«Εμπρηστικές» οι σφαίρες που σκότωσαν τον Ελληνα ομογενή
O πρόεδρος Ιλίρ Μέτα ζήτησε την παρεμπόδιση της ρητορικής του μίσους ανάμεσα στους δύο λαούς, σε αντίθεση με τον πρωθυπουργό Εντι Ράμα
Σταύρος Τζήμας
Με το βλέμμα στραμμένο στην κηδεία, τις επόμενες μέρες, ίσως και ώρες, του 35χρονου ομογενούς στους Βουλιαράτες, η οποία αναμένεται να μετατραπεί σε πάνδημη διαμαρτυρία του ελληνισμού της Αλβανίας για την πολιτική των Τιράνων απέναντι στη μειονότητα, πλανάται το ερώτημα εάν ο θάνατός του από τα πυρά της αλβανικής αστυνομίας θα σηματοδοτήσει μια νέα ψυχροπολεμική περίοδο στις ελληνοαλβανικές σχέσεις παρόμοια με εκείνη των αρχών της δεκαετίας του ’90, οπότε, με αφορμή και πάλι ένα αιματηρό επεισόδιο στον νότο, είχαν φτάσει στα πρόθυρα της πλήρους κατάρρευσης.
Πληροφορίες ανέφεραν ότι τουλάχιστον 2.000 Βορειοηπειρώτες από την Ελλάδα ετοιμάζονται να μεταβούν με λεωφορεία στους Βουλιαράτες για να συνοδεύσουν μαζί με το σύνολο, όπως αναμένεται, των εκεί ομογενών τη σορό του Κωνσταντίνου Κατσίφα και να εκδηλώσουν την οργή τους για την «εν ψυχρώ δολοφονία», όπως τη θεωρούν.
Το κλίμα στη μειονότητα περιγράφεται ως εκρηκτικό και την ίδια ώρα μεγάλο μέρος της αλβανικής κοινωνίας δείχνει να έχει καταληφθεί από εθνικιστικό παροξυσμό. «Υπάρχει κίνδυνος να γυρίσουν δέκα χρόνια πίσω οι ελληνοαλβανικές σχέσεις με αφορμή αυτό το γεγονός», είπε στην «Κ» ο ομογενής ιστορικός Σταύρος Ντάγιος, τονίζοντας πως «οι δύο πλευρές (σ.σ. αλβανική και ελληνική) είναι περιχαρακωμένες».
Ο Ελληνας βουλευτής του Σοσιαλιστικού Κινήματος Ενταξης, Βαγγέλης Τάβος, επισημαίνει: «Ενα κομμάτι της κοινωνίας είναι εμποτισμένο με άρρωστο εθνικισμό, ο οποίος εμποδίζει τη βελτίωση των ελληνοαλβανικών σχέσεων. Τρέφονται με τέτοια περιστατικά. Πρέπει να διαλευκανθούν οι ακριβείς συνθήκες του επεισοδίου, πρώτα για να ησυχάσουν οι δικοί του και μετά και η υπόλοιπη ομογένεια. Αυτό που έγινε ήταν άδικο», είπε στην «Κ».
Μερικές ώρες μετά την εκτέλεση του Κατσίφα, στο εθνικό στάδιο «Σελμάν Στερμάσι» των Τιράνων, έπεφτε «νεκρός» από τα πυρά του αλβανικού εθνικισμού ένας άλλος Ελληνας, ο Παναγιώτης Πάνου. Αν σ’ εμάς εδώ στην Ελλάδα δεν λέει τίποτα αυτό το όνομα, στην Αλβανία είναι ένας μύθος.
Ο Πάνου, ομογενής από το Ελευθεροχώρι του Δελβίνου, υπήρξε ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών, όχι μόνο της ομάδας Παρτιζάν, αλλά και της εθνικής Αλβανίας, και το όνομά του εξακολουθεί να εμπνέει ακόμα και σήμερα τον σεβασμό. Ο Πάνου έχει πεθάνει βέβαια εδώ και μερικά χρόνια, αλλά το πανό στον αγώνα της ομάδας του αδελφού του Εντι Ράμα, Παρτιζάν, εναντίον της Σκεντέρμπεου Κορυτσάς, με το χυδαίο σύνθημα «ένας νεκρός Ελληνας, ένας μπ@@@ρδος λιγότερος» που υψώθηκε στην εξέδρα του γηπέδου όπου δοξάστηκε, σήμανε τον «δεύτερο θάνατο» του εμβληματικού αυτού Ελληνα και έστειλε ταυτόχρονα ένα μήνυμα για το δηλητήριο του εθνικισμού που ποτίζει την κοινωνία.
