30/6/08

O Αχματινετζάντ απειλεί με τους πυραύλους του και η Ελλάδα εμπλέκεται















30 Ιουνίου 2008


του Σάββα Καλεντερίδη

Με βάση τα ΜΜΕ του Ιράν, η Τεχεράνη, ως απάντηση στις αυξανόμενες εξωτερικές απειλές της τελευταίας περιόδου, έχει στρέψει τους πυραύλους Σαχάμπ-3 προς στρατηγικούς στόχους στο έδαφος του Ισραήλ.

Όλοι οι στόχοι που βρίσκονται στο έδαφος του Ισραήλ είναι εντός του βεληνεκούς των πυραύλων Σαχάμπ-3 και Σαχάμπ-4 που διαθέτει το Ιράν.

Το Ιράν ανακοίνωσε ότι σε πιθανή επίθεση των ΗΠΑ και του Ισραήλ θα κάνει χρήση όλων των δυνατοτήτων που διαθέτει και θα δώσει την "δέουσα απάντηση".
Παρά τις ισορροπημένες δηλώσεις του Ιρανού επιτετραμένου στην Αθήνα, κ. Μαχμούντ Φαζελί, για την ελληνοϊσραηλινή άσκηση και την εμπλοκή της Ελλάδος στη διαμάχη μεταξύ του Ιράν από τη μια πλευρά και του Ισραήλ-ΗΠΑ από την άλλη, και παρά τις δηλώσεις των Ελλήνων αξιωματούχων ότι η άσκηση δεν εστρέφετο εναντίον οποιουδήποτε, η χώρα μας "πέτυχε", κατά κάποιο τρόπο, να γίνει μέρος της επικείμενης σοβαρότατης αυτής κρίσης που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη, σε μια εποχή που θα έπρεπε να κρατήσει ισορροπίες μεταξύ των εμπλεκομένων στην μεσανατολική κρίση και την κρίση του Ιράν, για να μπορέσει να χειριστεί απερίσπαστη τα ανοιχτά μέτωπα στην Κύπρο, στα ελληνοτουρκικά, στο Σκοπιανό και στις διάφορες πτυχές του αλβανικού ζητήματος.
Δεν είναι γνωστό τί έχει συζητηθεί μεταξύ της ελληνικής και της ισραηλινής πλευράς και τί ανταλλάγματα δόθηκαν στην Ελλάδα, για την εμπλοκή της στο παραπάνω ζήτημα, μια εμπλοκή που προφανώς θέτει εν κινδύνω τα εθνικά μας συμφέροντα.
Το όλο θέμα καλύπτεται από πέπλο μυστικότητας, δίνοντας χώρο στον οιονδήποτε να κάνει κάθε είδους υποθέσεις, σε ένα θέμα που αγγίζει τις ευαισθησίες της συντριπτικής πλειοψηφείας του ελληνικού λαού.
Η, έστω και για λόγους εξάσκησης, "εισβολή" εκατοντάδων ξένων αεροπλάνων πάνω από την ελληνική επικράτεια και εκ των πραγμάτων αναμενόμενη αντίδραση της ελληνικής αεροπορικής και αντιαεροπορικής δύναμης σε αυτή, μπορεί να εξασφαλίζει στην ισραηλινή πλευρά πολύτιμες πληροφορίες για την ιρανική αεράμυνα που έχει πολλές ομοιότητες με τη δική μας, πλην όμως εξασφαλίζει και στρατηγικές πληροφορίες για την ελληνική πολεμική αεροπορία και για το ελληνικό σύστημα αεράμυνας, πληροφορίες που κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι κάποια στιγμή θα μπουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Ισραήλ-Τουρκίας. Ας μην ξεχνάμε ότι το Ισραήλ εξασφαλίζει αρκετά δις δολάρια από τα εξοπλιστικά προγράμματα της Άγκυρας, προγράμματα που κερδίζει ανταλλάσσοντας πολλές φορές με πληροφορίες για τους Κούρδους και το ΡΚΚ και, γιατί όχι, για την Κύπρο και την Ελλάδα.
Άλλωστε, δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που οι αρχές της Κύπρου συνέλαβαν δυο υψηλόβαθμα στελέχη των υπηρεσιών πληροφοριών του Ισραήλ (ΜΟΣΣΑΝΤ), που έκαναν υποκλοπές και κατασκοπεία εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων στην Κύπρο, συλλέγοντας πληροφορίες για την Εθνική Φρουρά, παραμονές της αναμενόμενης εγκατάστασης των πυραύλων S-300 στην Κύπρο.
Να σημειώσουμε ότι οι δυο πράκτορες της ΜΟΣΣΑΝΤ έφθασαν στην Κύπρο με την επίσημη αντιπροσωπεία του ισραηλινού προέδρου της δημοκρατίας, στις αρχές του μηνός. Με τις αποσκευές του προέδρου της δημοκρατίας του Ισραήλ, που για λόγους πρωτοκόλλου δεν πέρασαν από το σχετικό έλεγχο, πέρασαν στην κυπριακή επικράτεια τα υπερσύγχρονα μηχανήματα ηλεκτρονικών υποκλοπών, με τα οποία συνέλεγαν ευαίσθηκες πληροφορίες οι Ισραηλινοί, επ' ωφελεία της Άγκυρας. Δηλαδή, θα μπορύσαμε να πούμε ότι το Ισραήλ σκαρφίστηκε την επίσκεψη του προέδρου της δημοκρατίας στην Κύπρο, ακριβώς για να διευκολύνει επιχειρησιακά το σχέδιο συλλογής πληροφοριών εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων.
Για όσους έχουν ασθενή μνήμη, αλλά και για εκείνους που μας περιμένουν στη γνωία και είναι έτοιμοι να μας επιτεθούν, παραθέτουμε το σχετικό χρονικό, με την ελπίδα να βρεθεί τρόπος το σοβαρότατο αυτό θέμα να πάρει τη θέση που πρέπει στην ελληνική πολιτική επικαιρότητα, για να περισώσουμε ότι είναι δυνατόν.

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ - ΚΥΠΡΟΣ - 11/1998
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 1998

-- 2.11.1998 -- Ο Πρόεδρος του Ισραήλ Εζερ Βάισμαν έφθασε στην Κύπρο
και διαβεβαίωσε ότι η συμφωνία μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας στο
στρατιωτικό τομέα δεν αφορά οποιαδήποτε τρίτη χώρα.
-- 4.11.1998 -- Αναχώρησε από την Κύπρο ο Πρόεδρος του Ισραήλ Εζερ
Βάισμαν, ο οποίος πραγματοποίησε τριήμερη επίσημη επίσκεψη με
πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας Γλαύκου Κληρίδη.
-- 6.11.1998 -- Τη βαθειά της ανησυχία για την αυξανόμενη ένταση γύρω
από την Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου
εξέφρασε η Κρατική Δούμα της της Ρωσικής Ομοσπονδίας, τονίζοντας ότι
η αποστολή στην Κύπρο εξοπλισμών και στρατιωτικού υλικού αποτελεί
συνέπεια και όχι αιτία της έντασης στην περιοχή.
-- 6.11.1998 -- Οποιαδήποτε έκπτωση ως προς την άσκηση των κυριαρχικών
δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο θέμα της εγκατάστασης των
πυραύλων S300, αποτελεί υπονόμευση της κρατικής οντότητάς της, δήλωσε
ο Υπουργός Αμυνας, Γιαννάκης Ομήρου, σχολιάζοντας δημοσιογραφικές
πληροφορίες περί εγκατάστασης των πυραύλων στην Κρήτη.
-- 7.11.1998 -- Εντελώς αβάσιμα, χαρακτήρισε ο Πρόεδρος Κληρίδης τα
αναφερόμενα περί αναβολής της άφιξης των πυραύλων S300.
-- 7.11.1998 -- Συνελήφθησαν και τέθηκαν υπό οκταήμερη κράτηση δύο
Ισραηλινοί, αναφορικά με υπό διερεύνηση υπόθεση κατασκοπείας εναντίον
της Εθνικής Φρουράς. Πρόκειται για τους Ιγκάλ Νταμάρι, 49 χρονών, και
Ούντι Χαργκόφ, 37 χρονών, οι οποίοι συνελήφθησαν ύστερα από έρευνα
της Αστυνομίας στο διαμέρισμα που διέμεναν στο Ζύγι.
-- 8.11.1998 -- Ο Ισραηλινός Υπουργός Εξωτερικών Αριέλ Σαρόν συνέστησε
όπως αντιμετωπιστεί με διακριτικότητα η σύλληψη στην Κύπρο δύο
Ισραηλινών που κατηγορούνται για κατασκοπεία.
-- 9.11.1998 -- Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Βενιαμίν Νετανιάχου
υποσχέθηκε ότι θα φέρει πίσω τους δύο Ισραηλινούς που συνελήφθησαν
στην Κύπρο με την υποψία ότι διενεργούσαν κατασκοπεία, ακόμη κι αν
δεν εργάζονταν για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών της χώρας.
-- 9.11.1998 -- Την ανησυχία του για την υπόθεση κατασκοπείας που
εξετάζεται με ύποπτους δυο Ισραηλινούς, εξέφρασε ο Υπουργός Αμυνας
Γιαννάκης Ομήρου, τονίζοντας παράλληλα ότι για την έκβαση της
υπόθεσης θα αποφασίσουν οι αρμόδιες αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας
και όχι οποιοσδήποτε εκτός της Κύπρου.
-- 11.11.1998 -- Το Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ χαρακτηρίζει
"ανυπόστατα" τα πρόσφατα δημοσιεύματα στον Τύπο "σχετικά με την
υπόθεση κατασκοπείας του Ισραήλ στην Κύπρο προς όφελος της Τουρκίας".
-- 11.11.1998 -- Την πλήρη εμπιστοσύνη του προς το κυπριακό Νομικό
Δίκαιο, καθώς και προς τις ανακριτικές αρχές της Δημοκρατίας,
εξέφρασε με ανακοίνωσή του ο Πρέσβης του Ισραήλ στην Κύπρο, Σεμί
Τζουρ, αναφορικά με την υπόθεση που διερευνάται εναντίον των δύο
συλληφθέντων Ισραηλινών για κατασκοπεία σε βάρος της Κυπριακής
Δημοκρατίας.
-- 14.11.1998 -- Δεκάδες Κούρδοι κατήλθαν σε απεργία πείνας στην
Πλατεία Ελευθερίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τη σύλληψη του αρχηγού
του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, Αμπτουλλάχ Οτσαλάν, στην Ιταλία,
ζητώντας την απελευθέρωσή του και την παραχώρηση πολιτικού ασύλου.
-- 15.11.1998 -- Με τη συμπλήρωση 15 χρόνων από την παράνομη
ανακήρυξη του ψευδοκράτους ο κυπριακός ελληνισμός οργάνωσε
εκδηλώσεις καταδίκης του παράνομου καθεστώτος.
-- 15.11.1998 -- Η πορεία ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση
αποτελεί μείζονα εθνικό στόχο και θα πρέπει για την επιτυχία του να
επιστρατεύσουμε όλες μας τις δυνάμεις, τόνισε ο Πρόεδρος της Βουλής
των Ελλήνων, Απόστολος Κακλαμάνης, φθάνοντας στην Κύπρο, ύστερα από
πρόσκληση του Προέδρου της Βουλής Σπύρου Κυπριανού.
-- 15.11.1998 -- Για άλλες πέντε ημέρες ανανεώθηκε το διάταγμα
κράτησης των δυο Ισραηλινών που κρατούνται ως ύποπτοι για υπόθεση
κατασκοπείας σε βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
-- 15.11.1998 -- Περισσότεροι από 120 Κούρδοι συνεχίζουν για δεύτερη
ημέρα απεργία πείνας στην Πλατεία Ελευθερίας αξιώνοντας την μη έκδοση
του Κούρδου ηγέτη Αμπντουλάχ Οτσαλάν στην Τουρκία.
-- 16.11.1998 -- Συνεχίζεται για τρίτη μέρα στην Πλατεία Ελευθερίας η
απεργία πείνας των Κούρδων.
-- 18.11.1998 -- Ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός, Βενιαμίν Νετανιάχου,
παραδέχθηκε για πρώτη φορά ότι οι δύο Ισραηλινοί που συνελήφθησαν
στην Κύπρο είναι πράκτορες της Μοσάντ.
-- 19.11.1998 -- Ο Υπουργός Αμυνας Γιαννάκης Ομήρου επιβεβαίωσε
έμμεσα τις πληροφορίες για δημιουργία μονάδας αντικατασκοπείας, με
στόχο την αντιμετώπιση εντεινόμενης δραστηριότητας ξένων μυστικών
υπηρεσιών που παρτηρήθηκε πρόσφατα στην Κύπρο.
-- 20.11.1998 -- Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας αποφάσισε την
κράτηση των δύο Ισραηλινών που κατηγορούνται για κατασκοπεία εναντίον
της Εθνικής Φρουράς, μέχρι την έναρξη της δίκης τους στις 8
Δεκεμβρίου.
-- 27.11.1998 -- Η απόφαση της εγκατάστασης των πυραύλων S300 θα
ληφθεί από την Κύπρο αφού προηγηθεί συνεννόηση με την ελληνική
κυβέρνηση, δήλωσε ο Ελληνας Πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, μετά τη
συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο
Κληρίδη στην Αθήνα.
-- 28.11.1998 -- Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Γλαύκος Κληρίδης διέψευσε
ότι έγινε εισήγηση από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Κώστα Σημίτη να
εγκατασταθούν οι πύραυλοι S300 στην Κρήτη.
-- 29.11.1998 -- Ο Υπουργός Αμυνας Γιαννάκης Ομήρου δήλωσε ότι δεν
τίθεται θέμα ανατροπής των ειλημμένων αποφάσεων του Εθνικού
Συμβουλίου για το θέμα των πυραύλων S300.
(ΚΥΠΕ/ΡΑΓ/ΓΠ)

Έτσι απλά ένας χάρτης της περιοχής του Κουρδιστάν....

