Anaconda Να πως σκεφτεται και μιλαει ενας Μετανθρωπος "120 ετων" που με ρωτουσες.Ειναι και 17 ετων αλλα και 120.Δεν ειναι τα υπολοιπα.Μπραβο στον αναρτησαντα.
Αυτός είναι μασόνος. Ξεκινά τον διάλογο με «θεούς», τελειώνει με ότι «ξέχασε» ο θεός. Ανάμεσα «λατρεύει» την φύση. Τα ίδια ακριβώς λέει και το Ίδρυμα Παπανδρέου, που ασχολείται με «Μετανθρωπος».
Οι διαδηλώσεις χωρίς ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ στόχους και χωρίς τον Χριστό οδηγούν στο βδέλυγμα της ερημώσεως. Οι έμποροι και τραπεζίτες προώθησαν τον μηδενισμό στον χριστιανισμό και στο έθνος, και τώρα ο μηδενισμός θέλει να μηδενίσει το τραπεζικό σύστημα, που θα έχει ως συνέπεια την καταστροφή του εμπορίου και πείνα πέρα από κάθε φαντασία. Τα πρώτα θύματα της πείνας θα είναι οι «αγανακτισμένοι» στις πλατείες των μεγαλουπόλεων.
Νά ‘σαι καλά Κριστιάν, ιδιαίτερα πολύτιμη η ανάρτησή σου, σε ευχαριστώ θερμά. Συγκινητικός ο άχρονος, σκεπτόμενος, υπέροχος άνθρωπος στο 1ο βίντεο. Χρήμα υπεράνω Ανθρώπων. Πως έγινε αυτό ; Το βλέπαμε, αλλά δεν το «είδαμε» έγκαιρα, τώρα πια χορεύει μπροστά μας το τέρας και ετοιμάζεται να μας καταβροχθίσει.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ο Άνθρωπος ονειρεύτηκε και εξακολουθεί να επιθυμεί καλύτερες συνθήκες ζωής και διαβίωσης, το πρόβλημα είναι ότι ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΥΛΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ. Το χρήμα είναι εργαλείο, ούτε καλό ούτε κακό, όμως από εργαλείο, έγινε αφέντης. Γι’ αυτό η κρίση της Ανθρωπότητας είναι στην βάση της ΗΘΙΚΗ.
Αν δεν είχαμε υπάρξει επιρρεπείς στην παραπάνω ταύτιση, δεν θα μπορούσαν οι οικονομικοί δολοφόνοι του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού – τοκογλυφικού συστήματος να σκοτώνουν σήμερα την Ζωή μας, θα είχαν περιοριστεί οι «Αρμόδιοι» σε απλό διαχειριστικό ρόλο, δεδομένου όμως ότι μια συλλογική πανανθρώπινη αφύπνιση φαντάζει σήμερα αδύνατη, ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ να υποχρεωθούν να περιοριστούν οι διαχειριστές αυτοί στον τεχνοκρατικό ρόλο τους, στην υπηρεσία των κρατών και όχι σε θέσεις εξουσίας και καταστροφής των Λαών.
Για το 2ο βίντεο, δεν έχω λόγια. Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Αναρωτιέμαι όμως, δεν καταλαβαίνουν οι λαοί της Ευρώπης (αν και τα ΜΜΕ όλων των λαών φαντάζομαι λειτουργούν ανεξάρτητα από την βούληση και συνείδηση αυτών, όπως συμβαίνει και εδώ) ότι μετά από εμάς έρχεται η σειρά τους ; Συμπιεζόμαστε εμείς μέχρι ασφυξίας για να ράψουν οι «Αρμόδιοι» το κοστούμι των δούλων, που στην συνέχεια, θα το τιμήσουν όλοι οι λαοί της Δύσης. Ο υπόλοιπος κόσμος έτσι κι αλλιώς ανέκαθεν υποχρεώθηκε να υπάρχει στην γύμνια και στον αγώνα του, και μέχρι πρότινος, ήταν πολύ μακρυά από εμάς, αλλά μάλλον όχι πια.
