Ο κινηματογράφος της Πράσινης Γραμμής

Τα χρόνια περνούν γρήγορα. Δεν πειράζει. Έστω και αν περνούν γρήγορα, κάθε αγάπη έχει χίλιες δυο αναμνήσεις. Μια μυρωδιά δέρματος. Μια ακροθαλασσιά. Μια δέσμη με νάρκισσους. Ένα δώρο γενεθλίων. Και μια λέξη που ήταν ακριβώς στο επίκεντρο του έρωτά μας: «Ενθάρρυνση». Τότε ήταν πολύ δημοφιλής, πάρα πολύ. Σαν τα νέα τραγούδια που είναι ψηλά στον κατάλογο των προτιμήσεων. Δεν σταματούσε η αναφορά σε αυτήν. Να δώσουμε θάρρος, είπατε. Να ενθαρρύνουμε τους ηγέτες μας. 'Αντε, γρήγορα. Είναι αλήθεια ότι εγώ δεν το κατάλαβα και πολύ αυτό, αλλά ο κόσμος στρώθηκε στη δουλειά. Διάβασε. Βαριανάσαινε. Έσπρωξε. Έφτιαξε στεφάνι από κλαδιά ελιάς στη νεκρή ζώνη.
Να που έγινε το κέφι του ηγέτη σας, τον οποίο ενθαρρύνατε. Με αυτό το θάρρος που πήρε από εσάς έκανε ένα βήμα στο τέλος. Υπέβαλε νέες προτάσεις. Πώς τις βρήκατε; Σας άρεσαν; Είναι εντελώς νέες. Ολόφρεσκες προτάσεις. Σαν το ψωμί που μόλις βγήκε από το φούρνο. Φάτε τις. Φάτε μέχρι να χορτάσετε, να νιώσετε άσχημα, να σκάσετε. Μην τυχόν και πείτε πως δεν τις σηκώνει το στομάχι μας. Έχετε βάλει εσείς το αλάτι και το πιπέρι σε αυτές. Εσείς του δώσατε αυτό το θάρρος. Εσείς βάλατε το θάρρος και αυτός τις έδωσε στο φούρνο. Μήπως σας κακοφάνηκε που δεν σας ενημέρωσε, που τις έκρυψε; Να μην σας κακοφαίνεται. Από τη μια τον ενθαρρύνετε και από την άλλη παραπονιέστε; Μήπως υπάρχει χώρος για τέτοια γκρίνια στο λουτρό του Δάντη;
Εσένα, Ελληνοκύπριε αδελφέ, τι σου συμβαίνει; Μήπως δεν ήσουν εσύ που έλεγες ότι αν κάποιος θα βρει τη λύση, αυτός είναι ο Ταλάτ; Μήπως δεν ήσουν εσύ που παίνευες συνεχώς τον Ταλάτ ως υποστηρικτή της ειρήνης; Μήπως αρμόζει τώρα σε εσένα να αποτραβιέσαι σε μια γωνιά και να κουρνιάζεις; Να σωπαίνεις και να μη λες καν την άποψή σου; Μίλησε. Γράψε. Πες. Να ακούσουμε και εσένα. Κοίτα, αυτές είναι οι τελευταίες ολοκαίνουργιες λουστραρισμένες προτάσεις. Το πρώτο πακέτο για τη νέα χρονιά. Ποια είναι η γνώμη σου; Να χωρίσουμε στα δυο τον ουρανό; Να ανοίξουμε τις αγκάλες μας σε 75 εκατομμύρια Τούρκους; Μην τυχόν και πεις «δεν γίνεται». Δεν το πιστεύω. Ύστερα θα βρεθείς στην ίδια παράταξη με τους οπαδούς της ΕΟΚΑ, με τους φασίστες. Με τα μέλη της «Αδούλωτης Κερύνειας». Μήπως αρμόζει αυτό σε εσένα;
Και εσύ, αγαπητέ σύντροφε Χρίστο. Μήπως είπες «να μαζέψει το μυαλό της στο κεφάλι της η Τουρκία»; Τι τρομερή απόδοση! Για να πω την αλήθεια, δεν το περίμενα από εσένα. Πώς σου ξέφυγε και το είπες; Μήπως δεν είσαι εσύ που λυπόσουν πριν μερικές μέρες ότι «η Τουρκία θα στριμωχτεί στη γωνιά αν εκλεγεί ο Έρογλου»; Δεν έχει εκλεγεί ακόμη ο Έρογλου. Και, ευτυχώς, ούτε και η Τουρκία έχει στριμωχτεί στη γωνιά! Ακριβώς όπως εσύ θέλεις. Ησύχασε. Όμως κοίτα αυτήν τη δουλειά του διαβόλου. Δεν είναι ο Έρογλου που σου υπέβαλε αυτές τις προτάσεις, αλλά ο Ταλάτ. Δηλαδή απέναντί σου δεν είναι οι οπαδοί της μη λύσης, αδελφέ, αλλά οι οπαδοί της λύσης! Να καταλάβεις την αξία τους! Όπως έκανες μέχρι σήμερα. Εμείς ενθαρρύναμε τον Ταλάτ και οι δικοί σου ενθάρρυναν εσένα. Και εσύ την Τουρκία. Και μάλιστα την έχεις ενθαρρύνει τόσο πολύ που απλώθηκε μέχρι τη Λάρνακα, τη Λεμεσό και την Πάφο. Χάρις στο θάρρος που εσύ της έδωσες. Σίγουρα πήρες το μήνυμα: «'Ασε το βορρά και κοίτα να σώσεις το νότο!» Απομακρύνσου ταχύτατα για να φύγεις από το τραπέζι για αυτό το πρώτο χαστούκι. Περίμενε να δούμε όμως. Ακόμη δεν τέλειωσε. Θα έχει και συνέχεια. Πολύ σύντομα. Προσεχώς. Στον Κινηματογράφο της Πράσινης Γραμμής.
ΠΟΛΙΤΗΣ - 13/01/2010, Σελίδα: 13