του Σάββα Καλεντερίδη
Άς το ξαναδιαβάσουμε!
Η Ελλάδα, που έχει ισχυροποιήσει τη θέση της με την είσοδό της στην Ε.Ο.Κ. το 1981, σωτήρια επιλογή που πολεμήθηκε με λύσσα από κόμματα και πολιτικούς που υιοθέτησαν αφρόνως το σύνθημα "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", μετρά μια σειρά από αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια, αρχής γενομένης από τη μη επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ., το Φθινόπωρο του 1994 (τότε τέθηκε σε ισχύ η σύμβαση για το διεθνές δίκαιο της θάλασσας), επιλογή που θεωρήθηκε από την τουρκική πλευρά ως αποτέλεσμα φοβίας και ηττοπάθειας που προκάλεσαν οι απειλές που η ίδια εκτόξευσε εναντίον της χώρας μας.
Ακολούθησαν τα Ίμια (1996), όπου η τότε κυβέρνηση στην ουσία απώλεσε τον έλεγχο εθνικού εδάφους. Στη συνέχεια (1997), η ίδια κυβέρνηση αναγνώρισε, κατόπιν πιέσεων της κ. Όλμπραϊτ, όπως εκμυστηρεύτηκε σε φίλο δημοσιογράφο ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, "νόμιμα ζωτικά συμφέροντα" της Τουρκίας στο Αιγαίο, εξέλιξη καταστροφική για τα συμφέροντα της χώρας μας, αφού με την κίνηση αυτή βάζουμε την Τουρκία στο Αιγαίο και νομιμοποιούμε το απαράδεκτο Casus Belli με το οποίο απειλεί την Ελλάδα, για να μην επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στο Αιγαίο.
Το 1999 η Ελλάδα έπεσε στη δίνη της υπόθεσης Οτζαλάν, όπου προδόθηκαν τα ιερά και τα όσια της φυλής και καταρρακώθηκε η περηφάνεια και η υπόληψη του ελληνικού λαού, όπως καταρρακώθηκε και η διεθνής εικόνα και το κύρος της Ελλάδας, απαραίτητα όπλα και τα δυο στο ολποστάσιο και στη φαρέτρα κάθε χώρας, για να μπορεί να ασκεί αξιόπιστη και αποτελεσματική πολιτική. Να σημειωθεί ότι η χώρα μας, εκτός από το κύρος και την αξιοπιστία, έχασε ταυτόχρονα έναν σοβαρό και πολύτιμο σύμμαχο, όπως είναι οι Κούρδοι, ενώ εμπεδώθηκε για άλλη μια φορά η αρχή "η Τουρκία πιέζει και απειλεί και η Ελλάδα υποχωρεί ατάκτως".
Αντιστροφή στην κατηφορική πορεία υπήρξε η είσοδος της Κύπρου στην Ε.Ε., εξέλιξη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως μια στρατηγικής σημασίας νίκη του Ελληνισμού και φυσικά της εξωτερικής μας πολιτικής, νίκη για την οποία θα πρέπει να απονείμουμε τα εύσημα σε εκείνους που τα δικαιούνται, με πρώτον και καλύτερο τον αείμνηστο Γιάννο Κρανιδιώτη, που έφυγε πολύ νωρίς.
Στη συνέχεια ακολουθεί και πάλι ο κατήφορος, με τις άφρονες και ακατανόητες προσπάθειες που κατέβαλαν κόμματα και πολιτικοί παράγοντες για την αποδοχή από τον κυπριακό λαό του καταστροφικού σχεδίου Ανάν, ενώ προηγουμένως έγιναν και άλλες προσπάθειες για την αποδοχή της διπλής ονομασίας των Σκοπίων, που αποφεύχθηκε επειδή δεν βρέθηκε εκείνος που θα λάμβανε την απόφαση και θα εισέπραττε και το αντιστοιχούν πολιτικό κόστος.
