Η εκδίκηση της Μασαχουσέτης

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Το πολιτικό πλήγμα που δέχτηκε προσωπικά ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα στη Μασαχουσέτη ήταν ισχυρότατο. Σύντομα θα διαπιστώσουμε αν θα αποδειχθεί καμπανάκι κινδύνου ή ανεπανόρθωτη πολιτική καταστροφή που θα σφραγίσει τη μοίρα της προεδρίας του.

Ούτως ή άλλως η απώλεια μίας έδρας γερουσιαστή που οι Δημοκρατικοί κατείχαν σχεδόν αδιαλείπτως τα τελευταία... εξήντα (!) χρόνια συνιστά σοβαρότατη αρνητική εξέλιξη. Η λεπτομέρεια ότι ένας άγνωστος και ασήμαντος Ρεπουμπλικάνος υποψήφιος νίκησε με άνεση τη Δημοκρατική αντίπαλό του και πήρε την έδρα που κατείχε ο Τζον Κένεντι πριν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ και εν συνεχεία ο αδελφός του, Τεντ, ο οποίος την κατείχε συνεχώς επί... 46 (!) χρόνια, από το 1962 έως το θάνατό του πέρυσι, κάνει φυσικά τα πράγματα χειρότερα.

Οι περισσότεροι αναλυτές στέκονται στο κρίσιμο γεγονός ότι, χάνοντας την έδρα αυτή, οι Δημοκρατικοί χάνουν την «υπερπλειοψηφία» που απαιτείται στην αμερικανική Γερουσία (60 στους 100 γερουσιαστές) προκειμένου να αντιμετωπίσουν ενδεχόμενη τακτική παρακώλυσης των Ρεπουμπλικάνων μέσω ατελείωτων ομιλιών πολύωρης διάρκειας σε νομοσχέδια που θέλουν να μπλοκάρουν. Αναντίρρητα αυτό είναι ένα πρόβλημα πολύ σημαντικό, το οποίο οπωσδήποτε θα επηρεάσει το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης Ομπάμα, η οποία πάντως μέχρι στιγμής δεν διακρίνεται και για υπερπαραγωγή νομοθετικού έργου.

Κατά τη γνώμη μας, όμως, η ήττα αυτή αποκαλύπτει ακόμη ένα βαθύτερο πρόβλημα: την απογοήτευση της βάσης των Δημοκρατικών ψηφοφόρων από τη σταδιακή αθέτηση εκ μέρους του Μπαράκ Ομπάμα των προεκλογικών του υποσχέσεων μέσω αλλεπάλληλων συμβιβασμών και ολιγωριών που ξεθώριασαν ήδη το όραμα της αλλαγής που ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ ευαγγελίστηκε. Οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τον Ομπάμα για τη διάψευση των προσδοκιών και των ελπίδων τους.

Η Μασαχουσέτη είναι αμετανόητα Δημοκρατική πολιτεία. Μέχρι που ήταν η μοναδική πολιτεία που ψήφισε υπέρ του Δημοκρατικού Μακ Γκόβερν το 1972, όταν ο Ρεπουμπλικάνος Νίξον είχε κερδίσει και τις 49 υπόλοιπες πολιτείες! Η Μασαχουσέτη είναι επίσης μια από τις πιο ανεπτυγμένες πολιτικά και πολιτιστικά πολιτείες των ΗΠΑ. Υψηλό ποσοστό των ψηφοφόρων είναι μορφωμένοι, καλλιεργημένοι, συγκριτικά εύποροι.

Είναι ακριβώς αυτό το τμήμα της προοδευτικής Αμερικής που ενδιαφέρεται εντονότατα για το αν καταλύεται ή όχι το ολοκληρωτικό κράτος που έχει εγκαθιδρύσει στις ΗΠΑ ο Μπους και οι συν αυτώ, για το αν έκλεισε ή όχι το Γκουαντάναμο κ.λπ. Είναι αυτό το τμήμα των ψηφοφόρων που έχουν το πολιτικό επίπεδο για να αντιληφθούν αν ο Ομπάμα έχει το πολιτικό ανάστημα να προχωρήσει στις ρήξεις που απαιτούν οι πολιτικές τομές που έχει υποσχεθεί ή αν κυβερνά με κυρίαρχο κριτήριο την εξασφάλιση της επανεκλογής του, έχοντας πρώτιστο μέλημα την εξασφάλιση της συνεννόησης ή έστω της ανοχής των Ρεπουμπλικάνων.

Αυτοί οι ψηφοφόροι, οι οποίοι είχαν δώσει στον Ομπάμα τη νίκη επί του ΜακΚέιν με 26 (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά, εκτίμησαν τώρα ότι ο εκλεκτός τους δεν βαδίζει στον δρόμο της αλλαγής και γι’ αυτό τον τιμώρησαν προειδοποιητικά σε αυτές τις εκλογές γερουσιαστή.

Εναν ολόκληρο χρόνο, ο Ομπάμα έχει αφήσει να σέρνεται το νομοσχέδιο αυτής της κουτσουρεμένης μεταρρύθμισης για την υγεία, προσπαθώντας να συγκεράσει όλα τα συμφέροντα προκειμένου να μην υποστεί προσωπική φθορά αν το προωθήσει δυναμικά, δεδομένου ότι έχει τις απαραίτητες πλειοψηφίες και στα δύο σώματα του Κογκρέσου. Τώρα πρέπει ή να περάσει άρον άρον το νομοσχέδιο πριν ο νεοεκλεγείς Ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής αναλάβει επισήμως την έδρα του ή να ενταφιάσει το νομοσχέδιο αυτό και να αρχίσει πάλι εκ του μηδενός, προσπαθώντας να καταρτίσει κάποιο άλλο με το οποίο θα συμφωνούν και οι Ρεπουμπλικάνοι - δηλαδή για τα σκουπίδια.

Αυτός θα αποφασίσει. Ου μενετοί οι καιροί στην πολιτική...

ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙ
Θα επιλέξει πιο δεξιά πολιτική;

Οι λαοί δεν συγχωρούν ποτέ τους διστακτικούς ηγέτες. Ο Ομπάμα κυβέρνησε τον πρώτο χρόνο αναποφάσιστος, ταλαντευόμενος, με υπαναχωρήσεις. Η ρητορική του δεινότητα βρίσκεται μέχρι στιγμής σε πλήρη αναντιστοιχία με το ανάξιο λόγου έργο του. Αυτό παρόπλισε ψυχολογικά και πολιτικά τις μάζες του αμερικανικού λαού που τον πίστεψαν και αισθάνθηκαν ότι τους δίνει όραμα. Ετσι ο Ομπάμα έγινε πολύ γρήγορα πολύ ευάλωτος. Χωρίς αποφασιστική και θερμή λαϊκή στήριξη, θα γίνει εύκολη βορά του αμερικανικού κατεστημένου. Η στιγμή είναι κρίσιμη. Θα βαδίσει τώρα, μετά την ήττα, στον δρόμο της αλλαγής ή θα κινηθεί πιο δεξιά; Οψόμεθα.
ethnos.gr