ΜΠΟΡΟΥΜΕ να αντιληφθούμε τους λόγους για τους οποίους το καθεστώς Ερντογάν δημιουργεί και συντηρεί το κλίμα έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Από τη μια, το κάνει αυτό γιατί εκτιμά πως εάν οι ενεργειακοί σχεδιασμοί της Κυπριακής Δημοκρατίας υλοποιηθούν θα χάσει κάθε ρόλο και στρατηγική επιδίωξη στην περιοχή. Από την άλλη, οι λεονταρισμοί του είναι μέρος του εσωτερικού πολιτικού παιχνιδιού.
ΑΥΤΟΣ ο συνδυασμός διαμορφώνει, δυστυχώς, ένα εκρηκτικό μίγμα και καθιστά την Τουρκία μόνιμο ταραξία στην περιοχή. Έναν μόνιμο πυλώνα αποσταθεροποίησης. Ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, προσφάτως έβαλε στο τραπέζι τη «γαλάζια πατρίδα», εννοώντας ότι η Τουρκία δεν θα αφήσει κανένα να κάνει οτιδήποτε στη θάλασσα χωρίς να ερωτηθεί. Η νέα αυτή κίνηση ερμηνεύεται ως μια ευθεία αμφισβήτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας και της Κύπρου. Αυτό γίνεται με έντονο τρόπο σε μια χρονική φάση κατά την οποία, ως γνωστό, θα αρχίσει γεωτρήσεις στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη η αμερικανική εταιρεία ExxonMobil. Τυχαίο; Όχι, βέβαια. Όπως ήδη έχουμε επισημάνει, οι Τούρκοι κλιμακώνουν τις πιέσεις προκειμένου να αποκτήσουν ρόλο στους ενεργειακούς σχεδιασμούς και στον διαμοιρασμό του φυσικού πλούτου. Διαφορετικά θα χάσουν το παιχνίδι.
ΣΥΜΦΩΝΑ, λοιπόν, με το νέο τουρκικό δόγμα, όπως το εξήγησε ο Τούρκος υπουργός Άμυνας, Χουλουσί Ακάρ, «έχουμε μια δική μας θαλάσσια έκταση 462.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Στη γαλάζια πατρίδα μας συνεχίζεται ο αγώνας μας. Ξεκαθαρίζουμε πως στο Αιγαίο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στην Κύπρο και οπουδήποτε υπάρχει η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη και είναι σημαντικό αυτό. Θα υπερασπιστούμε όσα δικαιώματα έχουμε βάσει του διεθνούς δικαίου, της ορθότητας και της καλής γειτονίας και δεν θα απεμπολήσουμε κανένα από αυτά».
Ο ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ Τύπου του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, Ομέρ Τσελίκ, διεμήνυσε από την πλευρά του, στα πλαίσια του νέου δόγματος προφανώς πως «η Τουρκία θα απαντήσει σκληρά εάν η Ελλάδα προσπαθήσει να διευρύνει σταδιακά τα χωρικά της ύδατα». Παρέπεμψε στο casus belli υπενθυμίζοντας την προειδοποίηση του Κοινοβουλίου το 1995 για αιτία πολέμου.
ΑΥΤΟ το νέο δόγμα (ή καλύτερα επικαιροποιημένο) δείχνει και τις προθέσεις της Άγκυρας έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου. Γι’ αυτό και δεν θα πρέπει να αγνοήσουμε τις απειλές και ευρύτερα τις προθέσεις της κατοχικής δύναμης. Κυρίως, δεν θα πρέπει να ζούμε με ψευδαισθήσεις όταν κάποιοι σε Ελλάδα και Κύπρο επένδυαν στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον οποίο –φευ– χαρακτήριζαν ως ισλαμοδημοκράτη. Δεν χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να επιβεβαιώσει ο ίδιος με τη συμπεριφορά του ότι πρόκειται για ισλαμοφασίστα.
ΔΙΑΝΥΟΥΜΕ μια ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη περίοδο. Ο Ερντογάν παραμένει ένας αστάθμητος και επικίνδυνος παράγοντας. Δεν μπορεί, όμως, να απειλεί και να επιβάλλει. Προφανώς και δεν μπορεί να είναι κυρίαρχος του παιχνιδιού. Να υπενθυμίσουμε πως αντέδρασαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Κυβέρνηση Τραμπ, στις προκλήσεις Ερντογάν. Και πως επηρεάσθηκε η τουρκική οικονομία όταν οι Αμερικανοί ενοχλήθηκαν με τη συμπεριφορά του καθεστώτος Ερντογάν. Συνεπώς, ο Ερντογάν ούτε ανίκητος είναι ούτε μπορεί να συμπεριφέρεται προκλητικά και να μην έχει κόστος. Αυτό το βιώσαμε πρόσφατα με την υπόθεση του Πάστορα ενώ έπεται και συνέχεια με τους ρωσικούς πυραύλους και το εμπάργκο κατά του Ιράν.
Νομιζω οτι ειχαμε εξελίξεις και σε οτι αφορα το Ιραν .
ΑπάντησηΔιαγραφή