Στη συνέχεια, ο Ελληνικός λαός γεύτηκε τη χαρά άλλης μιας επιτυχίας, της άψογης τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων, επιτυχία που πιστώνεται και σε εκείνους που προετοίμασαν και σε εκείνους που εκτέλεσαν την Ολυμπιάδα, για να ακολουθήσουν οι επιλογές της συνεργασίας με το ρωσικό παράγοντα στον ενεργειακό τομέα και η στάση στο Βουκουρέστι, όπου τα Σκόπια αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν μέχρι νεωτέρας, κινήσεις και οι δυο που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθούμε στην συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητική στάση της Τουρκίας στο Αιγαίο, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα συνεχίζει να υποστηρίζει την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, με τις γνωστές προϋποθέσεις, πολιτική που συνοψίζεται στο "πλήρης ένταξη σημαίνει πλήρης συμμόρφωση".
Είναι προφανές ότι στο ελληνικό πολιτικό σύστημα, σε κόμματα και στελέχη κομμάτων, μετά την αποχώρηση από την πολιτική σκηνή, το 1995-1996, του Ανδρέα Παπανδρέου, με την καθοριστική -και οικονομική- συμβολή ξένων πρεσβειών και ξένων πολύφερνων μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, έχει τεθεί υπό διωγμό η αγνή και παραδοσιακή έννοια του πατριωτισμού, που έχει καθορίσει την πορεία αυτού του έθνους για χιλιάδες χρόνια και έχει επικρατήσει μια "άλλη" στάση απέναντι στα λεγόμενα εθνικά θέματα, αποτέλεσμα της οποίας αλλαγής στάσης ήταν οι συνεχόμενες και συνεχιζόμενες αρνητικές εξελίξεις στα θέματα της εξωτερικής μας πολιτικής που αναφέραμε παραπάνω. Επίσης, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η συγκεκριμένη πορεία των εθνικών μας θεμάτων δεν υπακούει σε κάποια μεταφυσική νομοτέλεια, αλλά είναι αποτέλεσμα σχεδιασμών που οδηγούν σε δορυφοροποίηση της Ελλάδας στην Τουρκία, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, με μοναδική διέξοδο από αυτή τη δίνη τον εξορθολογισμό των σχέσεων της χώρας μας με τις ΗΠΑ, την ισχυροποίηση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και την ενίσχυση των δεσμών της με τη Ρωσία και τους άλλους παράγοντες που μπορούν αν επηρεάσουν τις εξελίξεις στην περιοχή.
Αυτό ακριβώς επιχείρησε μάλλον να πράξει με τις επιλογές του στο Κυπριακό, το Αιγαίο, τα Σκόπια και τα ενεργειακά ο Κώστας Καραμανλής, με υπουργό εξωτερικών τον Νέστορα της διπλωματίας κ. Πέτρο Μολυβίατη, επιλογές που αποδυναμώθηκαν, αν δεν ανατράπηκαν, με την τοποθέτηση της κ. Ντόρας Μπακογιάννη στη θέση του υπουργού εξωτερικών. Η επαινετικές αναφορές στην κυρία Μπακογιάννη και στον κύριο Γιώργο Παπανδρέου από τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ κ. Αναστασιάδη και τον πράκτορα των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Ντάουνερ στα απόρρητα επίσημα έγγραφα του ΟΗΕ για το Κυπριακό και τα επικριτικά σχόλια που γίνονται στα ίδια έγγραφα στο πρόσωπο του Κώστα Καραμανλή, τα λένε όλα.
Εν πάση περίπτωσει, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, αφού στην πολιτική περισσότερο από τις προθέσεις μετράει το αποτέλεσμα, οι σε γενικές γραμμές σωστές επιλογές του Κώστα Καραμανλή στα κύρια ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής, στην ουσία ακυρώνονται από την αναποτελεσματικότηα της κυβέρνησής του, λόγω της ανοχής που έδειξε σε πρόσωπα και πράγματα, αλλά και από την αποδυνάμωση του ίδιου του εσωτερικού-κοινωνικού μετώπου, αφού δεν νοείται αποτελεσματικη εξωτερική πολιτική χωρίς ισχυρή οικονομία και αρραγές εσωτερικό μέτωπο.
