται για να συμμετάσχουν στην νομή του (αυξήσεις μισθών και συντάξεων).
Όταν καταστρέφεται πλούτος (μειώνεται το ΑΕΠ), ουδείς αποδέχεται να επωμισθεί τις συνέπειες (μείωση μισθών και συντάξεων). Δείχνει τους διπλανούς του.
Ουδεμία λοιπόν εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η εισοδηματική πολιτική σε τούτη τη χώρα δεν χαράσσεται από τις κυβερνήσεις, αλλά από τα δικαστήρια.
Τα οποία τελικώς ανακάλυψαν τις φυτείες με τα λεφτόδεντρα.
Και όταν λεηλατείται ο δημόσιος πλούτος, ουδείς κλέφτης δέχεται να πάει φυλακή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑndpi
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό αυτό το σημείωμα που έχεις αναρτήσει με αναφορά στην παραγωγή πλούτου, στο ΑΕΠ,στη νομή του πλούτου,στην καταστροφή του πλούτου στην εισοδηματική πολιτική, στα δικαστήρια κλπ, κλπ αντιλαμβάνομαι ότι ο συντάκτης με κουτοπόνηρη λογική αποσιωπά ένα κύριο στοιχείο.
Ποιο είναι αυτό;
Μα φυσικά ο επενδυτής.
Αν λοιπόν ο «σοφός» αρθρογράφος εννοεί ότι επενδυτής είναι κάποιος ιδιώτης, τότε πολύ σωστά (εφόσον η επιχείριση είναι κερδοφόρα και αυξάνεται το ΑΕΠ) ο μεν ιδιώτης νέμεται το κέρδος, οι δε εργαζόμενοι στο έργο του ιδιώτη λογικό είναι να διεκδικούν μια κάποια αύξηση των αποδοχών τους. Με δυο λόγια οι εργαζόμενοι διεκδικούν κάποια ψίχουλα από τα κέρδη Διαφωνεί κανείς με αυτό;
Εάν όμως η επιχείριση είναι ζημιογόνα (άρα έχουμε μείωση του ΑΕΠ) τότε επιβαρύνεται τη ζημιά η εταιρεία- επενδυτής. Διαφωνεί κανείς με αυτό;
Σε αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι δικαιούνται την αμοιβή τους σύμφωνα με την συλλογική σύμβαση που έχουν συνυπογράψει με τον εργοδότη τους. Διαφωνεί κανείς σε αυτό;
Στο αρθράκι που έχεις αναρτήσει διαβάζω ότι σε περίπτωση καταστροφής του πλούτου (εννοεί ο συντάκτης το ενδεχόμενο να αποδειχθεί η επιχείριση ζημιογόνα) κατά τον συντάκτη θα πρέπει να έχουμε μείωση μισθών και συντάξεων , δηλαδή να τιμωρούνται οι εργαζόμενοι όταν ο επενδυτής δεν οργάνωσε σωστά την επιχείριση του.Μη ξεχνάς εσύ Andpik και ο «σοφός» συντάκτης ότι οι εργαζόμενοι δεν είναι μέτοχοι στην επιχείριση και δεν επωμίζονται αυτοί την ζημιά του κεφαλαιούχου εργοδότη.Διαφωνείς σε αυτό;
Ας προχωρήσουμε λίγο παρακάτω για να διευκρινίσουμε κάποια πολύ απλά θέματα στη λειτουργία του κράτους της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Στα κοινοβουλευτικά καθεστώτα όπως η Ελλάδα, η εισοδηματική πολιτική χαράσσεται από την νομοθετική εξουσία (βουλή των Ελλήνων) και εφαρμόζεται από την εκτελεστική εξουσία (αιρετή από τον λαό κυβέρνηση). Τυχόν διαφορές μεταξύ του εργοδότη και των εργαζόμενων επιλύονται από την τρίτη εξουσία δηλαδή την δικαστική εξουσία. Διαφωνεί κανείς με αυτό;
ΥΓ. Andpik Αυτή τη φορά ανάρτησες άρθρο που αντιστρατεύεται βασικές και πασίγνωστες αρχές του αστικοδημοκρατικού πολιτεύματος μας.
Για άλλη μια φορά επισημαίνω ότι η προβολή αυτών των ακραίων θέσεων (που αντιστρατεύονται το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας μας) επιφέρει αποτελέσματα αντίθετα από αυτά που προσδοκά κάθε ανάλγητος κεφαλαιούχος εργοδότης.
Αυτές τις θέσεις δεν τις προβάλει ούτε ο ΣΕΒ (Σύνδεσμος Ελληνικών βιομηχανιών )
όπου παράγεται πλούτος, οδεύει σεσε φορολογικούς παράδεισους, μετά πανε σε founds και γίνονται δάνεια στα κράτη, που αφου δεν εχουν χρήματα για μισθους και συνταξεις δανειζονται, οταν τα κρατη χρεοκοπίσουν, οι εργαζόμενοι πληρωνουν πληρωνουν και οι "επενδυτές" παίρνουν πακέτα ανάπτυξης και λιγοτερους φόρους.. για να ξαναμαζεψουν το χρήμα. Πολύ χρήμα για λιγους, αέναη φτώχεια για τους πολλούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ρηχή η τοποθέτηση του αρθρογράφου, και επειδή υπονοεί την κατάσταση στην Ελλάδα μάλλον είναι και προβοκατόρικη γιατί συσκοτίζει τα πράγματα (ανεξάρτητα αν δεν γίνεται ηθελημένα αλλά επειδή πιθανόν δεν έχει επίγνωση αυτών που λέει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και ο πιο άσχετος σε αυτή τη χώρα ξέρει ότι η μείωση του ΑΕΠ, έγινε ακριβώς επειδή μπήκαμε στην λεγόμενη «εσωτερική υποτίμηση» με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων.