Βέβαια η απραγία και το μούδιασμα αυτής της κοινωνίας, ίσως, χωρίς να το ξέρουμε, να μας έχει κάνει καλό. Μέχρι τώρα. Ίσως μιλούν τα ψυχο-κοινωνικά γονίδια, οι ανεξίτηλες και οδυνηρές καταγραφές του συλλογικού ασυνειδήτου της Ελλάδας, και η βαθιά γνώση πως όλες οι επαναστάσεις γίνονται θύμα επιτήδειων όταν γίνουν σε λάθος χρόνο, υπό ανύπαρκτη ηγεσία, χωρίς ωριμότητα, χωρίς στρατηγική, και το κυριότερο, χωρίς ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ.
Φοβάμαι ότι η ΚΑΘΑΡΣΗ είναι ακόμα μακρυά, προηγείται η ΝΕΜΕΣΗ, αόρατη κι αυτή προς το παρόν. Έχουμε μέλλον μπροστά μας. Αόρατο και ομιχλώδες και αυτό προς το παρόν.
Το κυριοτερο που κρατησα απο τον Ανθρωπο αυτον ειναι και το χαρακτηριστικοτερο του=Η παιδικα σκωπτικη του διαθεση που τον τοποθετει στην "ηληκια των 17 ετων" και τα πολυ σοβαρα ,παρα πολυ σοβαρα,που ελεγε και τον τοποθετει στην "ηληκια των...120 ετων".Αυτος ο Ανθρωπος αφου εβιωσε την πολυπλοκοτητα της "Κολασης" του Πεδιου οπου αναμειγνυονται σαν Βαβελ ολα τα πεδια και που θεωρω σαν "Σχολειο Αφυπνισης" ,κατορθωσε μετα ΚΑΙ ΕΝ ΖΩΗ (το και κυριοτερο)και "περασε" στο Απλο,Λητο,Αληθινο,στον καθαρο και γρανιτενιο ΛΟΓΟ.Αυτο διευκρινιζω ειναι και το νοημα των "120 ετων" που εγραψα στην προσπαθεια μου να εκφραστω.
Αγαπητή Ρίκα, «δεν καταλαβαίνουν οι λαοί της Ευρώπης (αν και τα ΜΜΕ όλων των λαών φαντάζομαι λειτουργούν ανεξάρτητα από την βούληση και συνείδηση αυτών, όπως συμβαίνει και εδώ) ότι μετά από εμάς έρχεται η σειρά τους ; Συμπιεζόμαστε εμείς μέχρι ασφυξίας για να ράψουν οι «Αρμόδιοι» το κοστούμι των δούλων, που στην συνέχεια, θα το τιμήσουν όλοι οι λαοί της Δύσης.»
Μάλλον κουρασμένη σε βρήκε αυτό το βιντεάκι, γιατί αυτό που εκφράζεις με τόση ορθότητα είναι ακριβώς το αντικείμενο του. Φιλικά, Κριστιάν.