Εμείς, ως ιστολόγιο, δεν νομιμοποιούμαστε και δεν το επιθυμούμε να δώσουμε γραμμή για το ποιό κόμμα θα πρέπει να ψηφίσουν οι φίλοι μας, επιλογή που ούτως ή άλλως δεν είναι εύκολη, αν όχι αδύνατη.
Λέμε να ψηφίσει το κόμμα που θέλει ο καθένας με το χέρι στην καρδιά και να κάνει την επιλογή εκείνη που θα του δώσει εσωτερική ισορροπία και ψυχική ικανοποίηση. Γιατί, εν τέλει, στο παραβάν είμαστε μόνοι μας και η ψήφος είναι ακριβώς αυτό.
Θα θέλαμε όμως να κάνουμε έκκληση και να παρακαλέσουμε τους φίλους του ιστολογίου, άσχετα με το κόμμα που θα ψηφίσουν, να αποκλείσουν από τις επιλογές τους όλους εκείνους που όλα αυτά τα χρόνια πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του ελληνικού λαού και των ψηφοφόρων, άλλοτε υποχωρώντας σε πιέσεις ξένων, άλλοτε κάνοντας τον ατζέντη αεροπορικών ή άλλων εταιρειών και άλλοτε λαμβάνοντας χρηματικά δώρα, οικόπεδα μέχρι και οικιακές συσκευές από ελληνικές ή ξένες εταιρείς, όπως για παράδειγμα από τη SIEMENS και από κάθε είδους προμηθευτή του πολύπαθου ελληνικού δημοσίου.
Σε αυτή την κρίσιμη στιγμή άς είναι ο κυρίαρχος ελληνικός λαός που θα κάνει την πολυπόθητη κάθαρση και με τις επιλογές του θα διαμορφώσει το πολιτικό σκηνικό, τιμωρώντας τους ξενόδουλους και τους αργυρώνητους, όλους αυτούς που μας πρόδωσαν.
Όπως έχει διαμορφωθεί το σκηνικό και όπως έχουν καταντήσει τα κόμματα, όπου ο ένας που κόμιζε τα μαύρα εκβιάζει τον άλλον που τα έπαιρνε, μόνον εμείς μπορούμε να στείλουμε στα σπίτια τους όλους εκείνους του πολιτικούς που έκαναν τα κόμματα και την πολιτική επικερδή επιχείρηση, καθώς και εκείνους που εκθειάζουν οι ξένες πρεσβείες και ο "διεθνής παράγων", όσο ψηλά κιαν βρίσκονται στην ιεραρχία των κομμάτων τους, όποιο "ιστορικό" όνομα κιαν κουβαλούν.
Αν και υπό κανονικές συνθήκες στις εκλογές θα πρέπει να ψηφίζουμε θετικά, δηλαδή να επιβραβεύουμε εκείνους που αξίζουν και θα μας φέρουν και πάλι την ελπίδα, η κατάσταση στη χώρα μας είναι τέτοια, που τη φορά αυτή θα πρέπει να κάνουμε και τα δυο. Να ψηφίσουμε άφθαρτους πολιτικούς και να τιμωρήσουμε τους προσκηνυμένους και τους αργυρώνητους. Να κάνουμε εμείς οι ίδιοι την κάθαρση, γιατί αυτό επιβάλλουν οι συνθήκες.
Την Κυριακή, μπροστά στην κάλπη, ας βάλουμε το χέρι στην καρδιά και ας δείξουμε τη δύναμη που έχει ο λαός. Ας δώσουμε εμείς το μήνυμα που δεν κατόρθωσαν να δώσουν οι πολιτικοί στους νταβατζήδες. Αν δεν εκλεγούν οι δικοί τους ατζέντηδες, θα είναι πιο αδύναμοι και θα έχουν πάρει το μήνυμα.
Αν το πράξουμε, αν τη Δευτέρα βαρύγδουπα ονόματα της πολιτικής σκηνής, πολιτικοί-γόνοι μεγάλων οικογενειών και όχι μόνο, άτομα που κατήντησαν τη χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα αντιμετωπίσουν τη χλεύη του λαού, η Δευτέρα, 6 Οκτωβρίου θα είναι μια καινούργια μέρα για την Ελλάδα.