Ψυχολογικός πόλεμος εναντίον του Ιράν


Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 29-06-2008

Η Τεχεράνη δεν θεωρεί πολύ πιθανή στρατιωτική επίθεση του Ισραήλ, προειδοποιεί, ωστόσο, για επώδυνα αντίποινα

Του Πετρου Παπακωνσταντινου

Θα παρακολουθήσουμε αυτό το καλοκαίρι ένα «χρονικό προαναγγελθέντος πολέμου» του Ισραήλ εναντίον του Ιράν; Το ερώτημα απασχολεί έντονα πολιτικούς, μυστικές υπηρεσίες, διπλωμάτες και μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο ύστερα από το πολύκροτο ρεπορτάζ των New York Times περί ευρείας άσκησης του Ισραήλ στην Ανατολική Μεσόγειο και την Ελλάδα, με συμμετοχή άνω των 100 F-16 και F-15.

Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην «Κ» ο επιτετραμμένος του Ιράν κ. Μαχμούντ Φαζελί αποδέχεται πλήρως τις διαβεβαιώσεις της ελληνικής κυβέρνησης ότι η εν λόγω άσκηση ουδεμία σχέση είχε με πολεμικά σενάρια εναντίον της χώρας του. Αποδίδει δε τον καταιγισμό των σχετικών δημοσιευμάτων σε «ψυχολογικό πόλεμο» εναντίον του Ιράν και στην εσωτερική, πολιτική κρίση στο Ισραήλ.

Αρκετοί διεθνείς αναλυτές συμμερίζονται αυτή την οπτική υποστηρίζοντας ότι το Ισραήλ δεν θα αποτολμούσε ποτέ ένα πλήγμα τύπου «Οζιράκ» –ο λόγος γίνεται για την αεροπορική επιδρομή του 1981, που κατέστρεψε τον πυρηνικό αντιδραστήρα του Ιράκ– χωρίς όχι μόνο το πράσινο φως, αλλά και τη συνδρομή των ΗΠΑ: Το Ιράν του 2008 είναι πολύ δυσκολότερος στόχος από το Ιράκ του 1981, ενώ η κυβέρνηση Μπους έχει δεμένα τα χέρια της για οποιαδήποτε στρατιωτική εμπλοκή με το Ιράν ύστερα από την έκθεση - κόλαφο της CIA και των άλλων μυστικών υπηρεσιών. Επιπλέον, είναι πολύ αμφίβολο αν ένα παρόμοιο πλήγμα, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται για το Ισραήλ, θα απέφερε κάτι περισσότερο από μια μικρή καθυστέρηση στο ιρανικό, πυρηνικό πρόγραμμα, το οποίο εξελίσσεται σε μεγάλο αριθμό διασκορπισμένων, ίσως και απρόσιτων εγκαταστάσεων.

Προετοιμάζει το έδαφος

Οπως σημείωνε πρόσφατα, όμως, ο αναλυτής του βρετανικού Guardian Τζόναθαν Φρίντλαντ, υπάρχει και η ανησυχητική εκδοχή το Ισραήλ να μην μπλοφάρει καθόλου και απλώς να προετοιμάζει, στρατιωτικά και προπαγανδιστικά, το έδαφος για την προαποφασισμένη επίθεση. Σύμφωνα με αυτή την εκδοχή, οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η Τεχεράνη απέχει μόλις δύο χρόνια από την απόκτηση πυρηνικής βόμβας – ένα ενδεχόμενο που το Ισραήλ δεν πρόκειται ποτέ να επιτρέψει.

Οι πιο συνετοί αναλυτές, ωστόσο, εκτιμούν ότι μια ισραηλινή επίθεση μπορεί να αποβεί μπούμερανγκ. Ο διευθυντής της ΙΑΕΑ Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι προειδοποίησε ότι ολόκληρη η Μέση Ανατολή θα μετατραπεί σε «πύρινη κόλαση», ενώ ο κ. Φαζελί σημειώνει ότι «το Ιράν δεν είναι Συρία» και ότι θα χρησιμοποιήσει τους μεγάλου βεληνεκούς πυραύλους του εναντίον του Ισραήλ. Επιπλέον, ενδεχόμενη επίθεση είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει ολόκληρη την ιρανική ηγεσία –σκληρούς και μεταρρυθμιστές– στην απόφαση να αποκτήσει πάση θυσία πυρηνικά όπλα, με τη συμπαράσταση του ιρανικού λαού και τη συμπάθεια μεγάλου μέρους της διεθνούς κοινότητας, αφού ένα έθνος που δεν έχει επιτεθεί σε κανέναν τα τελευταία 500 χρόνια θα εμφανίζεται ως θύμα απρόκλητης επίθεσης.

«Η απάντησή μας θα είναι καταστροφική»

Πώς σχολιάζετε το ρεπορτάζ των New York Times για την ισραηλινή άσκηση και τη συμμετοχή της Ελλάδας;

— Είχαμε τις πληροφορίες μας προτού ακόμη δημοσιευθεί το άρθρο. Γνωρίζαμε ότι έγιναν ασκήσεις στο πλαίσιο της συμφωνίας του 1994 μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ. Εκείνο που μας ευαισθητοποίησε ήταν η προπαγανδιστική προβολή αυτής της υπόθεσης από τους New York Times και η αναπαραγωγή της από τον ελληνικό Τύπο.

Δεν μας ξενίζουν οι απειλές των Ισραηλινών. Πρόσφατη ήταν η πολεμοχαρής δήλωση του υπουργού Μεταφορών (Σαούλ Μοφάζ), που προκάλεσε σάλο αντιδράσεων, ακόμη και μέσα στο Ισραήλ. Πιστεύουμε ότι πρόκειται για δηλώσεις εσωτερικής κατανάλωσης, στο πλαίσιο της κυβερνητικής κρίσης στο Ισραήλ.

— Μόνο αυτό;

— Και για ψυχολογικό πόλεμο. Το Ισραήλ επιδιώκει τη διακοπή του ειρηνικού πυρηνικού μας προγράμματος. Ενα μέσο που χρησιμοποιούν είναι οι οικονομικές κυρώσεις, που όμως έχουν μεγαλύτερες συνέπειες γι’ αυτούς που τις επιβάλλουν παρά για το Ιράν. Μια εναλλακτική λύση θα ήταν η επίθεση εναντίον μας από ένα στρατιωτικό συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Η τελευταία λύση θα ήταν η μονομερής στρατιωτική δράση του Ισραήλ. Θεωρώ, όμως, ότι οι σχετικές απειλές έχουν προπαγανδιστικό χαρακτήρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, η απάντησή μας θα ήταν επώδυνη και καταστροφική.

— Ασφαλώς, θα ζητήσατε εξηγήσεις από την ελληνική κυβέρνηση...

— Από τη στιγμή που το θέμα πήρε τεράστια έκταση δημοσιογραφικά, θελήσαμε να ακούσουμε τις εξηγήσεις της ελληνικής πλευράς. Τόσο το υπουργείο Εξωτερικών, όσο και το υπουργείο Αμυνας, σε πολύ φιλικό τόνο, μας διαβεβαίωσαν ότι η άσκηση δεν είχε επιθετικό χαρακτήρα και δεν στρεφόταν εναντίον του Ιράν ή άλλου κράτους. Γνωρίζουμε επίσης ότι κόμματα όπως ο Συνασπισμός και το ΚΚΕ έχουν πάρει πολύ καθαρή θέση, ενώ η κ. Βάσω Παπανδρέου έχει θέσει το ζήτημα στη Βουλή. Αναμένουμε την επίσημη τοποθέτηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Γιώργου Παπανδρέου. Πρέπει επίσης να σας πω ότι δεχθήκαμε πολλά τηλεφωνήματα συμπάθειας και συμπαράστασης από απλούς πολίτες.

Κάνατε λόγο για «καταστροφικά» αντίποινα σε περίπτωση ισραηλινής επίθεσης. Αλλά και η Συρία, που δέχθηκε αεροπορικό πλήγμα προ μηνών, τώρα αναζητά διαπραγμάτευση με το Ισραήλ, προφανώς από θέση αδυναμίας...

— Οσοι βλέπουν έτσι τα πράγματα, δεν έχουν σωστή αίσθηση της ιρανικής πραγματικότητας. Διαβάζω σε ελληνικές και ξένες εφημερίδες λεπτομέρειες για τις δυνατότητες των ιρανικών πυραύλων. Δεν είμαστε εμείς που θα αρχίσουμε μια σύρραξη, αλλά αν δεχθούμε πλήγμα, θα απαντήσουμε αναλόγως. Το Ιράν δεν είναι Συρία, είναι μεγάλη χώρα, με ρόλο και επιρροή στην ευρύτερη περιοχή. Αλλά, επαναλαμβάνω, αυτά είναι μόνο σενάρια. Αμφιβάλλω πολύ αν αποτολμήσουν κάτι παρόμοιο.

Ο Μπαράκ Ομπάμα εμφανίστηκε ανοιχτός σε μια συνάντηση με την ιρανική ηγεσία. Θεωρείτε ότι αν εκλεγεί θα μπορέσετε να τα βρείτε με τους Αμερικανούς;

— Αναμένουμε θετικές αλλαγές στις ΗΠΑ οποιοσδήποτε κι αν εκλεγεί πρόεδρος, καθώς πιστεύουμε ότι δεν θα επαναλάβει τα λάθη του Μπους. Οι Αμερικανοί έχουν αντιληφθεί τα λάθη τους στο Ιράκ, ενώ ούτε στο Αφγανιστάν έχουν θετικά αποτελέσματα: Οι Ταλιμπάν κυριαρχούν σε πολλές περιοχές, οι τρομοκράτες επιτίθενται στον πρόεδρο Καρζάι στη διάρκεια επίσημης τελετής στην Καμπούλ, η παραγωγή ναρκωτικών σημειώνει κατακόρυφη άνοδο. Το Ιράν πληρώνει τεράστιο κόστος καθώς δέχεται κύμα προσφύγων και πολεμά τις μαφίες των ναρκωτικών προσφέροντας μεγάλες υπηρεσίες στη Δύση, χωρίς την παραμικρή ανταμοιβή.

Σε νέες βάσεις οι σχέσεις μας

Και οι πολεμοχαρείς δηλώσεις Μακέιν εναντίον του Ιράν;

— Πιστεύουμε ότι εξυπηρετούσαν μόνο την προσπάθειά του να γίνει αρεστός στο σιωνιστικό (σ.σ. ισραηλινό) λόμπι των ΗΠΑ. Αν έχουμε θετικά βήματα από τη νέα, αμερικανική διοίκηση, θα μπορέσουν να μπουν σε νέες βάσεις οι σχέσεις μας. Πρόσφατα, αναφέρθηκε από αμερικανικά μέσα ότι η Ουάσιγκτον σκοπεύει να ανοίξει γραφείο συμφερόντων στην Τεχεράνη. Δεν έχουμε ενημερωθεί ακόμη επισήμως, φαίνεται όμως ότι υπάρχουν στην Ουάσιγκτον δυνάμεις που θέλουν μια άλλη πορεία στις σχέσεις με το Ιράν.

Γκάφα ολκής πάνω από το Αιγαίο

Αναδημοσίευση από τον Κόσμο του Επενδυτή

Αθήνα – Τελ Αβίβ «Παιχνίδια με την φωτιά»

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Στη δίνη νέας διεθνούς κρίσης φέρνει τη χώρα η ελληνοϊσραηλινή άσκηση «Ένδοξος Σπαρτιάτης» με στόχο την Τεχεράνη – Ενεργοποιήθηκαν για πρώτη φορά τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας

Για μια από τις δυνητικά πιο επικίνδυνες και ζημιογόνες «εθνικές γκάφες» στην ιστορία της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής κάνουν λόγο υψηλά ιστάμενοι αξιωματούχοι ΥΕΘΑ και ΥΠΕΞ, με αφορμή την απόφαση της Αθήνας να σηκώσει πάνω από, εκατό μαχητικά για μια γιγαντιαία άσκηση που οι πάντες, εκτός από την ίδια, αντελήφθησαν ως άσκηση προσομοίωσης βομβαρδισμού του Ιράν.

Σύμφωνα με αξιόπιστες διπλωματικές πηγές, για την άσκηση, στην οποία συμμετείχαν πάνω από εκατό ισραηλινά αεροσκάφη, ενεργοποιήθηκαν πλήρως τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας (OSA, TOR-M1 και S-300) που έχει εγκατεστημένα η Ελλάδα στο Αιγαίο και την Κρήτη.

Να σημειωθεί ότι, η Ελλάδα επελέγη, μεταξύ άλλων, για τη συγκεκριμένη άσκηση επειδή είναι η μόνη δυτική χώρα που διαθέτει τα ρωσικά αυτά συστήματα αεράμυνας, αντίστοιχα με εκείνα του Ιράν.

Τα πράγματα θα είναι ακόμη χειρότερα, εάν έχουν δοθεί από την ελληνική Αεροπορία στοιχεία και κωδικοί που αφορούν τα συγκεκριμένα συστήματα αεράμυνας και τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό και την καταστροφή τους! Η άσκηση ονομάστηκε «Ένδοξος Σπαρτιάτης», συμπίπτοντας με την «πολιτιστική» επίθεση κατά του Ιράν, που εντάσσεται στην ισραηλινή προπαγανδιστική προετοιμασία νέου πολέμου στην Μέση Ανατολή.

Μεγάλο ρίσκο

Με την άσκηση η Ελλάδα ενεπλάκη άμεσα, άνευ προφανούς λόγου και ανταλλάγματος, αλλά με πολύ ορατά ρίσκα και κόστη στην πιο επικίνδυνη παγκόσμια κρίση των τελευταίων δεκαετιών.

Η άσκηση έγινε, ενώ ο Ισραηλινός υφυπουργός Άμυνας έκανε λόγο για αναπόφευκτη σύρραξη με το Ιράν, εναντίον του οποίου συνεχίζεται πολυετής διπλωματική, πολιτική και προπαγανδιστική επίθεση, όπως αυτή που προηγήθηκε της εισβολής στο Ιράκ.

