του Σάββα Πούλου
Εδώ και λίγο καιρό διαβάζουμε πολλά δημοσιεύματα για τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Ελλάδα στην εξαγωγή φυσικού αερίου από την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου προς την Ευρώπη. Από τα δημοσιεύματα, αλλά και την τοποθέτηση κρατικών αξιωματούχων προκύπτει ότι το επίσημο Ελληνικό κράτος υποστηρίζει πλήρως αυτή την άποψη.
Σύμφωνα λοιπόν με την επικρατούσα άποψη, προκύπτει ότι οι εταίροι που θα αναπτύξουν τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου έχουν τρεις εναλλακτικές λύσεις. Ή θα εξάγουν το αέριο με μορφή LNG ή θα προχωρήσουν στην κατασκευή ενός υποθαλάσσιου αγωγού με μήκος +/-1200 χιλιόμετρα και πορεία Κύπρο, Κρήτη, Πελοπόννησο, Ευρώπη ή θα υπάρξει συνδυασμός των δυο ανωτέρω λύσεων.
Είναι προφανές ότι αυτός ο αγωγός είναι πρακτικά από πολύ δύσκολο έως αδύνατον να υλοποιηθεί. Διότι σύμφωνα με τα δημοσιεύματα θα είχε μεταφορική ικανότητα +/- 8 bcm, που σημαίνει ότι θα είναι περίπου σαν τον Greenstrem αλλά θα έχει διπλάσιο μήκος και ίσως διπλάσιο κόστος κατασκευής. Ο υποθαλάσσιος αγωγός Greenstream που ενώνει την Λιβύη με την Σικελία, έχει μήκος 520 χιλιόμετρα, χωρητικότητα 8 bcm (με προοπτική να γίνουν 11 bcm) και κόστισε περίπου 6.6 δισεκατομ. δολάρια. Υπό τις παρούσες συνθήκες, μάλλον θα προέκυπτε πρόβλημα χρηματοδότησης. Επιπλέον η κατασκευή του θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών της Κρήτης, Πελοποννήσου και ηπειρωτικής Ελλάδος.
