 |
| Στην φωτογραφία :Το πώς η Τουρκία καταφέρνει συμφιλιώσει έννοιες όπως το Ισλάμ και την Δημοκρατία, στις Κουρδικές περιοχές |
σύμβουλος του Πρωθυπουργού της Τουρκίας,
Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Καθώς η Αραβική Άνοιξη μπαίνει ήδη στον τέταρτο μήνα της, έχει να αντιμετωπίσει προκλήσεις, αλλά κι ευκαιρίες. Παρά τις καθυστερήσεις που σημειώνονται στη Λιβύη, την Συρία και την Υεμένη, το κύμα εκδημοκρατισμού έχει ήδη αρχίσει να αλλάζει το πολιτικό τοπίο της Μέσης Ανατολής.
Η συμφωνία συμφιλίωσης μεταξύ των δύο αντίπαλων παλαιστινιακών οργανώσεων, της Φατάχ και της Χαμάς που υπεγράφη στην Αίγυπτο στις 3 Μαΐου, είναι μια από τις μεγάλες ωφέλειες αυτής της αλλαγής. (σ.σ.Στην συμφωνία συμφιλίωσης η Αίγυπτος έπαιξε καταλυτικό ρόλο, με την Τουρκία παντελώς απούσα)Σίγουρο είναι πως θα ακολουθήσουν κι άλλες εξίσου ουσιαστικές εξελίξεις και η Τουρκία έχει μόνο να επωφεληθεί από αυτές. Η Αραβική Άνοιξη περισσότερο ενδυναμώνει, παρά αποδυναμώνει τη θεση της Τουρκίας στον αραβικό κόσμο.(σ.σ.Το αδιέξοδο της τουρκικής διπλωματίας φαίνεται στίς σχέσεις με την Συρία)
Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν επανειλημμένα επαναλάβει πως οι αλλαγές που λαμβάνουν χώρα στον αραβικό κόσμο είναι αναπόφευκτες και αντικατοπτρίζουν τις νόμιμες απαιτήσεις των λαών για δικαιοσύνη, ελευθερία και ευμάρεια. Ωστόσο, η αλλαγή αυτή πρέπει να συμβεί χωρίς τη χρήση βίας και να εξασφαλιστεί με κάθε τρόπο μια ειρηνική μετάβαση σε μια πλουραλιστική δημοκρατία.(σ.σ.Οι εξελίξεις στον Αραβικό κόσμο σταματούν στο Κουρδιστάν, όπου η πολιτική του Τουρκικού κράτους είναι τελείως διαφορετική απο ότι περιγράφει ο εν λόγω σύμβουλος)
Ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, επιχείρησε να το καταφέρει στη Λιβύη, προτού ξεσπάσει ο εμφύλιος πόλεμος στη χώρα. Οι ήρεμες, παρασκηνιακές διπλωματικές κινήσεις του Ερντογάν θα εξασφάλιζαν μια ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία χωρίς τον Καντάφι στην εξουσία. Η προσέγγιση αυτή φανερώνει την κυρίαρχη θέση της Τουρκίας στην διαδικασία αυτή των μεταρρυθμίσεων, ειδικά όσον αφορά στη Συρία, με την οποία η χώρα μοιράζεται σύνορα μήκους 900 χλμ.(σ.σ.Η προσέγγιση της Τουρκίας στην περίπτωση της Λιβύης δείχνει την αμηχανία της μπροστά στις εξελίξεις, καθώς η πολιτική θέση της στο ζήτημα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα άλλαξε άρδην κατεύθυνση)
Η Τουρκία είναι ίσως το μόνο κράτος που είναι ικανό να προωθήσει διμερείς σχέσεις με αραβικά και ισλαμικά κράτη. Παράλληλα, πολλοί είναι εκείνοι οι άραβες διανοούμενοι και ακτιβιστές που έχουν δείξει ενδιαφέρον πάνω στο λεγόμενο «Τούρκικο μοντέλο». Όλοι μιλάνε με εκτίμηση για το σταθερό πολίτευμα της χώρας, την αναπτυσσόμενη οικονομία της και την εξωτερική της πολιτική που την καθιστούν ως την «ήρεμη δύναμη» όλης της Μέσης Ανατολής.(σ.σ.Η Τουρκία μόνο σταθερό πολίτευμα δεν διαθέτει καθώς ουκ ολίγες φορές παρακρατικοί μηχανισμοί ασκούν κρατική πολιτική,το Τουρκικό μοντέλο φαίνεται στην πολιτική της Τουρκίας απέναντι στο Κουρδικό ζήτημα,απέναντι στην στάση της στο γενοκτονικό της παρελθόν και απέναντι στον τρόπο με τον οποίο κινείται σε χώρες των Βαλκανίων προβάλλοντας το νεο-οθωμανικό της προφίλ,απέναντι σε χώρες του Καυκάσου και της Ασίας όπου τροφοδοτεί τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό.)