Πρόσφατα, ο Αμερικανός πρέσβης Μπόλτον,(φωτο) κορυφαίος νεοσυντηρητικός, ανήγγειλε πόλεμο εναντίον του Ιράν σε περίπτωση εκλογής του Ομπάμα, πριν αναλάβει τα καθήκοντά του.

Κορυφαίοι Αμερικανοί σχολιαστές παρομοίασαν την ιρανική κρίση με « κρίση Κούβας, σε αργή κίνηση». Σε περίπτωση πραγματοποίησης της επίθεσης, η σύγκρουση δύσκολα θα περιοριστεί. Κινδυνεύει να εξελιχθεί σε πυρηνική, γιγαντιαία «σύγκρουση πολιτισμών», διεθνή οικονομική κρίση και περιβαλλοντική καταστροφή περιφερειακών, αν όχι παγκόσμιων διαστάσεων.

Ο πόλεμος στο Ιράκ θα μοιάζει με ανέκδοτο. Η απόφαση για τον πόλεμο δεν έχει ληφθεί, καθώς συνεχίζεται σφοδρή σύγκρουση στο εσωτερικό του ισραηλινού και αμερικανικού πυρήνα εξουσίας για το τι δέον γενέσθαι.

Στοχοποίηση

Αν γίνει ο πόλεμος, κράτη που βοηθούν την επίθεση κινδυνεύουν να «στοχοποιηθούν», μόνο αθεράπευτα ανόητοι πιστεύουν ότι οι «Κλουζό» των ελληνικών υπηρεσιών μπορούν να αποδειχθούν καλύτεροι από τους Βρετανούς ή Ισπανούς συναδέλφους τους. Αν δεν γίνει πόλεμος, το Ιράν αναδεικνύεται σε μείζονα δύναμη.

Η διπλωματία μας θα το βρίσκει μπροστά της σε κάθε ζήτημα που την απασχολεί. Άντε μετά να περάσουμε απόφαση από την Ισλαμική Διάσκεψη.

Η άσκηση κινδυνεύει να αποδειχθεί τεράστιο «δώρο διαρκείας» στην Άγκυρα και μας οδηγεί στο «κατόρθωμα» μια κατάστασης «lose-lose» (χάνεις σε κάθε περίπτωση), εκτός αν είναι τόσο θαμπωμένοι από την ισραηλινή και αμερικανική ισχύ ορισμένοι επιτελείς, που νομίζουν ότι θα επικρατήσει εύκολα η Αμερική και το Ισραήλ και θέλουν να πάνε εγκαίρως με τους νικητές. Αν είναι έτσι, μόνο αυτοί το έχουν καταλάβει, ιδίως με τα «Βατερλό» σε Ιράκ, Αφγανιστάν και Λίβανο!

Αλλαγή πλεύσης

Η άσκηση συνιστά μείζονα τομή σε σχέση με την πολιτική δεκαετιών της Ελλάδας στη Μέση Ανατολή, που ακολούθησαν πιστά πολύ διαφορετικές δυνάμεις, από την άκρα Αριστερά μέχρι την άκρα Δεξιά, από τον Γεώργιο Παπαδόπουλο μέχρι τον Ανδρέα Παπανδρέου, όχι λόγω ιδεολογικών προτιμήσεων, αλλά βαθύτερης κοινής γεωπολιτικής αντίληψης.

Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος του ισλάμ είναι αξιοσημείωτη παγκόσμια δύναμη, πολιτική, οικονομική, στρατιωτική, όπως απεδείχθη πρόσφατα με τις στρατηγικές ήττες ΗΠΑ, Ισραήλ και ΝΑΤΟ. «Οι μουσουλμάνοι είναι 1,2 δισεκατομμύρια. Θέλουμε να τους ενώσουμε στην αντίληψη ότι η Ελλάδα είναι εχθρική χώρα, χώρα σταυροφόρων;», διερωτάται κορυφαίος διπλωμάτης, ο οποίος συμπληρώνει σαρκαστικά: « Μάλλον ανεγκέφαλος παρά ένδοξος κινδυνεύει να αποδειχθεί αυτός ο “Σπαρτιάτης”».

Μας «έδωσαν»

Το Ισραήλ, αφού περίμενε να τελειώσει η άσκηση, «έδωσε» κανονικότατα την Ελλάδα, αποδεικνύοντας την αξία της «φιλίας και στρατηγικής συνεργασίας», που νόμιζε – ίσως- ότι «οικοδομούσε» η Αθήνα.

Αιφνιδιασμένη, η ελληνική κυβέρνηση υποστήριξε ότι δεν αφορούσε το Ιράν η άσκηση, παρά τη διεθνή συγκυρία και το γεγονός ότι, από πλευράς μετεωρολογικών συνθηκών, απόστασης, γεωγραφικής μορφολογίας, τύπου μαχητικών, αεράμυνας, η Ελλάδα είναι ό, τι κοντινότερο στο Ισραήλ. Κανείς διεθνώς δεν έδωσε σημασία στις ελληνικές διαβεβαιώσεις.

Ο πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας, Ελ Μπαραντέι, (φωτό)απείλησε με παράιτηση, προειδοποιώντας ότι τυχόν επίθεση θα μετατρέψει όλη την περιοχή σε «μπάλα φωτιάς». Σκληρή δήλωση έκανε και ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, με «θεούς και δαίμονες» απείλησε, υπό μορφή αντιποίνων, η διοίκηση των ιρανικών Επαναστατικών Φρουρών».

Το Ισραήλ αρνήθηκε να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει, ο Τύπος της χώρας, όμως, αναγνώρισε ότι η άσκηση «έμοιαζε» με προσομοίωση πλήγματος στο Ιράν. Το πετρέλαιο «τσίμπησε» τρία δολάρια!

Εκ του προχείρου

Όταν σταματάνε τις ελάχιστα πειστικές διαψεύσεις, οι κυβερνητικοί αρμόδιοι κάνουν λόγο για αναγκαία αναβάθμιση των σχέσεων με το Ισραήλ και αφήνουν να εννοηθεί ότι το «ρουσφέτι» το ζήτησε ο Σαρκοζί.

Ακόμη κι αν αποδειχθεί κανείς ότι χρειάζεται «εξισορρόπηση» σχέσεων με το Ισραήλ, η ίδια η εξέλιξη των γεγονότων αποδεικνύει ότι επελέγη πολύ λάθος τρόπος και η όποια σχέση οικοδομείται σε πολύ λάθος βάση.

Ακόμα πιο εξωφρενικό είναι το επιχείρημα ότι, έτσι κι αλλιώς, οι Ισραηλινοί κάνουν ό, τι θέλουν στο Αιγαίο, άρα καλύτερα να το κάνουν μαζί μας παρά εναντίον μας!

Αδυνατούν, άλλωστε, οι αρμόδιοι να περιγράψουν τι κέρδισε η χώρα σε αντάλλαγμα κολοσσιαίας παραχώρησης και μεγάλου ρίσκου.

Παράλληλα με την άσκηση, οι Ισραηλινοί παρενέβαιναν στην Ουάσινγκτον, για να μην εμποδίσουν οι Αρμένιοι τη σύναψη συμφωνίας πυρηνικής συνεργασίας ΗΠΑ-Τουρκίας.

Επιβεβαιώνεται και στην περίπτωση αυτή η απουσία στην Ελλάδα αξιόπιστων μηχανισμών παρακολούθησης και ανάλυσης της διεθνούς πραγματικότητας, πολύ περισσότερο χάραξης στρατηγικής, γεγονός που καθιστά τη χώρα ευάλωτη σε ξένες στρατηγικές.

Η Αθήνα δεν διαθέτει καλά καλά τα μέσα και εργαλεία για σοβαρή παρέμβαση απέναντι στην Τουρκία, στην εκρηκτική Μέση Ανατολή ονειρεύεται να «παίξει ρόλο»; Ας μην επιδεινώνει τουλάχιστον τη θέση της, τονίζει πεπειραμένος διπλωμάτης, ο οποίος προσθέτει ότι ο στρατός είναι εργαλείο, όχι υποκατάστατο πολιτικής.

Πηγή: Κόσμος του Επενδυτή
αρ.φυλ.293
σελ.18-19

Μια παράξενη άσκηση

Αναδημοσίευση από το ΠΑΡΟΝ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 29/06/2008

Του ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΔΗΜΟΥ Αντγου ε.α., Επίτιμου Διοικητή Στρατιάς και Αρχηγού ΓΕΕΦ



Χωρίς καμιά προειδοποίηση, χωρίς MOU, με την ισραηλινοτουρκική
στρατιωτική συνεργασία και συμμαχία ακόμα εν ισχύι, η Ελλάδα
εκτέλεσε αεροπορική άσκηση πολύ μεγάλης κλίμακος με το Ισραήλ, σε διεθνή και ελληνικό εναέριο χώρο, αλλά και σε εθνικό έδαφος,
γεγονός που προκάλεσε το παγκόσμιο ενδιαφέρον ιδιαίτερα
των μέσων μαζικής ενημέρωσης.

