Καπνός στην Κύπρο...

της Ελίνας Γαληνού 
Τα πυρομαχικά που φυλάγονταν στην ναυτική βάση, διογκώθηκαν. Οι εκρήξεις, θόλωσαν τον ουρανό. Σκοτάδι, συντρίμια, αίμα και θρήνος, σκέπασαν το μαρτυρικό νησί. Ο Ιούλιος μοιάζει μοιραίος για την Ιστορία της Κύπρου. Το κουβάρι των αποκαλύψεων ξετυλίγεται σιγά-σιγά. Αναφορές και διαπιστώσεις για εγκληματική απάθεια των "αρμοδίων" του ΥΠΑΜ που μάλλον γνώριζαν για το φονικό φορτίο.
Αναζητούνται ποινικές ευθύνες, ενώ οι καθ΄ύλην υπεύθυνοι, υπεκφεύγουν μέσω δικαιολογιών. Η πολιτική ηγεσία στοχοποιείται καθώς φαίνεται ότι δεν αγνοούσε την αναγκαιότητα ειδικών συνθηκών φύλαξης και άρα, ολιγώρησε. Οι συγγενείς των θυμάτων κραυγάζουν "Είστε επικίνδυνοι, βγείτε από τα γραφεία σας και ακούστε τον κόσμο..." Και ο κόσμος, μετράει τις πληγές του, τα κομματιασμένα κορμιά των παιδιών του, αρνούμενος να δεχτεί μέσα στην οδύνη του, ελαφρυντικά για οποιονδήποτε εμπλεκόμενο σ΄αυτήν την περίεργη και δραματική υπόθεση. Οι έλεγχοι επικινδυνότητας του στρατιωτικού υλικού που ξεκίνησαν, καθώς και οι υποσχέσεις για επιπλέον μέτρα προστασίας, είναι πράγματι πολύ καθυστερημένοι για να αμβλύνουν την αγανάκτηση του κυπριακού λαού. Θέλει καθαρές απαντήσεις από την έρευνα και προ παντός, ζητά να πληρώσουν οι ένοχοι. 
Ολα ήταν τόσο παράξενα μ΄αυτήν την ιστορία που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2009. Το φορτίο που κατευθυνόταν από τη Συρία στο Ιράν μέσω του ρωσσικών συμφερόντων πλοίου, κατασχέθηκε από την Κύπρο. Λέγεται ότι αυτό έγινε κατόπιν επιμόνων αμερικανικών πιέσεων προς τον Κύπριο Πρόεδρο, ο οποίος αρχικά αρνιόταν να υποκύψει, αλλά εν τέλει...δέχτηκε. Ο λόγος; Ισως λόγω χαρακτήρος ενδοτικού προς τις πιέσεις γενικά. Ισως υπήρξαν κάποια άγνωστα ακόμα σ΄εμάς, ανταλλάγματα. Ισως κάποιες αόριστες υποσχέσεις υποστήριξης εν όψει των συνομιλών με την τ/κ πλευρά για την περίφημη "λύση" του Κυπριακού. Το ότι στην Ουάσιγκτον δεν άρεσε καθόλου το πάρε-δώσε Ιράν-Συρίας, μάλλον θα το ήξερε ο Πρόεδρος της Κύπρου, αλλά γιατί θα έπρεπε να εμπλακεί η χώρα του σ΄αυτό το θέμα; Ρώτησε άραγε το γιατί, ή υπάκουσε σιωπηλά εκτελώντας την εντολή αθορύβως; Πάντως η έκρηξη ξαναθύμισε ότι η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός. Ηταν να μην ανοίξουν οι Ασκοί του Αιόλου και από κει και πέρα, πολλά μπορεί να έπονται...
Η εθνική τραγωδία πάντως που έπληξε την Κύπρο, δεν γυρίζει πίσω. Το πλήγμα ήταν ανθρωπιστικό, οικονομικό, αλλά και όχι μόνο. Συνέβη σε μια εξαιρετικά ευαίσθητη χρονική στιγμή, για το μέλλον της Κύπρου με τα εξής δεδομένα να κυριαρχούν.  Ενώ οι συνομιλίες μεταξύ ε/κ και τ/κ δεν σημείωσαν καμία πρόοδο, οι μεγάλες δυνάμεις πιέζουν έντονα για "λύση" με υπονοούμενα για "διζωνική", αρκετά ευδιάκριτα. Από την άλλη, η Αγκυρα δείχνει να μη διστάζει σε τίποτα προκειμένου να κερδίσει τους περισσότερους πόντους απ΄αυτό το dealing. Αυτό άλλωστε, υπερτονίστηκε από την πρόσφατη στάση του Νταβούτογλου, που έσπευσε να διαβάλλει την προεδρία της Δημοκρατίας της Κύπρου στην ΕΕ, πριν ακόμα κηδευτούν τα θύματα της τραγωδίας! Αλλο ένα ρεκόρ καιροσκοπισμού και διπλωματικής σπέκουλας εκ μέρους της Τουρκίας για όσους θαυμάζουν την δύναμή της βεβαίως... 
Ωστόσο, η πραγματικότητα δείχνει πολύ σκληρό πρόσωπο σ΄αυτή τη φάση, καθώς η Κύπρος κινδυνεύει να απομακρυνθεί οριστικά από τα ιδανικά οράματα του αείμνηστου Τάσου Παπαδόπουλου . Μόνη ελπίδα, να μη σβήσει η φλόγα εκείνου του ΟΧΙ από τις ψυχές των Κυπρίων. Γιατί οι λαοί αποτελούνται από ανθρώπους και εκείνοι έλεγαν πάντοτε την τελευταία λέξη...