Ιδιοκτήτης και φημισμένος αρθρογράφος καθημερινής εφημερίδας με σπουδαίο παρελθόν, δημοσίευσε στις 28 Ιουλίου 2019 άρθρο του με τίτλο «Η επίσκεψη Μητσοτάκη» στο οποίο, ανάμεσα σε άλλα, έγραψε: «η Ελλάδα ως Μητέρα εγκατέλειψε τις κρίσιμες ώρες τη βιαζόμενη Κόρη της»! Αν είναι δυνατόν!
Αν είναι δυνατόν, ένας τόσο βαθιά και ευρέως εκτιμώμενος, ώριμος πια από καιρό αρθρογράφος, να ξεπέφτει σε τέτοιο ανιστόρητο αμάρτημα. Να ξεστομίζει τέτοια λόγια για την πατρίδα του.
Είναι, βέβαια, και θέμα μνήμης, αλλά ποιοι είναι οι πρώτοι υπεύθυνοι για την απώλεια της μνήμης μας παρά τα έντυπα ΜΜΕ; Ο ίδιος ο αρθρογράφος φέρει την πρώτη ευθύνη για την απώλεια της ιστορικής μας μνήμης.
Τα ιστορικά γεγονότα:
1. Από το 1964 έως το 1967 η Ελλάδα είχε μεταφέρει στην Κύπρο μια πάνοπλη μεραρχία, δύναμης δέκα χιλιάδων περίπου οπλιτών και αξιωματικών. Η στρατιωτική αυτή ισχύς (σε συνδυασμό με την τόσο τότε αξιόμαχη, με ηθικό ακμαιότατο Εθνική Φρουρά) σήμαινε ότι η Κύπρος ελεγχόταν πια από την Ελλάδα. Η de facto Ένωση ήταν αδιαμφισβήτητη.
2. Τον στρατό αυτό, πρωτοστατούντος του ΑΚΕΛ, το οποίο είχε την έμπρακτη στήριξη του μακαριακού καθεστώτος, διέβαλλαν και συκοφαντούσαν και οι δύο με χίλιους τρόπους, μερικούς από τους οποίους έχει κατέγραψε και ο ερευνητής, φιλόλογος και λογοτέχνης Σάββας Παύλου, αρθρογράφος επίσης στην ίδια, ως άνω, εφημερίδα.
3. Το καλοκαίρι 1964 όλη η Ελλάς, Κυβέρνηση, Αντιπολίτευση, Βασιλιάς, Στρατός, ομόφωνα αποφάσισαν την κήρυξη της Ενώσεως Κύπρου-Ελλάδος. Ολόκληρη η Ελλάς αποφάσισε να υποστηρίξει και με πόλεμο αν χρειαζόταν την εθνική διεκδίκηση.
4. Ποιος διαφώνησε και ακύρωσε την απόφαση; Η Κύπρος, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος, έχοντας βασικό στήριγμα το ανέκαθεν και μόνο ευκαιριακά σε κάποιες περιπτώσεις «ενωτικό» ΑΚΕΛ.
Η Ελλάδα την πιο κρίσιμη, την πιο κατάλληλη ώρα, αποφάσισε εκείνο που όφειλε και προετοιμάστηκε να πράξει. Η Κύπρος είπε το «όχι». Η Κύπρος εγκατέλειψε στις κρίσιμες ώρες τον εθνικό, πανελλήνιο, σκοπό. Πρώτη η Κύπρος φταίει για το σημερινό συντριπτικό σε βάρος μας αδιέξοδο. Κανένας, όσο σπουδαίος κι αν είναι, δεν έχει το δικαίωμα να γράφει «η Ελλάδα ως Μητέρα εγκατέλειψε τις κρίσιμες ώρες τη βιαζόμενη Κόρη της»!
Η απώλεια αυτή της ιστορικής μας μνήμης, η ανευθυνότητα, η απερισκεψία, που καταφέρνουν να περνούν με τη φενάκη της «πολιτικής σοφίας», της «δημοσιογραφικής τόλμης» και του «ντόμπρου και τολμηρού λόγου» δεν είναι παρά ενδείξεις της απόλυτης πολιτισμικής μας παρακμής.
Μόλις χτες έλαβα «ευγενικό» μήνυμα ότι δεν είχα και τόσο δίκαιο που κατέκρινα άλλη σεβαστή αρθρογράφο, που στα πρόσφατα 60 άρθρα της και 7 δοκίμια, παρέγραψε, αγνόησε, λησμόνησε τα ως ανω 4 ιστορικά σημεία, που ανατρέπουν άρδην όλο το σύστημα της σκέψης μας όταν τα αγνοούμε, όταν τα ρίχνουμε στον Καιάδα.
Η θέση ότι θα έπρεπε να μείνω σιωπηλός ή να ήμουν πιο επιεικής για χάρη των ανθρωπίνων σχέσεών μας, δεν είναι παρά κι αυτή μια σκέψη παρακμής. Η παρακμή απαιτεί να «περνάμε καλά» υπό οιεσδήποτε συνθήκες και να βάζουμε στο περιθώριο οτιδήποτε επηρεάζει αρνητικά την καλοπέρασή μας, τις «καλές» μας σχέσεις!.
Πρόκειται για ένα τεράστιο, αυτοκαταστροφικό λάθος, που καθρεφτίζεται καθημερινά και στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, που συνιστούν το μέτρο του «πολιτιμού» μας, με τη βασική ερώτηση προς τον λαό που του βασικό του ενδιαφέρον είναι να «περνά καλά»! Ρωτά ο παρουσιαστής: «Περνάτε καλάαα;». «Ναιαιαι» απαντά ο φιλοξενούμενος λαός. Επαναλαμβάνει ο παρουσιαστής: «Δεν άκουσα καλά! Περνάτε καλάααα;», και κάνει με τη χούφτα χωνάκι γύρω από το αυτί του. Απαντά ο λαός σε πολύ υψηλότερο τόνο: «Ναιαιαιαιαιαιαιαιαι!!!».
Ε, λοιπόν, όχι.
Ο δικός μας πολιτισμός, ο ελληνικός, τον οποίο επικαλούνται τόσο συχνά ένα σωρό υπερπατριώτες, υπό τύπο ηχηρών πορδισμάτων, ούτε ο αρχαιοελληνικός ούτε ο χριστιανικός, βάζουν σε πρώτη ζήτηση το «να περνάμε καλά»! Καθόλου δεν δέχονται ότι τα πάντα οφείλουν να μπαίνουν στο περιθώριο επειδή η πρώτη-πρώτη υποχρέωσή μας είναι «να περνάμε καλά»!