Όντως Αγαπητέ Κριστιάν, ανακαλώ το παράπονό μου, έχεις δίκιο. Είδα ξανά το βίντεο, θα πω μόνο ότι όποιος βιάζεται, σκοντάφτει. Κάποιες φορές στο τέλος της ημέρας το μυαλό είναι στον αυτόματο πιλότο, σίγουρα με βρήκε κουρασμένη το βίντεο, αλλά παράλληλα βιάστηκα γιατί με ενόχλησε κάπως παραπάνω η προέλευσή του, και δεν έδωσα την δέουσα προσοχή στο τέλος του. Μάλλον μου συνέβη αυτό που περιγράφηκε τόσο εύστοχα στο αναρτηθέν άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου με τίτλο «Αέριο αλλά και Μπαρούτι μυρίζει το οικόπεδο 12» : «Βλέπουμε στην πραγματικότητα αυτό που είμαστε έτοιμοι, που φοβόμαστε, που ευχόμαστε, που νομίζουμε ότι συμβαίνει.» Στην συγκεκριμένη περίπτωση, για εμένα, αυτό που φοβόμαστε ότι μπορεί ίσως να μας λυπήσει και να μας μπερδέψει περισσότερο. Εξηγούμαι : βλέποντας το βίντεο, είπα, μετά την παρέλαση όλης σχεδόν της Γιουροβίζιον στο δούλεμα και εξευτελισμό μας : Όχι και οι Γάλλοι. Βιάστηκα να ενοχληθώ και να λυπηθώ και να «παραπονεθώ» ίσως άδικα, για τον λόγο του ότι η συγχωρεμένη μητέρα του πατέρα μου ήταν Γαλλίδα. Έτσι εξηγώ το μπέρδεμά μου, αυτό που παραδέχομαι, και που τόσο απλά και ωραία μου επεσήμανες.
Σ’ ευχαριστώ για την εύστοχη και δίκαιη διευκρίνισή σου. Καλό Βράδυ, Ρίκα
Ρίκα, καλησπέρα, Πραγματικά, με συγκινεί η ειλικρίνεια σου. Πολύ εύστοχη εξάλλου η αναφορά στον Δ. Κωνσταντακόπουλο, τον δικό μας Γκαλεάνο, είχα και εγώ συγκρατήσει αυτή τη παρατήρηση. Τώρα, για τους Γάλλους. Προφανώς δεν είναι Γερμανοί, αλλά υπάρχουν πολλά και διάφορα υβριστικά άρθρα κατά των Ελλήνων στο γαλλικό τύπο και μπλογοσφαίρα. Ένα τέτοιο άρθρο είχα αναρτήσει και σόκαρε πολλούς αναγνώστες, το θυμάσαι; http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_6570.html . Δυστυχώς, η Ευρώπη έγινε μπάχαλο, θα έλεγα ότι τα πράγματα (για τη συνοχή- σύγκληση) σήμερα είναι χειρότερα από ό, τι ήταν πριν από 10-30 χρόνια. Και εμείς βρίζουμε τους άλλους… αναγκαστικά. Καλό βράδυ. Κριστιάν
Μόνο η ειλικρίνεια μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια εκεί που οφείλουμε να πηγαίνουμε, έχω καταλάβει καλά μέχρι τώρα στην ζωή μου πως όταν παραπλανούμε τον εαυτό μας, ζούμε Ζωή μισή. Επιλογή είναι και αυτή, όμως η Ζωή είναι πολύ μικρή για να την κοροϊδεύουμε. Αναγκαστικά πάντα κάποιους βρίζουμε, όπως ωραία είπες (οι βάρβαροι είναι πάντα απαραίτητοι, αν και σήμερα πολλοί από αυτούς είναι και αληθινοί, κι όχι απλά αποκυήματα της φαντασίας μας), αυτό στο οποίο οφείλουμε να στοχεύουμε προσωπικά είναι στο τι (ποια ιδέα, κατάσταση) και ποιους αγαπάμε. Είτε είναι παρόντες είτε απόντες στην ζωή μας, δεν έχει σημασία, η Αγάπη δεν προϋποθέτει πάντα την φυσική παρουσία.
Ο καθένας μας έχει την καταγωγή του και την προσωπική – οικογενειακή του ιστορία, αν μπορούσαμε να επεκταθούμε εδώ, θα καταλαβαίναμε πολλά, όμως δεν το βρίσκω εφικτό από εδώ. Ας πούμε ότι η Ελλάδα είναι Ιδέα και μαγνήτης Αλήθειας, ότι είναι πρόταση Ζωής, απαίτηση Αγώνα και Δικαίωσης, Φιλοσοφία ακύρωσης του σκοταδισμού και κάθε μορφής Βίας. Εγώ λέω ότι εμείς ανήκουμε στην Ελλάδα, και όχι εκείνη σε εμάς. Είναι σίγουρα πεδίο ατελείωτων και αδηφάγων μαχών ο ακριβής ορισμός της ταυτότητας του πραγματικού Έλληνα, ποιος είναι Έλληνας, ποιος ελληνόφωνος, ποιος Ελληνόψυχος, ποιος ελληνοεκμεταλλευτής, ποιος ιστορικά αδιάφορος και/ή ταυτόχρονα απαιτητικός κάτοικος αυτής της Πατρίδας, και πάει λέγοντας.
