Το ΝΑΤΟ είναι ο οργανισμός που επί πενήντα χρόνια παρείχε πολιτική και κάθε άλλου είδους στήριξη στην Τουρκία, ως "αντιπαροχή" στις υπηρεσίες που παρείχε η Άγκυρα στον αγώνα του ΝΑΤΟ και της Δύσης εναντίον του κομουνιστικού μπλοκ. Η στήριξη αυτή, μάλιστα, είχε καταστροφικά αποτελέσματα για τον Ελληνισμό, αφού θύμα της υπήρξαν ο Ελληνισμός της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου, η Κύπρος, τοΑιγαίο, μέχρι και οι Πομάκοι της Θράκης.
Ενώ, λοιπόν το ΝΑΤΟ ήταν αυτό που πρόσφερε πολύτιμη στήριξη σε εγκληματικές πολιτικές της Τουρκίας εναντίον γειτονικών χωρών και εναντίον των δημοκρατικών δυνάμεων, αλλά και των διαφόρων εθνικών, εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων που διαβιούν στο έδαφος της τουρκικής επικράτειας, η Τουρκία έρχεται να καθορίσει ακόμα και την εκλογή του Γ.Γ. του ΝΑΤΟ, μέσα από μια εξαιρετικά υποκριτική στάση απέναντι στη Δανία και συγκεκριμένα στο Δανό πρωθυπυοργό Αντερς Φογκ Ράσμουσεν.
Χαρακτηρίζουμε τη στάση της Τουρκίας υποκριτική, γιατί η τουρκική κυβέρνηση διαρρέει το ενδεχόμενο άσκησης βέτο στο πρόσωπο του Δανού πρωθυπουργού, χρησιμοποιώντας την ισλαμική πίστη. Συγκεκριμένα η Άκγυρα επικαλείται την υπόθεση των δανέζικων γελοιογραφιών που είχαν κυκλοφορήσει με θέμα τον προφήτη Μωάμεθ, ενώ η πραγματική αιτία της στάσης της Τουρκίας είναι η στήριξη που παρέχει η Κοπεγχάγη στου Κούρδους και συγκεκριμένα στο δορυφορικό κανάλι ROJTV.
Να σημειωθεί ότι η Τουρκία έχει επιχειρήσει πεισματικά αλλεπάλληλες φορές να επιβάλλει το κλείσιμο της λειτουργίας του κουρδικού καναλιού, παρότι η κυβέρνηση της Δανίας έχει δηλώσει ότι η λειτουργία του καναλιού δεν παραβιάζει το σύνταγμα και τους νόμους της χώρας. Παρέμβαση για το κλείσιμο του ROJ TV προς την κυβέρνηση της Δανίας φέρεται να έκανε στο παρελθόν και η αμερικναική κυβέρνηση, χωρίς αποτέλεσμα. Τη στάση του αυτή πληρώνει ο πρωθυπουργός της Δανίας, με τα προσκόμματα που βάζει η Άγκυρα στην εκλογή του πρωθυπυοργού Ρασμούσεν στη θέση του ΓΓ του ΝΑΤΟ.
Η θητεία του νυν γενικού γραμματέα, Ολλανδού Γιαπ ντε Χοπ Σέφερ εκπνέει στις 31 Ιουλίου, ενώ ο διάδοχός του αναμένεται να ορισθεί στη διάρκεια της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 3-4 Απριλίου.
Ενα πολιτικό παζάρι όλα. Ο μόνος λόγος που κάνει εντυπωση η στάση της Τουρκίας είναι η Ελληνική δουλική στάση. Πληρωνουμε την δουλικότητα μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήTo λέω και θα το λέω μέχρι να βαρεθώ..Καλή η διπλωματία με αμυντική στάση και με καλοπροαίρετη λογική αλλά όπως λένε και οι αμερικάνοι it takes two for a tangoo ..Δεν γίνεται μονιμώς να είμαστε στο yes ας πούμε και κανένανα no τί έχουμε να χάσουμε δλδ παραπάνω..Την αξιοπιστία μας ως έθνος (καλά πότε είμασταν αξιόπιστοι τα τελευταία 30 χρόνια) την σοβαρότητά μας( λέξη άγνωστη για πολλούς από τους κυβερνόντες) την δουλικότητα μας (πάντα δουλικά των ξένων είμασταν κάτι διαφορετικό μπορεί και να μας αρέσει άλλωστε αν δεν μας κάτσει καλά τον τρόπο να ξαναγίνουμε δούλοι το ξέρουμε) ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧριστίνα
