Επτά χρόνια μετά τον πρώτο εκλογικό του θρίαμβο στις αρχές Νοεμβρίου του 2002 και λίγο πριν από την κρισιμότερη αξιολόγηση στη μέχρι τώρα ενταξιακή πορεία της χώρας, ο Ερντογάν περνά στην τελική επίθεση:- Προωθεί στη Βουλή πακέτο συνταγματικών μεταρρυθμίσεων με κυριότερη την αφαίρεση της δυνατότητας διάλυσης κόμματος από το Συνταγματικό Δικαστήριο, αλλά και τη συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων της στρατιωτικής δικαιοσύνης.
- Συνεχίζει την προσπάθεια εξεύρεσης πολιτικής φόρμουλας διευθέτησης του Κουρδικού εντός συνόρων.
- Υπερδραστηριοποιείται στην εξωτερική πολιτική με τελευταία σημαντική κίνηση την προσπάθεια μεσολάβησης στην κρίση για τα πυρηνικά του Ιράν.
Όλα τα παραπάνω με φόντο τόσο τη συνεχιζόμενη δικαστική διερεύνηση της συνωμοτικής οργάνωσης Εργκενέκον όσο και το εξοντωτικό πρόστιμο που επεβλήθη για φορολογικές παραβάσεις στο εκδοτικό συγκρότημα Ντογάν που πρωτοστατούσε στη στήριξη κάθε προσπάθειας υπονόμευσης της κυβέρνησης.
Η συνταγματική μεταρρύθμιση αλλά και η πολιτική προσέγγιση του Κουρδικού απαιτούν τόσο αριθμητικά με τη μορφή ενισχυμένης πλειοψηφίας στη Βουλή όσο και ως ευρύτερη συναίνεση τη συνεργασία τόσο του Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος CHP όσο και του Εθνικιστικού ΜΗΡ.
Η θέση των δύο κομμάτων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, καθώς θα πρέπει να αιτιολογήσουν στην κοινή γνώμη την άρνησή τους να στηρίξουν τον πλήρη εκδημοκρατισμό. Στη χειρότερη των περιπτώσεων ο Ερντογάν μπορεί να απειλήσει με πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, όπου δεν θα κριθεί για την κυβερνητική διαχείριση ή για τον χειρισμό των επιπτώσεων της κρίσης, αλλά θα θέσει το δίλημμα διεύρυνσης ή όχι της λαϊκής κυριαρχίας.
Σε ό,τι αφορά το Κουρδικό με δεδομένη την εξομάλυνση των σχέσεων με την Αυτόνομη Κουρδική Οντότητα στο Βόρειο Ιράκ θα πιέσει προς δύο μέτωπα:
- Προς το CHΡ και το ΜΗΡ που ήδη επικαλούνται κινδύνους για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
- Προς το Κουρδικό Κόμμα DTP αλλά και το σύνολο των ηγετικών κέντρων του ΡΚΚ (εντός Τουρκίας, στο Βόρειο Ιράκ, στην Δυτική Ευρώπη του φυλακισμένου στο Ιμραλι Οτσαλάν περιλαμβανομένου).
Ακόμη και στη δυσμενέστερη δυνατή την άρνηση δηλαδή όλων των πλευρών για συνεργασία, ο Ερντογάν μπορεί να προβάλει ως η μόνη πλευρά που επενδύει στη συναίνεση και τη συμφιλίωση.
Είναι σαφές ότι όποια εξέλιξη και να υπάρξει στα πολλά ταυτόχρονα μέτωπα που άνοιξε ο Ερντογάν, η θέση του στην προσπάθεια διασφάλισης ομαλής διεξαγωγής και συνέχειας των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Ε.Ε. ενισχύεται, καθώς λίγο πριν από την κρίσιμη αξιολόγηση της ευρωπαϊκής της προσαρμογής, η Τουρκία θα βρίσκεται στην πιο κρίσιμη μεταρρυθμιστική καμπή μετά το 1923 με την εξωτερική της πολιτική να διαδραματίζει συνολικό σταθεροποιητικό ρόλο στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ο Σαρκοζί, κατά κύριο λόγο, και η Μέρκελ κατά δεύτερο, δεν θα πρέπει μόνο να συγκρουσθούν με την ασκούσα την Προεδρία Σουηδία και μια σημαντική Ομάδα Χωρών-Μελών, αλλά να υπονομεύσουν τόσο τον εκδημοκρατισμό στο εσωτερικό της Τουρκίας όσο και την περιφερειακή σταθερότητα στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ό,τι ισχύει για το Παρίσι και το Βερολίνο, θα ισχύσει κατά μείζονα λόγο για την Αθήνα και για τη Λευκωσία, καθώς η ευρωπαϊκή πορεία της Τουρκίας είναι μια σύνθετη πρόκληση και όχι μια διμερής διαφορά, όπως η διένεξη Σλοβενίας-Κροατίας που επέτρεψε στην πρώτη να παγώσει για μήνες τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της δεύτερης.