Δεν πρόκειται, βέβαια, να επιδοθώ τώρα εδώ στο τι ακριβώς οφείλουμε να κάνουμε, τι ακριβώς πρέπει να έχει προτεραιότητα στις ζωές μας. Οι έχοντες μνήμη, οι έχοντες παιδεία, οι έχοντες αξιοπρέπεια ανθρωπίνων όντων ξέρουν καλά τι είναι. Ας γυρίσουν το βλέμμα με σοβαρότητα μέσα τους να το ιδούν.
Η αποστροφή του βλέμματός μας από τού ενός ου έστι χρεία, είναι η παρακμή μας.
Η σιωπή, όταν είμαστε βέβαιοι για την αλήθεια αλλά την αποκρύπτουμε επειδή «δεν συμφέρει» να την πούμε, είναι παρακμή.
Και η παρακμή ογκούται όταν πολλοί που όφειλαν να μιλούν όχι μόνο σιωπούν αλλά και συνασπίζονται κιόλας μεταξύ τους επιβάλλοντας και σε άλλους την προτεραιότητα τού «ας περνάμε καλά» κι όλα τα άλλα… δεν βαριέσαι!!
Έτσι οδηγούμαστε στην καταστροφή.
Έτσι καταλήγουμε να βρίζουμε την πατρίδα μας ότι τάχα μας.. εγκατέλειψε(!), τη στιγμή που εμείς είμαστε εκείνοι που την εγκατέλειψαν. Τόσο έξω πέφτουμε στην κρίση μας. Κι έτσι καταλήγουμε σε νηπιακή κατάσταση και σε νηπιακή σκέψη.
Μόλις χθες παρακολούθησα στην τηλεόραση, μια τρομερά υπερπατριωτική, δηλαδή ανόητη συζήτηση, πρώην υψηλά ιστάμενων Κυπρίων στρατιωτικών: Να φτιάξουμε, είπαν, «αποτρεπτική» κατά της Τουρκίας αεροπορία και «αποτρεπτικό» ναυτικό!
Ερώτηση (η μόνη άχρηστη που θα μπορούσε να υποβληθεί) από την νεαρά και ωραία (αυτά μετρούν στον πολιτισμό τού «περνάμε καλά»), τηλεπαρουσιάστρια, που όλα τα ξέρει (!) και όλα τα «αναλύει» και είναι πάνω απ’ όλα πατριώτισσα: Και τι θα στοιχίσει αυτό; Απάντηση: 1 δις μια «αποτρεπτική» αεροπορία και άλλο 1 δις ένα «αποτρεπτικό» ναυτικό! Από τα παρασκήνια του τηλεοπτικού στούντιο φαντάστηκα, μόλις άκουσα αυτά τα τόσο «πατριωτικά» λόγια, δυο δάφνινα στεφάνια να πετούν και να προσγειώνονται στα κεφάλια των (πρώην ευτυχώς) υψηλά ιστάμενων στρατιωτικών μας. Αμέσως μετά έφυγαν από το στούντιο πλήρεις πατριωτισμού και υπερηφάνειας επειδή επιτέλεσαν το πατριωτικό τους… καθήκον.
Αυτό, όμως, κι αν είναι νηπιακή σκέψη, αυτό κι αν είναι σκέψεις παρηκμασμένων, ανεξέλεκτων μυαλών,, ιδιαίτερα όταν δεν απαντά κανένας σε αυτούς που θέλουν (πράγματι θέλουν;) να πέσουν μαχόμενοι κι ας πάει η πατρίδα. Μόνο ανόητοι σκέφτονται και μιλούν με τρόπο λες και το μέλλον της πατρίδας τους ισούται με τα χρόνια που εκείνοι θα ζήσουν ακόμα επί της γης!
Το απλό ερώτημα προς αυτούς τους ατυχείς ανεύθυνους, που δεν είναι παρά λουλούδια όσο λουλούδια είναι και όλοι οι άλλοι που βλαστάνουν στους αγρούς της παρακμής μας, είναι: Αυτή τη στιγμή η Κύπρος δεν διαφέρει πολύ από το να είναι μέσα στην Τουρκία. Αυτή τη στιγμή η Τουρκία έχει τον στόλο της να περιφέρεται και να κάνει ό,τι θέλει στις θάλασσές μας, επειδή ακριβώς της το επιτρέπουν τα διεθνή (αμερικανικά και ρωσικά κ. ά. συμφέροντα), και θα μας επιτρέψουν να αποκτήσουμε αληθινά «αποτρεπτικό» ναυτικό και αεροπορία; Τι σημαίνει στην πραγματικότητα «αποτρεπτικές ένοπλες δυνάμεις»; Σημαίνει δεν επιτρέπεις στον εχθρό να κάνει αυτό που θέλει! Κι άμα δεν επιτρέπεις στον εχθρό να κάνει αυτό που θέλει, πόσο απέχεις από το να κάνεις εσύ αυτό που θέλεις;
Προσωπικά θα έλεγα, πως η Τουρκία ευχαρίστως θα μας επέτρεπε να ξοδέψουμε και δυο και τέσσερα και περισσότερα δις για να αποκτήσουμε «αποτρεπτικές» δυνάμεις! Κι όταν πια τις έχουμε και κρίνουν ότι έφτασε ο καιρός ν’ αρχίσουν (και να εντείνουν) τις παραβιάσεις, εμείς θα στέλλουμε τα έξι αεροπλάνα μας ν’ αναχαιτίσουν τα 600 δικά τους; Κι όταν κάνοντας χάζι οι Τούρκοι (θυμηθείτε το χάζι που έκανε ο Ντενκτάς φωτογραφίζοντας τις «συνομιλίες»), μάς ρίξουν ένα από τα έξι τι θα κάνουν τα υπόλοιπα πέντε; Θα μπούμε σε πόλεμο με την Τουρκία για να τιμηθούμε «πέφτοντας μαχόμενοι» αλλά χάνοντας και την υπόλοιπη πατρίδα μας; Ποιος θα σταματήσει τους Τούρκους; Κανένας, βέβαια. Την Ελλάδα εμείς την καταστήσαμε αδύνατη με την άρνησή μας το 1964. Το δε πιθανότερο είναι, αν με θεϊκή παρέμβαση τα υπόλοιπα 5 αεροπλάνα μας βάλουν μπροστά τα 600 της Τουρκίας, τότε, να είστε βέβαιοι, ότι θα δείτε τη ρωσική αεροπορία ή την αμερικάνικη να σπεύδουν προς βοήθεια των Τούρκων, προκειμένου να τους προσεταιριστούν υπέρ των συμφερόντων τους και εις βάρος μας.