Αλήθεια, η Βουλή έδωσε την άδεια για την παραχώρηση εθνικού χώρου και εδάφους για να ασκηθεί αυτή η μεγάλη ένοπλη δύναμη ξένων αεροσκαφών; Μια γιγαντιαία πραγματικά δύναμη, πάνω από 100 πολεμικά αεροσκάφη, εισέδυσε στη χώρα και δεν κουνήθηκε φύλλο. Απίστευτο, ακόμα και για την Ελλάδα. Το θέμα είναι μείζον και συνταγματικό.
Γιατί όλα τα πολιτικά κόμματα της Βουλής σιωπούν; Από ελληνικής πλευράς δεν δόθηκε πειστική απάντηση για την άσκηση, ενώ από πλευράς Ισραήλ τηρείται απόλυτη σιγή. Το αστείο στην υπόθεση είναι ότι ο εμπνευστής και ουσιαστικά αυτός που επέβαλε την άσκηση, δηλαδή οι ΗΠΑ, σχολίασαν και έφεραν σε φως την είδηση, δίκην τρίτου και ουδέτερου παρατηρητή.
Τα ερωτήματα είναι πάμπολλα, για το πώς, πότε και ποιος έφερε σε επαφή τα δύο μέρη, ποια μυστική συμφωνία υπογράφτηκε, ποιος και για ποιον σκοπό διέταξε και σχεδίασε την άσκηση. Το πιο βαρύ ερώτημα όμως που ανακύπτει και απευθύνεται στο υπουργείο Άμυνας και κατόπιν στο ΥΠΕΞ είναι αν μετρήθηκε επισταμένως η βλάβη των ελληνικών συμφερόντων από την εκτέλεση της άσκησης. Διότι βεβαίως οι επιπτώσεις για την ελληνική εξωτερική πολιτική θα είναι άμεσες και πολύ αρνητικές.
Σενάριο της άσκησης
Είναι γνωστό ότι το σενάριο μιας άσκησης υλοποιεί τους αντικειμενικούς στόχους και σκοπούς που ετέθησαν από τις ηγεσίες και, εν προκειμένω, λόγω του μεγέθους της άσκησης, από τις όποιες κυβερνήσεις ενεπλάκησαν. (ΚΥΣΕΑ και Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής είχαν ενημερωθεί;)
Ας δούμε λοιπόν το σενάριο, όπως το δώσανε οι αρμόδιοι αμερικανοί αξιωματούχοι. Η άσκηση, κατά τους Αμερικανούς, αποτελούσε πρόβα μιας αιφνιδιαστικής επιχείρησης βομβαρδισμού των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Έπρεπε λοιπόν να γίνει μια πλήρης προσομοίωση της επιχείρησης, ακόμη και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Έπρεπε πολύ ενωρίς να γίνει όλη η επιτελική προεργασία η οποία στη συνέχεια να δοκιμασθεί σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές πριν από τη διεξαγωγή της άσκησης. Το σενάριο έπρεπε λεπτομερώς να περιλάβει το ακριβές σχέδιο πτήσης (και δύο εναλλακτικά) της αεροπορικής δύναμης, τα πυρομαχικά που θα χρησιμοποιηθούν, τη δύναμη ασφαλείας της ομάδος αεροσκαφών κρούσης, τα κράτη πάνω απ' τα οποία θα περάσει η δύναμη και τις αντιαεροπορικές τους δυνατότητες, τους στόχους που θα προσβληθούν και τα δρομολόγια αποχώρησης.
Όλα αυτά θα έπρεπε να τα προσφέρει η Ελλάδα. Άραγε πήρε ανταλλάγματα αναλόγου βαρύτητας η χώρα μας ή και πάλι ανέξοδα εξετέθη υπέρ τρίτων;
Τέσσερα μεγάλα υποσενάρια έπρεπε να καλύψουν το εύρος της τεράστιας αυτής επιχείρησης. Πρώτο και βασικό το σενάριο υποστήριξης που κυρίως αφορά και στα αεροσκάφη ανεφοδιασμού καυσίμων της δύναμης. Δεύτερο το σχέδιο παραπλάνησης των ιρανικών δυνάμεων, περιλαμβανομένων και στόχων στρατηγικής σημασίας πέραν των πυρηνικών. Τρίτο θα ήταν το σχέδιο διαφυγής και απόδρασης, περιλαμβανομένων και των σχεδίων διάσωσης καταρριπτομένων πιλότων. Τελευταίο και πιο σοβαρό το πολλαπλό σχέδιο ηλεκτρονικού πολέμου. Ελπίζω, και το επισημαίνω με ιδιαίτερη ανησυχία, στο πεδίο βολής Κρανέας στην Ελλάδα να μην έδωσε άδεια το υπουργείο Άμυνας να χρησιμοποιηθούν τα ισραηλινά μοντέρνα μικροπυρηνικά διάτρησης και ηλεκτρονικής απόσβεσης. Λέω ελπίζω, για να μην υποθέσω ότι άφησαν ερασιτεχνικά τους Ισραηλινούς να αλωνίζουν.
Γκλόριους Σπάρταν
Και ο πιο αφελής Έλληνας θα ρωτούσε ποια σχέση έχει η δόξα της Σπάρτης με την ισραηλινή επίθεση κατά του Ιράν. Μάλλον δόξα του Τελ Αβίβ ήταν το πρέπον.
Η κωδική ονομασία της άσκησης είναι παντελώς άσχετη με στόχους των Αμερικανοϊσραηλινών. Τα αεροσκάφη έπρεπε να καλύψουν μια απόσταση περίπου 1.700 χλμ. Τα 550 από αυτά μέσα στην Ιορδανία, 700 πάνω από το Ιράκ και 450 από τον Περσικό μέχρι το Ισφαχάν (Νατάνζ), όπου βρίσκεται ο ιρανικός σταθμός εμπλουτισμού ουρανίου.
Εξυπακούεται ότι χωρίς την αμερικανική συνδρομή και προστασία δεν ήταν δυνατόν να καλυφθεί αυτή η επιχείρηση, όχι μόνο λόγω της αμερικανικής παρουσίας στο Ιράκ, αλλά και λόγω ικανής αντιαεροπορικής άμυνας σε Σαουδική Αραβία και Ιορδανία. Η εμπειρία του βομβαρδισμού στον πυρηνικό σταθμό του Ιράκ το 1981 αποτέλεσε τη βάση της αμερικανοϊσραηλινής σχεδίασης της Γκλόριους Σπάρταν. Λέγω «αμερικανοϊσραηλινής», γιατί δεν πιστεύω να ελήφθη υπ' όψιν η γνώμη της Ελλάδος, έστω και από λόγους αβρότητος. Στην κύρια δύναμη επιθέσεως χρησιμοποιήθηκαν δύο τύποι αεροσκαφών F15 και F16. Σαφώς ως δύναμη βομβαρδισμού τα πρώτα και ως πολλαπλών ρόλων τα δεύτερα. Η δύναμη υποστήριξης, αεροσκαφών και ελικοπτέρων διάσωσης, προφανώς θα πρέπει να βρίσκεται σε κάποια αμερικανική βάση στο Ιράκ και προκειμένου για την άσκηση στην Κρήτη. Η Γκλόριους Σπάρταν εμφανώς παραβίασε τον εναέριο χώρο της Κύπρου και ίσως αυτό να είναι ένα κάκιστο παράδειγμα και μια πολύ κακή υπηρεσία προς την Κυπριακή Δημοκρατία στις δύσκολες ώρες που διέρχεται.
Το μέγα ερώτημα της άσκησης είναι ο ρόλος που έπαιξαν τα ελληνικά μαχητικά. Αν ο ρόλος ήταν διακοσμητικός και συγκαλυπτικός της ισραηλινής δύναμης, τότε κακώς έγινε η άσκηση. Αν μάλιστα το όλο απόρρητο κομμάτι της άσκησης, μαζί με την αξιολόγηση της ελληνικής αεροπορίας και αντιαεροπορικής μας άμυνας, το περάσουν οι Ισραηλινοί σε τουρκικά χέρια λόγω της συνεργασίας τους, τότε ας σκεφθεί ο καθένας τις ευθύνες του.
Τεχεράνη
Οι Ιρανοί έχουν λάβει σοβαρά παθητικά μέτρα προστασίας των πυρηνικών τους εγκαταστάσεων. Η καρδιά του συστήματος στο Ισφαχάν (Νατάνζ) είναι υπόγεια, με προδιαγραφές αντοχής στα συμβατικά όπλα διάτρησης. Παράλληλα, έχουν αναδιοργανώσει την αντιαεροπορική τους άμυνα, εκτιμάται όμως ότι δεν είναι ακόμη σε ικανοποιητικό επίπεδο. Το Ιράν είναι δύναμη στρατιωτική, κυρίως λόγω αριθμών και θρησκευτικού φανατισμού. Τα θρυλούμενα όμως περί πυραύλων μακρού βεληνεκούς και προηγμένης τεχνολογίας ανήκουν μάλλον σε θεωρητικές σφαίρες.
Το Ιράν αντέδρασε στην άσκηση, καθώς και στις επιθετικές δηλώσεις των ισραηλινών αξιωματούχων και κυρίως του υπουργού Σαούλ Μοφάζ, ο οποίος απροκάλυπτα εδήλωσε ότι το Ισραήλ θα εξαφανίσει τον Αχμαντινετζάντ πριν αυτός υλοποιήσει τις απειλές του για το Ισραήλ. Το Ιράν το περασμένο Σάββατο προσέφυγε στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, διαμαρτυρόμενο για τη σχεδιαζόμενη από το Ισραήλ επίθεση. Τα πράγματα οξύνονται απρόβλεπτα και είναι να απορεί ο κάθε εχέφρων τι ζητούσε η Ελλάδα να μπλέξει σ' αυτήν την ιστορία.
Επιπτώσεις
Αν οι Αμερικανοί εντάσσουν την άσκηση στα δικά τους προεκλογικά παιχνίδια και κυρίως αν το κατεστημένο θέλει για δικούς του λόγους να εμποδίσει τον Ομπάμα, τότε η Ελλάδα κακώς αναμίχθηκε σ' αυτήν την υπόθεση και θα βγει ζημιωμένη. Το γεγονός ότι η Ελλάδα έδωσε τον εθνικό της χώρο στην ισραηλινή πολεμική αεροπορία, για μια τέτοια γιγαντιαία επιχείρηση, αυτό εμφανώς δυσαρέστησε το Ιράν. Αν αυτή η δυσαρέσκεια επεκταθεί και στον υπόλοιπο μουσουλμανικό κόσμο, που είναι και το πιθανότερο, τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα.
Η Ελλάδα έχει μια μακρόχρονη καλή σχέση με τα ισλαμικά κράτη και δεν βγήκε ποτέ ζημιωμένη από αυτήν την επιλογή της εξωτερικής της πολιτικής. Αν η άσκηση σηματοδοτεί αλλαγή αυτής της πολιτικής, τότε πρόκειται για αβασάνιστη και πολύ επιπόλαια απόφαση. Ο Ελ Μπαραντέι παρενέβη και δήλωσε ότι η οποιαδήποτε μονομερής στρατιωτική δράση είναι απαράδεκτη, διότι υπονομεύει τη συνθήκη μη διάδοσης των πυρηνικών.
Από την άλλη μεριά, όποιοι πιστεύουν ότι η ελληνική Πολεμική Αεροπορία είχε πολλά να ωφεληθεί από την ισραηλινή, έχουν κάνει λανθασμένους υπολογισμούς. Το Ισραήλ έχει ένα τεράστιο στρατηγικό πρόβλημα. Δεν έχει καθόλου στρατηγικό βάθος και αυτό το εξαναγκάζει σε λύσεις ανάγκης που είναι και επαχθέστατες - παράδειγμα η συνεχής αναγκαστική διασπορά των υποβρυχίων πυρηνικών κεφαλών. Ελπίζω ότι η κακοκεφαλιά μας δεν μας οδήγησε σε υποχρεώσεις άμβλυνσης του προβλήματος των Ισραηλινών.
Η εκτίμησή μας είναι ότι η άσκηση αυτή δεν έπρεπε να γίνει. Πιστεύω ότι πνίγηκε μέσα στο τσουνάμι της Ζήμενς και δεν απασχόλησε τον πολιτικό και δημοσιογραφικό κόσμο της χώρας, αλλά και τον λαό όσο θα 'πρεπε. Δεν κουνήθηκαν καν ακόμα και οι διάφορες επιτροπές ειρήνης. Ήταν λάθος που δεν υπήρξε αντίδραση. Ήταν ένα κορυφαίο εθνικό θέμα.

Σύγκρουση δύο κόσμων στην Τουρκία


Το διακύβευμα της αντιπαράθεσης μεταξύ Ερντογάν και στρατηγών είναι ο θεσμικός έλεγχος του πολιτικού συστήματος

Του Σταυρου Λυγερου / lygeros@kathimerini.gr

Σε μάχη μέχρι τελικής πτώσεως εξελίσσεται η σύγκρουση ανάμεσα στο κυβερνών κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν και στο βαθύ κράτος. Η αντίθεση ξεκίνησε αμέσως μετά την εκλογική νίκη των νεοϊσλαμιστών το 2002. Από τότε στην Τουρκία διαμορφώθηκε ένα είδος δυαδικής εξουσίας. Οι στρατηγοί δεν επενέβησαν τότε, λόγω του εκρηκτικού κοινωνικού κλίματος που είχε προκαλέσει η οξύτατη οικονομική κρίση του 2001. Το κεμαλικό κατεστημένο ανέχθηκε τη νέα κυβέρνηση, ελπίζοντας ότι θα είναι μια παρένθεση.

Ο πόλεμος φθοράς και οι καθεστωτικές μεθοδεύσεις, αντί να φθείρουν, φούσκωσαν τα εκλογικά πανιά του πολιτικού Ισλάμ. Εδειξαν ότι το διακύβευμα της αντιπαράθεσης δεν είναι το κοσμικό κράτος, όπως ισχυρίζεται η στρατογραφειοκρατία. Είναι το εάν η Τουρκία θα παραμείνει εγκλωβισμένη στο πλαίσιο του μετακεμαλικού καθεστώτος ή, αντιθέτως, θα χειραφετηθεί από την κηδεμονία των στρατηγών.

Η Τουρκία κουβαλάει στο πολιτικό DNA της το γεγονός πως δημιουργήθηκε από αξιωματικούς. Ο Κεμάλ αντιστρατεύθηκε την οθωμανική παράδοση, αλλά ουσιαστικά ο ίδιος υποκατέστησε με άλλη μορφή τον σουλτάνο - χαλίφη. Μπορεί το κεμαλικό καθεστώς να διαλαλούσε τον κοσμικό χαρακτήρα του, αλλά ουσιαστικά ήταν όχι μόνον απολυταρχικό, αλλά και ιδιότυπα «θεοκρατικό». Ο ιδρυτής και ηγέτης έγινε ο «μεγάλος πατέρας».

Χωρίς επανάσταση

Η Τουρκία δεν βίωσε ποτέ μια δημοκρατική επανάσταση. Ο πολυκομματικός κοινοβουλευτισμός επεβλήθη μεταπολεμικά από το ίδιο το καθεστώς, προκειμένου να προσαρμοσθεί επιφανειακά στο δυτικό πρότυπο. Και βεβαίως, ο κοινοβουλευτισμός αυτός ήταν ελεγχόμενος από τη στρατογραφειοκρατία, τον κηδεμόνα και εγγυητή του κράτους.

Στην πραγματικότητα, ο Κεμαλισμός είναι κάτι περισσότερο από κρατική ιδεολογία. Εχει προσλάβει διαστάσεις «θεολογίας», γιατί αποτελεί τον συνεκτικό δεσμό που ενοποιεί τις κρατικές ελίτ. Με την ίδια ιδεολογία οι κρατικοί μηχανισμοί επιχειρούν να ενοποιήσουν τη φυλετικά πολύχρωμη τουρκική κοινωνία, στη βάση του δόγματος «ένα κράτος, μία γλώσσα, ένα έθνος».

Αυτός είναι ο λόγος που τα πραξικοπήματα στην Τουρκία δεν μοιάζουν με τα πραξικοπήματα σε άλλες χώρες. Οι στρατηγοί δεν χρειάζεται να συνωμοτούν. Ο στρατός εκφράζεται και παρεμβαίνει ως ενιαίο σύνολο μέσα από την ιεραρχία του. Γι’ αυτό και προσδίδει στις επεμβάσεις του διορθωτικό χαρακτήρα. Οποτε έκρινε ότι τα κόμματα ξεπερνούσαν τα όρια, τα επανέφερε στην «τάξη» ή δρομολογούσε τη δημιουργία νέων. Αυτό συνέβη το 1960, το 1971 και το 1980.

Υπάρχει και το έμμεσο πραξικόπημα του 1997. Τότε, η στρατογραφειοκρατία ανέτρεψε την κυβέρνηση συνασπισμού υπό τον ισλαμιστή Ερμπακάν. Στη συνέχεια έθεσε εκτός νόμου το κόμμα του και καταδίκασε τον ίδιον. Το Κόμμα Αρετής, που διαδέχθηκε το Κόμμα Ευημερίας, ετέθη κι αυτό εκτός νόμου το 2001. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του Ερντογάν είναι η μετεξέλιξη του Κόμματος Αρετής.

Λαϊκή αμφισβήτηση

Ενώ τα άλλα κόμματα αποτελούσαν περισσότερο ή λιγότερο εκφάνσεις του μετακεμαλικού καθεστώτος, το πολιτικό Ισλάμ άντλησε τη δυναμική του από τα φτωχά στρώματα και ενσωμάτωσε τη λαϊκή αμφισβήτηση προς την αυταρχική και διεφθαρμένη κυρίαρχη κεμαλική ελίτ. Από το 7,12% του 1987 εκτοξεύθηκε στο 22% του 1995 (είχε αναδειχθεί πρώτο κόμμα) και στο 35% του 2002. Τότε, η λαϊκή ψήφος είχε προσλάβει διαστάσεις πογκρόμ για την κατεστημένη πολιτική τάξη. Το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης με 35% είχε κερδίσει το 65% των εδρών, λόγω του εκλογικού νόμου που είχαν μαγειρέψει οι αντίπαλοί του.

Η κυβέρνηση Ερντογάν ανέπτυξε την οικονομία και υποστήριξε τις λαϊκές τάξεις. Ταυτοχρόνως, χρησιμοποίησε την ευρωπαϊκή προοπτική σαν εμβρυουλκό για να επιβάλει δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, που αποδυνάμωσαν κάπως το βαθύ κράτος. Με το σημαντικό έργο της, με τη μετριοπάθεια και τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της, έπεισε μεγάλα τμήματα των μεσοστρωμάτων και των επιχειρηματιών πως δεν απειλεί το κοσμικό κράτος. Αντιθέτως, ότι αποτελεί παράγοντα εκδημοκρατισμού, ανανέωσης και εξευρωπαϊσμού του.