Γράφει ο Γιώργος Καπόπουλος
Kapopoulos@pegasus.gr
ΗΜΕΡΗΣΙΑ
Κοινή τουρκο-συριακή τράπεζα;
ΑπάντησηΔιαγραφή01 Οκτώβριος 2009 Leave a Comment
Την ετοιμότητα της συριακής κυβέρνησης να ιδρύσει τράπεζα σε συνεργασία με την Τουρκία, εξέφρασε με δηλώσεις του ο Σύρος υπουργός Οικονομίας, Μοχάμεντ Αλ Χουσεΐν.
Την είδηση μετέδωσε η αραβική εφημερίδα «Al Watan». Ο Σύρος υπουργός ανέφερε ότι η έδρα της τράπεζας θα μπορούσε να είναι είτε στη μία είτε στην άλλη χώρα, με υποκαταστήματα σε διάφορες πόλεις και στις δυο χώρες.
Ο Σύρος υπουργός προχώρησε ένα βήμα ακόμη, εκφράζοντας το ενδιαφέρον της κυβέρησης της χώρας του για την ίδρυση και μιας κοινής ασφαλιστικής εταιρίας…
Η συγκεκριμένη εξέλιξη δείχνει πόσο πολύ έχουν αλλάξει οι καταστάσεις στη περιοχή μετά από την εκδίωξη του Οτζαλάν και την κατάληξή του στις φυλακές του Ιμραλί. Υπενθυμίζουμε προηγούμενη ανάρτησή μας, όπου καταγράψαμε τις συνομιλίες Τουρκίας-Συρίας για την αποδοχή από τη δεύτερη μαχητών του PKK με αντάλλαγμα την εγκατάλειψη του ένοπλου αγώνα και την υποψία μας, μήπως μακροπρόθεσμα αυτή η διευθέτηση αφορά και τον ίδιο τον Οτζαλάν…
http://orfni.blogspot.com/2009/10/blog-post_2545.html
Ο κ. Καπόπουλος κινδυνολογεί τώρα ότι αν δεν βάλουν την Τουρκία στην ΕΕ δεν θα προχωρήσει ο εκδημοκρατισμός της. Τι είναι η ΕΕ κ. Καπόπουλε; Κουτσοί στραβοί στον Άγιο Παντελεήμονα; Ο εκδημοκρατισμός μιας χώρας είναι εκ των ουκ άνευ με ή χωρίς ΕΕ. Δηλαδή θα παραχωρούμε εμείς γην και ύδωρ για να γίνει ...Δημοκρατική η Τουρκία; Τώρα αν το δίλημμά μας είναι το αν θα μας δέρνει μια Δημοκρατική η μή Τουρκία αυτό είναι άλλης Κυριακής Ευαγγέλιο και έχουν ευθύνες για αυτή την κατάσταση και οι δημοσιογραφικές πένες που δεν βγάζουν κιχ για τα ΕλληνοΤουρκικά και όταν το κάνουν ή εξωραϊζουν την κατάσταση ή μας λένε εμμέσως πλήν σαφώς ότι καθίστε καλά γιατί η Τουρκία δέρνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΙοΠ
Οποιος γνωρίζει το τί έχουν περάσει οι μεινότητες στην Συρία απο τους Αραβες δεν εκπλήσονται.Ως επίσης αν δούν και τόν ρόλο της Συρίας στην αποστεθαροποίηση του Ιράκ μέσω της υποστήριξης των σιιτών που δρούν εις βάρος των Κούρδων.Το αντιφατικό είναι ότι οι ΗΠΑ ενισχύουν συστηματικά τους Κουρδους στο Βόρειο Ιράκ τους οποίους και θεωρούν ως τον πιο αξιόπιστο παράγοντα στην περιοχή.Επίσης να είναι σίγουροι οι Σύροι ότι το αδύναμο τους πολιτικό σύστημα είναι προς κατάρρευση
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράγοντας λοιπόν αλλαγής στην περιοχή είναι οι Κούρδοι, οι υπόλοιποι απλά προσπαθούν να ματαιώσουν την υπαρξη Κράτους και ακολουθούν τις πρωτοβουλίες τους.Ενα Κράτος που ήδη υπάρχει στο Β.Ιράκ και που ειναι σίγουρο οτι θα αποτελεσει και τον πυρήνα.
Οι Τούρκοι, ανατολίτες παζαρτζήδες,καθυστερούν όπως αναφέρθηκε τη δημιουργία κράτους των Κούρδων και όταν αυτή καταστεί αναπόφευκτη θα προσπαθήσουν να το δορυφοροποιήσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι Κούρδοι όμως δε θα μασήσουν εύκολα,το έχουν δει χρόνια το όνειρο.