«Αν δεν σεβάστηκαν τον Ελληνα ήρωα της ομάδας τους, φανταστείτε το μίσος τους εναντίον των άλλων Ελλήνων», λέει ο βουλευτής και πρόεδρος του ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες.
Ο συνετός Ιλίρ Μέτα
Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, Ιλίρ Μέτα, σε αντίθεση με τον διχαστικό πρωθυπουργό Ράμα, αφού αποδοκίμασε «τέτοια αντιαθλητικά και ρατσιστικά συνθήματα» ως «προσβολή για τους κορυφαίους του αλβανικού ποδοσφαίρου που τίμησαν τη φανέλα της εθνικής μας και ήταν ελληνικής εθνικότητας», τόνισε:
«Τέτοια μεμονωμένα περιστατικά θα πρέπει να χρησιμεύουν ως κώδων κινδύνου για την αποτροπή και την παρεμπόδιση της ρητορικής μίσους ανάμεσα στους λαούς μας». Εμπειρος πολιτικός ο Μέτα, διάβασε σωστά τα αισθήματα, όχι μόνο της εξέδρας, αλλά και της αλβανικής κοινωνίας, όπως αυτά αποτυπώθηκαν εκτός από τα γήπεδα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα ΜΜΕ και γενικότερα στον δημόσιο διάλογο.
Με τη δήλωσή του επιχείρησε να κατευνάσει τα πνεύματα, θέτοντας ταυτοχρόνως τον δάκτυλο στη χαίνουσα πληγή των σχέσεων των δύο χωρών, την απουσία, δηλαδή, διαχρονικά εμπιστοσύνης η οποία επιτρέπει στους εθνικισμούς και στο μίσος να βρίσκουν πρόσφορο έδαφος.
«Φωνή βοώντος εν τη ερήμω» σχολίαζαν ψύχραιμοι παρατηρητές, οι οποίοι επιμένουν ότι οι ρίζες του προβλήματος στις ελληνοαλβανικές σχέσεις πρέπει να αναζητηθούν στις προκαταλήψεις που κυριαρχούν στις δύο κοινωνίες. Το ιστορικό τους, εξάλλου, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας του Χότζα, είναι ποτισμένο με καχυποψία και αίμα. Με το σύνδρομο της εχθρικής περικύκλωσης που επί μισό αιώνα καλλιεργούσε το κομμουνιστικό καθεστώς, να έχει περάσει στο «μεδούλι» τους, οι Αλβανοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι οι Ελληνες με «δούρειο ίππο» τη μειονότητά τους στον νότο, απεργάζονται σχέδια προσάρτησης της Βορείου Ηπείρου, υποσκάπτοντας την εδαφική ακεραιότητα της χώρας τους.
Στην από εδώ πλευρά, πάλι, μολονότι ζουν και εργάζονται σήμερα, νόμιμοι στη συντριπτική τους πλειονότητα, πάνω από 700.000 Αλβανοί, ο «Αλβανός», για μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, παραμένει συνώνυμο της εγκληματικότητας, «υποδεέστερη φυλή» και η Αλβανία, είναι (ένας ακόμα) γείτονας που επιβουλεύεται εδάφη της ελληνικής επικράτειας (Τσάμικο).
Πηγές έντασης
Σε μια τέτοια ατμόσφαιρα ούτε η ελληνική μειονότητα ούτε και οι Αλβανοί μετανάστες στην Ελλάδα έγιναν ποτέ πραγματικές γέφυρες φιλίας μεταξύ των δύο λαών, όπως αρέσκονται να διακηρύσσουν στις επίσημες επαφές τους οι κατά καιρούς ηγέτες, ένθεν κακείθεν.
Απεναντίας, λειτούργησαν ως πηγές έντασης και αποσταθεροποίησης των διμερών σχέσεων. Υπήρξαν φορές που τις έφεραν στα πρόθυρα της κατάρρευσης.