Ήλθε η ώρα να πάρουμε την τύχη της χώρας μας στα χέρια μας.
Καλή ψήφο Έλληνα πολίτη.
Δηλαδή, τί μάς προτείνεις, κύριε Καλεντερίδη; Να ψηφίσουμε το Λάος του χριστέμπορου απατεώνα Καρατζαφέρη; Γιατί δεν μιλάς σαφώς, αλλά με υπονοούμενα όπως οι πολιτικάντηδες; Έλληνας αξιωματικός είσαι ακόμα, δεν είσαι πολιτικάντης. Ή μπας και μάς ζητάς να ψηφίσουμε Τσίπρα, Παπαρήγα και Χρυσόγελω;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε
ΑπάντησηΔιαγραφήλέω να ψηφίσεις οποιο κόμμα θέλεις, αλλά να επιλέξεις ανάμεσα στους υποψήφιους τον πιο έντιμο.
Αυτό.
Τίποτε άλλο.
Σάββα, όχι μόνο τούς πιό έντιμους, αλλά και με τα μεγαλύτερα I.Q.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι νοητικώς υστερούντες άνθρωποι, πρέπει να προστατεύονται απο τό κράτος πρόνοιας, αλλα, να μην γίνονται σε καμία περίπτωση πρωθυπουργοί..
Γιατί,όπως τό πολιτικό μας σύστημα είναι φεουδαρχικό, οικογενειοκρατικό,και πρωθυπουργοκεντρικό, αν βγάλεις άνθρωπο με ειδικές ανάγκες ως ηγεμόνα, θα σέ κυβερνα τό σκοτεινό κα Αμερικανοτραφές μυστικοσυμβούλιό του, και τρέχα να συμαζεύεις τα ασυμάζευτα...
@ 11:14 πμ
ΑπάντησηΔιαγραφή>Να ψηφίσουμε το Λάος του χριστέμπορου απατεώνα Καρατζαφέρη;<
Θα πρότεινα να μάθεις πρώτα το όνομα του κόμματος και μετά να το σχολιάσεις.
"αρχή σοφίας ...", μπορείς να το συμπληρώσεις;
...εύγε Σάββα...συμφωνώ...όλο το μητσοτακεϊκο εκτός βουλής...που προδίδουν και παρασύρουν στον πάτο την χώρα μας...επίσης οι βουλευτές που έφεραν ψήφισμα υπερ γάμου διεστραμένων-ομοφυλοφύλλων και γενικά όποιος έκανε το παραμικρό διεφθαρμένο τρικ σε βάρος της χώρας...δεν είμαι ΝΔ...αλλά και δεν μπορώ να δω το γιωργάκη πρωθυπουργό..θα χάσω πάσα ιδέα για τη χώρα μου και τους Έλληνες...δεν μπορώ να το φανταστώ οτι θα έχω στόκο πρωθυπουργό...ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί 'Δημοκρατίας'
ΑπάντησηΔιαγραφήΈν πρώτοις η επιβολή τού δημοκρατικού πολιτεύματος εις τάς Αθήνας δέν οφείλεται εις τήν θέλησιν τού λαού, αλλ'εις τήν τύχην τής διαμάχης μεταξύ τών φατριών τών ισχυροτέρων οικογενειών, Πεισιστρατιδών καί Αλκμεωνιδών. Οι τελευταίοι, χάριν τής επικρατήσεώς των καί αποτυχόντες εις τάς προσπαθείας των νά ανατρέψουν τόν Ιππίαν, εζήτησαν τήν επέμβασιν τής μεγάλης αντιπάλου τών Αθηνών, Σπάρτης, ο βασιλεύς τής οποίας Κλεομένης επελθών κατά τών Αθηνών, μετά τών Αλκμεωνιδών, κατενίκησε τόν Ιππίαν καί επέβαλε τό 510 π.Χ. την...δημοκρατίαν τού Αλκμεωνίδου Κλεισθένους.
