Κοινωνική ευαισθησία και... χαρατσολαγνεία

της Ελίνας Γαληνού
Η δόση μας έφτασε επιτέλους παραμονές εορτών και ακούστηκαν οι πρώτες εξαγγελίες για το πού θα μοιραστούν τα χρήματα που περισσεύουν από τις οριοθετημένες υποχρεώσεις της χώρας. Οσον αφορά τις ανάγκες της κοινωνίας, η οποία είχε εντελώς εγκαταλειφθεί στο έλεος των ασήκωτων βαρών της, δεν χρειάζονται σχόλια. Είναι τόσες πολλές οι εκκρεμότητες που θα έπρεπε να καλυφθούν για να σταθεί κάπως ο λαός στα πόδια του, που σίγουρα δεν φτάνουν τα ψίχουλα από τα περισσεύματα της δόσης. Το ντόμινο καταστροφής που διαδραματίστηκε στην Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια, είναι μάλλον μη αναστρέψιμο στο σύνολό του...
Παρ΄όλα αυτά, η κυβέρνηση εμφανίζεται αισιόδοξη που αποφύγαμε την άτακτη χρεωκοπία και την επιστροφή στη δραχμή. Υποτίθεται ότι με τα χρήματα αυτά που ήρθαν τώρα, θα στηριχτούν οι τράπεζες από τον κλονισμό που είχαν υποστεί λόγω του κουρέματος των ομολόγων. Το κλίμα στην Ευρώπη δείχνει διαφορετικό προς την χώρα μας, καθώς οι επιθέσεις μοιάζει να έχουν πάψει και η εμπιστοσύνη προς την Ελλάδα για την τήρηση των δεσμεύσεων, δείχνει ν΄αποκαθίσταται. Αυτά τα στοιχεία ίσως δικαιολογούν την αισιοδοξία των κυβερνώντων, αλλά ας μας επιτρέψουν να θεωρούμε ότι δεν έχει ακόμα φανεί πόσο βάσιμη είναι...
Ας επιστρέψουμε όμως εδώ μέσα στη χώρα και τον λαό της, που άλλωστε αυτόν κυβερνούν. Διότι εάν δεν ήταν κυβερνήτες της Ελλάδας, αλλά υψηλοί αξιωματούχοι των Βρυξελλών, ας αισιοδοξούσαν όσο ήθελαν. Εδώ όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα, την οποία δείχνουν βέβαια ότι αντιλαμβάνονται, αλλά πώς; Με τα λόγια; Ακούσαμε ήδη να εκδηλώνεται η αγωνία για τις αντοχές της κοινωνίας, η ανησυχία για το εάν θα υπάρξουν άλλα μέτρα, η φροντίδα για τη μεσαία τάξη και όλα τα σχετικά...Θα μου πείτε, και τι να κάνουν; Δεν μπορούν βέβαια να ευλογήσουν τα απομεινάρια της δόσης που προορίζονται για την αγορά και τις κοινωνικές ανάγκες, ώστε να πολλαπλασιαστούν όπως συνέβη στην Παραβολή του Χριστού. Μπορούν όμως να ιεραρχήσουν τις ανάγκες βάσει της ανθρώπινης λογικής, αλλά και να μην υποκρίνονται προς τον κόσμο.