Η απόπειρα της στρατογραφειοκρατίας το 2007 να εμποδίσει με αντισυνταγματικές τρικλοποδιές την εκλογή προέδρου Δημοκρατίας από το κυβερνών κόμμα έστειλε και τη φιλελεύθερη πτέρυγα της τουρκικής κοινωνίας στην πολιτική αγκαλιά του Ερντογάν, εκτοξεύοντας το ποσοστό του στις εκλογές του Ιουλίου 2007. Από εκείνη τη μάχη εξήλθε ενισχυμένος, αλλά δεν εκμεταλλεύθηκε την ευκαιρία για να περάσει συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, που θα έκλειναν τον δρόμο σε δικαστικά πραξικοπήματα. Αντ’ αυτού εστίασε στο ζήτημα της ισλαμικής μαντίλας, που αποτελεί κόκκινο πανί όχι μόνο για το κεμαλικό κατεστημένο, αλλά και για μια σημαντική μερίδα της τουρκικής κοινωνίας. Με άλλα λόγια, ενώ είχε τη θεσμική δυνατότητα, ο Ερντογάν δεν έγινε μοχλός δημοκρατικής ανατροπής.

Οι Τούρκοι στρατηγοί

Γι’ αυτό και ο αρχιστρατηγός Οζκιόκ εμπόδισε το 2004 την εκδήλωση πραξικοπήματος. Και μόνο το γεγονός, όμως, ότι οι αρχηγοί των επιτελείων είχαν φθάσει στο σημείο να συζητούν την κάθοδο των τανκς είναι αποκαλυπτικό. Δεν πρόκειται για φήμες. Ολα αυτά αποκαλύφθηκαν με τη δημοσίευση αποσπασμάτων από το ημερολόγιο του πρώην αρχηγού Ναυτικού Οζντέν Ορνέκ.

Οι Τούρκοι στρατηγοί δεν ήταν ποτέ τυχάρπαστοι πραξικοπηματίες. Θέλουν να διατηρήσουν την εικόνα του θεματοφύλακα και εγγυητή του κράτους. Το 2007, απείλησαν, αλλά δεν έκαναν πραξικόπημα. Δεν είχαν πειστικό πρόσχημα. Παρά τις τάσεις αυταρχισμού και τα κρούσματα διαφθοράς, που έχουν σκιάσει το προφίλ του Ερντογάν, η Τουρκία βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από το 2002, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση το πολιτικό Ισλάμ. Το μόνο που έχει απομείνει στους κεμαλιστές είναι να κατηγορούν την κυβέρνηση Ερντογάν ότι μεθοδεύει την υπονόμευση του κοσμικού χαρακτήρα του κράτους. Εξ ου και η υστερία για τη μαντίλα.

Το 2007 το κεμαλικό κατεστημένο ηττήθηκε, αλλά δεν εγκατέλειψε τον πόλεμο. Αντεπιτέθηκε τον περασμένο Μάρτιο. Με προσφυγή του, ο γενικός εισαγγελέας Αμπντουραχμάν Γιαλτσίνκαγια ζήτησε από το Συνταγματικό Δικαστήριο να απαγορεύσει αφ’ ενός τη λειτουργία του κυβερνώντος κόμματος κι αφ’ ετέρου την πολιτική δράση 71 στελεχών του. Μεταξύ αυτών, του προέδρου της Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού! Ας σημειωθεί ότι πολύ πριν κατατεθεί η προσφυγή, ο απόστρατος στρατηγός Σιλαχτσίογλου είχε δημοσιεύσει άρθρο στην κεμαλική «Τζουμχουριέτ», με το οποίο ζητούσε την απαγόρευση του κυβερνώντος κόμματος για να σταματήσει η άλωση του κράτους από το πολιτικό Ισλάμ.

Για τον ευρωπαϊκό πολιτικό πολιτισμό είναι παρανοϊκή και μόνον η συζήτηση για απαγόρευση του κόμματος, που κέρδισε πριν από ένα χρόνο τις εκλογές με το σαρωτικό 47%. Δεν ισχύει το ίδιο, όμως, για την Τουρκία. Ας σημειωθεί ότι το εν λόγω Συνταγματικό Δικαστήριο έχει εκδώσει 24 αποφάσεις για απαγόρευση λειτουργίας κόμματος!

Το Συνταγματικό Δικαστήριο είναι oυσιαστικά ο βραχίονας του βαθέος κράτους για τον θεσμικό έλεγχο του πολιτικού συστήματος. Το απέδειξε και πέρυσι, όταν έλαβε μια αυθαίρετη απόφαση μόνο και μόνο για να εμποδίσει την εκλογή του Γκιουλ στο ανώτατο αξίωμα. Το απέδειξε και στις αρχές Ιουνίου, όταν με απόφασή του και χωρίς να έχει αρμοδιότητα ανέτρεψε τη συνταγματική διάταξη, με την οποία είχε αρθεί η απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας στα πανεπιστήμια.

Η Ε.Ε. έχει προειδοποιήσει ότι, εάν αποφασισθεί η απαγόρευση, η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας ουσιαστικά θα ακυρωθεί. Για πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα είναι η χρυσή ευκαιρία να απαλλαγούν οριστικά από την ανεπιθύμητη τουρκική υποψηφιότητα. Μεγάλο θα είναι το πολιτικό κόστος και στο εσωτερικό. Από την άλλη πλευρά, η κεμαλική στρατογραφειοκρατία συνειδητοποιεί ότι εάν δεν δράσει εγκαίρως, θα χάσει οριστικά το παιχνίδι.


ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΓΑΠΗΤΟ ΠΑΝΤΕΙΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ;


του Αναστάσιου Καζαντζίδη

Το θέμα απασχόλησε αρκετές εφημερίδες-Μακεδονία, Παρόν, Ελευθεροτυπία, Πρώτο Θέμα, Αυριανή- πέρυσι τέτοιον περίπου καιρό.

Βλέπετε τότε ήταν στην πρώτη γραμμή και το βιβλίο ιστορίας της κυρίας Ρεπούση…

Διαβάσαμε λοιπόν εκείνη την περίοδο, ότι εκτός από την χρηματοδότηση του βιβλίου ιστορίας από το CDRSEE , Κέντρο για την Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη–Ελευθεροτυπία, Γιάννης Τριάντης 5-8-07- από το «Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας : Αποδόμηση θεμάτων εθνικού μίσους» (Shared History Project:Deconsyruction of National Hate Narratives) πως στο πρόγραμμα αυτό μετέχουν το Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, το Τουρκικό Σαμπάνισι και το δικό μας Πάντειο.

Το ρόλο κλειδί διαδραματίζει το Στειτ Ντιπάρτμεντ καθώς και οι πρεσβείες των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Αθήνα και Λευκωσία. Αυτά δεν τα είπαν ‘σκοτεινοί’ Ελληνικοί εθνικιστικοί κύκλοι, αλλά το δημοσίευμα του Ντειβιντ Λ. Φίλιπς συνεργάτη καθηγητή του Πανεπιστημίου Κολούμπια στο επίσημο περιοδικό του Στειτ Ντιπάρτμεντ «State»!

Το περιοδικό γράφει επίσης ότι ειδική μέριμνα έχει δοθεί στη Μικρασιατική Καταστροφή, δηλαδή στην εκατέρωθεν εξάλειψη αρνητικών αναφορών.

Έτσι ξεκίνησε στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος και η ανταλλαγή απόψεων μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων καθηγητών, με θέμα την απάντηση στην ερώτηση <<Ποιος έκαψε τη Σμύρνη το 1922, οι Τούρκοι ή οι Έλληνες>>…

Επειδή έζησα από κοντά την εμπειρία υπεράσπισης του βιβλίου ιστορίας της κυρίας Ρεπούση σε σχεδόν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ από καθηγητές του Παντείου Πανεπιστημίου, όπως η κυρία Κουλούρη ή ο κύριος Γιαννουλόπουλος με τον οποίο ανταλλάξαμε και φραστικά πυρά στην εκπομπή του Χασαπόπουλου στο Μέγκα, έψαξα λίγο το θέμα για να δω που βρίσκετε η ιστορία αυτή…

Πρώτα μίλησα με τον πρόεδρο του τμήματος ιστορίας του Παντείου, τον καθηγητή κύριο Πεσμαζόγλου, ο οποίος και μ0υ επιβεβαίωσε την συνεργασία του Παντείου με το Τουρκικό πανεπιστήμιο για το θέμα της αναζήτησης των υπεύθυνων για την πυρπόληση της Σμύρνης!

Μάλιστα μου είπε ότι τελείωσε το εγχείρημα αυτό και τα συμπεράσματα και οι εισηγήσεις θα βγουν σε έναν τόμο…

Όμως για περισσότερα με παρέπεμψε στον υπεύθυνο του προγράμματος τον κύριο …Γιαννουλόπουλο!

Οι απαντήσεις του κυρίου Γιαννουλόπουλου είχαν αρκετό ενδιαφέρον: Μου επιβεβαίωσε τις συζητήσεις με τους Τούρκους συναδέλφους του, τις εισηγήσεις και τις ανταλλαγές απόψεων για το θέμα της πυρπόλησης της Σμύρνης, αλλά όταν φτάσαμε στην έκδοση των συμπερασμάτων, μου είπε ότι τελικά αυτή …ΔΕΝ θα γίνει!!!

Αρνήθηκε με τα βδελυγμίας την συμμετοχή των Αμερικανών στο όλο εγχείρημα, λέγοντας επίσης πως απάντησε για το θέμα αυτό και για τα διάφορα δημοσιεύματα των εφημερίδων, τα οποία διέρρευσαν από εθνικιστικούς κύκλους, στην εφημερίδα ΑΥΓΗ.

Επειδή εμένα η κουβέντες αυτές μου δημιούργησαν περισσότερες ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ και έκαναν το τοπίο πιο ομιχλώδες, μήπως θα έπρεπε το Πάντειο Πανεπιστήμιο να πει ΞΕΚΑΘΑΡΑ στον Ελληνικό λαό τι πραγματικά συμβαίνει;

Είναι δυνατόν να αμφισβητούμε την πυρπόληση της Σμύρνης από τους Τούρκους;

Να συζητάμε το αυτονόητο;

Μήπως το ‘σύνδρομο της Στοκχόλμης’ έχει καταλάβει τα πάντα σε αυτή τη χώρα;

*Eκπαιδευτικός-αρθογράφος

Ο Αμερικανός πρόξενος «στήνει» μειονότητες στη Βόρεια Ελλάδα

Ο Αμερικανός πρόξενος «στήνει» μειονότητες στη Βόρεια Ελλάδα


23 Ιουνίου 2008, 12:50

της Αμαλίας Νεγρπόντη

(Ρεπορτάζ από το "ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ")

«Άκρως απόρρητο προσωπικό» έγγραφο κορυφαίας εθνικής σημασίας, το οποίο απέστειλε προ ολίγων ημερών η ΕΥΠ προς την υπουργό Εξωτερικών κυρία Ντόρα Μπακογιάννη, όπου «ανάβει κόκκινο συναγερμό» για την «αδιανόητα και απροκάλυπτα», όπως τη χαρακτηρίζουν ανώτεροι κύκλοι του ΥΠΕΞ, «εκτός κάθε ορίου και νομιμότητας» δράση, σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα, του ίδιου του Αμερικανού προξένου στη Θεσσαλονίκη κ. Hoyt Brian Yee, του 40χρονου «ειδικού» σε θέματα διάλυσης κρατών, εκ των καθοριστικών «παικτών» της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής κατά τη διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, των νατοϊκών επιδρομών κατά της Σερβίας και της αποσταθεροποίησης της περιοχής.

http://www.protothema.gr/content/data/upimages/i_nikos/gi.4342432.jpgΤην ίδια ώρα, το αμερικανικό προξενείο της Θεσσαλονίκης και η αμερικανική πρεσβεία της Αθήνας επιβεβαιώνουν de facto (εξέδωσαν ανακοίνωση που γνωστοποίησαν με τηλεφωνική επικοινωνία στο «ΘΕΜΑ», όπου τονίζουν πως «δεν διαψεύδουμε ούτε επιβεβαιώνουμε, δεν σχολιάζουμε, όπως εξάλλου είναι πάγια τακτική μας») την αποκάλυψη του «ΘΕΜΑτος» της προηγούμενης εβδομάδας. Επρόκειτο για σχέδιο τύπου «Κοσόβου» για την Ελλάδα, που το αμερικανικό προξενείο της Θεσσαλονίκης φαίνεται -μέσω «άκρως απορρήτου» εγγράφου της ΕΥΠ- να έχει ήδη θέσει σε κίνηση, μέσω της δημιουργίας και υπόθαλψης απροκάλυπτα ανύπαρκτου θέματος τουρκικών, «μακεδονικών», βουλγαρικών, αλβανικών κ.λπ. μειονοτήτων στη Δυτική Θράκη και στη Μακεδονία, των οποίων τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα «δήθεν» παραβιάζονται από την Ελλάδα που... ασκεί και «τρομοκρατική δράση» εναντίον τους!