Πριν αρκετά χρόνια, είχα επισκεφτεί έναν γιατρό σε χώρα της Βόρειας Ευρώπης, από αυτές που οι κυβερνήσεις τους μας έχουν επιφέρει τεράστια δεινά. Ο άνθρωπος αυτός, με σύζυγο γιατρό (άρα και απαιτητικό πρόγραμμα) και πατέρας 4 παιδιών, μου μίλησε στα Ελληνικά, τα οποία είχε μάθει σε νυχτερινό σχολείο (!), και μου έστελνε για τα επόμενα χρόνια ευχετήριες κάρτες στην Ελλάδα, απλά γιατί του έστειλα ένα βιβλίο με ποίηση του Κ. Καβάφη και μια κασέτα με μουσική του Μάνου Χατζηδάκη δώρο. Είχε μάλιστα σκοπό να πάει με την γυναίκα του σε νυχτερινό σχολείο για να μάθει Αρχαία Ελληνικά. Είπαμε, Πρόταση Ζωής η Ελλάδα (η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη είχε αναφέρει έτσι την Ελλάδα, μεταξύ άλλων), αλλά η ανθρώπινη φύση αυτό που θεωρεί δεδομένο, δεν το τιμά, δεν το εκτιμά γι’ αυτό και πολλές φορές το χάνει. Το άρθρο που είχες αναρτήσει το είχα διαβάσει, βέβαια τις περισσότερες φορές η πίεση του χρόνου δεν μου επιτρέπει, πολύ δυστυχώς, να δώσω σε πολλά άρθρα την δέουσα προσοχή.
Ο Δ. Κωνσταντακόπουλος όντως έχει έναν δικό του βαθύ και ταυτόχρονα καινοτόμο τρόπο ανάγνωσης και παρουσίασης των πραγμάτων, ομολογώ και μένα μου αρέσουν πολύ και τα άρθρα και οι αναλύσεις, και οι σκέψεις του.
Κατά τα άλλα, η Ευρώπη είναι μπάχαλο, η Ελλάδα το ίδιο, οι Ζωές μας επίσης, ο Κόσμος όλος θα έλεγα, γι’ αυτό και οι «μπαχαλάκηδες» είναι το πλέον περιζήτητο επάγγελμα, όπως είδαμε και σήμερα.
Αυτά για τώρα. Και πάλι σου εύχομαι καλό βράδυ και καλή ξεκούραση. Ρίκα
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ). - Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.
Μας συμπονάει, αλλά και μας μιμείται ο κόσμος όλος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος δεν ξέρει τον Galeano, χάνει. Μια μικρή γεύση θα βρείτε στο σάϊτ μου, κάτω από τον ομώνυμο τίτλο
http://ange-ta.blogspot.com/search/label/Galeano
Anaconda
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πως σκεφτεται και μιλαει ενας Μετανθρωπος "120
ετων" που με ρωτουσες.Ειναι και 17 ετων αλλα και 120.Δεν ειναι τα υπολοιπα.Μπραβο στον αναρτησαντα.
Αυτός είναι μασόνος. Ξεκινά τον διάλογο με «θεούς», τελειώνει με ότι «ξέχασε» ο θεός. Ανάμεσα «λατρεύει» την φύση. Τα ίδια ακριβώς λέει και το Ίδρυμα Παπανδρέου, που ασχολείται με «Μετανθρωπος».
