O πολιτικός χάρτης της Ευρώπης μετά τις ευρωεκλογές του 2009του Απόστολου Αποστολόπουλου
Ο πρώτος και μεγάλος νικητής των ευρωεκλογών ήταν το εκλογικό σώμα, οι Έλληνες και οι Ελληνίδες, που αντιστάθηκαν στην πολιορκία επί 21 μήνες (μετά τις εκλογές του 2007) των δημοσκοπήσεων και των ΜΜΕ. Σ’ αυτούς τους 21 μήνες οργανώθηκαν και προβλήθηκαν από τα ΜΜΕ περίπου 250 (!) δημοσκοπήσεις, πάνω από μία τη βδομάδα. Ενώ κάθε μήνα προανήγγειλαν εκλογές. Ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου που επιχειρήθηκε μετά τη Μεταπολίτευση και απέτυχε- με εξαίρεση την ανάδειξη εκ του μηδενός του κ. Τρεμόπουλου όπου ελπίζουμε να επιστρέψει. Τα ΜΜΕ κατείχαν ήδη, ως γνωστόν, την τελευταία θέση στην εμπιστοσύνη της Κοινής Γνώμης. Κατέβηκαν ένα σκαλί ακόμα. Οι δημοσκοπήσεις απλώς γελοιοποιήθηκαν. Ούτε το μέγεθος της αποχής δεν κατάφεραν να προσεγγίσουν, ούτε καν το υποψιάστηκαν.
Όλοι οι βασικοί παίκτες βγήκαν χαμένοι, κυρίως τα μικρά κόμματα (παρά τον διπλασιασμό του ΛΑΟΣ), τη στιγμή που ο κόσμος γύρισε την πλάτη στους δυο μεγάλους. Έχασαν και από την ψήφο και από την αποχή του κόσμου. Η αποχή θεωρήθηκε πλήγμα στο πολιτικό σύστημα συνολικά. Αυτό, όμως, είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή είναι ότι απείχαν κυρίως οι οπαδοί της συντηρητικής παράταξης. Ο δικομματισμός διατηρεί ελπίδες ανάκαμψης που εξαρτώνται όμως αποκλειστικά από τη ΝΔ και προσωπικά από τον κ. Καραμανλή. Αν σταματήσει να ταυτίζει κάθε μεταρρύθμιση με αντιλαϊκά μέτρα. Ο πρωθυπουργός δεν έδειξε το βράδυ των εκλογών (ή στο υπουργικό συμβούλιο) ότι κάτι κατάλαβε, ποιες είναι οι προθέσεις του, ότι ο χρόνος τελειώνει. Χωρίς ρήξεις στην κυβέρνηση, στην Οικονομία και στα εθνικά θέματα, η κυβέρνηση θα καταρρεύσει συμπαρασύροντας την συντηρητική παράταξη αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα. Παρέλαβε σταθερότητα και θα παραδώσει αστάθεια. Το δίλημμα «ανευθυνότητα ή υπευθυνότητα» που έθετε ο κ. Καραμανλής στους αντιπάλους του το έχει τώρα ο ίδιος. Αυτός είναι το κλειδί επειδή ακριβώς είναι πρωθυπουργός, δηλαδή ο μόνος, θεσμικά, που μπορεί να πάρει αποφάσεις.
Το ΠΑΣΟΚ των ευρωεκλογών του 2009 κέρδισε την εξουθενωμένη ΝΔ αλλά κατάφερε να ηττηθεί από το ΠΑΣΟΚ των εθνικών εκλογών του 2007 (πήρε 850 χιλ. λιγότερες ψήφους), με τον ίδιο αρχηγό. Το ΚΚΕ χωρίς κοφτές απαντήσεις στα συγκεκριμένα προβλήματα (πχ μετανάστευση) δεν βλέπει φως. Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καεί από καιρό αγκαλιά με τους κουκουλοφόρους. Ο ΛΑΟΣ διπλασίασε τις ψήφους του (από αντίδραση και στο ψηφοδέλτιο της ΝΔ;) αλλά μόνο αν η κυβέρνηση βουλιάξει αύτανδρη θα τους ξαναδιεκδικήσει. Συνολικά οι δυνάμεις και οι συσχετισμοί δεν άλλαξαν ακόμα αλλά το σύστημα τελεί εν βρασμώ.
Είναι η ώρα να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Προσοχή στον Σιμήτη. Ευελπιστούμε ότι ἐρχεται η ώρα των εθνών της Ευρώπης και όχι η Ευρώπη των εθνών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εκλογές αυτές ανέδειξαν και το γεγονός ότι κόμματα που είναι εξαιρετικά επικίνδυνα και ανύπαρκτα στην κοινωνία, λαμβάνωντας τεράστια στήριξη από τα media και τους δημοσκόπους, εξασφάλισαν είσοδο στην βουλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ΣΥΡΙΖΑ-Πράσινοι, των οποίων η πραγματική δύναμη είναι 1,2% και 0,3% αντίστοιχα, είναι βέβαιο ότι δεν θα είναι στην επόμενη βουλή, εκτός αν κατέβουν μαζί και πιάσουν 3,8%.
Ωστόσο, θα πρέπει να προβληματιστούμε σοβαρά για το εκλογικό όριο του 3%, που δίνει την δυνατότητα σε ανύπαρκτα δημιουργήματα των δημοσκόπων που αποτελούν τον δούρειο ίππο της νέας τάξης, να έχουν ελπίδα να εισέλθουν στην βουλή (ακόμα και με 1,5% εξασφαλίζουν κρατική χρηματοδότηση δισεκατομμυρίων).
Η αλλαγή του εκλογικού ορίου στο 5%, θα έδινε μεγαλύτερη πολιτική σταθερότητα (που είναι πολύτιμη λόγω της οικονομικής κρίσης και των απειλών της Τουρκίας), και θα έβαζε στην βουλή -και μάλιστα ενισχυμένα- τα κόμματα που πραγματικά εκφράζουν ιστορικά ρεύματα στην Ελληνική κοινωνία.
east γιατί δεν επανιδρύεις το "Ρωσσικόν κόμμα" (σε πειράζω μην παρεξηγηθείς);
ΑπάντησηΔιαγραφή