Αλλά, τι είναι τελικά η Τουρκία; Α, μπα, τίποτε καλέ. Μια υπερδύναμη όλη κι όλη, που εμείς φτιάξαμε με τον νηπιακό τρόπο σκέψης μας, και το 22 και το 64 και συνεχίζουμε ακάθεκτοι τον ίδιο. Ευτυχώς, βέβαια, υπάρχει η Ελλάδα (που τη βρίζουμε για τα δικά μας ασυγχώρητα αμαρτήματα) αλλά και η ντόπια ηγεσία, να μάχονται κατά της τρέχουσας υπερπατριωτικής ανευθυνότητας, που όλο και σφίγγει τον κλοιό της, μέχρι να καταφέρει ν’ αρπάξει ξανά την εξουσία, γιατί είναι η σειρά της ν’ αρχίσει από την αρχή «να περνά… καλά»!
Πως τα καταφέρνει τελικά η απόλυτη νοητική παρακμή μας να περνά ως «πατριωτισμός» μπορεί να μην είναι καν ερώτημα, αφού είναι αυταπάντητο: Πρόκειται για το τελευταίο της καταφύγιο.
Συγχαρητήρια στον Άντη Ροδίτη για τα σπουδαία βιβλία του σχετικά με το Κυπριακό, αλλά κυρίως για την σπάνια ευθυκρισία και αμεροληψία του. Η άρχουσα τάξη Κύπρου και Ελλάδας πρέπει να πάψει να κρύβεται πίσω από την δικτατορία και τα εγκλήματα της τελευταίας, διότι η προδοσία της Κύπρου ξεκίνησε πολύ ΠΡΙΝ το 1974, ουσιαστικά από τις κάκιστες συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου. Ο ναρκισισμός και η αρχομανία του Μακαρίου έπαιξαν επίσης τραγικό και καθοριστικό ρόλο στο ναυάγιο της Κύπρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ) "...η προδοσία της Κύπρου ξεκίνησε πολύ ΠΡΙΝ το 1974, ουσιαστικά από τις κάκιστες συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου: Ναί.
ΔιαγραφήΒ) Ὄχι ὅμως τοῦτο: " Ο ναρκισισμός και η αρχομανία του Μακαρίου έπαιξαν επίσης τραγικό και καθοριστικό ρόλο στο ναυάγιο της Κύπρου".
Εἶναι καί ψευδές καί ἀντιφατικό πρός τό πρῶτο.
Διότι, τό 1958 ὁ Μακάριος ἄλλαξε γνώμη ὁριστικά, ἀντελήφθη ὅτι οἱ Καραμανλής καί Ἀβέρωφ θέλανε ἁπλῶς νά εἶναι ἀρεστοί στούς Ἄγγλους, καί θά ἦταν παράλογο καί καταστροφικό, νά ἐπέμενε στήν Ἕνωση.
Τό 1958, ἀντελήφθη ὁ Μακάριος ὅτι τό λεγόμενο ἐθνικό κέντρο, ἦταν ὑποταγμένο σέ ξένα συμφέροντα, ὅτι τό νά προδώσουν τήν Κύπρο, οἱ Καραμανλής καί Ἀβέρωφ, ἄν τούς διέταζαν ἔτσι οἱ Ἀμερικάνοι καί οἱ Ἐγγλέζοι, θά τό ἔκαναν.
Τό 1974, ὁ τρόπος πού ἔγινε ἡ μεταπολίτευση στήν Ἑλλάδα, ἀπό Ἀβέρωφ πρός Καραμανλή, καί τό "ἡ Κύπρος εἶναι μακρυά" τοῦ Κααμανλή, δικαίωσε δυστυχῶς αὐτό ποὐ εἶχε τόσο καλά διείδει ὁ Μακάριος τό 1958.
Τώρα, γιατί τό 1964 ἀρνήθηκε ὀ Μακάριος; Πολλοί λόγοι μπορεῖ νά ὑπάρχουν, ἀλλά ὄχι ναρκισσισμός οὔτε ἀρχομανία, ἴσως μόνο κάποιο στύλ δημοκρατίας μή ἀνοικτῆς στίς καταστροφικές τοῦ ἔθνους δυνάμεις. Ὡς ἐκεῖ.
Τέτοια ὅμως φαντάσματα, ναρκισσισμό καί ἀρχομανία, ἔβλεπαν στόν Μακάριο οἱ ἀληθινοί ἀρχομανεῖς πού περίμεναν στήν Κύπρο πῶς καί πῶς, πότε θά φύγῃ ὁ Μακάριος,
ὥστε νά πάρουν οἱ ἴδιοι κρατικά ἀξιώματα πρός νομήν τῆς κρατικῆς ἐξουσίας
- σύμφωνα προφανῶς, μέ τίς προτροπές κολάκων τους δημοσιογράφων στό ἐσωτερικό τῆς Κύπρου, καί ξένων φίλων τους (...).
Διότι εἴδαμε στήν συνέχεια, ὅταν πέθανε ὁ Μακάριος, πόσο μή ἀρχομανεῖς ἦσαν οἰ περί τήν κρατική ἐξουσία στήν Κύπρο, μέ μόνη μεγάλη ἐξαίρεση (θά ὑπάρχουν καί μικρώτερες) τήν ἀνιδιοτέλεια καί ἀγνή φιλοπατρία τοῦ Τάσου Παπαδόπουλου, πού ἀκριβῶς γι' αὐτά του τά χαρακτηριστικά βρισκόταν δίπλα στόν Μακάριο.
Αγαπητέ κ.Καλεντερίδη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άκουσμα της ακριβοδίκαιης συνέντευξής σας στον Μαρδά για την προδοσία της Κύπρου από τους ηλίθιους ή εξωνημένους στρατηγούς της χούντας, με παρακινεί να παρέμβω προστατευτικά εναντίον της ενθουσιώδους υποδοχής των κειμένων αυτού του ατόμου, που
εισαγωγικά στο άρθρο εκθειάζεται ως
"Ιδιοκτήτης και φημισμένος αρθρογράφος καθημερινής εφημερίδας με... σπουδαίο παρελθόν". Και τούτο διότι
α) Ψεύδεται ασύστολα,σπιλώνοντας εκ συστήματος την φήμη του Εθνάρχη της Κύπρου , όπως σε προηγούμενο άρθρο που τον ανέφερε υπεύθυνο απόρριψης της ¨Ενωσης που δήθεν πρόσφεραν οι Αμερικανοί με το σχέδιο ΄Ατσεσον -με αντάλλαγμα τουρκική βάση, ορισμένης χρονικής διάρκειας στην Κύπρο. Το Σχέδιο απορρίφθηκε από την Γεώργιο Παπανδρέου διότι προέβλεπε και την εκχώρηση του Καστελόριζου στην Τουρκία. ΄Οταν στην συνέχεια οι Αμερικανοί επανέλαβαν την πρόταση, χωρίς Καστελόριζο, η ελληνική κυβέρνηση την αποδέχθηκε, αλλά το σχέδιο απορρίφθηκε από τους Τούρκους, με δριμεία επιστολή στον ΄Ατσεσον από τον Ερκιν, την οποία μπορώ να σας στείλω.Αυτά για την "Ευθύνη της ελληνικής Ιστορικής επιστήμης", κατά τον θρασύτατο τίτλο του ψευδέστατατου άρθρου του.
