Στα τέλη της δεκαετίας του ’70, έχουμε απαλλαγεί από τη βασιλεία, έχουμε μαλώσει με το ΝΑΤΟ και οι πρωταίτιοι της χούντας βρίσκονται στη φυλακή. Η δημοκρατία ισορροπεί, η οικονομία ανακάμπτει, και η χώρα φτιασιδώνεται για να ζήσει το σοσιαλιστικό της όνειρο. Το γεγονός ότι η βόρεια Κύπρος είναι πλέον τουρκική δεν απασχολεί ιδιαίτερα ούτε τους ταγούς ούτε τους πολίτες, έστω και αν δηλώνουν το αντίθετο. Οι Έλληνες κάτι έχουν ακούσει και δεν ορέγονται πια το σοβιετικό μοντέλο της φτώχειας και της απομόνωσης. Έχουν άλλα σχέδια για το σοσιαλισμό του μέλλοντός τους και εξουσιοδοτούν τον Ανδρέα Παπανδρέου να τα υλοποιήσει.
Οι πολίτες δεν παύουν να δηλώνουν θυμωμένοι και αδικημένοι γενικώς, διαπρύσιοι εχθροί των Αμερικάνων και της χούντας για την πτώση της οποίας δεν έκαναν και πολλά πράγματα. Οι δυο δολοφονίες του σταθμάρχη της CIA Ρ. Γουέλς, τον Δεκέμβρη του ’75 και του βασανιστή της χούντας Ε. Μάλλιου, ένα χρόνο αργότερα, γίνονται δεκτές με συγκρατημένο ενθουσιασμό μιας και υπάρχει η υποψία ότι πρόκειται για προβοκάτσιες ή «ξεκαθάρισμα λογαριασμών». Τα «καλύτερα» έπονται. Όταν μέσα σε 13 χρόνια πέφτουν από το σαρανταπεντάρι της «ΕΟ 17 Νοέμβρη» τέσσερις αστυνομικοί, ένας εκδότης, δύο επιχειρηματίες, ένας εισαγγελέας και ένας αμερικάνος ναυτικός ακόλουθος, ο κόσμος σιγουρεύεται ότι οι τολμηροί εκδικητές δεν είναι αποκριάτικοι Ζορό αλλά βρίσκονται στο πλευρό του. Δεν βγαίνει βέβαια στους δρόμους να πανηγυρίσει αλλά μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης γουστάρει, συμφωνεί ή απλώς ανέχεται. Πάντα ανάμεσα από δυο μισόκιλα, σε ταβέρνες. Η ανωνυμία βέβαια τους εκνευρίζει, αλλά διεγείρει και το ενδιαφέρον τους.
Για τη συνέχεια AthensVoice
Πρῶτα ψευδέστατη καί ὕστερα ἀνεύθυνη ἡ εἰσαγωγή, στό ἀνωτέρω ἄρθρο: Κανείς ποτέ δέν χάρηκε γιά τίς ἐνέργειες τῆς τρομοκρατίας στήν Ἑλλλάδα, ἀλλά ξεχωρίζουμε τήν τορμοκρατία ἀπό τόν ἐθνικοαπελευθερωτικό ἀγῶνα, π.χ. τῶν Ἰρλανδῶν τότε, ὅπως καί τῶν Παλαιστινίων, ἤ τῶν Κούρδων σήμερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήἌλλο τό ὅτι ἐφημερίδες ἑλληνικές φίλες πρός τίς ΗΠΑ μάλιστα, καί πρψωτοστατοῦσες σέ ὅ,τι τό πιό διαβρωτικό καί ἀντι-ὀρθόδοξο/ἀντισριστιανικό, ξεσήκωναν τόν κόσμο μέ διαμαρτυρίες τους,
ὅταν π.χ. ὁ Κωνστ. Μητσοτάκης, ἀποφάσισε κάποτε σωστά
(ὅλοι κάνουνε κάτι σωστό, ἔστω καί ἀπό λάθος ἤ διότι τούς ἐζητήθη)
νά μήν προβάλλονται οἱ ἀνακοινώσεις τῶν τρομοκρατικῶν ὀργανώσεων ὥστε νά μήν ἔχουν δημόσιο λόγο.
Εἴτε τουρκικκές ὑπηρεσίες ἐνέπνευσαν τήν εἰσαγωγή στό ἀνωτέρω ἄρθρο, γιά νά χτυπήσουν τήν Ἑλλάδα, εἴτε ὁ συγγραφέας του εἶναι σχετικά νέος καί πάντως μεγάλωσε ἀνάμεσα σέ περιθωριακούς τύπους κάποιων ἀναρχο-ἀριστερίστικων οὐζ-ο-καταγωγίων.
Ο συντάκτης του άρθρου Λεωνίδας Καστανάς να μας απαντήσει καλύτερα τι θα κάνει το κόμμα του το Ποτάμι όταν και εαν έρθουν οι Πρέσπες στη Βουλή! Δεύτερον να μας πει την προσωπική του θέση για την θέση του Ποταμιού και να τοποθετηθεί προσωπικά για το Σκοπιανό! Αυτά για την τρομοκρατία ιναι για άντρες να ασχολούνται δεν είναι για παθδάκθα! Γιατί τότε πρέπει να μας γράψει πράγματι όπως αναφέρει στο άρθρο του: >Αλήθεια, έχετε αναλογιστεί πως αισθάνεται κάποιος που δολοφονεί στην ψύχρα έναν άγνωστο που δεν του χει κάνει τίποτα. Τι ψυχή κουβαλάει μέσα του< πως αισθάνεται κάποιος που δεν σέβεται τους νεκρούς Έλληνες στην μάχη του Κιλκίς...αυτό για αρχή γιατί έχω και πολίτες που δολοφόνησαν οι της "αστικής δημοκρατίας"...απλά θα με βοηθούσε εάν έβλεπα ένα ξάστερο μυαλό χωρίς επιλεκτική μνήμη σε φλέγοντα ζητήματα και γεγονότα...
ΑπάντησηΔιαγραφή