Δεν συνηθίζω να απαντώ σε απόψεις άλλων αλλά θα ήθελα να γράψω κάτι για την «δουλική» συμπεριφορά της δικής μας πλευράς. Πρέπει να κατανοήσουμε ότι χονδρικά υπάρχουν δύο σχολές στην ελληνική πολιτική σκέψη. Μια σχολή που λέει ότι πρέπει να αναπτύξουμε πολιτικές σαν ανεξάρτητο κράτος που θα μας επιτρέψουν αναπτύσσοντας σχέσεις με χώρες του ευρύτερου περιγύρου μας να αναβαθμίσουμε την ισχύ μας και έτσι να ισορροπήσουμε τις απειλές έναντι της χώρας μας. Υπάρχει μια άλλη σχολή κυρίαρχη στις ελίτ που διαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική της χώρας μας και που λέει ότι προσπαθούμε να κερδίσουμε την εύνοια του ισχυρού με κάθε μέσο για να έχουμε καλύτερες δυνατότητες στην αντιμετώπιση των εξωτερικών απειλών. Αλλά με αυτό τον τρόπο αυτόματα βρισκόμαστε στην δυσάρεστη θέση να αποδεχτούμε την ιεράρχηση που θα κάνει ο ισχυρός και που φυσικά θα εξυπηρετεί μέσα απ‘ αυτήν τα δικά του συμφέροντα. Αυτοί οι δύο πόλοι σκέψεις διαχέονται μέσα στους πολιτικούς σχηματισμούς. Σ’ αυτούς που κυβέρνησαν ή κυβερνούν είναι πιο ξεκάθαροι. Στα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι πιο μπερδεμένα τα πράγματα και μπορεί να δεις το ίδιο πρόσωπο να χρησιμοποιεί και τις δύο προσεγγίσεις. Δουλική πολιτική δεν υπάρχει. Υπάρχουν έλληνες που πιστεύουν διαφορετικά πράγματα για το καλό τις Ελλάδας. Εγώ είναι ξεκάθαρο απ’ τα γραπτά μου τι υποστηρίζω. Η υπουργός εξωτερικών απ’ την στάση της είναι ξεκάθαρο πια γραμμή επιλέγει όπως και ο πρωθυπουργός που την διατηρεί σ’ αυτή την θέση. Φυσικά και έχω διαφορά αντίληψης απ’ την κα υπουργό. Ακόμα και αν ορισμένες φορές χρησιμοποιώ όρους επιθετικούς. Δουλικότητα έναντι της Τουρκίας δεν θα μπορούσα να καταλογίσω σε κανένα. Αλλά εγώ θα μπορούσα αβίαστα να καταλογίσω ένα θανάσιμο παράπτωμα για πολιτικό. Η κα υπουργός είναι ανίκανη να καταλάβει το μέγεθος της στρατηγικής απειλής που θα αποτελεί μια Τουρκία πλήρες μέλος της Ε.Ε. στο μέλλον και που φυσικά φοράει αυτές τις παρωπίδες επειδή της το επιβάλλουν οι ΗΠΑ που τόσο απεγνωσμένα επιζητεί την εύνοια τους αλλά η δουλικότητα είναι κάτι άλλο και ιδιαίτερα έναντι της Τουρκίας. Καλό λοιπόν θα είναι όλα να συζητιούνται και να αναλύονται. Μακριά από μας η μονολιθικότητα και η ακαμψία. Ας κρατήσουν οι Τούρκοι αυτό το προνόμιο και ας κρατήσουμε εμείς τον κριτικό εαυτό μας. Τούρκοι δεν πρόκειται να γίνουμε στην θέση της Τουρκίας. Όσο και αν την θαυμάζουμε για την «νέο-οθωμανική» πολιτική της αυτή δεν έχει θέση στον κόσμο που ζούμε και είναι καθήκον και των ελλήνων να αποδείξουν ότι αυτές οι δεσποτικές πολιτικές τελείωσαν οριστικά.-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλευθέριος Β.
Συγνωμη συμπατριώτη Ελευθέριε μα που είδες ότι δεν υπάρχει δουλικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην μου πείς το ότι παραδώσαμε την Κύπρο στο ΝΑΤΟ για να μην γίνει κουμμουνιστική είναι πολιτική?
Μην μου πείς ότι το ότι σύρθηκε η Ελλάδα σε Ζυρίχη,Λονδίνο,Μαδρίτη,Νταβός δεν ήταν δουλικότητα?
Μην μου πείς ότι το ανοιγμα του Φακέλου της Κύπρου είναι πολιτική και όχι δουλικότητα?
Πολιτική τα Ιμια,ο Οτζαλάν? η Δουλικότητα?
Ωραία πολιτική σχολή.
Το 1844, ο Βρετανός Πρέσβης στην Αθήνα σερ Λάιονς, συνόψισε έξοχα την πάγια δυτική στρατηγική επιδίωξη, γράφοντας στην κυβέρνησή του: Μια ανεξάρτητη Ελλάδα είναι παραλογισμός. Η Ελλάδα θα είναι είτε αγγλική, είτε ρωσική. Κι αφού δεν πρέπει να είναι ρωσική, θα είναι αγγλική.
Αλλαξε το συμπατριώτη είναι το περίφημο δεκανίκι του ιδεολογικού δωσιλογισμού.
Πρεπει να τονιστη οτι, σχετικα με τις γελοιογραφιες της Jyllands-Posten παρουσιαζοντας τον Μωαμεθ σαν βομβιστη και τρομοκρατη, αποκλειστικα υπευθυνος για την αναρτηση αυτη ηταν ενας απ τους εκδοτες της (εκδοτης στον τομεα πολιτισμου) ο εβραιος κ. Φλεμινγκ Ροουζ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκια λοιπον θα πρεπει να συμπεριλαβει στα παραπονα της και την υπονομευση της Ισλαμικης τους θρησκειας απο τους Δανο-εβραιους.