Κάθετα αντίθετος εμφανίστηκε σε συνέντευξη του ο δήμαρχος της Μόσχας, στην προοπτική κατασκευής τζαμιών στην πόλη.“Δεν θα χτιστεί ούτε ένα. Αυτοί που το “απαιτούν” είναι παράνομοι και δεν έχουν σχέση με την Ρωσική κουλτούρα. Δεν θα χτίσουμε τζαμιά για ανθρώπους που βρίσκονται στην Μόσχα παράνομα.
Δεν μπορεί κάποιος που δεν είναι καν Ρώσος να έχει απαιτήσεις που πληρώνουν οι Ρώσοι.
Ήδη πολλοί συμπολίτες μου είναι εξοργισμένοι με την συμπεριφορά τους (των παράνομων μεταναστών)” συμπλήρωσε ο δήμαρχος Σομπυάνιν.
Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε εκνευρισμό στον εκπρόσωπο των μουσουλμάνων στην Μόσχα, που δήλωσε απογοητευμένος και έτοιμος να “προσφύγει στον Πούτιν”.
Κατά μία έννοια, αυτή η προσφυγή θα έπρεπε να καλυφθεί σε ζωντανή μετάδοση…
olympia
Με αφορμή τον τίτλο του άρθρου, που παραπέμπει στην πώληση της νήσου Οξιάς στον εμίρη του Κατάρ θέλω να σχολιάσω το εξής:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάποιοι αυτό το γεγονός θα το θεωρήσουν επένδυση, κι επειδή εγώ είμαι χαζός ας κάνει τον κόπο όποιος ξέρει να μου πει τι είδους επένδυση είναι.
Απ' ότι αντιλαμβάνομαι ο κύριος εμίρης θα φτιάξει στο νησί ένα παλάτι για να έρχεται όποτε γουστάρει. Τι όφελος θα έχω εγώ και οι άλλοι συμπολίτες μου;
Και μια απορία.
Σε μια εποχή που όλα στην Ελλάδα ξεπουλιόνται αν έρθει κάποιο κράτος να ζητήσει την αγορά του νομού Αττικής (= η μισή Ελλάδα) θα την δεχτούν ή θα αρνηθούν;
@ mavrokos
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα δολάρια του Κατάρ ο αρθρογράφος εννοεί μάλλον τα μεγάλα ποσά που έχει μοιράσει ο εμίρης στις ισλαμικές κοινότητες πολλών δήμων της Γαλλίας, προφανώς για την ενίσχυση του ουαναμπατισμού.
Για την ενοικίαση της Οξιάς, πρόκειται για μια προσωπική οικογενειακή απόκτηση, ακριβώς όπως τα νησάκια που έχουν οι οικογένειες Ωνάση (Σκορπιός) και Νιάρχου (Σπετσοπούλα). Αν είναι αυτός η ο Μπερλουσκόνι (και αυτός ονειρεύεται ελληνικό νησί) λίγο διαφέρει.
Ας αποφασίσουν οι τοπικές κοινωνίες αν τους συμφέρει η όχι.
Οι ενδοιασμοί για τέτοιες περιπτώσεις είναι αν οι συναλλαγές αυτές γίνονται νομότυπα και χωρίς ρεμούλες, και αν υπάρχουν τελικά κέρδη για τα ταμεία του δημοσίου και των τοπικών κοινωνιών.
Φίλε Κριστιάν,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω τι θέλεις να πεις όταν γράφεις "νομότυπα".
Εννοείς προφανώς "νόμιμα".
Η λέξη "νομότυπα", απλά αφορά τον τύπο και οχι την ουσία, δηλαδή την νομιμότητα που αφορά τον Νόμο!
Κάποτε,έκανα και εγώ το ίδιο λάθος και με διόρθωσαν φίλοι.
Ευμένης Καρδιανός
Ευμένη, μάλλον καλύτερα να είχα γράψει "νόμιμα και νομότυπα". Ευχαριστώ για τη παρατήρηση, lapsus linguae...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει νόμος του Ελληνικού κράτους που απαγορεύει την πώληση ακινήτων σε παραμεθόριες περιοχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι όλα τα νησιά της Ελλάδας είναι παραμεθόριες περιοχές.
Αλλά μήπως είναι ο μόνος νόμος που έχει καταπατηθεί;
Καταπάτηση είναι και η τροποποίησή του, και το λέω αυτό γιατί ενδεχομένως να έχει τροποποιηθεί ο σχετικός νόμος για να είναι νόμιμες και νομότυπες οι διαδικασίες (για να χρησιμοποιήσω και εγώ τη φράση του Κριστιάν), προκειμένου να διευκολύνει τα σχέδια ξεπουλήματος Ελληνικής γης.
Το φαιδρό της όλης υπόθεσης είναι ότι καταπατούν τους νόμους αυτοί που τους ψηφίζουν.
@ mavrokos
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταλαβαίνω πολύ καλά τις παρατηρήσεις σου.
ναι, άλλαξαν τον νόμο, πρόσφατα μάλιστα, έχω αναρτήσει σχετικά άρθρα.
"καταπατούν τους νόμους αυτοί που τους ψηφίζουν": όχι και μόνο, μάλιστα θα έλεγα ότι αποτελεί "εθνικό άθλημα" στον επιχειρηματικό κόσμο, άλλα και ιδιώτες (δες τη πολεοδομία με τα αυθαίρετα και τη "μεταφορά συντελεστών").
Και δεν φτάνει η παραβίαση του νόμου, σε ποια άλλη χώρα υπάρχει αυτή τη περιβόητη "Υπεύθυνη Δήλωση" (από το περίπτερο!) που δήθεν απλοποιεί τις διαδικασίες;
Εμένα πάντα μου προκάλεσε εντύπωση ότι η Δικαιοσύνη απαιτεί θρησκευτικό όρκο ενώ η διοίκηση ένα απλό χαρτί όπου το πιο δύσκολο είναι να πάρεις το γνήσιο της υπογραφής.
Πολλά θα είχα να πω σε αυτό το τομέα από προσωπικές και επαγγελματικές εμπειρίες, υπάρχουν σ' αυτή τη χώρα άτομα, οι λεγόμενοι "χειράνθρωποι" που με μια "υπεύθυνη δήλωση" γίνονται αντίκλητοι, "υπεύθυνοι για το νόμο" κλπ. που καλύπτουν νόμιμες δραστηρίοτητες που δεν θα μπορούσαν να ασκούν άλλοι (ας πούμε ξένοι, η πολιτικοί η δημόσιοι υπάλληλοι, στρατιωτικοί κλπ.).