Και τώρα για το..."λαμπρό παρελθόν", του αρθρογράφου:
β) Ρώτησα πολύ έγκυρη κυπριακή πηγή για την ταυτότητα αυτού του "εκδότη, ιστορικού και λογίου", που τα κείμενά του αναδίδουν έντονα την οσμή του νεότευκτου βρετανικού προπαγανδιστικού πολύποδα INTEGRITY (με κεφαλές σε κάθε πρεσβεία).Η εν λόγω σοβαρή πηγή μου ανέφερε ότι "πρώην συνάδελφός του Ροδίτη στό Ραδιοφωνικό ΄Ιδρυμα Κύπρου τον πληροφορησε ότι ο Ροδίτης, στις 15 Ιουλίου, εμφανίσθηκε στο ΡΙΚ με στολή εκστρατείας και καλάσνικωφ, ως πραξικοπηματίας..."
Ευριπίδης Μπίλλης
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κατά τη γνώμη μου, καλύτερα να μην τα χαρακτηρίσω, επανειλημμένα γραφόμενα του κ. Ροδίτη, τα διαψεύδει πρώτα και κυρίως ο τότε Έλλην διαπραγματευτής για το σχέδιο Άτσεσον αείμνηστος Σωσσίδης. Τα χαρακτηρίζει μπούρδες. Και αυτό το γνωρίζει ο. Ροδίτης.
Γράφει ο Τζων Σωσσίδης (https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/tzwn-swssidis/_):
«Το τελικό προϊόν είναι γραμμένο. Είναι η επιστολή την οποία έδωσε στις 20 Αυγούστου ο Τζόνσον εκ μέρους του. Δηλαδή, είναι η επιστολή Ατσεσον, την οποία διαβιβάζει ο Τζόνσον διά του Λαμπουίζ και την έφεραν στο Καστρί ο Κρόσμπι μαζί με τον Ατσεσον και τον Λαμπουίζ και εις την επιστολή αυτή αναφέρεται ότι είναι πολύ ευχαριστημένος διότι προχωρήσαμε – μάλιστα αναφέρεται και αρκετές φορές στο όνομά μου – και ότι ουσιαστικά η λύση είναι η ένωση, η ένωση έναντι ανταλλάγματος εις την Τουρκία. Το αντάλλαγμα που προέβλεπε για την Τουρκία ήταν το μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου Καρπασίας, δηλαδή 4,6% του συνολικού εδάφους της Κύπρου να δοθεί διά μία πεντηκονταετία, επί μισθώσει, εις την Τουρκία και μετά οι διοικητικές περιοχές της Κύπρου από πέντε να γίνουν επτά, εκ των οποίων οι δύο να μπορούν να δίδονται σε Τούρκους αλλά διοριζόμενους από την ελληνική κυβέρνηση.
Αυτό ουσιαστικά ήταν το Σχέδιο Ατσεσον. Δεν υπήρξε άλλο. Αυτά που λένε «δύο σχέδια» είναι μπούρδες»
Ακόμα και ο Βερέμης διαψεύδει ευγενικά τον "για όλα φταίει ο Μακάριος" κ. Ροδίτη (και για τον εκτουρκισμό που προωθεί ο Ανανστασιάδης).
Από το https://www.kathimerini.gr/757264/opinion/epikairothta/politikh/enas-istorikos-grifos-poy-perimenei-lysh
Τα δύο επίμαχα έγγραφα δίνουν στον αναγνώστη την εντύπωση ότι τόσο ο Ατσεσον (17 Αυγούστου 1964) που γράφει στον υφυπουργό Μπολ όσο και ο Αμερικανός πρέσβης στη Λευκωσία, Μπέλτσερ (19 Αυγούστου 1964), συζητούν σοβαρά το ελληνικό σχέδιο μονομερούς ένωσης. Βέβαια απουσιάζει η οριστική απόφαση από τον υπουργό Εξωτερικών, Ντιν Ρασκ, αλλά αυτό θα μπορούσε να γίνει το έργο ενός νέου ιστορικού που θα ενδιαφερθεί να εξιχνιάσει το αίνιγμα. Γιατί ο Γεώργιος Παπανδρέου υποχώρησε στη μέση της προσπάθειας; Γιατί δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ συμβούλιο του Στέμματος;
Είναι πιθανόν ο Ατσεσον να ξεπεράστηκε από άρνηση του Ρασκ;
Ιδού στάδιον δόξης λαμπρόν για τον ιστορικό που θα βγάλει άκρη, πενήντα χρόνια μετά το γεγονός.
* Ο κ. Θάνος Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Όταν ο άγρια παραπληροφορημένος και απάνθρωπα κακοποιημένος ψυχικά "Αστέριος Τοξότης" αποκαλύψει το αληθινό του όνομα θα του απαντήσω τεκμηριωμένα για το "σχέδιο Άτσεσον" (ποτέ δεν υπήρξε τέτοιο "σχέδιο" αλλά προτάσεις και συζητήσεις για το πώς δια της Ενώσεως θα εντασσόταν η Κύπρος στο ΝΑΤΟ)και, επίσης,θα του δώσω περισσότερες πληροφορίες για το πώς βρέθηκα στο ΡΙΚ με τη στολή μου του έφεδρου ανθυπολοχαγού με Τόμσον για κάνα δύωρο. Στη συνέχεια θα του πω ότι στις 20 Ιουλίου (μέρα της εισβολής των Τούρκων) υπηρέτησα με την 184 Πυροβολαρχία Π.Π., υπό τον ταγματάρχη Σεβασλίδη εκ Θεσσαλονίκης. Ήμουν άοπλος, καλασνίκωφ δεν είχα δει ακόμα, αλλά είδα τσέχικα αυτόματα στα χέρια άλλων εφέδρων αξιωματικών, εκείνα που εισήγαγε ο Μακάριος και τα φύλαγε στην... Αρχιεπισκοπή ώστε να μπορεί να εκδιώξει και με όπλα την ελληνική Μεραρχία από την Κύπρο, αν παρίστατο ανάγκη. Τελικά τα κατάφερε χωρίς όπλα και τον Δεκέμβρη του 67, όταν έφυγε κι ο τελευταίος Έλληνας φαντάρος της Μεραρχίας, έπεσε μεγάλη χαρά στους κυβερνητικούς και ακελικούς κύκλους και για πρώτη φορά φωταγωγήθηκαν πλατείες στις κυριότερες πόλεις της Κύπρου επειδή τάχα ήταν... Χριστούγεννα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 9:31 μήνυμα είναι δικό μου, δεν καταλαβαίνω γιατί λέει "Unknown".