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι διαδηλώσεις χωρίς ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ στόχους και χωρίς τον Χριστό οδηγούν στο βδέλυγμα της ερημώσεως.
Οι έμποροι και τραπεζίτες προώθησαν τον μηδενισμό στον χριστιανισμό και στο έθνος, και τώρα ο μηδενισμός θέλει να μηδενίσει το τραπεζικό σύστημα, που θα έχει ως συνέπεια την καταστροφή του εμπορίου και πείνα πέρα από κάθε φαντασία.
Τα πρώτα θύματα της πείνας θα είναι οι «αγανακτισμένοι» στις πλατείες των μεγαλουπόλεων.
Νά ‘σαι καλά Κριστιάν, ιδιαίτερα πολύτιμη η ανάρτησή σου, σε ευχαριστώ θερμά. Συγκινητικός ο άχρονος, σκεπτόμενος, υπέροχος άνθρωπος στο 1ο βίντεο. Χρήμα υπεράνω Ανθρώπων. Πως έγινε αυτό ; Το βλέπαμε, αλλά δεν το «είδαμε» έγκαιρα, τώρα πια χορεύει μπροστά μας το τέρας και ετοιμάζεται να μας καταβροχθίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημα δεν είναι ότι ο Άνθρωπος ονειρεύτηκε και εξακολουθεί να επιθυμεί καλύτερες συνθήκες ζωής και διαβίωσης, το πρόβλημα είναι ότι ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΞΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΥΛΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ. Το χρήμα είναι εργαλείο, ούτε καλό ούτε κακό, όμως από εργαλείο, έγινε αφέντης. Γι’ αυτό η κρίση της Ανθρωπότητας είναι στην βάση της ΗΘΙΚΗ.
Αν δεν είχαμε υπάρξει επιρρεπείς στην παραπάνω ταύτιση, δεν θα μπορούσαν οι οικονομικοί δολοφόνοι του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού – τοκογλυφικού συστήματος να σκοτώνουν σήμερα την Ζωή μας, θα είχαν περιοριστεί οι «Αρμόδιοι» σε απλό διαχειριστικό ρόλο, δεδομένου όμως ότι μια συλλογική πανανθρώπινη αφύπνιση φαντάζει σήμερα αδύνατη, ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ να υποχρεωθούν να περιοριστούν οι διαχειριστές αυτοί στον τεχνοκρατικό ρόλο τους, στην υπηρεσία των κρατών και όχι σε θέσεις εξουσίας και καταστροφής των Λαών.
Για το 2ο βίντεο, δεν έχω λόγια. Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται. Αναρωτιέμαι όμως, δεν καταλαβαίνουν οι λαοί της Ευρώπης (αν και τα ΜΜΕ όλων των λαών φαντάζομαι λειτουργούν ανεξάρτητα από την βούληση και συνείδηση αυτών, όπως συμβαίνει και εδώ) ότι μετά από εμάς έρχεται η σειρά τους ; Συμπιεζόμαστε εμείς μέχρι ασφυξίας για να ράψουν οι «Αρμόδιοι» το κοστούμι των δούλων, που στην συνέχεια, θα το τιμήσουν όλοι οι λαοί της Δύσης. Ο υπόλοιπος κόσμος έτσι κι αλλιώς ανέκαθεν υποχρεώθηκε να υπάρχει στην γύμνια και στον αγώνα του, και μέχρι πρότινος, ήταν πολύ μακρυά από εμάς, αλλά μάλλον όχι πια.
Βέβαια η απραγία και το μούδιασμα αυτής της κοινωνίας, ίσως, χωρίς να το ξέρουμε, να μας έχει κάνει καλό. Μέχρι τώρα. Ίσως μιλούν τα ψυχο-κοινωνικά γονίδια, οι ανεξίτηλες και οδυνηρές καταγραφές του συλλογικού ασυνειδήτου της Ελλάδας, και η βαθιά γνώση πως όλες οι επαναστάσεις γίνονται θύμα επιτήδειων όταν γίνουν σε λάθος χρόνο, υπό ανύπαρκτη ηγεσία, χωρίς ωριμότητα, χωρίς στρατηγική, και το κυριότερο, χωρίς ΕΘΝΙΚΟ ΣΤΟΧΟ.
