Στον αντίποδα, οι πλέον αδιάφθορες χώρες εμφανίζονται να είναι η Νορβηγία και η Γαλλία (προφανώς η έρευνα έγινε πριν τη σύλληψη του Ντομινίκ Στρος Καν).
Εντυπωσιακό είναι το ότι το 60% των ευρωπαίων εργαζομένων θεωρεί πως η διοίκηση της εταιρίας του χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα για να ''πιάσει'' τους στόχους της.http://www.sigmalive.com
Βεβαίως οἱ πλούσιες χῶρες ἐξάγουν διαφθορά, οἱ φτωχὲς ὅπως ἡ Ἑλλὰς εἰσάγουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑὐτὴ εἶναι ἡ ὑποκρισία τῶν ξένων.
"...η Ελλάδα κατέχει τα πρωτεία στην απάτη."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μάς φωνάζουν οι Ευρωπαίοι ειρωνικά:
"Νάτοι οι πρώτοι
σε όλη την Ευρώπη..."
Και βέβαια, πέφτει τού κόσμου η σπέκουλα για το ποιόν μας κλπ.
Έλα όμως που λίγο πιο κάτω λέει:
"Εντυπωσιακό είναι το ότι το 60% των ευρωπαίων εργαζομένων θεωρεί πως η διοίκηση της εταιρίας του χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα για να ''πιάσει'' τους στόχους της."
Δηλαδή, χρησιμοποιούν κάργα τη διαφθορά, απλά το κάνουν πιο προσεκτικά και δεν τούς μαγκώνουν εύκολα. Γ@μώτο μου, ακόμα και στη διαφθορά τσαπατσούληδες και φτωχομπινέδες είμαστε τελικά!
“Η Διεθνής Διαφάνεια (Transparency International) είναι μία οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε από τους παγκοσμίως μεγαλύτερους διεφθαρμένους - δηλαδή, από όλες τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις του κόσμου, οι οποίες είναι «βυθισμένες» σ’ αυτήν (στο «βούρκο» της). Πρόκειται ακριβώς για το ίδιο, σαν να αναθέτει κανείς σε μία αλεπού την εποπτεία της διαφύλαξης ενός «ορνιθοτροφείου», παρακαλώντας την ταυτόχρονα να απολυμαίνει το χώρο μεθοδικά - θανατώνοντας τα ποντίκια (μυοκτονία), τα οποία τρέφονται με το, απαραίτητο για τις όρνιθες, καλαμπόκι.” Η παραπάνω περιγραφή της «Διεθνούς Διαφάνειας» προέρχεται από τη γαλλίδα δημοσιογράφο Christian de Brie, η οποία ερεύνησε την οργάνωση το 2003, για την εκπομπή της με τον τίτλο: «Λευκά κουστούμια – Μαύρα ταμεία». Τόσο η παραπάνω αρνητική κριτική, όσο και πολλές άλλες που ακολούθησαν, βασίζεται κυρίως στο γεγονός ότι, ο «σύνδεσμος» χρηματοδοτείται «πλειοψηφικά» από τις μεγάλες βιομηχανίες, καθώς επίσης από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με έρευνα του γερμανικού Spiegel (τίτλος του περιοδικού: Διεθνής Διαφάνεια - «Φύλλο Συκής» της μεγάλης βιομηχανίας), όλο και περισσότερες γερμανικές εταιρείες ανακαλύπτουν τα πλεονεκτήματα της συμμετοχής τους στην οργάνωση εναντίον της διαφθοράς. Κατά σύμπτωση δε, η εγγραφή τους ως μέλος, συμπίπτει πολύ συχνά με κάποια εισαγγελική έρευνα εναντίον τους, με την κατηγορία της διαφθοράς. Δηλαδή, τόσο η εγγραφή τους ως μέλος, όσο και οι «δωρεές» τους, στις οποίες στηρίζεται η χρηματοδότηση της αμιγώς γερμανικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης για την καταπολέμηση της διαφθοράς παγκοσμίως, συμβαδίζουν συνήθως χρονικά με εκείνη ακριβώς την περίοδο, κατά την οποία κατηγορούνται από τη Δικαιοσύνη για διαφθορά (άρθρο μας: Η χρεοκοπία του αμερικανικού μοντέλου, η δημιουργική λογιστική των τραπεζών, το ηθικό δίλημμα της Ευρώπης και ο κυρίαρχος του σύμπαντος...)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://omadaneoneforiakon.blogspot.com/2010/04/blog-post_2646.html
Πρωτοι διδαξαντες οι Σπαρτιατες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩθουσαν τους νεους στο να κλεβουν.
Αλλα αν τους επιαναν να κλεβουν τους σαπιζαν στο ξυλο...
Αλήθεια, ειδικά το ποσοστό δωροδοκίας, πώς μπορεί να καταμετρηθεί; Πώς μπορούμε να ξέρουμε ποιοί δημόσιοι υπάλληλοι πήραν ένα δωράκι τον τελευταίο χρόνο, ας πούμε; Και αν αυτό το δωράκι, δεν ήταν παρά ένα κουτί γλυκά ή ένα ημερολόγιο, θα πρέπει να θεωρείται δωροδοκία και αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣα να μου φαίνεται, ότι έχουν βρεί βολικό το "σαμάρι" που λέγεται Ελλάδα και το βαράνε αδιακρίτως.
Για όμορφα! Ελίνα