ΑπάντησηΔιαγραφήΛόγια πολλά και κακοπροαίρετα, που δεν δείχνουν αληθινό ενδιαφέρον για την ιστορική αλήθεια. Ο δε Βερέμης, ψάχνει ακόμα να βρει "ιστορικό" ο οποίος "να βγάλει άκρη". Ούτε ο Βερέμης ούτε ο πολύς Μπίλης διάβασαν με προσοχή τα ντοκουμέντα. Είναι φανερό από αυτά που γράφουν.
Πέραν αυτών, η ουσία είναι απλή: Η Κυβέρνηση της Ελλάδας μαζί με την αντιπολίτευση (Παναγιώτης Κανελλόπουλος) καιτον στρατό, πιστή στον εθνικό αγώνα, αποφάσισαν να γίνει η Ένωση και αποφάσισαν να πολεμήσουν γι΄αυτήν αν παρίστατο ανάγκη. Ποιος είπε "όχι"; Ο Μακάριος. Πάτησε τους όρκους του, ένας Αρχιεπίσκοπος, όρκους που έδωσε ενώπιον του λαού μέσα στην εκκλησία. Τα υπόλοιπα δεν σημαίνουν τίποτε.
Ότι η πρόταση της Ελλάδος για Ένωση άνευ παραχωρήσεων στην Τουρκία ήταν γνήσια αποδεικνύεται από το γεγονός ότι ο Παπανδρέου δέχθηκε το 5% με 50 χρόνια ενοικίαση, μόνο όταν ο Μακάριοςαπέρριψε την πρόταση. Και την ξαναπήρε πίσω όταν ο Λουκής Ακρίτας τού είπε "εσύ δεχτηκες, αλλά ο Μακάριος δεν πρόκειται να δεχτεί". Οπότε απέσειρε τελειωτικά την αποδοχή του ο Παπανδρέου. Όλα τα άλλα είναι εκ του περσσού.
Άντης Ροδίτης
>>Το 9:31 μήνυμα είναι δικό μου, δεν καταλαβαίνω γιατί λέει "Unknown".<<
ΔιαγραφήΕδώ ο λόγος:
Δε Διατίθεται Προφίλ
Το Blogger Προφίλ που ζητήσατε δεν μπορεί να εμφανιστεί. Πολλοί χρήστες του Blogger δεν έχουν ακόμη επιλέξει την δημόσια κοινή χρήση του προφίλ τους.
Αν είστε χρήστης του Blogger, σας προτείνουμε να ενεργοποιήσετε την πρόσβαση στο Προφίλ σας.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΜΠΙΛΛΉ.
ΔιαγραφήΤο Σχέδιο Ατσεσον και η Ρόδος
Π. ΣΤΑΥΡΟΥ | Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2002
Αφορμή για τη συγγραφή του άρθρου αυτού μου έδωσαν δύο γεγονότα: η προδημοσίευση πριν από λίγες ημέρες (16.12.2001) στο «Βήμα» αποσπασμάτων από το βιβλίο του κ. Αναστασίου Πεπονή 1961-1981. Τα γεγονότα και τα πρόσωπα που αφορούν το περιβόητο Σχέδιο Ατσεσον, για το οποίο έχει δημιουργηθεί η απατηλή εντύπωση ότι τάχατες ήταν ενωτικό· το δεύτερο είναι η αξίωση της Τουρκίας, όπως επισήμως εγνώσθη αυτές τις ημέρες, να υποβάλλουν οι αρμόδιες ελληνικές αρχές προς αυτήν τα σχέδια πτήσεως αεροπλάνων από την Ελλάδα προς τη Ρόδο και την Κύπρο ως εάν η Ρόδος και η Κύπρος αποτελούν τμήματα της τουρκικής εδαφικής επικρατείας!
Είναι τούτο μια νέα επινόηση της Τουρκίας για να προβάλλει τις διεκδικήσεις της. Η συγκυρία εν προκειμένω είναι ότι τα σπέρματα αυτών των επεκτατικών βλέψεων υπάρχουν και στο Σχέδιο Ατσεσον. Με την κατά καιρούς επανάληψη των παρανόμων τουρκικών αξιώσεων, ευκαίρως ακαίρως, εθίζεται ο κόσμος, κυρίως στις ξένες χώρες οι ευρισκόμενοι στην εξουσία, για την ύπαρξη ζωτικού προβλήματος. Η εσπευσμένη υποβάθμιση της τουρκικής νότας από πλευράς ελληνικής κυβερνήσεως ότι η αξίωση αφορά απλώς θέμα αρμοδιότητος της Πολιτικής Αεροπορίας είναι τουλάχιστον πρόχειρη και ανιστόρητη. Εύχομαι να μην καταλήξει σε θέμα Πολεμικής Αεροπορίας!
Ορθώς συνεπώς απέρριψε τότε, το 1964, το Σχέδιο Ατσεσον ο αείμνηστος Εθνάρχης Μακάριος και ορθώς είπε ότι «ο εκ του σχεδίου μέγας εθνικός κίνδυνος απεσοβήθη». Αυτό, ευτυχώς, αναφέρει και ο φίλος κ. Πεπονής στο βιβλίο του. Και η Τουρκία απέρριψε τότε το Σχέδιο. Οχι γιατί δεν της άρεσε, αλλά γιατί αποτελεί πάγια πολιτική τακτική της να απορρίπτει αμέσως κάθε πρόταση με σκοπό να δέχεται «πιέσεις» και να ζητεί ανταλλάγματα προκειμένου να κάνει υποχωρήσεις και να δεχθεί.
Ο πρωθυπουργός τότε Γεώργιος Παπανδρέου έσπευσε να δεχθεί το Σχέδιο Ατσεσον χωρίς καλά καλά να το μελετήσει και να αντιληφθεί τους κινδύνους, συνοδεύοντας την απόρριψη με μια νέα επιγραμματική του κορόνα, ότι σου χαρίζουν μιαν πολυκατοικία και ζητούν να κρατήσουν το ρετιρέ ή κάποιο διαμέρισμα και εσύ αρνείσαι να δεχθείς τη δωρεά και χάνεις έτσι την πολυκατοικία!
Δεν ήσαν έτσι απλά και επιπόλαια τα πράγματα. Δεν μας εχάριζε πολυκατοικία ο Ατσεσον ή η Τουρκία. Απλώς η Τουρκία, πέραν των όσων θα της παρεχωρούντο στην Κύπρο, εζητούσε και θα έπαιρνε και κάτι ελληνικά νησιά, όπως η Ρόδος, την οποία με τη σημερινή αξίωσή της για τα σχέδια αεροπορικών πτήσεων φαίνεται να εξακολουθεί να έχει στο μάτι. Αν δεν δινόταν η Ρόδος, που είναι μεγάλο νησί, θα δεχόταν η Τουρκία δύο ή τρία μικρότερα νησιά. Το Καστελόριζο, βέβαια, ήταν τελειωμένη υπόθεση, θα παραδιδόταν ασυζητητί στη γείτονα σύμμαχο χώρα σαν ορεκτικό.