Αναπτυχθέντος τού πολιτεύματος, ανεπτύχθησαν παραλλήλως καί αι δυνάμεις τού όχλου, παρασυρομένου από τούς δημαγωγούς-γέννημα καί θρέμμα τής δημοκρατίας-καί ανεδείκνυαν άνδρας, θητεύοντας εις τά διάφορα συμφέροντα τών οικονομικών εκμεταλλευτών, συμμαχούντων μετά τών 'ρητόρων' καί τών φαύλων πολιτικών.Διά τούτο η μερίς τών δημοκρατικών εις τάς Αθήνας καί εις τάς διαφόρους πόλεις δέν εδίσταζε νά συμμαχή μετά τών εχθρών τής πόλεως διά νά επικρατήση, αρχής γενομένης, κατά τά ανωτέρω, από τού γενάρχου τής δημοκρατίας Κλεισθένους.
Αι ελληνικαί πόλεις τής Ιωνίας δέν διάφυγον τής τύχης αυτής καί μετεβλήθησαν εις...δημοκρατίας υπό τού Μαρδονίου(!), καταργήσαντος όλας τάς τυραννίας καί εγκαταστήσαντος δημοκρατίας (Ηροδότου 'Ιστορία' Στ,43).Καί βεβαίως, οι δημοκρατίαι δαψιλώς υπηρέτουν τά συμφέροντα τών επιβαλόντων αυτάς, πράγμα πού δυστυχώς, επεβίωσε καί εις τήν νεωτέραν Ελλάδα, όπου Έλληνες πολιτικοί-δημοκράται κατά σύμπτωσιν-δέν εδίστασαν νά στηριχθούν εις τήν εύνοιαν τών ξένων ισχυρών διά νά αποκτήσουν τήν εξουσίαν. Καί οι ξένοι επίκουροι ζητούν καί λαμβάνουν πάντοτε ανταλλάγματα παρά τών ευνοηθέντων.
Ανάγκη νά μνημονεύσωμεν ότι η πρώτη-δημοκρατικώτατη-πράξις τού Κλεισθένους ήτο η καθιέρωσις τού 'εξοστρακισμού', διά τού οποίου απεμάκρυνεν εξ Αθηνών όλους τούς οπαδούς τών Πεισιστρατιδών καί τούς πολιτικούς του αντιπάλους.Ο εξοστρακισμός κατέστη αποτελεσματικόν όπλον εις χείρας τών δημαγωγών διά τήν εξόντωσιν τών αντιπάλων των καί τών επιφανεστέρων Αθηναίων, όντων κατά κανόνα αντιθέτων τής δημοκρατίας. Καί όχι μόνον πολιτικών, στρατηγών καί άλλων αξιωματούχων, αλλά καί πνευματικών ανδρών, φιλοσόφων, ποιητών, επιστημόνων, καλλιτεχνών, ων ουκ έστιν αριθμός. Ο δε εξοστρακισμός συνεπληρώθη καί από άλλο αποτελεσματικώτερον όπλον: τό κώνειον.(Συνέχεια 1)
Μεταξύ τών πολλών θυμάτων τών δύο αυτών μεθόδων τής ευκλεούς 'δημοκρατίας' άς απαριθμήσωμεν ελαχίστους. Είναι ονόματα γνωστότατα στήν ιστορίαν, πού εδόξασαν τήν αρχαίαν Ελλάδα καί εκληροδότησαν τήν ανυπέρβλητον εθνικήν μας κληρονομιάν, διά τήν οποίαν ημείς καυχώμεθα καί προβάλλομεν ανά πάσαν στιγμήν. Εις τήν διανόησιν, τήν επιστήμην, τήν φιλοσοφίαν, τήν τέχνην, αλλά καί εις τήν πολιτικήν, τόν δημόσιον βίον καί τήν διαχείρισιν τών κοινών, όπου υπηρέτησαν καί εδίδαξαν τήν αρετήν, τήν ωραιοτέραν επιδίωξιν εις τήν ζωήν κατά Αριστοτέλην:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωκράτης, Πλάτων, Αριστοτέλης, Αριστοφάνης, Ευριπίδης, Θουκιδίδης, Αντιφών,
Καλλίστρατος, Διαγόρας, Αναξαγόρας, Φειδίας, Δημοσθένης, Δημήτριος ο Φαληρεύς, Μιλτιάδης, Αριστείδης, Θεμιστοκλής, Φωκίων, Ξενοφών, Κίμων, Αλκιβιάδης, Μένανδρος, Φιλοκράτης, Αναξανδρίδης, Μενέδημος, Ηγήμων, Στίλπων, Λεωσθένης, Τιμόθεος, Ανδοκίδης, Καλλιμέδων, Δείναρχος, Τιμόμαχος, Ξενοκράτης, Δάμων, Φρύνιχος, κ.α. Κοσμούν τό ατελείωτον μαρτυρολόγιον τών υπό τής δημοκρατίας διωχθέντων. Τόσον, ώστε νά απορή κανείς πώς οι Αθηναίοι εύρισκον τόν χρόνον νά ασχοληθούν καί μέ κάτι άλλο, πλήν τών δικών καί καταδικών.