Ακριβώς μία εβδομάδα μετά την αποκάλυψη από το «ΘΕΜΑ» του «άκρως απόρρητου» εγγράφου που απέστειλε η ΕΥΠ στο υπουργείο Εξωτερικών για σχέδιο «made in USA» αποσταθεροποίησης της Θράκης και της Μακεδονίας, σήμερα η εφημερίδα αποκαλύπτει νέο «άκρως απόρρητο» έγγραφο που οι μυστικές υπηρεσίες έστειλαν απευθείας στην ΥΠΕΞ κυρία Μπακογιάννη, με νεότερες και ακόμα πιο απίστευτες λεπτομέρειες για τη δράση του αμερικανικού προξενείου και του ίδιου του Αμερικανού προξένου κ. Hoyt Brian Yee. Με τίτλο «Δραστηριότητες / Επαφές διπλωματικών παραγόντων των ΗΠΑ στη Φλώρινα», οι Ελληνες πράκτορες καταγράφουν με λακωνικό σκωπτικό αλλά και συγκρατημένα αγανακτισμένο ύφος τις απαράδεκτες πράξεις στις οποίες φαίνεται («σύμφωνα με πληροφορίες πηγής υψηλής αξιοπιστίας») να προέβησαν εκ νέου οι Αμερικανοί «στο πλαίσιο του πάγιου ενδιαφέροντος που επιδεικνύουν διπλωματικοί κύκλοι των ΗΠΑ στη χώρα μας επί όλων των εξελίξεων που αφορούν στο Μακεδονικό και στους περί αυτό δραστηριοποιούμενους».

Πλέον, όπως φανερώνεται από το «άκρως απόρρητοπροσωπικό» έγγραφο της ΕΥΠ, στις... δραστηριότητες του αμερικανικού προξενείου της Θεσσαλονίκης πρωτοστατεί ο ίδιος ο Αμερικανός πρόξενος, γεγονός που δεν αφήνει κανένα περιθώριο οι προγενέστερες «απαράδεκτες, καθ’ όλα ύποπτες και εκτός κάθε διπλωματικού πλαισίου και ορίων πράξεις», όπως τις χαρακτηρίζουν ανώτατες ελληνικές διπλωματικές πηγές, που αποκάλυψε το «ΘΕΜΑ» την περασμένη Κυριακή, να ήταν «πρωτοβουλία» συγκεκριμένων στελεχών του προξενείου - και όχι απευθείας εντολή «από πάνω».

Τη «δραστική παρέμβαση» του Αμερικανού προξένου στις εξελίξεις διαπίστωσε η ΕΥΠ, σύμφωνα με το έγγραφο, «στις αρχές του προηγούμενου μηνός Μαΐου», όταν «ο Αμερικανός πρόξενος Yee Hoyt παρενέβη δραστικά προς τους αρμόδιους φορείς της ΠΓΔΜ προκειμένου να τους πείσει να άρουν την απόφαση μη συμμετοχής αντιπροσωπίας της χώρας τους στο Σεμινάριο Διασυνοριακής Συνεργασίας (15/05) στη Φλώρινα, η οποία είχε ληφθεί στον απόηχο προφανώς της Συνόδου του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι».

http://www.protothema.gr/content/data/upimages/i_nikos/gi.432432423.jpg

Ανώτεροι διπλωματικοί δηλώνουν «εμβρόντητοι με μία τέτοια καθ’ όλα απαράδεκτη παρέμβαση στα εσωτερικά τόσο της χώρας μας όσο και των Σκοπίων». Απ’ ό,τι φάνηκε όμως από τη συνέχεια, όταν οι Αμερικανοί «παρεμβαίνουν δραστικά προς τους αρμόδιους φορείς της ΠΓΔΜ προκειμένου να τους πείσουν», τους... πείθουν:

«Η ως άνω αμερικανική προσπάθεια είχε ως αποτέλεσμα τελικά την αποστολή στη Φλώρινα μικρής αντιπροσωπίας, αποτελούμενης από μόλις δύο άτομα».

Ενώ λοιπόν προς τους Σκοπιανούς οι Αμερικανοί χρησιμοποιούν ως ενδεδειγμένο μέσο «δραστικής παρέμβασης» το «καρότο» της πειθούς, προς την Ελλάδα προφανώς επιλέγουν το «μαστίγιο» των αυστηρών «συστάσεων», προκειμένου οι αρμόδιοι ελληνικοί φορείς επί ελληνικού εδάφους (Φλώρινα) να μην τολμήσουν να κάνουν οτιδήποτε μπορεί να θίξει τις ευαισθησίες της σκοπιανής αντιπροσωπίας και τη δυσαρεστήσει!

Το έγγραφο της ΕΥΠ τα λέει όλα:

«Ο Αμερικανός διπλωμάτης, μάλιστα, φέρεται να προέβη και σε συστάσεις και προς τους εμπλεκόμενους ελληνικούς φορείς/ διοργανωτές ώστε να υιοθετήσουν πιο προσεκτική συμπεριφορά έναντι της σκοπιανής αντιπροσωπίας, για την αποφυγή τυχόν περαιτέρω προβλημάτων, αλλά και για τη θετική έκβαση της εκδήλωσης».

Επειδή όμως ο Αμερικανός πρόξενος, όσο ικανός και νέος να είναι, δεν προλαβαίνει εντελώς μόνος του να τα κάνει... όλα, φρόντισε προφανώς στο πλαίσιο της αποκεντρωτικής συμμετοχικής εργασίας «delgating responsibilities», ώστε τον «παράγοντα Ουράνιο Τόξο» (της πολιτικής ένωσης που αυτοαποκαλείται «πολιτικό κόμμα της μακεδονικής μειονότητας στην Ελλάδα») να τον χειριστεί υφιστάμενός του.

Ετσι, «ανώτερος υπάλληλος του αμερικανικού προξενείου, ο οποίος συνόδευσε τον Αμερικανό πρόξενο Hoyt στη Φλώρινα, προκειμένου να παραστεί στις εργασίες του προαναφερόμενου σεμιναρίου, φέρεται να συναντήθηκε με τον Π. Βοσκόπουλο, από τον οποίο και ενημερώθηκε για υποτιθέμενα προβλήματα της "μακεδονικής" μειονότητας».

Στο πλαίσιο της ίδιας συνάντησης που φέρεται να είχε με τον κ. Βοσκόπουλο, αυτός ο «ανώτερος υπάλληλος» του αμερικανικού προξενείου ασχολήθηκε -προφανώς στη λογική «μ’ έναν σμπάρο δυο τρυγόνια»- και με έτερο παρεμφερές ζήτημα ζωηρού αμερικανικού ενδιαφέροντος. Ετσι: «Ο εν λόγω υπάλληλος φέρεται να δήλωσε, επίσης, εντυπωσιασμένος από την ιστοσελίδα του "γνωστού" Ν. Στοΐδη, προτιθέμενος, μάλιστα, να τον επισκεφθεί σύντομα στην Εδεσσα».

Μια αναζήτηση στο Ιντερνετ φανερώνει πως ο αναφερόμενος πιο κάτω στο άκρως απόρρητο έγγραφο της ΕΥΠ ως «αυτοπροβαλλόμενος ως αυτόκλητος υπερασπιστής των εν Ελλάδι "μειονοτήτων"» Νικόλαος Στοΐδης αυτοτιτλοφορείται επικεφαλής οργάνωσης στην Εδεσσα, η οποία αποκαλείται «Βουλγαρικά ανθρώπινα δικαιώματα στη Μακεδονία».

Η δε χαίρουσα τόσης εκτίμησης και θαυμασμού από τους Αμερικανούς σχετική ιστοσελίδα του κ. Στοΐδη (www.bulgarmak.org) εγείρει δυστυχώς αυταπόδεικτα ερωτήματα για τους λόγους που τόσο εντυπωσίασε τους Αμερικανούς διπλωμάτες, σε βαθμό μάλιστα να τον επαινούν σε τρίτους (στον Π. Βοσκόπουλο) και να εκφράζουν τις προθέσεις τους να «τον επισκεφτούν σύντομα στην Εδεσσα»!

Ο διπλωμάτης με ειδικότητα τη... διάλυση κρατών

Αν και πολύ νέος (μόλις 40 χρόνων, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες), ο Αμερικανός πρόξενος στη Θεσσαλονίκη κ. Hoyt Brian Yee διαθέτει μεγάλη προσωπική πείρα από κάθε φάση της διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, που έγινε με αιματοβαμμένες συρράξεις και αποσχίσεις εδαφών της πρώην κυρίαρχης χώρας, μέσω δικαιωμάτων ανεξαρτητοποίησης που διεκδικούσαν εθνικές μειονότητες.

Ο ταχύτατα ανερχόμενος και άρα προφανώς ικανότατος κ. Hoyt βρέθηκε σε θέσεις επιτελικές (και επί εποχής πολέμου στο Κόσοβο, και επί των νατοϊκών αεροπορικών επιδρομών εναντίον της Σερβίας), σε θέσεις διευθυντικές στον Λευκό Οίκο, στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και στο ΝΑΤΟ, καθ’ όλη τη διάρκεια της ταραγμένης για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη δεκαετίας 1993-2003.

Στη Θεσσαλονίκη κατέφτασε τον Αύγουστο του 2006 προερχόμενος από το Μαυροβούνιο, όπου επί μία κρίσιμη τριετία διετέλεσε γενικός πρόξενος, αποχωρώντας αφού είχαν τεθεί σε κίνηση οι διεργασίες για την κήρυξη της ανεξαρτησίας του Μαυροβουνίου, της τελευταίας δηλαδή περιοχής που έμενε να αποσχιστεί από την πρώην Γιουγκοσλαβία, σημερινή Σερβία.

εκτυπώστε τοστείλτε τοemail στον συντάκτη


24/6/08

ΕΝΟΧΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΙΣΑΑΚ ΚΑΙ ΣΟΛΩΜΟΥ

Αναδημοσίευση από in.gr
Λευκωσία
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο


Καταδικαστικές είναι για την Τουρκία οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) σε σχέση με τις υποθέσεις που αφορούν τις δολοφονίες των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού, τον 1996. Ένοχη η Αγκυρα και για την υπόθεση της Ελένης Φωκά.

Συγκεκριμένα, το ΕΔΑΔ έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 2 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που αφορά το δικαίωμα στη ζωή καθώς και για παραβίαση του άρθρου 2 σε ό,τι αφορά τη μη διεξαγωγή αποτελεσματικής έρευνας για τις συνθήκες θανάτου των Ισαάκ και Σολωμού.

Το Δικαστήριο επεδίκασε 80.000 ευρώ ως αποζημίωση στη χήρα του Ισαάκ, άλλες 35.000 ευρώ στη χήρα του Ισαάκ, τους γονείς του Ισαάκ και στον πατέρα του Σολωμού, ενώ η Αγκυρα θα πρέπει να καταβάλει επίσης το ποσό των 15.000 ευρώ σε κάθε ένα από τα αδέλφια των Ισαάκ και του Σολωμού. Επιπλέον η Τουρκία θα πληρώσει 12.000 ευρώ δικαστικά έξοδα.

Οι προσφυγές κατατέθηκαν από τις οικογένειες των δολοφονηθέντων Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού εναντίον Τουρκίας.

Το ΕΔΑΔ, με προηγούμενη απόφασή του, έκανε αποδεκτή την προσφυγή που καταχωρήθηκε από την οικογένεια του Τάσου Ισαάκ το 1998. Ο Ισαάκ δολοφονήθηκε το 1996 στη νεκρή ζώνη στην περιοχή της Δερύνειας κατά τη διάρκεια αντικατοχικής εκδήλωσης μοτοσικλετιστών.

Το 1999, το ΕΔΑΔ, αποδέχτηκε την προσφυγή της οικογένειας του Σολωμού Σολωμού, ο οποίος δολοφονήθηκε μετά την κηδεία του Τάσου Ισαάκ, όταν άοπλος, προσπάθησε να σκαρφαλώσει στον ιστό της τουρκικής σημαίας στο φυλάκιο των στρατευμάτων κατοχής της Δερύνειας για να την κατεβάσει.

Η προσφυγή των δύο οικογενειών στηρίχθηκε στα άρθρα 2 (δικαίωμα στη ζωή), 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής) και 14 (απαγόρευση στη διάκριση), της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Οι οικογένειες καταγγέλλουν την παράνομη δολοφονία των συγγενών τους από πράκτορες της τουρκικής κυβέρνησης και την αδυναμία των τουρκικών Αρχών να διεξάγουν έρευνα για τις δολοφονίες.

Η υπόθεση του Σολωμού στηρίχθηκε επίσης στο άρθρο 1 (υποχρέωση στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων) και 3 (απαγόρευση απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχείρισης

Υπόθεση Φωκά

Το ΕΔΑΔ έκρινε ένοχη την Αγκυρα και για την υπόθεση της Ελένης Φωκά. Ειδικότερα, το δικαστήριο έκρινε την Τουρκία ένοχη για παραβίαση του άρθρου 10 της Ευρωπαϊκής Συνθήκης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, που αφορά την ελευθερία της έκφρασης.

Σύμφωνα με ανακοίνωση του ΕΔΑΔ, η Ελένη Φωκά προσέφυγε στο ΕΔΑΔ για θέματα που αφορούσαν τη μεταχείριση της οποίας έτυχε από στρατιώτες του ψευδοκράτους. Συγκεκριμένα, η κ. Φωκά κατηγορεί την Τουρκία ότι τον Ιανουάριο του 1995, κατά την επιστροφή της στην Αγία Τριάδα από τις ελεύθερες περιοχές, όπου πέρασε τις διακοπές των Χριστουγέννων με την οικογένεια της, είχε συλληφθεί και έτυχε κακομεταχείρισης από ένστολους αξιωματικούς του ψευδοκράτους, στο οδόφραγμα του Λήδρα Πάλας.

Οι κατηγορίες της κ. Φωκά αφορούσαν, επίσης, την κατάσχεση προσωπικών της αντικειμένων από την τσάντα της (κασέτες, βιβλία, ημερολόγιο και χάρτη), αλλά και το γεγονός ότι συνελήφθη λόγω της εθνικής της καταγωγής, των θρησκευτικών της πεποιθήσεων, και τη στάση της κατά της τουρκικής κατοχής του βορείου τμήματος της Κύπρου.