Οι μειώσεις ήταν η κύρια αιτία πτώσης του ΑΕΠ, λόγω μείωσης της κατανάλωσης.
Τώρα αν θέλουμε να πάμε πιο βαθιά, προφανώς ένα μοντέλο ανάπτυξης που στηρίζεται κυρίως σε μεταπρατική δραστηριότητα και κατανάλωση, χωρίς δυνατό πρωτογενή τομέα και παραγωγή πραγματικού πλούτου, οδεύει προς χρεοκοπία (σε συνδυασμό και με άλλες αιτίες, κυρίως το εξωτερικό χρέος, συν όλα τα υπόλοιπα που είχαμε στην Ελλάδα, είσοδο στην ΟΝΕ, διαπλοκή, κλοπή δημόσιου χρήματος κ.α.).
Στην Ελλάδα η συρρίκνωση του πρωτογενή τομέα έγινε κατευθυνόμενα, γιατί μέχρι πριν από 2-3 δεκαετίες παράγαμε τα πάντα. Μετά το ευρώ και τις ευρωπαϊκές αναγκαστικές κατευθύνσεις στην παραγωγή, σε συνδυασμό με διάφορα άλλα θέματα όπως έλλειψη ανταγωνιστικότητας (και λόγω του ευρώ), είχαμε την συρρίκνωση, που σε κάποιες περιπτώσεις έφτασε στην εξαφάνιση ολόκληρων τομέων της Οικονομίας.
Η πτώση μισθών και συντάξεων πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν είναι θέμα απλό ούτε και περιορίζεται στον τρόπο ζωής των ανθρώπων.
Δε νομίζω ότι έχει κανείς τόσο μεγάλο πρόβλημα αν θα παίρνει 1000 ευρώ ή 900 (ανεξάρτητα αν ο νεοέλληνας απέκτησε κάποιο διάστημα τη νοοτροπία του «νεόπλουτου» κυρίως λόγω δανείων, ώσπου προσγειώθηκε απότομα).
Το πρόβλημα προκαλείται στην ίδια την Οικονομία της χώρας, που πρέπει να διατηρηθεί σε ένα επίπεδο μέσω και της διατήρησης ενός επιπέδου των ανθρώπων (όπως γίνεται σε όλη την Ευρώπη), ώστε να μπορεί να συνεχίσει και η ίδια, να πληρώνει μισθούς και συντάξεις. Γιατί το κάθε ευρώ που αφαιρείται έχει πολλαπλάσιο αποτέλεσμα στην Οικονομία ως προς τις καταστροφικές συνέπειες, ακριβώς γιατί μικρές επιχειρήσεις δεν αντέχουν και κλείνουν, επικρατούν οι ξένες πολυεθνικές με χαμηλό κόστος, αυξάνεται η ανεργία και η μετανάστευση, ο πρωτογενής τομέας συνεχίζει να συρρικνώνεται μέχρι που εξαφανίζεται αυξάνονται οι εισαγωγές, και η χώρα μπαίνει σε όλο και μεγαλύτερη εξάρτηση με αποτέλεσμα κάποια στιγμή να είναι μια οικονομική αποικία.
Τόσο δύσκολο είναι να καταλάβουμε ότι όταν ένα κράτος δεν έχει δυνατούς πολίτες, και το ίδιο αποδυναμώνεται;
Με αυτά που λέω δεν εννοώ φυσικά ότι θα πρέπει να διατηρηθούν τα ψηφοθηρικά φαινόμενα των διορισμών στο Δημόσιο και των παράλογων συντάξεων. Αυτά όλοι τα καταδικάζουμε. Το Δημόσιο πρέπει να συρρικνωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο, και όλες οι παράλογες συντάξεις να περικοπούν ή να καταργηθούν.
Αλλά οι συντάξεις του ΟΓΑ των 300 ευρώ και του πρώην ΤΕΒΕ των 700 ευρώ, πόσο να κοπούν; Επίσης οι μισθοί των 700 και 800 ευρώ, που πρέπει να φτάσουν; Αυτό εκτός των άλλων επηρεάζει και την υπογεννητικότητα δηλαδή την ίδια την βιολογική (εκτός την οικονομική) επιβίωση της χώρας.
Η πρόφαση της «συρρίκνωσης του ΑΕΠ», μέχρι ένα όριο μπορεί να ισχύει (όταν οι μισθοί και οι συντάξεις είναι σε ψηλά επίπεδα), όμως στην Ελλάδα το έχουμε ξεπεράσει εδώ και χρόνια, και από κει και πέρα αυτές οι πολιτικές επιλογές γίνονται καταστροφικές με αυτοτροφοδοτούμενο τρόπο.
Ιδιαίτερα όταν αυξάνεται συνεχώς και η φορολογία και το μεγαλύτερο μέρος κατευθύνεται στην μαύρη τρύπα της εξυπηρέτησης του χρέους.
Ειστε ξαδελφη του Αριστοτελη εκ Σταγειρων ?
Διαγραφήτο γνωστο γιωργομπιλινι χτυπαει και εδω μεσα...αντε και εις ανωτερα...
ΑπάντησηΔιαγραφή