Οσον αφορά την Κύπρο στο Σχέδιο Ατσεσον, μιλούσαν για παραχώρηση μεγάλης στρατιωτικής βάσεως στο διηνεκές με συμβολικό ενοίκιο ή καλύτερα με κυριαρχικά δικαιώματα. Θα υπήρχαν και τουρκικά καντόνια σε όλη την Κύπρο. Ζητούσαν να τους δοθεί και μια βρετανική βάση. Στην πραγματικότητα, θα ήθελαν όλη την Κύπρο αλλά δεν ήταν δυνατόν να τους δοθεί. Απλώς θα την ήλεγχαν. Και τα ελληνικά νησιά θα ήσαν τα υποκατάστατα των εδαφών και των εξουσιών που θα «έχαναν» στην Κύπρο. Δηλαδή, το Σχέδιο Ατσεσον δεν ήταν απλώς επίβουλο και διχοτομικό μόνο για την Κύπρο· προχωρούσε και σε εδαφικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας, με όλες τις συνέπειες: την αποδυνάμωσή της και τον ευτελισμό της· την ηθική της εξουθένωση.
Αυτό λοιπόν το Σχέδιο αφελώς επεκράτησε να θεωρείται ενωτικό: ότι, δηλαδή, προήγαγε την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα! Ο Μακάριος ως «ανθενωτικός» το απέρριψε!
Ο Μακάριος δεν απέρριψε την Ενωση. Το διχοτομικό Σχέδιο Ατσεσον απέρριψε.
Η Κύπρος υπομένει τη σημερινή τραγωδία της, όπως την καθόρισε η προδοτική χούντα και η αισχρή ΕΟΚΑ Β', ένας Δημήτριος Ιωαννίδης και ένας Γεώργιος Γρίβας. Η Ρόδος τι πταίει για να δεχθεί το πήδημα; Και είναι μόνο η Ρόδος;
Ο δρ Πάτροκλος Σταύρου διετέλεσε μόνιμος υφυπουργός παρά τω Προέδρω της Κυπριακής Δημοκρατίας επί 30 χρόνια (1963-1993).
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΜΠΙΛΛΗ. ΕΔΙΝΑΝ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ
ΔιαγραφήΕίναι γνωστή η αντίσταση που πρόβαλε ο Μακάριος στις παραλλαγές προτάσεων της Αμερικανικής Κυβέρνησης (Σχέδια ‘από Ατσεσον) για εκχώρηση από την Ελλάδα της νήσου Καστελόριζο προκειμένου να υπάρξει η πολυπόθητη τότε «Ένωση» της Κύπρου με την Ελλάδα.
Οι ΗΠΑ είχαν αναλάβει στις αρχές της δεκαετίας του ’60 αυτή την πρωτοβουλία, φοβούμενες τόσο τυχόν στενή σύνδεση της Κύπρου με την τότε Σοβιετική Ένωση, όσο και την πρόκληση πολέμου ανάμεσα σε δύο κράτη μέλη του ΝΑΤΟ, την Ελλάδα και την Τουρκία. Ανεξάρτητα το πώς αξιολογεί κανείς τις τότε...
προτάσεις, αυτό που θέλω να υπογραμμίσω εδώ, είναι ότι για την ένωση ολόκληρης της Κύπρου με την Ελλάδα ζητιόταν η παραχώρηση του Καστελόριζου.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1974, προδομένη η Κύπρος από την Χούντα των Αθηνών, έγινε το μεγάλο θύμα της τουρκικής επιθετικότητας και κατοχής. Όμως, το μικρό Καστελόριζο παρέμεινε ελληνικό και μάλιστα με αυξανόμενη ρόλο. Σειρά σχετικά πρόσφατων συμφωνιών για το διεθνές δίκαιο της Θαλάσσης αναγνωρίζουν, πλέον, στο Καστελόριζο την ύπαρξη υφαλοκρηπίδας, καθώς και δικαιώματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Ο μικρός ελληνικός βράχος απέκτησε μέγιστη γεω-οικονομική στρατηγική σημασία.
Αποτελεί φυσικό εμπόδιο για την Τουρκία που επιθυμεί να κυριαρχήσει στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου έχουν εντοπιστεί τεράστια αποθέματα σε πετρέλαιο και αέρια. Με άλλα λόγια έχουν γίνει ανακαλύψεις που προσθέτουν στην γεω-στρατηγική σημασία της περιοχής εν γένει, λόγο γειτνίασης με τα Πετρέλαια της Μέσης Ανατολής, μια αυτοτελή γεω-οικονομική και κατά προέκταση αυτόνομη γεωστρατηγική σημασία.
Η Τουρκική διπλωματία εντόπισε σύντομα τα πλεονεκτήματα που αποκτά η θαλάσσια περιοχή στην Ανατολική Μεσόγειο. Προσπαθεί δε, να προωθήσει τρεις στρατηγικές επιλογές: πρώτον να υποβαθμίσει τη σημασία και τη δυνατότητα δράσης του Ισραήλ. Για αυτό εξάλλου και η στάση της στα πρόσφατα επεισόδια κατά την αποστολή βοήθειας προς την Γάζα. Να εμφανίσει εαυτό, αυτή η δύναμη κατοχής (αλλά για αυτό κουβέντα ορισμένοι Έλληνες ακτιβιστές…), ως εκπρόσωπο των συμφερόντων της Βόρειας Κύπρου και ότι διαχειρίζεται τα δήθεν αυτόνομα συμφέροντα των κατεχομένων εδαφών. Ενώ εμφανίζει τα νόμιμα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως υπό επιτήρηση, εμφανίζοντας την τελευταία ως κράτος περιορισμένης κυριαρχίας. Και τρίτον, να αποκλείσει την διασύνδεση ανάμεσα σε Ηπειρωτική Ελλάδα – Ρόδο με Καστελόριζο και του τελευταίου με την Κύπρο. Δηλαδή, η Τουρκία υποστηρίζει ότι έχει δικαιώματα δια της κατοχής. Ενώ η Ελλάδα και η Κύπρος δεν έχουν καθότι καλούνται να παραιτηθούν από τα νόμιμα δικαιώματά τους.
Πώς μπορεί να γίνει παραίτηση από δικαιώματα; Με μιας; Ανοικτά; Καμιά κυβέρνηση δεν θα το έκανε, διότι αυτό θα συνιστούσε εθνική προδοσία. Αυτή γίνεται από αδυναμία και δια της διολίσθησης. Επί παραδείγματι δια της αποδοχής, όπως έχει ήδη γίνει, της Τουρκικής θέσης σύμφωνα ότι στην διαπραγμάτευση ως προς το Αιγαίο δεν θα συμπεριλαμβάνεται το Καστελόριζο. Όμως, ένα πλαίσιο συμφωνίας χωρίς το Καστελόριζο σημαίνει ότι η συνολική συμφωνία δεν θα λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητές και τα δικαιώματά του.