Αλλά καί εις τάς μετά τών άλλων σχέσεις της καί εις τήν εν γένει έναντι εχθρών, αλλά καί φίλων συμμάχων συμπεριφοράν της δέν υπήρξε καλλιτέρα η αθηναϊκή δημοκρατία:
α) σφαγές τών δημοκρατικών στήν Κέρκυρα, τη συνδρομή τών Αθηναίων δημοκρατών, επί τών αριστοκρατικών επί 7 ημέρας (Θουκυδίδης, 'Ιστορία', Γ 81). Ούτε ικέτες σέ ναόν δέν σεβάσθησαν!
β) Επιβολή 'δημοκρατίας' στήν Σάμον, μέ σφαγές καί εξανδραποδισμούς (Θουκυδίδης, Ιστορία)
γ) Σφαγή τών Μηλίων από τούς Αθηναίους καί πλήρης εξανδραποδισμός των (Θουκυδίδης, Ιστορία, Ε85-116)
δ) Εις τήν Τορώνην τής Χαλκιδικής υπό τόν δημαγωγόν Κλέωνα επώλησαν τά γυναικόπαιδα ως δούλους (Θουκυδίδης, Ιστορία)
ε) Εις τήν Ιστιαίαν τής Ευβοίας, μετά τήν κατάληψιν της, ηγουμένου τού Περικλέους, εξετόπισαν όλους τούς κατοίκους καί εμοίρασαν τήν γήν καί τήν πόλιν εις 2000 Αθηναίους
στ) Ομοίως μέ τό ε) συνέβη καί στούς Αιγινήτες.
ζ) Εις τήν Λέσβον, λόγω αποστασίας της κατά τόν Πελοποννησιακόν Πόλεμον εκ τής συμμαχίας τών Αθηνών, αι οποίαι τής είχον επιβάλει βαρυτάτην φορολογίαν, επέδραμον οι Αθηναίοι καί αφού κατέλαβον τήν νήσον ετιμώρησαν τούς κατοίκους σκληρότατα. Κατεδάφισαν τά τείχη τής πόλεως, εθανάτωσαν 1000 πολίτας καί διένειμαν τήν γήν είς 3000 Αθηναίους κληρούχους.
