ΙΓΚΟΡ ΣΕΤΣΙΝ Το alter ego του Βλαντιμίρ Πούτιν

Μόλις στα 49 του σήμερα ο αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης Ίγκορ Ιβάνοβιτς Σέτσιν είναι μία από τις πιο μυστηριώδεις φιγούρες της ρωσικής πολιτικής ζωής. Θεωρείται από τους στενότερους συνεργάτες του Βλαντίμιρ Πούτιν, αφού άλλωστε ήταν αυτός που ρύθμιζε το προεδρικό πρόγραμμα και τα ραντεβού του για πολλά χρόνια, όμως μοιάζει να είναι κάτι πολύ περισσότερο: ένα κανονικό alter ego του Β. Πούτιν, ο εμπνευστής ή πιστός χειριστής πολλών από τις αποφάσεις του ρώσου ηγέτη στον τομέα της ενέργειας (και όχι μόνο).

Πριν αναλάβει ένα απολύτως δημόσιο πόστο, ως αναπληρωτής του πρωθυπουργού πλέον Β. Πούτιν το καλοκαίρι του 2008, για τον ρωσικό Τύπο ήταν είδηση ακόμη και κάθε δημόσια εμφάνισή του. Με δύο εμφανίσεις μέσα σε οκτώ χρόνια κρατούσε αναμφισβήτητα το ρεκόρ “μη αναγνωρισιμότητας” στο ευρύ κοινό, χαρακτηριστικό που σύμφωνα με εκτιμήσεις έχει διατηρηθεί από τη θητεία του στις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες, αν και γιʼ αυτήν υπάρχουν μόνο έμμεσες αναφορές ή σχόλια στον Τύπο και όχι αποδείξεις.
Ο Ίγκορ Σέτσιν μπορεί να διατηρεί ορισμένες από τις “μυστικές” συνήθειές του, όπως για παράδειγμα να αναποδογυρίζει όλα τα έγγραφα που είναι μπροστά του σκεπάζοντας το κείμενο, όμως επέδειξε πολλά στρατηγικά και συντονιστικά ταλέντα και αποδεικνύεται εξαιρετικά γρήγορος και αποτελεσματικός στη διεκπεραίωση των ενεργειακών αρμοδιοτήτων του.

ΟΙ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΤΟΥ
Σε μεγάλο βαθμό πρέπει να θεωρείται και “προσωπικό” του έργο η εντυπωσιακή προσέγγιση με την Τουρκία, με τον υπουργό Ενέργειας της οποίας Τανέρ Γιλντίζ αγκαλιάστηκε την εβδομάδα που πέρασε στο Μιλάνο, όταν εκείνος του παρέδωσε τις άδειες για τις ιταλο-ρωσικές γεωλογικές έρευνες στη Μαύρη Θάλασσα. Η απόφαση της Άγκυρας να επιτρέψει τη διέλευση του αγωγού φυσικού αερίου South Stream από την αποκλειστική οικονομική της ζώνη στον Εύξεινο Πόντο βοηθά τη Ρωσία όχι μόνο να παρακάμψει ακόμη και τις ακτές της Ουκρανίας, αλλά και να πιέσει τη νέα βουλγαρική κυβέρνηση απειλώντας με οριστικό αποκλεισμό της από το σχέδιο, αν συνεχίσει να κωλυσιεργεί. Το Κρεμλίνο δείχνει αποφασισμένο να δει τον South Stream να κατασκευάζεται νωρίτερα από τον ανταγωνιστικό και αμερικανικής έμπνευσης αγωγό Nabucco, που επίσης προορίζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από την Κεντρική Ασία στις ευρωπαϊκές αγορές. Σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, εργασίες κατασκευής θα ξεκινήσουν ήδη από την επόμενη χρονιά, και έτος πρώτης λειτουργίας αναφέρεται όλο και συχνότερα το 2013 και όχι τόσο το 2015, όπως έλεγαν οι περισσότεροι παλιότερα.
Το καμπανάκι χτυπά φυσικά και για τα ελληνικά συμφέροντα και τις αναμενόμενες οριστικές αποφάσεις, καθώς η ρωσο-ιταλο-τουρκική συνεργασία διαρκώς εμβαθύνεται, με κορυφαία στιγμή την απόφαση της Μόσχας να συμμετάσχει στον πετρελαιαγωγό Σαμψούντα (Μ. Θάλασσα) - Τζεϊχάν (Αν. Μεσόγειος), προοπτική που έως σήμερα απέρριπτε. Υποδεχόμενος στην Αγία Πετρούπολη τον φίλο και εταίρο του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, για να γιορτάσουν μαζί τα 57α γενέθλιά του, ο Β. Πούτιν εγκωμίασε το έργο του αγωγού Σαμψούντα - Τζεϊχάν, καθώς η Μόσχα ενδιαφέρεται να κατασκευάσει ακόμη και διυλιστήριο στην κατάληξή του και να εμπορεύεται πετρέλαιο και προϊόντα του όχι μόνο σε Κύπρο και Ισραήλ, αλλά στην ευρύτερη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου.