Η ικανότητα αυτή αντικατοπτρίζεται κυρίως στο πώς η Τουρκία κατάφερε να συμφιλιώσει έννοιες όπως το Ισλάμ, τη δημοκρατία και την οικονομική ανάπτυξη, ένα τρανό παράδειγμα για το πώς ένα αραβικό κράτος θα μπορούσε να ανοικοδομηθεί τον 21ο αιώνα. Καθώς η Αραβική Άνοιξη ξεδιπλώνεται με διαφορετικές ταχύτητες σε διαφορετικές χώρες, η Τουρκία συνεχίζει να ενθαρρύνει τις αραβικές κυβερνήσεις να προβούν σε γνήσιες μεταρρυθμίσεις.( σ.σ.Η συμφιλίωση του Ισλάμ και της Δημοκρατίας φαίνεται κυρίως στην δράση του κινήματος Γκιουλέν αλλά και στις συλλήψεις δημοσιογράφων, στις αγωγές κατά παντός θεωρείται ότι προσβάλλει τον Σουλτάνο Ερντογάν, στην στάση του τουρκικού κράτους απέναντι στις μειονότητες Ελληνες, Αρμένιοι, Αλεβίτες, Κούρδοι)
Τέλος, η πολιτική της Τουρκίας να συνομιλεί ανοικτά με διάφορες πλευρές (που από κάποιους θεωρούνται εξτρεμιστικές ή τρομοκρατικές), έχει συντελέσει ώστε να φέρει αυτές τις πλευρές στο προσκήνιο των διαπραγματεύσεων. Η Μουσουλμανική Αδελφότητα στη Αιγυπτο, η Χαμάς στην Παλαιστίνη και το Κίνημα Νάντα στην Τυνησία πρόκειται να παίξουν, στο εγγύς μέλλον, σημαντικό πολιτικό ρόλο στις χώρες τους.(σ.σ.όλως τυχαίως Χαμάς και Μουσουλμανική αδελφότητα κατά το παρελθόν έχουν αναπτύξει τρομοκρατική δραστηριότητα και όλως τυχαίως αναφέρεται μόνο σε αυτές).Αυτό σημαίνει αυτομάτως πως οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θα πρέπει να συνδιαλλαχθεί με τις πλευρές αυτές, ακριβώς όπως έκανε πρωτύτερα και η Τουρκία. Άλλωστε, αυτές οι ομάδες είναι πλέον ενεργά μέλη της νέας πολιτικής τάξης στον αραβικό κόσμο.(σ.σ.Η συνδιαλλαγή Τουρκίας με Ε.Ε: Με αυτό τον όρο περιγράφεται η στασιμότητα των διαπραγματεύσεων,η αρνητική στάση Γαλλίας και Γερμανίας απέναντι στο τουρκικό αίτημα ένταξης.Αναφορικά με τις σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας αποδείχθηκε και καταδείχθηκε ότι η Τουρκία εκλιπαρεί,σύρεται και διασύρεται κατά το δοκούν).
Μερικές ακόμα σημαντικές λεπτομέρειες που αποσιωπήσει ο εν λόγω σύμβουλος στο άρθρο του στο Βήμα;
1) Το ναυάγιο της συμφιλίωσης με την Αρμενία
2) Η πολιτική της Τουρκίας έναντι των μειονοτήτων εντός των ορίων της επικράτειας της
3) Το πως η Τουρκία χρησιμοποιεί μειονότητες όπως Ουιγουρους και Τουρκομάνους
3)η κατοχή του 37% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας
4)η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας σε Αιγαίο Θράκη και όπου βαφτίζει τους μουσουλμάνους σε "Τουρκική μειονότητα")
Σωστά όσα σχολιάζετε, για άλλη μια φορά ένα ναρκισιστικό παραλήρημα από κάποιον Τούρκο δημοσιογράφο (το ίδιο κάνουν και οι πολιτικοί τους).
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Ομως πιστεύετε εσείς ότι η Τουρκία εκλιπαρεί την Αμερική και όχι το αντίθετο, το οποίο και δίνει το δικαίωμα στην Τουρκία να συμπεριφέρεται με τον ηγετικό τρόπο που συμπεριφέρεται;
Την έχουν ανάγκη ακόμα οι Αμερικάνοι και το ξέρει.