Ηταν τον Απρίλιο του 1994, όταν μία ομάδα ενόπλων Ελλήνων παραστρατιωτικών εισέβαλε νύχτα σε κέντρο νεοσυλλέκτων του στρατού στο χωριό Επισκοπή πίσω από τα σύνορα στην Κακαβιά, σκότωσε έναν λοχαγό και έναν στρατιώτη και έφυγε παίρνοντας τα όπλα που βρήκε στις αποθήκες.
Την ευθύνη ανέλαβε με προκήρυξή της η οργάνωση Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Βορείου Ηπείρου (ΜΑΒΗ), τα Τίρανα εξαπέλυσαν πρωτοφανές πογκρόμ εναντίον της ελληνικής μειονότητας, σύροντας σε δίκη πέντε στελέχη της οργάνωσης ΟΜΟΝΟΙΑ, με την Αθήνα να απαντάει με μαζικές απελάσεις μεταναστών που επιστρέφοντας κατήγγειλαν βιαιότητες της ελληνικής αστυνομίας.
Κύμα ανθελληνισμού σάρωσε την αλβανική κοινωνία, τόσο από τη δολοφονία των στρατιωτών όσο και από την κακομεταχείριση των μεταναστών, ενώ στην Ελλάδα κυριάρχησε η (βολική) θεωρία ότι το επεισόδιο της Επισκοπής ήταν έργο των αλβανικών μυστικών υπηρεσιών με στόχο να τρομοκρατηθούν οι Ελληνες ομογενείς και να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις πατρογονικές τους εστίες.
Πέρασε καιρός για να ομαλοποιηθεί κάπως η κατάσταση, αλλά τα αίματα άναβαν, ειδικά στην Αλβανία, κάθε φορά που έφθαναν ειδήσεις για σκοτωμούς λαθρομεταναστών από «εκπυρσοκροτήσεις» όπλων αστυνομικών, ακόμα και κακοποιών στην Ελλάδα σε συγκρούσεις τους με την αστυνομία.
Η διπλωματία
Ηταν γενικευμένη η πεποίθηση στη γειτονική χώρα ότι οι «ρατσιστές Ελληνες» τους σκότωναν ή τους φυλάκιζαν όχι γιατί διέπρατταν εγκλήματα, αλλά γιατί ήταν Αλβανοί. Το ανθελληνικό αυτό αίσθημα εργαλειοποιούσαν πολιτικοί και κόμματα για ψηφοθηρικούς λόγους! Στην περίπτωση, μάλιστα, ενός διαταραγμένου ψυχικά ατόμου, του Φλαμούρ Πίσλι, που εισέβαλε σε λεωφορείο έξω από τη Θεσσαλονίκη με ομήρους επιβάτες και το οδήγησε υπό την απειλή χειροβομβίδας έως το Ελβασάν, όπου τον σκότωσε μαζί με έναν αθώο Ελληνα όμηρο η αλβανική αστυνομία, τον κατέταξαν στο πάνθεον των ηρώων για την «αντίστασή» του εναντίον του «Ελληνα εχθρού».
Μια άλλη δολοφονία ομογενούς, του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα το 2012, γιατί μιλούσε ελληνικά, πυροδότησε τότε μεγάλη ένταση. Πού βρίσκονται όμως σήμερα, 27 χρόνια μετά την πτώση του καθεστώτος Χότζα, οι ελληνοαλβανικές σχέσεις; Κοντά στο μηδέν, παραδέχονται διπλωμάτες και από τις δύο χώρες στους οποίους απευθύνθηκε η «Κ». Η ατζέντα παραμένει σχεδόν ίδια με αυτήν της δεκαετίας του ’90, με εξαίρεση τη συμφωνία για τα ελληνικά νεκροταφεία στον νότο που υλοποιείται, υπό τα «πυρά» πάντως, του αλβανικού εθνικισμού.
Οι κυβερνήσεις Τσίπρα και Ράμα διά των ΥΠΕΞ τους, Νίκου Κοτζιά (τέως πλέον) και Ντμίτρι Μπουσάτι επιχείρησαν να την «ξεπαγώσουν» μεταδίδοντας μάλιστα κλίμα αισιοδοξίας για συμφωνία στα ακανθώδη θέματα: ΑΟΖ, κατάργηση εμπολέμου, νεκροταφεία, αλλαγή σχολικών βιβλίων με την απάλειψη αλυτρωτικών αναφορών, ζητήματα που αφορούν την ελληνική μειονότητα κ.ά. Εγιναν μυστικές συναντήσεις των δύο ΥΠΕΞ σε Κρήτη και Κορυτσά, στις οποίες οι δύο πλευρές μετέδιδαν ανεπισήμως ότι κατέληξαν (;) σε συμφωνία. Η ελληνική κοινή γνώμη, φορτισμένη από το Μακεδονικό, βγήκε στα «κεραμίδια» από διαρροές ότι η Αθήνα υποχωρεί δεχόμενη θέμα Τσάμικου. Ηρθε τώρα και ο θάνατος του ομογενούς να βυθίσει την ατζέντα ακόμα πιο βαθιά στις σιβηρικές θερμοκρασίες...