ΜΠΟΥΡΓΚΑΣ - ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
Ο Β. Πούτιν χαιρέτισε την απόφαση του Καζακστάν να προσφέρει πολύτιμους όγκους πετρελαίου για την πληρότητα του αγωγού, ενώ ο αναπληρωτής του, Ί. Σέτσιν, δεν είχε παραλείψει να αναφερθεί και στον αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη, λέγοντας πως εκεί το θέμα της πληρότητας “θα επιλυθεί σε αμεσότατο χρόνο” και από τις ενδιαφερόμενες ρωσικές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως η “Ροσνέφτ” και “Τρανσνέφτ”, χωρίς να αποκλείεται, αν χρειαστεί, ακόμη και συμμετοχή της “Λουκόιλ”. Το σχέδιο του Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη “δεν έχει ακόμη θαφτεί”, εκτιμούν οι καλά γνωρίζοντες στη Μόσχα, θεωρώντας ότι πολλά θα εξαρτηθούν από την τελική στάση της Βουλγαρίας, “την οποία θα πρέπει να πιέσει και η Ελλάδα, εφόσον ενδιαφέρεται για την ολοκλήρωση του έργου”. Αυτή βέβαια είναι μια άλλη συζήτηση, που αργά ή γρήγορα θα γίνει μεταξύ Αθήνας και Μόσχας και το καλύτερο είναι να συμβεί “το γρηγορότερο δυνατό”, εκτιμούν διπλωματικές πηγές, γιατί “ο χρόνος κυλά μάλλον εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων, αν και δεν θα πρέπει τα πράγματα να θεωρούνται τραγικά, εφόσον η Μόσχα είναι σαφές ότι δεν επιθυμεί να διατηρεί όλα τα ενεργειακά της αυγά στο καλάθι της Τουρκίας”.

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Άνθρωπος-κλειδί σʼ αυτές και σε πολλές άλλες αποφάσεις είναι στο πλευρό του ισχυρού ανδρός της Ρωσίας Β. Πούτιν και ο ήρωάς μας, Ίγκορ Σέτσιν, ο οποίος υπήρξε επικεφαλής του πετρελαϊκού κολοσσού “Ροσνέφτ”. Εμπνευστής της καρατόμησης του “ολιγάρχη” Μιχαήλ Χανταρκόφσκι και της έμμεσης εθνικοποίησης της πετρελαϊκής “Γιούκος”, ο Σέτσιν βρίσκεται πλέον στην πρώτη γραμμή της ρωσικής κυβέρνησης, έχοντας αναλάβει προσωπικά τόσο τα ανοίγματα σε Κίνα και τις διευθετήσεις στην Κεντρική Ασία, όσο και την επιστροφή της Ρωσίας στη Λατινική Αμερική, η οποία συνοδεύτηκε με εντυπωσιακές συμφωνίες σε Κούβα, Νικαράγουα και Βενεζουέλα, αλλά ακόμη και με ίδρυση ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας στην Αβάνα. Ίσως ο Θεός να μπορούσε να βάλει το χέρι του και για την περίπτωσή μας...

WHO IS WHO
1960 - Γεννήθηκε στο Λένινγκραντ
1977-1984 - Σπούδασε πορτογαλική και γαλλική φιλολογία και μετάφραση
1984-1986 - Εργάστηκε ως μεταφραστής και υπηρέτησε τη θητεία του σε Μοζαμβίκη και Αγκόλα, πιθανότατα ως στέλεχος της KGB
1988-1996 - Στέλεχος του δήμου Λένινγκραντ και του γραφείου του αντιδημάρχου Διεθνών Σχέσεων Β. Β. Πούτιν
1996-1999 - Καριέρα στη Μόσχα, σε διάφορες προεδρικές και πρωθυπουργικές υπηρεσίες
2000-2008 - Υποδιευθυντής του γραφείου του προέδρου της Ρωσίας, επικεφαλής της γραμματείας του Β. Β. Πούτιν, με διευθυντή τον σημερινό πρόεδρο Ντμίτρι Μεντβέντεφ
2008-σήμερα - Αντιπρόεδρος της ρωσικής κυβέρνησης με κεντρική αρμοδιότητα την ενέργεια

ΜΟΣΧΑ
Του Γιώργου Σινανίδη
(© περιοδικό “Ελλάδα” | agora@inbox.ru)
MAKEΔΟΝΙΑ