Η προσφυγή της κ. Φωκά στηρίχθηκε στα άρθρα 3 (απαγόρευση απάνθρωπης ή εξευτελιστικής συμπεριφοράς), 5 (δικαίωμα στην ελευθερία και ασφάλεια), 10 (ελευθερία έκφρασης), 8 (δικαίωμα στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής), 9 (ελευθερία σκέψης, συνείδησης και θρησκείας), και 14 (απαγόρευση στη διάκριση), της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το Δικαστήριο ομόφωνα έκρινε ένοχη την Τουρκία για παραβίαση του άρθρου 10, και επέβαλε ποινή 300 ευρώ για οικονομικές ζημιές και 5.000 ευρώ για κόστη και έξοδα. Ωστόσο, έκρινε ότι δεν υπήρξε παραβίαση των άρθρων 3 και 5. Επίσης, έκρινε ότι δεν ήταν αναγκαίο να εξεταστεί εάν υπήρξε παραβίαση του άρθρου 8, 9, και 14.

Η Ελένη Φωκά εργαζόταν ως δασκάλα στο κατεχόμενο σχολείο της Αγίας Τριάδας στην Καρπασία.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

Η ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ

Του Αναστάσιου Καζαντζίδη*

Έπειτα από πολλούς αγώνες, λάθη αλλά και παραλήψεις, το ελληνικό κοινοβούλιο αναγνώρισε επιτέλους τη γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους μόλις το 1994!

Μέχρι σήμερα, δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια από τότε, μόνο ακόμη ένα κοινοβούλιο έχει αναγνωρίσει τη γενοκτονία αυτή, εκείνο: της Κύπρου!

Η περίεργη αυτή στάση των Ελληνικών Κυβερνήσεων στο θέμα της ΠΙΕΣΗΣ προς άλλα κοινοβούλια για την αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας, γεννά πολλά ερωτηματικά…

Με δεδομένο τις οσφυοκαμπτικές ασκήσεις στις οποίες αρέσκεται να υποβάλλεται κατά κόρον το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών τα τελευταία χρόνια, τίποτε δεν μπορούμε να αποκλείσουμε…

Αντίθετα με εμάς τους Πόντιους, οι Αρμένιοι έχουν προχωρήσει πάρα πολύ μακριά στο θέμα της δικής τους αναγνώρισης από τη διεθνή κοινότητα.

Μάλιστα κάποιες χώρες – όπως η Γαλλία και η Ελβετία- έχουν ψηφίσει εκτός από την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων, νόμο που ποινικοποιεί και την άρνηση της γενοκτονίας!

Έτσι αν βρεθεί ένας πολίτης στην Γαλλία ή στην Ελβετία και βγει στο δρόμο να φωνάξει ότι δεν αναγνωρίζει το έγκλημα της γενοκτονίας των Αρμενίων από τους Τούρκους, θα οδηγηθεί στην …φυλακή!

Η ποινικοποίηση της άρνησης της γενοκτονίας των Αρμενίων, προωθείται για να εφαρμοστεί και από άλλα κράτη της Ευρώπης.

Διότι μεγαλύτερο έγκλημα από μια γενοκτονία, είναι η προσπάθεια κάποιων να διαγραφεί από την ανθρώπινη μνήμη!

Το γεγονός ότι στην Γαλλία υπάρχει σήμερα μια μεγάλη κοινότητα Αρμενίων, κάνει την ψήφιση νόμου ποινικοποίησης της άρνησης της γενοκτονίας από την Ελβετία, ακόμη πιο σημαντική.

Η Ελβετική θέση δεν έχει τίποτε το ακραίο και βασίζεται αποκλειστικά στο πνεύμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεν μπορεί να κατηγορήσει κάποιος τους Ελβετούς ότι είναι …Αρμένιοι!

Το γεγονός αυτό δείχνει το δρόμο και σε εμάς του Πόντιους για το πώς πρέπει να κινηθούμε από δω και πέρα.

Εκείνο όμως που προέχει στον αγώνα μας για αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από την διεθνή κοινότητα, είναι η κινητοποίηση των ποντίων βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου, για την ψήφιση νόμου από την βουλή που θα ποινικοποιεί την άρνηση της γενοκτονίας των Ποντίων στην Ελλάδα.

Μετά θα πρέπει να πράξουμε το ίδιο και στην Κύπρο.

Αυτό θα είναι ακόμη ένα βήμα για να αποκρούσουμε τις επιθέσεις όλων εκείνων των Ρεπουσηδοκουλούρηδων, όλων εκείνων των Γιαννουλοπουλοβερεμήδων!

Θα είναι ένα ακόμη χτύπημα ενάντια σε εκείνους που επιχειρούν την γενοκτονία της εθνικής μνήμης των ελλήνων!


*Εκπαιδευτικός-αρθρογράφος

23/6/08

Δηλώσεις του Μπαρζανί προκαλούν παραλήρημα στην Τουρκία

Δηλώσεις του προέδρου της αυτόνομης δημοκρατίας του Κουρδιστάν Μεσούτ Μπαρζανί στην IL TEMPO, προκαλούν παραλήρημα στην Τουρκία και στους εθνιιστικούς κύκλους που κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό, στην κοινωνία και στο φανερό-βαθύ κράτος.
Ο Μεσούτ Μπαρζανί δηλώνει ξεκάθαρα ότι το Κιρκούκ αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα του Κουρδιστάν και ότι το ΡΚΚ δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση, αφού δεν αρνείται το διάλογο, ενώ αφήνει να εννοηθεί ότι το τουρκικό κράτος, που αρνείται το διάλογο, είναι υπεύθυνο για το αδιέξοδο στην "τουρκική" διάσταση του Κουρδικού.
Να παρακολουθούμε όλοι μας στενά τα τεκταινόμενα στο μείζον αυτό θέμα....

BARZANI: "L'ITALIA AIUTA LA STABILITA' DELL'IRAQ"

Da "IL TEMPO" di sabato 21 giugno 2008

Barzani: «L`Italia aiuta la stabilita ` `dell`Iraq» Il presidente del Kurdistan in visita a Roma Maurizio Piccirilli m. piccirilli@iltempo. it 29 Gessato scuro e cravatta su camicia made in Italy, Massud Barzani, lasciata la kefiah con i colori curdi, è in Italia nell`ambito di un tour internazionale che lo ha portato anche a Washington dove ha incontrato Bush e la Rice. La tappa italiana è stata particolarmnte ricca di impegni. Barzani ha incontrato il presidente della Camera Gianfranco Fini, ha fatto visita al Casd, Centro Alti Studi Difesa.

Ha quindi partecipato al convegno organizzato da Partito democratico europeo.

Al termine degli impegni ufficiali il presidente curdo e leader del Partito democratico curdo (Pdk) si concederà due giorni di vacanza in Italia. Le piccole e medie imprese italiane nei settori della ristorazione e dell`agricoltura sono i primi partner commerciali nella regione autonoma dei Nord dell`iraq.

Quali sono le relazioni tra l`Italia e il Kurdistan? «La presenza dell`Italia sul territorio curdo aiuta la definizione positiva del processo di ricostruzione civile ed economica. I rapporti tra i due Paesi sono molti forti in ambito economico e culturale. Da due anni si svolge a Erbil una fiera commerciale di prodotti italiani che agevola gli scambi economici. Il Kurdistan stabile è una garanzia per tutti gli investitori stranieri e noi ci stiamo aprendo alle compagnie straniere».

Il petrolio è una risorsa per l`Iraq e il Kurdistan, il ritorno delle grandi compagnie in Iraq lo considera un fatto positivo? «Fa piacere che esse ritornino.

L`Iraq però fa parte del- l`Opec e ogni decisione in merito alla produzione del greggio va presa in accordo con l`organizzazione. Ci sono accordi che siamo tenuti a rispettare».

Resta aperta la questione di Kirkuk, centro petrolifero importante.

L`unica soluzione rimane quella del referendum? «Assolutamente. Kirkuk fa parte del Kurdistan ma prima deve essere stabilizzata l`identità di Kirkuk nel rispetto di tutte le etnie presenti.

Non vogliamo fare nulla che possa creare problemi alla sicurezza e alla stabilità dell`Iraq. Quindi la scelta sarà fatta attraverso il referendum».

E non avete timore di un`invasione turca a caccia delle basi del Pkk? «Non abbiamo paura di nessuno. Invadere il nostro territorio sarebbe un passo azzardato con conseguenze in tutta la regione».

Le risulta che anche l`Iran partecipa alle incursioni contro il Pkk? «Non ho elementi in tal senso. Certamente i loro servizi di intelligence collaborano».

Come sono i vostri rapporti con il Pkk, li considerate terroristi? «Il popolo curdo non deve combattere con le armi ma scegliere la via politica.

Il Pkk non è una formazione terroristica. Se la Turchia è disposta a sedersi a un tavolo con il Pkk e questi rifiuta e non vuole parlare, allora il Pkk diventerà terrorista. Il Kurkistan iracheno ha fatto grandi passi in avanti sul fronte della sicurezza, dobbiamo essere uniti ma la violenza e il terrorismo non conoscono confini geografici, per questo serve uno sforzo congiunto e globale».

lri Kirkuk Pkk I rapporti tra i nostri La città è parte dei Non li consideriamo Paesi sono molti forti Kurdistan ma la terroristi ma devono in ambito economico definitiva annessione abbandonare la via e culturale. A Erbil si sarà stabilita con un delle armi. Non svolge una fiera dì referendum per non temiamo invasioni da prodotti italiani» turbare gli equilibri» parte della Turchia»

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΠΟΝΤΙΩΝ: ΕΝΑΣ ΣΥΝΕΧΗΣ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟΣ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Του Αναστάσιου Καζαντζίδη*

Όταν πριν από λίγες εβδομάδες άκουσα από το βήμα ημερίδας για την πορεία της αναγνώρισης της γενοκτονίας των Ποντίων, έναν από τους κύριους ομιλητές να καταγγέλλει με σπαραγμό, τις διπλωματικές υπηρεσίες της Ελλάδας για την ΜΗ αναγνώριση της γενοκτονίας από το κοινοβούλιο της Αρμενίας το 1998 και το 2003, πραγματικά συγκλονίστηκα!

<<Μα είναι ποτέ δυνατόν>> αναρωτήθηκα…

Κι έτσι αποφάσισα να κάνω μια μικρή έρευνα για να διαπιστώσω αν αληθεύει η καταγγελία…

Ξεκίνησα από το Υπουργείο των Εξωτερικών.

Αφού μετά από πολλά τηλεφωνήματα μπόρεσα επιτέλους να μάθω τα ονόματα και τα τηλέφωνα των Ελλήνων Πρέσβεων στο Ερεβάν την επίμαχη περίοδο, δηλαδή το 1998 και το 2003, προσπάθησα να έρθω σε επαφή μαζί τους.

Ξεκίνησα την αναζήτηση του Πρέσβη ο οποίος βρίσκονταν στην Αρμενία το 2003.

Αφού μίλησα δυο φορές με την γραμματέα του στην Αθήνα και της εξήγησα τι ακριβώς έψαχνα, εκείνη μου είπε ότι θα μεταβιβάσει την ερώτηση στον κύριο Πρέσβη…

Ο οποίος και φυσικά μου έδωσε την γνωστή διπλωματική απάντηση που περίμενα: δήλωσε άγνοια για το θέμα και με παρέπεμψε στον σημερινό Πρέσβη της Ελλάδας στην Αρμενία για να μου δώσει κάποια απάντηση…

Μετά μίλησα με το γραφείο του Έλληνα Πρέσβη της Βιέννης, ο οποίος υπηρετούσε ως Πρέσβης στην Αρμενία το 1998.

Προς μεγάλη μου έκπληξη πήρα απάντηση για τα γεγονότα, κάτω όμως από το γνωστό …διπλωματικό κλίμα. Το 1998 το κόμμα της διασποράς ΤΑΣΝΑΚ, έφερε για ψήφισμα στην αρμενική βουλή την αναγνώριση της γενοκτονίας των Ποντίων από τον Κεμάλ. Όμως δεν συμφώνησαν τα υπόλοιπα κόμματα και έτσι η πρόταση …δεν προχώρησε. Παρουσιάστηκε δηλαδή ως ένα ενδοαρμενικό ζήτημα, στο οποίο δεν είχαμε καμία συμμετοχή ως Ελλάδα. Απλά δεν είχε ωριμάσει το θέμα για να προχωρήσει.

Δηλαδή με λίγα λόγια, η ελληνική διπλωματική αποστολή δεν είχε καλλιεργήσει τόσα χρόνια καθόλου το θέμα της αναγνώρισης της Ποντιακής γενοκτονίας από τους Αρμένιους!

Αυτό εισέπραξα εγώ…

Και όχι μόνο δεν το καλλιέργησε, αλλά ποιος μου λέει ότι δεν το ΠΟΛΕΜΗΣΕ και από πάνω λόγω του ξαφνικού έρωτα που μας έπιασε με τους Τούρκους την εποχή εκείνη!

Και αυτά έγιναν σε μια χώρα – την Αρμενία- η οποία έχει υποστεί η ίδια την εθνοκάθαρση και την γενοκτονία 1,5 εκατομμυρίων ανθρώπων από τους Τούρκους!!!

Δηλαδή σε άλλες χώρες τι κάνει η ελληνική διπλωματία;

Προφανώς ταυτίζεται με το Θύτη!!!

Όμως το θέμα το προχώρησα περισσότερο. Απευθύνθηκα στο γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος που είχε τη διακυβέρνηση της Ελλάδας εκείνη την περίοδο.

Μίλησα δυο φορές με κάποια κυρία από το γραφείο τύπου, θέτοντας την ερώτηση για το πώς σχολιάζει την καταγγελία για την παρεμπόδιση της αναγνώρισης της γενοκτονίας από την ελληνική πρεσβεία στο Ερεβάν το 1998 και το 2003 και ακόμα περιμένω απάντηση…

Απευθύνθηκα και στο γραφείο του βουλευτή κυρίου Μπεγλίτη, ο οποίος υπηρετούσε στο υπουργείο των εξωτερικών την επίμαχη περίοδο, θέτοντας την ίδια ερώτηση και ακόμα περιμένω επίσημη απάντηση ….

