Στο δρόμο που χάραξε ο Ντάουνερ

Κώστας Μαυρίδης
 mavrides@ucy.ac.cy
Την ερχόμενη βδομάδα αρχίζει άλλη μια φάση των διαπραγματεύσεων, όπως καθορίστηκε από τα Η.Ε. στην τριμερή συνάντηση στο Long Island της Νέας Υόρκης. Όσοι παρακολουθούν τα διαδραματιζόμενα με τον Ντάουνερ-Πάσκο, γνωρίζουν ότι εξαρχής αποκαλύψαμε στοιχεία και ενέργειές τους, μετά την απογοητευτική στάση των αρμοδίων στην διαπραγματευτική μας Ομάδα.
Ανάμεσα στις πολλές δράσεις του βρώμικου δίδυμου, ήταν και η συμπαιγνία με τον Τούρκο Μόνιμο Αντιπρόσωπο στο Συμβούλιο Ασφαλείας, πίσω από την πλάτη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ανάμεσά τους και αδικήματα για παρεμβάσεις προς Ευρωπαίους Δικαστές. Τι θα έπρατταν οι Τούρκοι, αν συνέβαινε εναντίον τους ένα από όσα συνέβηκαν συνωμοτικά εναντίον της Ελληνικής πλευράς; Φυσικά και δεν φταίει η πλευρά μας που ο Ντάουνερ ανέλαβε μεσολαβητής του ΟΗΕ, αλλά είναι η στάση της ηγεσίας (από το Προεδρικό μέχρι την αντιπολίτευση) που τον εξέθρεψε στη συνέχεια έως σήμερα. Ενώ από πριν δύο χρόνια τεκμηριώναμε στη βάση εγγράφων τα κόλπα και τις πονηριές του Ντάουνερ για να εγκλωβίσει την πλευρά μας, στο Προεδρικό και στην Προεδρία του ΔΗΣΥ θύμωναν (!) γιατί αποκαλύπταμε τις βρωμιές.
Παρεμπιπτόντως, η υπέρμετρη αισιοδοξία υιοθετήθηκε από τον Ντάουνερ από την αρχή. Για χρόνια ενόσω διαρκούσαν οι συνομιλίες στην Κύπρο, ο Ντάουνερ διέβλεπε συνεχώς ουσιαστική πρόοδο που θα κατέληγε όπου νάναι σε τελική συμφωνία. Προφανώς, είναι τόσο φανερός ο σχεδιασμός που κατάντησε άλλο τόσο προβλεπτός. Στην πρόσφατη τριμερή συνάντηση αφού εγκωμίασε (!) «τους εξοχότατους ηγέτες» για τις υπέρ-προσπάθειες που καταβάλλουν, διαπίστωσε πάλι «θετικές, παραγωγικές και έντονες» διαπραγματεύσεις. Αφού όμως ουσιαστική πρόοδος δεν υπήρξε, ο Ντάουνερ έπρεπε να βρει. Και έπεισε τον «χαμένο» Γ.Γ. του ΟΗΕ να ανακοινώσουν ξανά στη Νέα Υόρκη τη σύγκλιση των δύο πλευρών σε δευτερεύουσες πτυχές που είχε προκύψει προηγουμένως στην Κύπρο. Κατά τα άλλα, ο Ντάουνερ ερωτώμενος είχε έτοιμη την απάντηση για το ρόλο του: «ούτε επιδιαιτητικός, ούτε γεφυροποιητικός, ούτε διαμεσολαβητικός…. απλά μιλούμε στις δύο πλευρές εκτενώς, για τις θέσεις … της άλλης πλευράς». Και θέλει να πιστέψουμε ότι πήγαν στη Νέα Υόρκη για να κουβεντιάζουν τις θέσεις της μιας πλευράς στην άλλη, πράγμα που μπορούσε να γίνει στην Κύπρο. Η πλασματική εικόνα υπηρετεί τις σκοπιμότητες του Ντάουνερ και των Τούρκων που θέλουν να φαίνεται πρόοδος, αλλά όχι την πλευρά που αναζητά την ουσία για αποδεκτή λύση.
Ως γνωστό, ένα από τα διαπραγματευτικά κόλπα ήταν εξ αρχής και το «τίποτα δεν είναι συμφωνημένο αν δεν συμφωνηθούν όλα» που προβλήθηκε από την διαπραγματευτική μας Ομάδα ως επιτυχία. Που θα μπορούσε να ήταν, αν οι διαπραγματευτές μας είχαν άλλες πεποιθήσεις. Τα πράγματα είναι όντως δύσκολα για όποιον θα ήταν διαπραγματευτής. Αλλά οι πεποιθήσεις, η διορατικότητα και η ορθή αντίληψη των πραγμάτων την ώρα των εξελίξεων, δυστυχώς απουσιάζουν από όσους διαχειρίζονται τις τύχες μας και αυτό δεν μειώνει τις καλές προθέσεις. Περιορίζομαι στο εξής που δείχνει την ενδογενή αδυναμία. Πρόσωπα που γνώριζαν το 2004 ότι το προτεινόμενο σχέδιο «φρόντιζε» να αφαιρέσει από την Κυπριακή Δημοκρατία την ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ αιώνων να αξιοποιήσει ενεργειακό πλούτο (πράγμα που αναζητά όλη η υφήλιος), το αποδέχονταν και το χειρότερο, σιώπησαν τότε. Τώρα έχουν άποψη και το διαχειρίζονται ως να μη συνέβη κάτι. Φυσικά, οι εκλογές έρχονται και όποιος θέλει να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας «θυμώνει» ΤΩΡΑ (!) εναντίον του Ντάουνερ για ικανοποίηση των μελλοντικών ψηφοφόρων. Επί της ουσίας, ο σχεδιασμός παραμένει αναλλοίωτος στο δρόμο που χάραξε ο Ντάουνερ και η προοπτική αλλαγής πεποιθήσεων απίθανη. Ήδη η κατάσταση θυμίζει σκηνικό του 2004. Οι Τούρκοι αγάλλονται που τα πράγματα προχωρούν και δημοσιογράφοι δίπλα στο Ντάουνερ υποδεικνύουν ουσιαστικά ότι ο Πρόεδρος είτε δεν λέει την αλήθεια είτε δεν αντιλαμβάνεται τα γεγονότα. Το βέβαιο είναι πως ο σχεδιασμός για παγίδευση του Προέδρου είναι καλά στημένος.
«Φιλελεύθερος»