Φοβάμαι ότι η ΚΑΘΑΡΣΗ είναι ακόμα μακρυά, προηγείται η ΝΕΜΕΣΗ, αόρατη κι αυτή προς το παρόν. Έχουμε μέλλον μπροστά μας. Αόρατο και ομιχλώδες και αυτό προς το παρόν.
Μπράβο Κριστιάν, εξαιρετικό βιντεάκι. Είπε πολλά ο Άνθρωπος (με κεφαλαίο Α). Από τα καλύτερα που είπε:
ΑπάντησηΔιαγραφή- Διανοούμενος = κεφάλι δίχως σώμα (το ασώματο τέρας που δείχνανε παλιά στο τσίρκο).
- Η ελευθερία που σού δίνει το χρήμα είναι σε βάρος τής ανθρώπινης ελευθερίας (δεν χρειάζονται σχόλια εδώ).
και το κορυφαίο:
- Democracia manipular! (σε ελεύθερη μετάφραση: "σκάσε, δούλευε και ψήφιζε")...
Το κυριοτερο που κρατησα απο τον Ανθρωπο αυτον ειναι και το χαρακτηριστικοτερο του=Η παιδικα σκωπτικη του διαθεση που τον τοποθετει στην "ηληκια των 17 ετων" και τα πολυ σοβαρα ,παρα πολυ σοβαρα,που ελεγε και τον τοποθετει στην "ηληκια των...120 ετων".Αυτος ο Ανθρωπος αφου εβιωσε την πολυπλοκοτητα της "Κολασης" του Πεδιου οπου αναμειγνυονται σαν Βαβελ ολα τα πεδια και που θεωρω σαν "Σχολειο Αφυπνισης" ,κατορθωσε μετα ΚΑΙ ΕΝ ΖΩΗ (το και κυριοτερο)και "περασε" στο Απλο,Λητο,Αληθινο,στον καθαρο και γρανιτενιο ΛΟΓΟ.Αυτο διευκρινιζω ειναι και το νοημα των "120 ετων" που εγραψα στην προσπαθεια μου να εκφραστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Ρίκα,
ΑπάντησηΔιαγραφή«δεν καταλαβαίνουν οι λαοί της Ευρώπης (αν και τα ΜΜΕ όλων των λαών φαντάζομαι λειτουργούν ανεξάρτητα από την βούληση και συνείδηση αυτών, όπως συμβαίνει και εδώ) ότι μετά από εμάς έρχεται η σειρά τους ; Συμπιεζόμαστε εμείς μέχρι ασφυξίας για να ράψουν οι «Αρμόδιοι» το κοστούμι των δούλων, που στην συνέχεια, θα το τιμήσουν όλοι οι λαοί της Δύσης.»
Μάλλον κουρασμένη σε βρήκε αυτό το βιντεάκι, γιατί αυτό που εκφράζεις με τόση ορθότητα είναι ακριβώς το αντικείμενο του.
Φιλικά, Κριστιάν.
Όντως Αγαπητέ Κριστιάν, ανακαλώ το παράπονό μου, έχεις δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδα ξανά το βίντεο, θα πω μόνο ότι όποιος βιάζεται, σκοντάφτει.
Κάποιες φορές στο τέλος της ημέρας το μυαλό είναι στον αυτόματο πιλότο, σίγουρα με βρήκε κουρασμένη το βίντεο, αλλά παράλληλα βιάστηκα γιατί με ενόχλησε κάπως παραπάνω η προέλευσή του, και δεν έδωσα την δέουσα προσοχή στο τέλος του. Μάλλον μου συνέβη αυτό που περιγράφηκε τόσο εύστοχα στο αναρτηθέν άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου με τίτλο «Αέριο αλλά και Μπαρούτι μυρίζει το οικόπεδο 12» :
«Βλέπουμε στην πραγματικότητα αυτό που είμαστε έτοιμοι, που φοβόμαστε, που ευχόμαστε, που νομίζουμε ότι συμβαίνει.»