Προσπάθησα να επικοινωνήσω και με τον Πρέσβη της Αρμενίας στην Αθήνα, για να μου πει και εκείνος αν ξέρει κάτι για το θέμα, όμως κι εκεί τίποτε. Προφανώς δε ήθελε να δημιουργήσει προβλήματα στις σχέσεις του με το Υπουργείο Εξωτερικών.

Σιωπή παντού.

Ένοχη σιωπή…

Αλλά τι να περιμένουν οι Πόντιοι, όταν και οι δυο σημερινοί αρχηγοί των δυο μεγαλύτερων κομμάτων της Ελλάδας, έχουν καταθέσει στεφάνι στο μαυσωλείο του ΧΙΤΛΕΡ των ποντίων Κεμάλ; Έχουν άραγε καμιά αυταπάτη ότι το κράτος έχει αλωθεί; Ότι οι περισσότερο Κεμαλιστές δεν βρίσκονται στην Τουρκία, αλλά στην Ελλάδα;

Αλλά αλήθεια, δεν είναι ύβρις στο αίμα των 353 χιλιάδων νεκρών μας, να βλέπουμε στις οθόνες της τηλεόρασης κάθε χρόνο, τα ποντιόπουλα να ψέλνουν τα κάλαντα με την ποντιακή λύρα και να εύχονται χρόνια πολλά και καλή χρονιά στους τιμητές του σφαγέα των παππούδων τους;

Δεν είναι ύβρις προς τους συγγενείς που δεν γνωρίσαμε, επειδή τα οστά τους είναι κατάσπαρτα στα βουνά, τα ποτάμια και τα παρχαρομύτια της πατρίδας τους;

Όλοι εμείς οι επιβιώσαντες της Γενοκτονίας δεν δικαιούμαστε να αυτοαποκαλούμαστε Πόντιοι, αν δεν αγωνιζόμαστε για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας. Όπως κάποιοι πραγματικοί Πόντιοι, που αγωνίζονται άδολα, που ετοιμάζουν διεθνείς ημερίδες, που ετοιμάζουν προσφυγές στο Ε.Δ.Α.Δ.

Τους υπόλοιπους, που ταυτίζονται άμεσα ή έμμεσα με τη βαρβαρότητα, τους αφήνουμε στη μοναξιά τους.

Μόνο να γνωρίζουν, ότι οι Πόντιοι δεν ξεχνούν. Και θα πληρώσουν αυτή την πράξη τους. Στις επόμενες εκλογές οι Πόντιοι έχουν το λόγο.

*Εκπαιδευτικός-αρθογράφος

Υ.Γ.

1.Τα ονόματα των πρέσβεων και των υπευθύνων των πολιτικών γραφείων στους οποίους απευθύνθηκα, είναι στη διάθεση όποιου τα ζητήσει.

2. Μήπως ήρθε η ώρα να καταθέσουν οι Ποντιακές οργανώσεις ανά τον κόσμο, αίτημα προς το κοινοβούλιο της Αρμενίας -μετά της Γαλλίας, του Ισραήλ, της Ουκρανίας κτλ- για αναγνώριση της Ποντιακής Γενοκτονίας;

Ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Κεμαλισμός δημιούργησαν τραύμα στην τουρκική κοινωνία

Διαβάστε το ενδιαφέρον άρθρο των ΝΥΤ που αναφέρεται στις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία και στον κεμαλισμό.

http://www.nytimes.com/2008/06/22/world/europe/22turkey.html?_r=1&oref=slogin

Εμφύλιος Ψυχολογικός Πόλεμος στην Τουρκία

Παραθέτουμε μέρος ενός πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του διευθυντή της "προοδευτικής" εφημερίδας Ραντικάλ (Radikal), Ισμέτ Μπερκάν (Ιsmet Berkan), το οποίο αναφέρεται στην εσωτερική διαμάχη που έχει ξεσπάσει και βρίσκεται σε εξέλιξη στην Τουρκία, μεταξύ των δυνάμεων του βαθέως κράτους (κεμαλιστές) και της κυβέρνησης Ενρτογάν.
Ακολουθεί η μετάφραση....

Τίτλος άρθρου: Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία......

...Στην ουσία αυτό που διαδραματίζεται είναι ένας ψυχολογικός πόλεμος εναντίον του τουρκικού λαού. Μάλιστα, γνωρίζαμε ότι υπάρχει από παλία το "Τμήμα Ψυχολογικού Πολέμου" του ΓΕΕΘΑ (Psikolojik Harp Dairesi), όμως γνωρίζαμε επίσης ότι τον ψυχολογικό πόλεμο εναντίον του ίδιου του τουρκικού λαού αλλά και της ίδιας της τουρκικής κυβέρνησης την διεξήγαγε η Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία (Toplumla İlişkiler Başkanlığı) που υπήγετο στη Γενική Γραμματεία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας (Γ.Γ. ΣΕΑ - Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği).
Η εφημερίδα Ραντικάλ, κατά το παρελθόν, έφερε στο φως της δημοσιότητας το μυστικό κανονισμό λειτουργίας της Γ.Γ. του ΣΕΑ, τους τομείς ενασχόλησής της καθώς και ορισμένες ψυχολογικές επιχειρήσεις που είχαν διεξαχθεί εναντίον του ίδιου του τουρκικού λαού.
Όταν πολιτικοποιήθηκε η Γ.Γ. του ΣΕΑ (2005), η περιβόητη Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία δυστυχώς δεν διαλύθηκε. Το προσωπικό της συγκεκριμένης διεύθυνσης και το αρχείο με όλους τους φακέλους της δράσης της μεταφέρθηκαν με φορτηγά από το ΣΕΑ στο ΓΕΕΘΑ.
Στη χθεσινή Ραντικάλ ο Αχμέτ Ινσέλ (Ahmet İnsel) μας υπενθύμιζε ότι τη στιγμή που η Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία μεταφερόταν στο ΓΕΕΘΑ, ο τότε υπουργός εσωτερικών Αμπντουλκαντίρ Άκσου (Abdülkadir Aksu), με εγκύκλιο του υπουργείου του ίδρυε τη δική του Διεύθυνση Σχέσεων με την Κοινωνία, που ήταν στην ουσία η πολιτική πτέρυγα του ψυχολογικού πολέμου, με αρμόδιο τμήμα σε κάθε νομό της τουρκικής επικράτειας.
Είναι δύσκολο να το εξακριβώσουμε, αλλά αναρωτιέται κανείς μήπως ο πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ της πλευράς της οργάνωσης ΕΡΓΕΝΕΚΟΝ ή όπως θέλετε ονομάστε την πλευρά που επιθυμεί την ανατροπή της κυβέρνησης και της επίσημης κυβέρνησης από την άλλη, πόλεμος που έχει λάβει σοβαρές διαστάσεις, μήπως τελικά είναι πόλεμος μεταξύ των δυο αυτών οργάνων;

τέλος άρθρου

http://www.radikal.com.tr/Default.aspx?aType=YazarYazisi&ArticleID=884745&Yazar

22/6/08

Η Τουρκία αποκτά άδεια συμμετοχής σε διαγωνιμσούς εκμετάλλευσης κοιτασμάτων στο Ιράκ

Του Σάββα Καλεντερίδη

Μετά από περίοδο πιέσεων από την πλευρά της τουρκικής προς την ιρακινή κυβέρνηση, η κυβέρνηση της Βαγδάτης συμπεριέλαβε και την κρατική εταιρεία της Τουρκίας (ΤΡΑΟ) ανάμεσα στις εταιρείες του Πακιστάν, του Βιετνάμ, της Ταϊλάνδης, της Αγκόλας και της Αλγερίας, οι οποίες, σύμφωνα με ανακοίνωση του ιρακινού υπουργείου ενέργειας, αποκοτύν δικαίωμα συμμετοχής σε διαγωνισμούς εκμετάλλευσης πετρελαϊκών κοιτασμάτων και κοιτασμάτων φυσικού αερίου
Τον Απριλίου του 2008 ο εκπρόσωπος του ιρακινού υπουργείου ενέργειας είχε ανακοινώσει ότι δόθηκαν άδειες συμμετοχής σε διαγωνισμούς εκμετάλλευσης πετρελαϊκών κοιτασμάτων και κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε 35 εταιρείες, από τις 70 που είχαν υποβάλλει σχετική αίτηση. Με τις καινούργιες έξι, ο αριθμός των αδειών συμμετοχής σε διαγωνισμούς ανέρχεται στις 41.
Με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times (Πέμπτη, 19 Ιουνίου 2008), το υπουργείο ενέργειας του Ιράκ σχεδιάζει να αυξήσει την ημερήσια παραγωγή πετρελαίου από τα 2,5 στα 3,1 εκατομμύρια βαρέλια, υπογράφοντας επιπλέον συμβάσεις με τις εταιρείες Shell, BP, Exxon Mobil, Total, Chevron, αλλά κια άλλες μικρότερες εταιρείες.
Με βάση υπολογισμούς του ιρακινού υπουργείου ενέργειας στο έδαφος του Ιράκ υπάρχουν αποθέματα 115 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου και 3,17 τρισεκατομμυρίων κυβικών μέτρων φυσικού αερίου.

Πηγή: http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=705471


Η Τεχεράνη έτοιμη για όλα τα στρατιωτικά σενάρια, προειδοποιεί η Τεχεράνη

Συνεχίζονται οι αντιδράσεις για τα σενάρια περί προετοιμασιών του Ισραήλ για επιθετική ενέργεια εις βάρο του Ιράν. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα, με την κοινή ισραηλο-ελληνική αεροπορική άσκηση που επέτρεψε να γίνει στον ελληνικό εναέριο χώρο και σε ελληνικό χερσαίο πεδίο βολής με τη συμμετοχή τεράστιου αριθμού ισραηλινών αεροσκαφών (100 α/φ), εμπλέκεται -άσχετα με το αν το επεδίωκε ή όχι- σε μια ιστορία που είναι σίγουρο ότι θα έχει τεράστιες επιπτώσεις στη διεθνή εικόνα και θέση της χώρας, στις εξωτερικές σχέσεις και στα εθνικά μας συμφέροντα.
Προκύπτει εύλογα το ερώτημα για το εάν υπάρχει λόγος η Ελλάδα να εμπλέκεται σε έναν επιθετικό πόλεμο, τη στιγμή που η ίδια είναι θύμα επιθετικών πολέμων κατά το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν (επίθεση Ιταλών και Γερμανών το 1940, εισβολή το 1974 και συνεχιζόμενη κατοχή του 37% της νήσου από τους Τούρκους);
Εντάσσεται η κίνηση αυτή σε κάποιο ευρύτερο σχεδιασμό με εμφανή και σοβαρά ανταλλάγματα για τη χώρα μας ή πρόκειται για άλλη μια επιπόλαια επιλογή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;
Καλό θα είναι πάντως ο πρωθυπουργός να δει προσωπικά το ζήτημα, να ζητήσει εξηγήσεις από τους εγκέφαλους που σχεδίασαν και αποφάσισαν μια τέτοια κίνηση, γιατί μπορεί να εξελιχθεί σε μείζον ζήτημα για τη χώρα.
Ελπίζουμε να διαψευσθούμε...

Αναδημοσίευση από το in.gr
Απάντηση στην ισραηλινή άσκηση

Η Τεχεράνη έτοιμη για όλα τα στρατιωτικά σενάρια, προειδοποιεί η Τεχεράνη
Ο διαπραγματευτής του Ιράν για τα πυρηνικά και πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζανί
Τεχεράνη
Στείλε το άρθρο με emailΤύπωσε το άρθρο
Προηγούμενο άρθρο:
Ανησυχία προκαλεί η ισραηλινή στρατιωτική «πρόβα» επίθεσης στο Ιράν (21/6/2008)

Το Ιράν είναι έτοιμο για όλα τα στρατιωτικά σενάρια, συμπεριλαμβανομένης μιας ισραηλινής επίθεσης εναντίον του πυρηνικών του εγκαταστάσεων, δήλωσε ο πρόεδρος του ιρανικού Κοινοβουλίου, Αλί Λαριτζανί, λίγες ώρες μετά την είδηση περί στρατιωτικής άσκησης των ισραηλινών στην ανατολική Μεσόγειο ως «πρόβας» χτυπήματος στο Ιράν.

«Είμαστε έτοιμοι για όλες τις πιθανότητες, αλλά εάν οι Ισραηλινοί σχεδιάζουν πραγματικά να προβούν σε μια τέτοια άφρονα ενέργεια, θα αντιμετωπίσουν περισσότερη καταστροφή από εμάς», δήλωσε ο Λαριτζανί.

Σύμφωνα με δημοσίευμα των New York Times, το Ισραήλ πραγματοποίησε μεγάλης κλίμακας στρατιωτική άσκηση στις αρχές Ιουνίου, η οποία, σύμφωνα με Αμερικανούς αξιωματούχους, έμοιαζε με πρόβα στρατιωτικής επίθεσης εναντίον των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν.

Ο Ιρανός κυβερνητικός εκπρόσωπος Γολάμ-Χοσεΐν Ελχάμ χαρακτήρισε επικίνδυνο καθεστώς το Ισραήλ και τόνισε ότι οι πρόσφατες απειλές εναντίον του Ιράν θέτουν σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη. Ωστόσο, εξέφρασε τις αμφιβολίες του για το αν το Ισραήλ έχει τη στρατιωτική ισχύ να πλήξει τα ιρανικά συμφέροντα.

Ο επικεφαλής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ) Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι απείλησε με παραίτηση σε περίπτωση επίθεσης κατά του Ιράν και τόνισε ότι ένα στρατιωτικό πλήγμα στο Ιράν θα μετέτρεπε τη Μέση Ανατολή σε παρανάλωμα του πυρός.

Επίσης και η Ρωσία προειδοποίησε χθες ότι οι στρατιωτικές απειλές κατά του Ιράν θα βλάψουν τις συνομιλίες με την Τεχεράνη για την επίλυση της κρίσης σχετικά με το πυρηνικό της πρόγραμμα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γερμανικό