Συγκεκριμένα, ο πολιτικός αρχηγός που συνηθίζει να βγάζει πύρινους λόγους περί κοινωνικής ευαισθησίας, γνωρίζουμε ότι είναι ο ίδιος άνθρωπος που μας επέβαλλε το χαράτσι στα ακίνητα, και που τρέμει μην το βγάλει κανένας και αναπνεύσει ο κόσμος. Οι όποιες αντιδράσεις και προσπάθειες που έγιναν ως τώρα μέσω νομικών οδών ή άλλων διαμαρτυριών, προσέκρουσαν σε...τοίχο. Ασφαλώς δεν πρόκειται για τον μόνο φόρο που μας ρίχνουν στους ώμους, αλλά είναι ίσως από τους σκληρότερους που έχουν επιβληθεί. Τα σχόλια που παραλληλίζουν το χαράτσι με τους φόρους της τουρκοκρατίας, είναι απολύτως σωστά. Το χαράτσι κατέστρεψε μέσα σε ενάμιση χρόνο την ακίνητη περιουσία, κατήντησε τους ιδιοκτήτες-νοικοκυραίους σε ζητιάνους, υφάρπαξε όλες τις οικονομίες των νοικοκυριών, προκάλεσε τεράστια προβλήματα στην ήδη χειμαζόμενη αγορά λόγω της υπέρογκης επιβάρυνσης που επέφερε και κατά κάποιον τρόπο, έγινε μια από τις σοβαρές αιτίες που εξαγρίωσαν τον κόσμο-όπως φάνηκε στις εκλογές. Προς τι λοιπόν αυτή η εμμονή με το χαράτσι, σε μια χώρα που παλεύει να πάρει τ΄απάνω της ελπίζοντας να μπεί επιτέλους σε μια αναπτυξιακή τροχιά; Τι έπρεπε να πληρωθεί άμεσα από τα λεφτά του ΕΕΤΗΔΕ που εξαναγκάζεται να σκάει ο κόσμος στη ΔΕΗ, και τι σχέση είχε ο ίδιος ο εμπνευστής και υπέρμαχος αυτής της βαρβαρότητας; Είναι αξιοπερίεργο όντως.
Απ΄ότι λέγεται, το βάρβαρο αυτό μέτρο, το θεωρούν πολλοί στο επιτελείο της κυβέρνησης, ως "έξυπνο φοροεισπρακτικό" που φέρνει γρήγορα ζεστό χρήμα στα ταμεία. Ναί αλλά πού πάει αυτό το ζεστό χρήμα που στερείται ο κόσμος, παραιτούμενος από την κάλυψη των αναγκών του; Αλλά να ήταν μόνο αυτό;  Προχτές, έστειλαν στους ιδιοκτήτες ακινήτων και τον ΦΑΠ του 2010, εξαναγκάζοντάς τους να το πληρώσουν ως 31.12.2012. Φυσικάέλαβαν, οι περισσότεροι εξανέστησαν, όχι μόνο για την επιπλέον επιβάρυνση, αλλά επειδή τον τρέχουν να πληρώνει μέσα στις γιορτές με περιθώριο 4 εργάσιμες μέρες!  Παράλληλα, οι συνταξιούχοι θα δούν τις συντάξεις τους πάλι με νέα τσουχτερή περικοπή, που σαφώς ακυρώνει το περίφημο "δώρο", το οποίο έλαβαν για τελευταία φορά. Ο κόσμος είναι κυριολεκτικά αηδιασμένος αν όχι απογοητευμένος από την κακομεταχείριση και την περιφρόνηση του κράτους προς αυτόν... Επιστρέφεται μήπως κάτι απ΄αυτήν τη σεισάχθεια στον φορολογούμενο πολίτη, ή έχουν καλοβολευτεί πλέον όλοι οι κυβερνώντες με τους πολίτες-υποζύγια τα οποία θεωρούν ότι δεν έχουν τρόπο να αντιδράσουν; Αλλά όταν βλέπει κανείς ότι η πρώτη "κοινωνική ανάγκη" που έσπευσαν να καλύψουν από τα χρήματα της δόσης, ήταν τα 45 εκατ. ευρώ για την επιδότηση των κομμάτων, τι να ρωτάμε;
Το πράγμα είναι αυτονόητο πλέον. Μπορεί να γλιτώσαμε την έξοδο από το ευρώ, αλλά η κακομεταχείριση των Ελλήνων πολιτών συνεχίζεται και μας το είπαν άλλωστε, ότι δεν προβλέπεται ανάσα πριν από δύο τουλάχιστον χρόνια. Εκεί τουλάχιστον η κυβέρνηση ήταν ειλικρινής μαζί μας, γιατί όλα τα άλλα περί κοινωνικών ευαισθησιών που ακούστηκαν, κάθε άλλο παρά συμβαδίζουν με την χαρατσολαγνεία και τις τακτικές αναγκαστικών εισπράξεων που επιβάλλουν στον (υπόδουλο) λαό. Μέρες Χριστουγέννων που έρχονται, ας όψονται όλοι οι υπαίτιοι για την στενότητα και την ανέχεια του κόσμου που κυβερνάνε και τα ψέμματα που του έχουν πεί.