Καθημερινή
Τό πρόβλημα δέν εἶναι ἀορίστως ὁ ἀλβανικός ἐθνικισμός, ἀλλά ὁ τῆς Σικουρίμι κεμαλικοῦ τύπου ἄθεος ἀλβανικός ἐθνικισμός καί ὁ ἐκκολαπτόμενος ἰσλαμιστικός ἀλβανικός ἐθνικισμός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέν θά εἶχε δόντια σήμερα, ὁ ὅποιος ἀλβανικός ἐθνικισμός τοῦ παρελθόντος,
χωρίς τήν σχιζοφρενική μανία τῆς ἀθεΐας, καί χωρίς τό ὑπόβαθρο τοῦ "σεσωσμένου" μωαμεθανοῦ πιστοῦ πού ἔχει ὑποχρέωση "στόν Ἀλλάχ" νά ἐξολοθρεύσει κάθἐ ἄπιστο,
δηλαδή,
χωρίς τά προσδοκόμενα κέρδη καί ἀθέων κάι ἰσλαμιστῶν ἀλβανῶν,
ἀπό τό πλιάτσικο σέ βάρος τῶν Ἐλλήνων μέσα στήν Ἀλβανία καί τό ἐλπιζόμενο πλιάτσικο ἀπό μιά ἄθεη καί ἄρα ἀδύναμη Ἑλλάδα.
Τό πρόβλημα δηλαδή εἶναι ὅτι καλλιεργεῖται ὁ ἐθνικισμός, στήν Ἀλβανία, καί κατά τῶν Σέρβων καί κατά τῶν Ἑλλήνων, ἀπό τά ἀπομεινάριασ τῆς ἄθεης κουμουνιστικῆς Σικουρίμι, καί ἀπό τήν συνεργασία τους μέ τήν ἀλβανική μαφία καί μέ τά πολιτικά ἐνεργούμενα τῆς τελευταίας.
Ἄθεα ἐξ ὁρισμοῦ ἀπομεινάρια τῆς Σικουρίμι, ἐγκληματική ἀλβανική μαφία, ἐκκολαπτόμενος ἰσλαμισμός, καί πολιτικά τους πιόνια, αὐτές εἶναι οἱ πηγές τοῦ ἐθνικισμοῦ μιᾶς ἰσχυρῆς μειοψηφίας τῶν Ἀλβανῶν σήμερα.
Γιά τήν ἀντιμετώπισή τους, χρειάζεται ἡ ἄμεση κάθαρση τῶν ὅποιων προσβάσεών τους πού ὅπως φαίνεται (ἀπό τίς προδοτικές "διαρροές" της κατά τοῦ Κωνσταντίνου Κατσίφα) ὑπάρχουν στήν Ἑλληνική Ἀστυνομία,
ἡ ἐπιμονή μας μέχρις ἐσχάτων σέ μιά πραγματικά ὀρθόδοξη χριστιανική Ἐλλάδα,
ἡ ἐνσωμάτωση σέ μιά τέτοια Ἐλλάδα τῶν ὑγιῶν στοιχείων τῶν Ἀλβανῶν,
ἡ ἀποδυνάμωση τῆς δράσεως τῆς Ἀλβανικῆς μαφίας μέ διεθνῆ ἀστυνομική συνεργασία καί στήν Ἑλλάδα καί στήν Ἀλβανία,
καί ἡ ἰσχυρή πίεση καθάρσεως στήν Σικουρίμι μέ αἰτία καί ἀφορμή τήν ἔρσυνα γιά τούς δολοφόνους τοῦ ἥρωος τοῦ Ἑλληνισμοῦ καί δή τῶν Ἐλλήνων τῆς Βορείου Ἠπείρου, Κωνστανίνου Κατσίφα.