η) Στήν διάρκειαν τού πολέμου δέν εσέβοντο αιχμαλώτους. Χαρακτηριστικόν παράδειγμα τό πνίξιμον τού πληρώματος δύο τριήρων τού στόλου τών Σπαρτιατών (Αιγός ποταμοί).Αλλά μήπως καί όταν μετ'ολίγον, ανατραπείσης τής φοβεράς εξουσίας τών τριάκοντα, τή επινεύσει πάλιν τής Σπάρτης, καί αποκατασταθείσης τής δημοκρατίας, αυτή καί ο 'ακόλαστος' όχλος κατέστησαν σοφώτεροι; Ή εδιδάχθησαν έστω καί κατ'ελάχιστον εκ τών σφαλμάτων τής αθλίας, εις ήν εξώθησεν ούτος, πολιτικής, αποτέλεσμα τής οποίας υπήρξε καί αυτής τής πόλεως η θανάτωσις καί τού ελληνισμού γενικώτερον ο ευτελισμός καί η κατάπτωσις. Η μετά τήν αποκατάστασιν τής δημοκρατίας καταδίκη καί θανάτωσις τού Σωκράτους, τού γίγαντος αυτού τής σκέψεως καί τής σοφίας, τόν οποίον καί αυτή η λαίλαψ τών τριάκοντα καί τών ένδεκα εσεβάσθη, μαρτυρεί τό αντίθετον. Καί η δευτέρα αθηναϊκή δημοκρατία υπήρξε χείρων της πρώτης εις τά αυτά πεσούσα αμαρτήματα, αλλά καί μή αναδείξασα ως η πρώτη ούτε ένα Θεμιστοκλέα, ούτε Αριστείδην, ούτε Κίμωνα καί ούτε, πολλώ μάλλον, ένα Περικλέα, η κορωνίς τών επιτευγμάτων τού οποίου υπήρξεν ο 'Χρυσούς Αιών'. Όχι βεβαίως της δημοκρατίας αλλά τού ιδίου, η εξαίρετος καί ανεπανάληπτος αυτή ακμή τής τέχνης καί τού κάλλους, εις τήν οποίαν προήχθησαν μεσούντος τού 5ου π.Χ. αιώνος αι Αθήναι καί η οποία τυγχάνει 'η ασύγκριτη πολιτιστική κληρονομία γιά όλους τούς λαούς τής γής'. Αυτή η ακμή θαυμάζεται παρά πάντων τών λαών καί όχι, βεβαίως, η δημοκρατία τών Αθηνών, η οποία μόνον παραδείγματα πρός αποφυγήν καί αποτροπιασμού κατέλιπε.
(Συνέχεια 2)
(Συνέχεια 3)Ώστε, η Αθηναϊκή δημοκρατία, όπως άλλως τε καί πολλαί δημοκρατίαι τών άλλων πόλεων τού αρχαίου ελληνικού χώρου, πάν άλλον ή θερμοκοιτίς τού αρχαιοελληνικού πνεύματος καί τής σοφίας υπήρξεν, ουδέ καί προστάτις αυτού. Τό ελληνικόν πνεύμα έχει πολύ παλαιοτέρας τάς ρίζας. Εις τήν εποχήν τών ημιθέων καί τών ηρώων, τής ωραίας ελληνικής μυθολογίας, τού Ορφέως καί τών ορφικών ποιητών, τού Μουσαίου, τού Χίρωνος, τών μεταορφικών επικών, ως ο Όμηρος καί ο Ησίοδος, τών αρίστων μουσουργών, ως οι Φιλάμων, Θάμυρος, Τέρπανδρος, κ.α., τών αξιών πολλού λόγου σοφών νομοθετών, ως ο Ζάλευκος, ο Σόλων, ο Λυκούργος, ο Χαρώνδας. Καί αυτοί οι επτά σοφοί τής αρχαιότητος έζησαν άπαντες πρό τής δημοκρατίας, τινές δέ εξ αυτών υπήρξαν καί τύραννοι εις τάς πατρίδας των (Πιττακός,Περίανδρος,Κλεόβουλος). Όπως προϋπήρξαν καί πολλοί άλλοι σοφοί καί επιφανείς επιστήμονες, ο Θαλής ο Μιλήσιος, ο Αναξίμανδρος, ο Αναξιμένης, ο πολύς Πυθαγόρας, ο Ξενοφάνης, ο Παρμενίδης, ο Ηράκλειτος, κ.α.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πολιτισμός τής αρχαίας Ελλάδος(φιλοσοφία,πολιτική,επιστήμη,τέχνη) υπήρξεν έργον καί έμπνευσις τών θαυμασίων εκείνων πνευμάτων, τά οποία ήδη από τών προϊστορικών χρόνων καί επί πολλούς αιώνας καί επί τής ελληνιστικής εποχής, μέ δύναμιν ακαταγώνιστον καί ορμήν έσχισαν τούς πέπλους τής αγνοίας καί τού σκότους καί έρριψαν εκτυφλωτικόν φώς σοφίας, γνώσεως καί κάλλους. Τό οποίον ακόμη καί σήμερον αποτελεί τό βάθρον τής φιλοσοφίας, τής επιστήμης καί τής τέχνης εν τω κόσμω. Η πολιτική ανεπτύχθη υπό τών φιλοσόφων καί νομοθετών τούτων, ανηγορεύθη δέ εις αληθή επιστήμην καί συστηματικήν επιστημονικήν διδαχήν υπό τών γιγάντων τού πνεύματος, Σωκράτους, Πλάτωνος, Αριστοτέλους. Ο τελευταίος, πλήν τών άλλων περί πολιτικής έργων του, καί 158 έργα αντιστοίχων πολιτευμάτων μεταξύ τών οποίων καί τήν Αθηναϊκήν Πολιτείαν, τήν μόνην δυστυχώς εξ όλων αυτών διασωθείσαν. Καί δέν είναι, βεβαίως, τυχαίον ότι ούτοι εδιώχθησαν υπό τής αθηναϊκής δημοκρατίας, ουδέ ότι τού δημοκρατικού πολιτεύματος ήσαν επικριταί καί αρνηταί, όπως τό σύνολον σχεδόν τών τής αρχαιότητος σοφών καί φιλοσόφων.
