Με το που άκουσα, χαράματα Τρίτης, τον κύριο Παπαδήμο να ξεκινάει την ενημέρωση των δημοσιογράφων στις Βρυξέλλες, με το αμερικανότατον Well, είπα ότι απλώς παρήκουσα. Όταν, όμως, έπειτα από λίγο έριξε και μερικά so, τότε με πήρε ο διάολος και με σήκωσε.
Γιατί δεν γίνεται οι πρωθυπουργοί που με κυβερνούν να σκέφτονται και να εκφράζονται καλύτερα εις την αμερικανικήν και δυσκολότερα στην ελληνική γλώσσα. Κι αν για τον προηγούμενο πρωθυπουργό δώσαμε τη δικαιολογία ότι «παιδί της διασποράς» είναι, τέτοια ελληνικά μιλούσανε στην ξενιτιά («ξενιτεία το φαρμάκι’ς» που λέμε εις την ποντιακήν), τέτοια ελληνικά έμαθε, για τον σημερινό τι έχω για να πω; Ψάχνω, αλλά δεν βρίσκω. Διότι εδώ στο Ελλάντα, τέτοιες γλωσσικές φιγούρες τις κάνανε στη δεκαετία του ’50 κάτι μεσοαστές «comme il faut» κυράτσες με τα «μιλ μερσί» και τα «ασαντέ» στις σαλοτραπεζαρίες του Μπύθουλα.
Βέβαια, από όσο θυμάμαι, και άλλοι πρωθυπουργοί από το παρελθόν, που μίλαγαν μόνο ελληνικά -διότι δεν εγνώριζαν άλλη γλώσσα- έβλεπες και πάθαινες για να καταλάβεις τι σόι ελληνικά μιλούσαν. Ασυνταξίες, σολοικισμοί, ασέλγειες στα… σιγμόληκτα της τρίτης και γλωσσικές βαρβαρότητες που ούτε μετά θάνατον δεν συγχωρούνται.
Με αφορμή τα well και τα so του κ. Παπαδήμου προ τετραημέρου στις Βρυξέλλες και με δεδομένη την αίσθηση της κοινωνίας ότι η Εθνική μας Κυριαρχία παίζεται στα ζάρια στις αγορές του κόσμου, εγώ ο ανυποψίαστος και αφελής τι πρέπει να φανταστώ; Ότι γίνονται πρόβες; Για μια επικείμενη κατοχή, ίσως; Για την καθιέρωση μιας… διεθνούς εμβέλειας εθνικής γλώσσας, η οποία, όμως, δεν θα είναι η μητρική μας; Well… η δανειακή σύμβαση θα δείξει!
Δημοσιεύθηκε: Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012
http://www.real.gr
Η Πατρίδα μας ιστορικά έδωσε πάμπολλες μάχες,άνισες πολλές απο αυτές,αλλά το σκέφτομαι συνέχεια,Παναγία μου τι θα ήταν τώρα η Ελλάδα αν τότε σκέφτονταν λογιστικά και πολιτικώς ορθά για το τι θα πράξουν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετράμε ο καθένας τα κουκιά,τι θα χάσουμε και τι θα κερδίσουμε απο την τσέπη μας,αλλά αλλίμονο μας.
Το Εθνικό συμφέρον είναι το κριτήριο και όχι το ατομικό,επαγγελματικό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο.
Αυτά τα οποία καλούμαστε να παραδώσουμε δεν έχουν αξία οικονομική,να μη τα ευτελίζουμε όλα.
Ότι και να επιλέξουμε ως χώρα,η πραγματικότητα που μας περιμένει την επόμενη μέρα θα είναι πολύ σκληρή,απλά στη μια περίπτωση η μοίρα μας θα είναι στα δικά μας χέρια και στην άλλη θα είναι στα χέρια ξένων,εκβιαστών.