Τέλος, οἱ ἀκραῖοι ἀνθέλληνες τύπου Παπαδημούλη ἤ Πάγκαλου, πρέπει νά τυγχάνουν λιγώτερης προωθήσεως στα ΜΜΕ, καί πάντως ποτέ χωρίς ἀπάντηση,
σέ ὅ,τι ἠθικῶς λεῖο καί ἐθνικῶς ἀσπόνδυλο λέγει ὁ πρῶτος,
καί σέ ὅ,τι ἠθικῶς καί λογικῶς ἀπαράδεκτο λέγει ὁ δεύτερος,
ἀφοῦ μέ τέτοιες δηλώσεις καί θέσεις τους, τρέφεται ὁ ἐθνικισμός τῶν Ἀλβανῶν καί ὁ ἐθνομηδενισμός στήν Ἐλλάδα.
>ἄθεος ἀλβανικός ἐθνικισμός<
ΔιαγραφήΥπάρχει κι ... ένθεος; Αυτό δεν είναι εθνικισμός, αλλά αλλοεθνές μίσος. Το βρήκαμε τώρα να βαφτίζομε "εθνικισμό" κάθε τι που δεν μπορούμε να τού δώσομε κάποιο όνομα. Δαιμονοποιήθηκε αυτή η λέξη μεταπολιτευτικά, όσο καμμία άλλη και όλοι οι ανεγκέφαλοι παπαγαλίζουν τις ανοησίες τής αριστεράς.
Εξοχος Νατιβιστ..
ΔιαγραφήἘκτός ἀπό τόν ἄθεο ἀλβανικό ἐθνικισμό, λόγω κουμουνιστικοῦ παρελθόντος, ὑπάρχει καί ὁ ἀλβανικός ἐθνισμός, πού δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν ἔντονη κουμουνιστική ἀθεΐα στήν Ἀλβανία. Ὁ ἐθνικισμός αὐτός, ἀπό τό 1913 καί μετά, ἀκόμη καί ὑπό βασιλεία, στρεφόταν κατά τῶν Ἐλλήνων, καί ἐπιδίωκε νά μήν γίνουν σεβαστά τά δικαιώματα τῆς Ἐλληνικῆς μειονότητας στήν Βόρειο Ἤπειρο ἤ Νότια Ἀλβανία. Πιθανόν νά ἦταν ὑποκινούμενος ἀπό τούς τουρκαλβανούς πού φυσικά θά τούς ὑποκινοῦσε ὁ δαιμόνιος ἀλλά καί ..."δαιμονισμένος" Κεμάλ, πιθανόν ὅμως σέ τοῦτο νά συνέβαλλε καί ὁ Πάπας, ἀφοῦ ἤθελε νά βάλη πόδι στά Βαλκάνια μέσῳ, κατ' ἀρχάς, τῆς προσαρτήσεως τῆς Ἀλβανίας στήν Ἰταλία, ὡς ἀποικίας.
ΔιαγραφήΕπαναλαμβάνω ότι αυτό δεν είναι εθνικισμός. Ο εθνικισμός δεν έχει επεκτατικές (ιμπεριαλιστικές) βλέψεις, ούτε στρέφεται αναιτίως εναντίον άλλων εθνών.
ΔιαγραφήΟ Ίων Δραγούμης, ο Περικλής Γιαννόπουλος, ο Κωστής Παλαμάς, ο Δημήτριος Βεζανής, ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, ο Ιωάννης Συκουρτής και πλείστοι άλλοι, εκπρόσωποι τού ελληνικού εθνικισμού, δίνουν ακριβώς το αληθές νόημα στην λέξη ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ. Δεν υπάρχει άθεος και ένθεος εθνικισμός, διότι απλούστατα τα θεία δεν έχουν καμμία σχέση με όλα αυτά.
Από τότε που μία εφημερίδα αποκάλεσε "ομογενή" τον Αριστοτέλη Γκούμα, βαφτίσαμε, προς μεγάλη χαρά των Αλβανών, ομογενείς τούς ΓΗΓΕΝΕΙΣ κατοίκους τής Βορείου Ηπείρου. Υποβιβάζομε, δηλαδή, τούς ανθρώπους αυτούς σε μετανάστες μέσα στις πατρογονικές των εστίες. Δεν θ' αργήσει η στιγμή, που θα μιλούμε για ομογενείς τής Κύπρου.
