Ο Γολγοθάς της Κύπρου και τα τερτίπια των Άγγλων

Ένα δημοψήφισμα για την ΄Ενωση και μία προσφυγή στον ΟΗΕ, έκανε τους Άγγλους …Τούρκους !

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη
akontogiannidis@yahoo.gr
Επι 820 χρόνια η Κύπρος, από την εποχή που ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος πάτησε στις ακτές του νησιού, δεν μπορεί να βρει την ησυχία της. Το νησί άλλαξε χέρια τέσσερις φορές: Φραγκοκρατία, Ενετοκρατία, Οθωμανική κυριαρχία και Αγγλοκρατία. Οι κάτοικοί της γνώρισαν πρωτοφανείς σφαγές και διωγμούς αλλά λαός τόσο μικρός, έδειξε τόσο μεγάλο θάρρος, επιμονή κι εγκαρτέρηση…
Τον Ιούνιο του 1878 υπογράφεται στην Κωνσταντινούπολη μυστικό σύμφωνο με το οποίο ο σουλτάνος παραχωρούσε στους Άγγλους με κάποια χρηματικά ανταλλάγματα την Κύπρο. Αμέσως μετά άρχισαν να καταφθάνουν στο νησί Άγγλοι αξιωματικοί με τις γυναίκες τους…

Πενήντα χρόνια μετά, το 1931, οι Κύπριοι ξεσηκώνονται κατά των τυράννων τους. Καίνε το κυβερνείο, πυρπολούν το σπίτι του γενικού διοικητού στην Λεμεσό και χτυπιούνται με τους Άγγλους στρατιώτες. Τα θύματα είναι πολυάριθμα, αλλά οι πάνοπλοι Άγγλοι επικρατούν και επιβάλουν την τρομοκρατία στο νησί που μέχρι το 1939 μετατρέπεται σε στρατόπεδο συγκεντρώσεως…
Τη χρονιά εκείνη η αγγλική κυβέρνηση έχουσα την ανάγκη της Ελλάδος εν όψει του Πολέμου με τον Χίτλερ μεταβάλλει πολιτική και εξαπατά τους Έλληνες συμμάχους της διαδίδοντας ότι μετά την συντριβή του άξονα, η Κύπρος θα γίνει ελληνική!.. Αυτό έκανε χιλιάδες κυπρίους να πάρουν μέρος στον πόλεμο…
Η μεγάλη απάτη θα αποκαλυφθεί, όταν οι Γερμανοί επιτέθηκαν στην Ελλάδα και συνεδρίασε στη «Μεγάλη Βρετάνια» για τελευταία φορά το πολεμικό συμβούλιο. Αποφασίστηκε η συνέχιση του αγώνα στην Κρήτη και μεταφορά της βασιλικής οικογένειας και της κυβερνήσεως εκτός Ελλάδος. Ο στρατηγός Παπάγος πρότεινε να εγκατασταθούν στην Κύπρο, αλλά αντέδρασε αμέσως ο Άγγλος πρεσβευτής Πάλαιρετ, που οργισμένος είπε « Όχι στην Κύπρο! Στο Κάϊρο!» Προφανώς για να μην έχουμε απαιτήσεις μεταπολεμικά!.. Αυτός ήταν και ο λόγος, που, ενώ η κυβέρνηση, η βασιλική οικογένεια μετέβησαν στο Κάϊρο, εξαιρέθηκε ο Παπάγος, που τον συνελαβαν μετά οι Γερμανοί και τον έστειλαν στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως …
Το Γενάρη του 1950, η Εθναρχία διεξάγει Δημοψήφισμα με το οποίο οι Κύπριοι με συντριπτική πλειοψηφία 96% τάσσονται υπέρ της Ένωσης και παραδίδουν τους τόμους του δημοψηφίσματος, στην ελληνική κυβέρνηση για να αρχίσει τον αγώνα.
Πραγματοποιούνται συλλαλητήρια και ο νέος αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ΄ ζητεί από τον υπουργό εξωτερικών Σοφοκλή Βενιζέλο να θέσει το θέμα στον ΟΗΕ. Ο Βενιζέλος αρνείται και ο Μακάριος προειδοποιεί: « θα σας καταγγείλω εις τον ελληνικόν λαόν» και η απάντηση: « να με καταγγείλετε όπου θέλετε αλλά δεν πρόκειται εσείς να κατευθύνετε την εξωτερικήν πολιτικήν της Ελλάδος».
Την πόρτα του αντιπροέδρου Γεωργίου Παπανδρέου χτυπά ο δήμαρχος Λευκωσίας Θεμ. Δέρβης και παίρνει την απάντηση: « Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν τον δε αμερικανικόν και δι’ αυτό δεν ημπορεί λόγω του Κυπριακού, να κινδυνεύσει να πάθει ασφυξίαν».
Ο Μακάριος σε επόμενο ταξίδι του στην Αθήνα επισκέπτεται τον πρωθυπουργό Νικ. Πλαστήρα, με το ίδιο αίτημα: «Άκουσε μακαριότατε, εάν ήρχεσο στην πτωχήν καλύβην μου και μου εζήτης να πολεμήσω δια την Κύπρον θα το έπραττα ευχαρίστως ως απλούς στρατιώτης. Έρχεσαι εις τον γραφείον του πρωθυπουργού της Ελλάδος και μου ζητάς να κάψω την Ελλάδα, χωρίς να ημπορώ να ωφελήσω την Κύπρον. Κάθισε λοιπόν ήσυχα!»
΄Όταν ο Παπάγος έγινε πρωθυπουργός, προσέφυγε για το κυπριακό το 1954 στον ΟΗΕ, προκαλώντας την οργή των Άγγλων! Ιδού το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας, παρά την λυσσώδη παρασκηνιακή αγγλική εκστρατεία : Υπέρ της προσφυγής 30, κατά19 και 11 αποχές. Τότε αρχίζει και το βρώμικο παιχνίδι των Άγγλων με το διαίρει και βασίλευε … Προσεταιρίζεται την Τουρκία εις βάρος της Ελλάδος, διωγμοί των ομογενών της Πόλης το ‘55, απαγχονισμοί αγωνιστών στην Κύπρο… Οι υποτίθεται σύμμαχοί μας, πολύ χειρότεροι από άσπονδους εχθρούς μας!