Αυτοί όλοι ήσαν οι δημιουργοί τού απαραμίλλου ελληνικού πολιτισμού καί τών εξόχων έργων αυτού,πνευματικών καί υλικών, τά οποία αποτελούν τήν ασύγκριτον καί μοναδικήν εν τω κόσμω πολιτιστικήν μας κληρονομίαν καί όχι βεβαίως, πολλού γε καί δή, τό 'δημοκρατικόν πολίτευμα', τό οποίον υπήρξεν, ως είδομεν, εχθρός καί διώκτης αυτού.
Αντιθέτως οι μεγάλοι δημιουργοί του καί εμπνευσταί, φιλόσοφοι, ποιηταί, ρήτορες, καλλιτέχναι, ακόμη καί επιφανείς πολιτικοί, εύρισκον φιλόξενον καί πλουσιοπάροχον διαμονήν εις τά αυλάς τών βασιλέων καί τών 'τυράννων', όπου κατέφευγον διωκώμενοι ή προσεκαλούντο. Απετέλει παράδοσιν εν τω αρχαίω βίω, διασωθείσαν καί μέχρι τών νεωτέρων χρόνων, εις τάς αυλάς τών βασιλέων η τοιαύτη τών ανδρών τούτων μετά βασιλέων καί τυράννων αναστροφήν, ως μαρτυρούν πλείστα παραδείγματα: (ενδεικτικώς)
Ανακρέων στόν τύραννον τής Σάμου Πολυκράτη. Αισχύλος καί Σιμωνίδης εις τήν αυλήν τού Ιέρωνος τών Συρακουσών. Φιλόξενος, Ανταγόρας, Άρατος, πλησίον τού βασιλέως Πτολεμαίου τού Σωτήρος. Αριστοτέλης εις τήν αυλήν τού Φιλίππου Β'. Οι Πεισιστρατίδαι υπήρξαν προστάται τών τεχνών καί τών γραμμάτων.
Αυτά υπήρξαν τά θανάσιμα ελαττώματα τής δημοκρατίας καί, διά νά είμεθα ακριβέστεροι, τά ελαττώματα τών Ελλήνων, τά οποία εις τό δημοκρατικόν πολίτευμα εύρισκον τό κατάλληλον έδαφος καί εγιγαντούντο.
-----------------------------------Πώς γίνεται νά είναι κανείς νοήμων άνθρωπος, δίκαιος, πατριώτης, καί νά υποστηρίζει τό 'δημοκρατικόν πολίτευμα'; ή έχετε τήν εντύπωσιν πώς έχει διαφοροποιηθεί κάτι πρός τό καλλίτερον στήν εποχή μας; άν ναί είμαι ιδιαιτέρως περίεργος νά τό μάθω.
Περικλής.
Περί "δημοκρατίας" και η σημερινή επιφυλλίδα του Γιανναρά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣάββα, να το δημοσιεύεις αυτό κάθε μέρα από αύριο! Ελίνα
ΑπάντησηΔιαγραφή