Σε πιέζει ο ανταγωνισμός; Κλείσε..

 του  Γιώργου Κράλογλου


Πoιόs δεν γνωρίζει ότι τα κινέζικα ρούχα έχουν χτυπήσει σαν χταπόδι την ελληνική κλωστοϋφαντουργία, από την κάλτσα μέχρι το εσώρουχο; Το ξέρουν όλοι, θα μου πείτε.Έλα, όμως, που δεν είναι έτσι. Γιατί αυτοί που πρώτοι θα έπρεπε να το γνωρίζουν και να ανησυχούν είναι οι αρμόδιοι του υπουργείου Ανάπτυξης.
Κι όμως, ούτε ανησυχούν ούτε τους ενδιαφέρει το θέμα.
Πού το ξέρω;



Προσέξιε τον διάλογο ενός παραδοσιακού υφαντουργού της Αττικής με υπηρεσιακό παράγοντα του αρμόδιου υπουργείου και θα καταλάβετε πολύ καλά τι γίνεται στη χώρα και τι μας περιμένει.


- Να σαs εξηγήσω την περίπτωση μου.Έχω μια υφαντουργία στην Αττική. Και, όπως ασφαλώς γνωρίζετε, τα τελευταία χρόνια ο ανταγωνισμός με τις Τρίτες χώρες δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο βιωσιμότητας. Το κλείσιμο, λοιπόν, είναι μοιραίο.


- Τα περί ανταγωνισμού δεν είναι δικό μου αντικείμενο. Το θέμα σας ποιο είναι;


- θα μπορούσα να διασώσω την επιχείρηση και τις κτιριακές μου εγκαταστάσεις, καθώς και τις θέσεις εργασίας, αν άλλαζα δραστηριότητα παραγωγής με άλλο προϊόν, εκτός κλωστοϋφαντουργίας, χωρίς να επιβαρύνω τις συνθήκες λειτουργίας μου στο περιβάλλον.


- Δεν μπορείτε. Γιατί ο νόμος 3325 του 2005 ορίζει ότι στην Αττική, και δραστηριότητα να αλλάξεις, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις τα ίδια μηχανήματα.


- Μα, είναι δυνατόν να χρησιμοποιήσω μηχανήματα της υφαντουργίας για να φτιάξω, ας πούμε, είδη συσκευασίας από χαρτόνι; Και, στο κάτω-κάτω, δεν θα προσθέσω άλλα μηχανήματα στην Αττική, αφού θα αφαιρέσω τα προηγούμενα.


-Έτσι λέει ο νόμος.


- Δηλαδή, να κλείσω τη μονάδα και να χάσω όλη μου την περιουσία, ενώ θέλω να συνεχίσω να βρίσκομαι στην παραγωγή;


- Η λύση είναι να πάτε σε μια Βιομηχανική ή Βιοτεχνική περιοχή της Αττικής. Εκεί μπορείτε να αλλάξετε δραστηριότητα.


- Και το εργοστάσιο που έχω θα το κλείσω; Το κράτος θα με αποζημιώσει με κεφάλαια για να πάω στη Βιοτεχνική Περιοχή που λέτε;


- θα αστειεύεστε, βέβαια. Γιατί δεν νοικιάζετε το εργοστάσιο σας και να μεταφερθείτε σε βιοτεχνική περιοχή;


- Ωραία τα λέτε. Εσείς μπορείτε να μου το νοικιάσετε στη σημερινή κρίση ή, πολύ περισσότερο, να μου το πουλήσετε;


- Μα, σοβαρολογείτε τώρα; Το υπουργείο πρέπει να προστατεύει τη νομοθεσία.


- Μα, η νομοθεσία είναι λάθος και καταδικάζει χιλιάδες εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας; Το υπουργείο δεν συγκινείται και να σκεφτεί να κάνει κάτι;


- Μην με μπερδεύετε με την πολιτική. Πηγαίνετε να δείτε τον υπουργό.


- Μα, όλα μπορούν να ρυθμιστούν με μια τροποποίηση του νόμου που θα μας δίνει το δικαίωμα να αλλάζουμε αντικείμενο παραγωγής, για να μην καταστραφούμε.


- Και ποιος θα κάνει την αλλαγή του νόμου;


- Εσείς ως υπηρεσία, σε συνεργασία με τον υπουργό σας.


- Μα, τι συζητάτε τώρα; Ο υπουργός έχει ακόμα έναν μήνα στο υπουργείο. Δεν πήρατε χαμπάρι ότι πάμε σε εκλογές;


Ο διάλογος αποδίδει απολύτως πιστά το κλίμα που εισέπραξε ο καταταλαιπωρημένος υφαντουργός της ιστορίας στον αγώνα του να βρει λύση στο χάος των δημόσιων υπηρεσιών.


Εφημερίδα Κεφάλαιο 7/4/11