Αντίθετα με όσα πράττει η ελληνική πολιτεία, πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία για το Αιγαίο χωρίς αναγνώριση των δικαιωμάτων ΑΟΖ που απορρέουν από τη θέση που κατέχει το Καστελόριζο και η υφαλοκρηπίδα του.
Σε αυτή τη βάση θα πρέπει να υπάρξει αρχική συμφωνία ανάμεσα στην Ελλάδα και την Κύπρο. Αμέσως δε μετά με την Αίγυπτο. Συμφωνίες που θα αναγνωρίζουν την ΑΟΖ του Καστελόριζο. Εάν η Τουρκία έχει άλλη γνώμη, ας πάει εκείνη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Αλλά το να παραιτείται η Ελλάδα εκ των προτέρων από την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου σε αναμφισβήτητη περιοχή της, διότι έτσι το επιθυμούν οι Τούρκοι προκειμένου να διαπραγματευτούν άλλα ζητήματα στο Αιγαίο πρόκειται το λιγότερο για εθνική ηλιθιότητα!
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΥ ΜΠΙΛΛΗ.
ΔιαγραφήΝΑ Η "ΕΝΩΣΗ" ΤΟΥ κ. ΡΟΔΙΤΗ!!!
Είχε συζητηθεί η ιδέα της επιβολής της ένωσης από την Ελλάδα προτού ανακοινωθεί η συμφωνία με την Τουρκία;
«H ένωση, όπως μας είχε πει ο Ατσεσον, θα μπορούσε να είχε γίνει αφού προηγουμένως συμφωνούσαμε, χωρίς να ανακοινωθεί όμως ότι είχαμε συμφωνήσει αυτό.
Να γίνει πρώτα η ένωση και μετά η ελληνική κυβέρνηση πλέον να αναλάβει την ευθύνη της εφαρμογής του Σχεδίου Ατσεσον. Αυτό προς διευκόλυνση της ελληνικής κυβερνήσεως.
Και βέβαια όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έφθανε μέχρι το τέλος, μέχρι δηλαδή του να καταγγείλει τον Μακάριο ως αντιδρώντα στο θέμα της ενώσεως».
Να η “ένωση” του κ. Ροδίτη !!!
Που τη θυμάται ο κ. Ροδίτης όταν επίκειται από τον Ανανστάς του ο εκτουρκισμός της Κύπρου. Για να μας πει ότι ‘για όλα φταίει ο Μακάριος»
Από το:
ΤΖΩΝ ΣΩΣΣΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΤΣΕΣΟΝ
Οι επιστολές, η παραίτηση και η αποστασία
http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=169275
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: 06/11/2005 00:00
……..
Εζησα ιστορικές στιγμές...
Ο πρέσβης Τζων Σωσσίδης, που απεβίωσε την περασμένη Πέμπτη, ήταν μια θρυλική όσο και αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του αθηναϊκού κατεστημένου.
……………..
Το 2001 όμως είχε δεχθεί να μοιραστεί μερικά από αυτά μαζί μας σε μια συνέντευξη ….
- Είχε συζητηθεί η ιδέα της επιβολής της ένωσης από την Ελλάδα προτού ανακοινωθεί η συμφωνία με την Τουρκία;
«H ένωση, όπως μας είχε πει ο Ατσεσον, θα μπορούσε να είχε γίνει αφού προηγουμένως συμφωνούσαμε, χωρίς να ανακοινωθεί όμως ότι είχαμε συμφωνήσει αυτό.
Να γίνει πρώτα η ένωση και μετά η ελληνική κυβέρνηση πλέον να αναλάβει την ευθύνη της εφαρμογής του Σχεδίου Ατσεσον. Αυτό προς διευκόλυνση της ελληνικής κυβερνήσεως.
Και βέβαια όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έφθανε μέχρι το τέλος, μέχρι δηλαδή του να καταγγείλει τον Μακάριο ως αντιδρώντα στο θέμα της ενώσεως».
O "Ιδιοκτήτης και φημισμένος αρθρογράφος καθημερινής εφημερίδας με... σπουδαίο παρελθόν". με την ανωτέρω δικολαβική και υβριστική απάντησή του, ουσιαστικά επιβεβαιώνει οτι συνεχίζει την επιχείρηση ηθικής τώρα δολοφονίας του Εθνάρχη Μακαρίου, στο εγκληματικό πραξικόπημα για την βιολογική εξόντωση του οποίου εμφανίσθηκε στον τόπο εργασίας του, το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, με στολήν εφέδρου αξιωματικού και οπλισμένος -όπως παραδέχεται- όχι βέβαια για να το προστατεύσει από τους την ίδια στολή και όπλα φέροντες πολιορκητές του νομίμου Προέδρου τηςΚύπρου. Επήγε εκεί με εντολή της χούντας (η άλλου εντολέα του) για να εξασφαλίσει τον έλεγχο του κυπριακού ραδιοφώνου από τους πραξικοπηματίες. Και φυσικά όχι οπλισμένος με Καλάσνικωφ, (όπως ανέφερε ανίδεος συνάδελφός του στο ΡΙΚ) αλλά με βρετανικό Τόμσον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιμένοντας στην προφανώς ανανεωμένη αποατολή του ηθικής τώρα δολοφονίας του Κυπρίου
Εθνεγέρτη, με διαστρέβλωση της Ιστορίας με την νέα τεχνολογία των FAKE NEWS, επαναλαμβάνει το ψεύδος ότι ο Μακάριος ευθύνεται για την απόρριψη των "προτάσεων ΄Ατσεσον" (Σχέδιο το έλεγαν τότε οι πολιτικοί και ο Τύπος) για ΄Ενωση, με αντιπαροχή
στην Τουρκία Βάσεως επί μισθώσει. Επί πλέον των στοιχείων που παραθέτει ο καθηγητής κ.Μπίλλης για τον πραγματικό χαρακτήρα και την έκταση αυτής της βάσεως στην Καρπασία,
ο "φημισμένος αρθρογράφος και ιστορικός" και πάλι ψεύδεται, διότι ο Γεώργιος Παπανδρέου
αποδεχόταν την πρόταση, με την ιστορική φράση στην Βουλή "Μου εκχωρούν πολυκατοικίαν και μου ζητούν να τους ενοικιάσω το ρετιρέ. Πως να το απορρίψω;" Τις προτάσεις Άτσεσον
απέρριψε στην πραγματικότητα η Τουρκία, με επιστολή του Ερκιν, την οποία σας στέλνω εν συνεχεία -πρός εμπλουτισμό των γνώσεων και του "ιστορικού" (με στολήν και Τόμσον την μέρα του εγκληματικού πραξιοπήματος για την δολοφονία του "κερατόπαπα")΄Αντη Ροδίτη. ο Οποίος ουτε για Καστελόριζο, ούτε για επιστολήγ Ερκί και τουρκική απόρριψη άκουσε ποτέ κάτι.
