Το αίμα του Ελληνόπουλου

Άρθρο του Σενέρ Λεβέντ στην Αφρίκα

«ΣΗΜΕΙΩΣΤΕκάπου το όνομά του, Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Ταγματάρχης ο οποίος υπηρέτησε στην Κύπρο και στη συνέχεια μετατέθηκε ως υπέυθυνος των φυλακών Ντιγιάρμπακιρ, γνωστές για τα βασανιστήρια στα οποία υποβάλλονται οι κατάδικοι. Στη πρώτη συνάντηση τους με τους καταδίκους τους είπε: “Ακούστε καλά. Μετατέθηκα εδώ με διαταγή του Γενικού Επιτελείου των Τουρκικών Ενόπλων δυνάμεων. Ονομάζομαι Εσάτ Οκτάι Γιλντιράν. Στην Κύπρο αποκεφάλισα ένα Ελληνόπουλο και μπροστά στα μάτια του πατέρα του ήπια το αίμα του, αντί για κρασί».
Τα παραπάνω αφηγείται άτομο που τότε ήταν κρατούμενο στις φυλακές εκείνες. Ο Γιλντιράν ήταν γνωστός για τα ασύλληπτης βαρβαρότητας βασανιστήρια σε βάρος των Κούρδων. Άρχισε την υπηρεσία του στις φυλακές Ντιγιάρμπακιρ περιγράφοντας τα βασανιστήρια σε βάρος των Ε/κ στην Κύπρο.

Τα συστηματικά βασανιστήρια στις φυλακές αρχίζουν από την αυγή. Κτυπούν τους κατάδικους με αλυσίδες έως ότου ξεράσουν αίμα, ενώ υποχρεώνουν τους υπόλοιπους να παρακαλουθούν τα βασανιστήρια. Όσοι δεν αντέχουν στη θέα και γυρίζουν το κεφάλι τους προς άλλη πλευρά, είναι τα επόμενα θύματα. Τους περιχύνουν με λύματα υπονόμων, τους υποχρεώνουν να φάνε περιττώματα ποντικών και ανθρώπων, να αλληλοβιάζονται. Ένας τόσο βάρβαρος Τούρκος αξιωματικός που διέτασσε τέτοιας μορφής βασανιστήρια, αντιλαμβάνεστε πώς συμπεριφέρθηκε τον Ιούλιο του 1974 στην Κύπρο. Σε ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο γίνεται αναφορά στον Γιλντιράν με το έξης σχόλιο: “Απόκτησε πείρα με τα βασανιστήρια σε βάρος των Ε/κ αιχμαλώτων κατά την Ειρηνευτική Επιχείρηση του 1974 στην Κύπρο”.

Αυτό το μούτρο που έγινε θρύλος για τις βαρβαρότητές του, επιβράβευσαν οι ευρισκόμενοι στην εξουσία στην Τουρκία. Ξέρετε πώς; Στην πιο γνωστή συνοικία της Κων/πολης, στην συνοικία Ακσαράι έστησαν το άγαλμά του ως “ηρωα”. Το τίμημα των πράξεών του το πλήρωσε πολύ ακριβά. Στις 22 Οκτωβρίου 1988 δολοφονήθηκε από έναν Κούρδο αγωνιστή σε λεωφορείο στην Κων/πολη.

****** Τελευταία απεβίωσε ο Κεμάλ Γιαμάκ. Πρόκειται για στρατιωτικό διοικητή τον οποίο οι Τ/κ γνώρισαν από κοντά. Τη δεκαετία του ΄60 υπηρέτησε ως υποδιοικητής της ΤΟΥΡΔΥΚ και μετά ανέλαβε την διοίκηση του Γραφείου Ειδικού Πολέμου στην Τουρκία. Ήταν γνωστός ως ο διοικητής που συνέταξε τα μυστικά σχέδια της επιχείρησης στην Κύπρο. Εξάλλου υπηρέτησε και ως διοικητής των Τουρκικών Ειρηνευτικών Δυνάμεων Κύπρου (σ.σ. στρατού κατοχής). Ειναι ο εμπνευστής του συνθήματος “Μπορεί κάποια νύκτα να φθάσουμεαιφνιδίως”. Υπερηφανεύονταν για το σύνθημα αυτό και στα απομνημονεύματά του γράφει: “Τόσο κατά την επιχείρηση του 1974 όσο και πριν έγιναν σημαντικές εργασίες. Να σας δώσω ένα απλό παράδειγμα. Για χρόνια το ε/κ ραδιόφωνο μετέδιδε το τραγούδι ‘Σε περίμενα αλλά δεν ήλθες’. Και μόνο το άκουσμα του τραγουδιού ενοχλούσε τους Τ/κ. Σε απάντηση του τραγουδιού αυτού, εμείς μεταδίδαμε το τραγούδι ‘Μπορεί κάποια νύκτα να φθάσουμε αιφνιδίως’ και αμέσως μετά την επιχείρηση το τραγούδι ‘Τα ’θελες και τα ’παθες’”.

Μετά το φασιστικό πραξικόπημα της 12ης Σεπτεμβρίου1980 ο Κεμάλ Γιαμάκ ανέλαβε διοικητής της κατάστασης έκτακτης ανάγκης στο Ντιγιάρμπακιρ και διόρισε τον Γιλντιράν διοικητή των φυλακών του νομού.

Την ευθύνη για τα βασανιστήρια κατά των Κούρδων φέρουν οι Γιαμάκ και Γιλντιράν, αλλά ο πρώτος δεν είχε το θάρρος να το παραδεχτεί στο βιβλίο του ισχυριζόμενος ότι δεν ήταν ενήμερος για τα βασανιστήρια.

Όταν πληροφορηθήκαμε όλα τα παραπάνω ανατριχιάσαμε σκεπτόμενοι με ποιους έχουμε να κάνουμε, για τους δήμιους που μας κουβαλήθηκαν εδώ ως “λυτρωτές”. Μαθαίνοντας όλα τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε την τραγωδία του Ιουλίου του 1974 για την Κύπρο. Αν υπάρχει Θεός, ας μας απαλλάξει από αυτούς τους εγκληματικών αισθημάτων στρατιωτικούς».
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ 17/07/2011