Κύπρος: Το ρωσικό βήμα και οι εξελίξεις στη Συρία

ΑΠ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ
Το Όχι των Κυπρίων είναι αναμφισβήτητα γενναίο, υποχρέωσε τον Αναστασιάδη να κάνει πίσω, αλλά δεν είναι μονοσήμαντο και οπωσδήποτε είναι πολύ νωρίς για να μιλήσει κανείς για κάποια νίκη. Σίγουρα επίσης δεν είναι όχι εναντίον της Ευρώπης ή εναντίον του ευρώ. Είναι ένα «όχι» εναντίον ενός συγκεκριμένου σχεδίου (με εισήγηση Αναστασιάδη) που, εκτός των άλλων, «έβαζε χέρι» στην τσέπη των μικροκαταθετών και αυτοί αντέδρασαν βίαια.
Αυτή τη στιγμή τα πράγματα είναι τόσο ρευστά και τα γεγονότα τρέχουν τόσο γρήγορα ώστε είναι αδύνατον να κάνει κανείς κάποια ανάλυση επί της ουσίας, εκτός αν γνωρίζει βασικά στοιχεία από το παρασκήνιο της όλης υπόθεσης.
Δεν εννοώ κάποια σκοτεινή συνομωσία. Αλλά πχ όταν δεν γνωρίζει κανείς υπεύθυνα γιατί οι Ρώσοι χορήγησαν, επί Χριστόφια, ένα δάνειο αλλά έκτοτε αρνούνται κάθε βοήθεια, δεν μπορεί να βγάλει ασφαλή συμπεράσματα. Το λέω αυτό για να ξέρουμε καλά ότι η στάση των Ρώσων αποβλέπει μόνο στην υπεράσπιση των ποικίλλων συμφερόντων τους στο νησί και ευρύτερα στην περιοχή-και όχι σε υποτιθέμενες φιλίες. Αναλυτικά τα ρωσικά συμφέροντα  εκτείνονται από την εξόρυξη, συμμετοχή στην εκμετάλλευση και μεταφορά (αγωγοί) των κυπριακών υδρογονανθράκων, συμμετοχή στον τραπεζικό κυπριακό τομέα, αντικατάσταση της ναυτικής βάσης που διέθεταν οι Ρώσοι στη Συρία, διαφύλαξη των Ρώσων καταθετών κλπ.
Είναι, όμως, αδιανόητο να μιλάει κανείς για λύση του, στενού, τραπεζικού προβλήματος στην Κύπρο και τη ρωσική ανάμιξη χωρίς άμεση αναφορά στα τεκταινόμενα εσχάτως στη Συρία. Ειδικότερα στα σχέδια Νατοϊκών κρατών, όπως αναφέρει η γαλλική και έγκυρη εφημερίδα Λε Μοντ, να καταστρέψουν την συριακή αεράμυνα της Συρίας όπως έγινε στη Λιβύη, ενώ ο επικεφαλής των νατοϊκών δυνάμεων αμερικανός ναύαρχος Σταυρίδης επιβεβαίωσε τις πληροφορίες προσθέτοντας ότι ο Οργανισμός είναι έτοιμος να δράσει συλλογικά. Ούτε «διαβολική σύμπτωση» μπορεί να αποσυνδέσει την απόφαση πλήρους εξουθένωσης της Κύπρου από το Γιούρογκρουπ και την προετοιμασία  ανοιχτής επέμβασης στη Συρία. Με τους Ρώσους να μην έχουν που την κεφαλή κλίναι. Η πλήρης εκδίωξή τους από όλη την περιοχή είναι ο στόχος.
Δεν μπορεί, όμως, να αγνοηθεί ούτε πως η Ρωσία ουδέποτε άφησε να εννοηθεί ότι μόνη της θα μπορούσε να αναλάβει τη σωτηρία της Κύπρου. Αντιθέτως, σταθερά, οι Ρώσοι μιλούσαν για συνεργασία Μόσχας και ΕΕ ώστε να αντιμετωπιστεί το κυπριακό πρόβλημα. Συνεργασία που περιλαμβάνει προφανέστατα το σύνολο των ρωσικών ενδιαφερόντων και όχι μόνο τον τραπεζικό τομέα. Η Ρωσία αγωνίζεται να γίνει μέτοχος και συνεργός σε μια λύση στην περιοχή που θα την συμπεριλαμβάνει αλλά συναντά λυσσαλέες αντιδράσεις- θύμα αυτή τη φορά η Κύπρος, εκτός της Συρίας. Μια από τις τελευταίες ενέργειες της προεδρίας Χριστόφια ήταν να απομακρύνει τους Ρώσους από ένα «οικόπεδο» έρευνας/εξόρυξης, όπου είχε αποκτήσει σχετικά δικαιώματα και να τα παραχωρήσει σε δυτικές (γαλλικές και άλλες) εταιρίες. Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες, οι Ρώσοι ζητούσαν το εργοστάσιο υγροποίησης του αερίου αλλά ο Χριστόφιας τους είπε ότι το έχει «υποσχεθεί αλλού». Το ΑΚΕΛ δεν είναι αμέτοχο της ίντριγκας και οι όψιμες προτροπές του για στροφή προς τη Ρωσία ηχούν ως απόπειρες άλλοθι ενόχου.
Οι πρώτες δηλώσεις του ΥΠΟΙΚ κ. Σαρρή (ότι οι συνομιλίες θα συνεχιστούν αν και το κλίμα, είπε, είναι καλό) υποδηλώνουν ότι η κυπριακή κυβέρνηση αν και στριμωγμένη στη γωνία δεν θέλει ή δεν μπορεί (;) να δώσει αυτά που ζητάει η Μόσχα, όπως τα αναφέραμε. Αυτό ήδη είναι αρκετό για να καταλάβουμε το βάρος των δεσμεύσεων της Λευκωσίας.
Το συμπέρασμα, σύμφωνα με αυτή τη λογική, είναι ότι η λύση θα αναζητηθεί, υποχρεωτικά, στο ευρωπαϊκό πλαίσιο από τη στιγμή που η Μόσχα δεν μπορεί να διεκδικήσει μονοπωλιακά τη στήριξη της Κύπρου. Το ερώτημα είναι αν ο Αναστασιάδης, πλήρως εκτεθειμένος στον κυπριακό κόσμο, θα τολμήσει να κάνει τα απαραίτητα βήματα προσέγγισης προς τον Πούτιν ώστε να υποχρεώσει τους Γερμανούς και άλλους να βάλουν μπόλικο νερό στο κρασί τους. Οι Κύπριοι αντιστάθηκαν στο σχέδιο Ανάν και τα κατάφεραν. Τώρα;