LETTER OF TURKISH FOREIGN MINISTER ERKIN TO DEAN ACHESON
ΑπάντησηΔιαγραφήMr. Ambassador,
August 28, 1964
The later proposals that you put forward on behalf of the United States Government for a solution on the Cyprus problem have been found totally unacceptable by the Turkish Government and the reasons for this attitude have been explained to you in detail.
I have stated to you unequivocally our position in our talk yesterday. I would like now to confirm most emphatically that your latest proposals based on the precarius foundation of a lease arrangement are unacceptable to the Turkish Government and that our decision in this respect is irreversible.
Despite the clarity of our position, the Ambassador of the Federal Republic of Germany, who came to visit me yesterday, reported a conversation between Undersecretary Mr. George Ball and the German Ambassador in Washington in which the Undersecretary told him that Turkey neither accepted nor refused these proposals.
I would be obliged if you would inform your Government of our stand which I felt compelled to reiterate.
I fell also obliged to draw your attention to the fact that murders and barbarous acts take place before the very eyes of the military forces of Greece which in large number have occupied illegally Cyprus and that this situation involves therefore the responsibility of the Greek Government it self.
The information we have received indicated that murderous attacks against the Turkish community are still continuing sporadicaly and the that the claims that the economic blockade had been lifted correspond to the reality only to a very littele extend.
Please accept, Mr. Ambassador, the assurances of my highest consideration.
Feridun Kemal Erkin
Στις 19 Αυγούστου 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, ο βασιλιάς Κων/νος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο υπουργός Άμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς και Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος, ΟΛΗ η Ελλάδα, αφού αξιολόγησαν τις θέσεις Αμερικανών και Τούρκων στο Κυπριακό και το ισοζύγιο στρατιωτικών δυνάμεων αποφάσισαν να προχωρήσουν στον εθνικό στόχο της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Την επομένη, 20 Αυγούστου 1964, ο Υπ. Άμυνας της Ελλάδος έφτασε στη Λευκωσία και ανακοίνωσε την απόφαση της Ελλάδος στο Πρόεδρο της Κύπρου και (ορκισμένο στην Ένωση) Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ο Μακάριος, αφού ζήτησε να γίνει Αντιβασιλεύς και ο Γαρουφαλιάς του είπε ότι αυτό δεν γίνεται, είπε "όχι" στην Ένωση. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Γαρουφαλιά να αφηγείται στον Παπανδρέου από τηλεφώνου τη συνομιλία με τον Μακάριο και το αίτημά του για την... Αντιβασιλεία άκουσε ο εντεταλμένος από τον Γιωρκάτζη να παρακολουθεί και να ηχογραφεί όλα τα εισερχόμενα-εξερχόμενα τηλεφωνήματα στην Κύπρο, υπάλληλος της κυπριακής CYTA (OTE),Λουκής Καραννίκης. Η αφήγησή του Καραννίκη είναι βιντεοσκοπημένη. Ο Λουκής Καραννίκης ήταν αγωνιστής της ΕΟΚΑ, του εκτελεστικού Λευκωσίας. Σκότωσε πολλούς Εγγλέζους αλλά και Έλληνες προδότες, μασκοφορεμένους και μη.
Επειδή εγώ δεν γράφω με ψευδώνυμα, μάσκες και τα ρέστα, ούτε είμαι "Unknown", δημοσιεύω ξανά το πιο πάνω κείμενο με την υπογραφή μου. Προσθέτω ότι κάποιος φίλος με διόρθωσε στον τίτλο του αρχικού άρθρου ότι θα έπρεπε να είναι όχι "Κατήγοροι", αλλά "Συκοφάντες της Ελλάδας". Επίσης, ο Λουκής Καραννίκης ζει στον Άγιο Δομέτιο Λευκωσίας, είναι 82 χρονών αλλά δεν άλλαξε τίποτε στο δειν του: Είναι αετίσιο και ατσάλινο, όπως πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Στις 19 Αυγούστου 1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου, Πρωθυπουργός της Ελλάδος, ο βασιλιάς Κων/νος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο υπουργός Άμυνας Πέτρος Γαρουφαλιάς και Εξωτερικών Σταύρος Κωστόπουλος, ΟΛΗ η Ελλάδα, αφού αξιολόγησαν τις θέσεις Αμερικανών και Τούρκων στο Κυπριακό και το ισοζύγιο στρατιωτικών δυνάμεων αποφάσισαν να προχωρήσουν στον εθνικό στόχο της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Την επομένη, 20 Αυγούστου 1964, ο Υπ. Άμυνας της Ελλάδος έφτασε στη Λευκωσία και ανακοίνωσε την απόφαση της Ελλάδος στο Πρόεδρο της Κύπρου και (ορκισμένο στην Ένωση) Αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Ο Μακάριος, αφού ζήτησε να γίνει Αντιβασιλεύς και ο Γαρουφαλιάς του είπε ότι αυτό δεν γίνεται, είπε "όχι" στην Ένωση. Ο καθένας μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Τον Γαρουφαλιά να αφηγείται στον Παπανδρέου από τηλεφώνου τη συνομιλία με τον Μακάριο και το αίτημά του για την... Αντιβασιλεία άκουσε ο εντεταλμένος από τον Γιωρκάτζη να παρακολουθεί και να ηχογραφεί όλα τα εισερχόμενα-εξερχόμενα τηλεφωνήματα στην Κύπρο, υπάλληλος της κυπριακής CYTA (OTE),Λουκής Καραννίκης. Η αφήγησή του Καραννίκη είναι βιντεοσκοπημένη. Ο Λουκής Καραννίκης ήταν αγωνιστής της ΕΟΚΑ, του εκτελεστικού Λευκωσίας. Σκότωσε πολλούς Εγγλέζους αλλά και Έλληνες προδότες, μασκοφορεμένους και μη".
Άντης Ροδίτης
ΥΓ Σήμερα είναι η επέτειος θανάτου του Μακαρίου. Τη γιορτάζουν δεόντως η ανθενωτική και "κομμουνιστική" Χαραυγή της Κύπρου και Ο Φιλελεύθερος, άλλως Κε-με-έψιλον-κε-περισπωμένη, επειδή από το 64 ο οικονομικός διαχειριστής του "Φ" ανακοίνωσε πως αν ο Μακάριος αποφάσιζε να γράφει το "και" με έψιλον και περισπωμένη, το ίδιο θα έπραττε και ο Φιλελεύθερος.