ΑπάντησηΔιαγραφή>Μια άλλη δολοφονία ομογενούς, του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα το 2012<
Ο έγκριτος (;) δημοσιογράφος κ. Τζήμας δεν γνωρίζει ότι η δολοφονία τού ομοεθνούς μας (και όχι ασφαλώς ομογενούς) έλαβε χώρα στις 13 Αυγούστου του 2010;
Ομογενης ηταν κι ο ...Θαλης απ την Μιλητο....κλπ..Γηγενης ειναι μονο ο ...Τσιπρας απ την Ραχουλα ..Διγενης ηταν ο Παπανδρεου...και τριγενης ο αλλου το παιρνεις κι αλλου το δινεις...και λογαριασμο δεν δινεις....Καλη ωρα οσοι κυβερνησαν ...εδω ...εως εδω.
ΔιαγραφήΑφου δεν τους πλακωνουμε στο ξυλο αυτους τους αστοιχειωτους...καλα να παθουμε....Λενε 145 ανοησιες το δευτερολεπτο...σε ανοιχτα στοματα...
ΑπάντησηΔιαγραφήὉμογενής σημαίνει ὁ τοῦ ἰδίου γένους. Δέν σημαίνει ἀλλοδαπός ὥστε νά ἀντιπαρατίθεται πρός τό γηγενής. Ὀμογενής Ἕλληνας Βορειοηπειρώτης, εἶναι φυσικά καί γηγενής τῆς Βορείου Ἠπείρου ἤ ἀπόγονός του γεννηθείς, πολλές φορές ἀναγκαστικά, στό ἐξωτερικό σέ σχέση μέ τήν πατρίδα του, τήν Βόρειο Ἤπειρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή-Βόρειο Ἤπειρο, πού ὡς Ἑλληνική γῆ, προϋπάρχει τῆς Ἀλβανίας, καί Βορείου καί Νοτίου, κατά μερικές δεκάδες αἰώνων...
Κ.Νικο μην το ..διυλιζεις τοσο.Τα ειπε ο Νατιβιστ...Εε καναμε κι ενα αστειο γιατι εγινε βουνο η χαζομαρα.
ΔιαγραφήΟμογένεια καλούμε τούς Έλληνες που ζουν εκτός Ελλάδος και μάλιστα πολλάκις την προσδιορίζομε, π.χ. αμερικανική ομογένεια, Αμερικανός ομογενής κλπ. Εάν είναι όπως το λες, τότε γιατί δεν αποκαλείς τους Έλληνες τής Κύπρου ομογενείς;
ΔιαγραφήΌταν λέω "εκτός Ελλάδος" εννοώ την ευρεία Ελλάδα και όχι μόνο το ελλαδικό κράτος. Π.χ. ο Β/Ηπειρώτης στην Β. Ήπειρο και ο Κύπριος στην Κύπρο σαφώς δεν είναι ομογενείς. Από την στιγμή, όμως, που θα βρεθούν ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΙ (όχι περιστασιακά) στο Λονδίνο, είναι ομογενείς και ανήκουν στην ελληνική ομογένεια τού ΗΒ.
Οι Έλληνες που ήλθαν από τον Πόντο, δεν ήσαν ομογενείς, αλλά αυτόχθονες, γηγενείς, διότι δεν μετανάστευσαν στον Πόντο, αλλά εκεί ήταν οι πατρογονική των εστία. Οι Κρήτες, από το 1998-1913, που είχαν δική των Πολιτεία, αποκαλούνταν ομογενείς;
Ο Νατιβιστ τα ξεκαθαρισε ολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξερω γιατι αλλα κανουμε συνηθως το εξης : δυο διαφορετικα πραγματα αν εχουν κατι που μοιαζει λιγο ...τα κανουμε ενα.! Αυτο ομως δεν στεκει.Επιπολαιοτητα...απλοικισμος...προχειροτητα...χαζομαρα...χοντροειδης τσαπατσουλια ...ειναι ?? Δεν ξερω....Δεν ειναι ολα ιδια γιαυτο εχουμε πολλες λεξεις με νοημα.Το μηλο και το ροδακινο πχ..εχουν κατι που μοιαζει.Ειναι σφαιρικα πχ...Αλλα αυτο δεν αρκει να πεις ειναι ιδια.Αλλιως απλοικα θα τα λεγαμε με μια λεξη ...σφαιρες.!! Ετσι πρεπει να κοιταμε την εννοια τι θα πει.Ολοι.