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, για εμένα, αυτό που φοβόμαστε ότι μπορεί ίσως να μας λυπήσει και να μας μπερδέψει περισσότερο. Εξηγούμαι : βλέποντας το βίντεο, είπα, μετά την παρέλαση όλης σχεδόν της Γιουροβίζιον στο δούλεμα και εξευτελισμό μας : Όχι και οι Γάλλοι. Βιάστηκα να ενοχληθώ και να λυπηθώ και να «παραπονεθώ» ίσως άδικα, για τον λόγο του ότι η συγχωρεμένη μητέρα του πατέρα μου ήταν Γαλλίδα. Έτσι εξηγώ το μπέρδεμά μου, αυτό που παραδέχομαι, και που τόσο απλά και ωραία μου επεσήμανες.
Σ’ ευχαριστώ για την εύστοχη και δίκαιη διευκρίνισή σου.
Καλό Βράδυ, Ρίκα
Ρίκα, καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά, με συγκινεί η ειλικρίνεια σου.
Πολύ εύστοχη εξάλλου η αναφορά στον Δ. Κωνσταντακόπουλο, τον δικό μας Γκαλεάνο, είχα και εγώ συγκρατήσει αυτή τη παρατήρηση.
Τώρα, για τους Γάλλους. Προφανώς δεν είναι Γερμανοί, αλλά υπάρχουν πολλά και διάφορα υβριστικά άρθρα κατά των Ελλήνων στο γαλλικό τύπο και μπλογοσφαίρα. Ένα τέτοιο άρθρο είχα αναρτήσει και σόκαρε πολλούς αναγνώστες, το θυμάσαι; http://infognomonpolitics.blogspot.com/2011/09/blog-post_6570.html .
Δυστυχώς, η Ευρώπη έγινε μπάχαλο, θα έλεγα ότι τα πράγματα (για τη συνοχή- σύγκληση) σήμερα είναι χειρότερα από ό, τι ήταν πριν από 10-30 χρόνια. Και εμείς βρίζουμε τους άλλους… αναγκαστικά.
Καλό βράδυ. Κριστιάν
Καλησπέρα και πάλι, Κριστιάν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο η ειλικρίνεια μπορεί να μας οδηγήσει με ασφάλεια εκεί που οφείλουμε να πηγαίνουμε, έχω καταλάβει καλά μέχρι τώρα στην ζωή μου πως όταν παραπλανούμε τον εαυτό μας, ζούμε Ζωή μισή. Επιλογή είναι και αυτή, όμως η Ζωή είναι πολύ μικρή για να την κοροϊδεύουμε. Αναγκαστικά πάντα κάποιους βρίζουμε, όπως ωραία είπες (οι βάρβαροι είναι πάντα απαραίτητοι, αν και σήμερα πολλοί από αυτούς είναι και αληθινοί, κι όχι απλά αποκυήματα της φαντασίας μας), αυτό στο οποίο οφείλουμε να στοχεύουμε προσωπικά είναι στο τι (ποια ιδέα, κατάσταση) και ποιους αγαπάμε. Είτε είναι παρόντες είτε απόντες στην ζωή μας, δεν έχει σημασία, η Αγάπη δεν προϋποθέτει πάντα την φυσική παρουσία.
Ο καθένας μας έχει την καταγωγή του και την προσωπική – οικογενειακή του ιστορία, αν μπορούσαμε να επεκταθούμε εδώ, θα καταλαβαίναμε πολλά, όμως δεν το βρίσκω εφικτό από εδώ. Ας πούμε ότι η Ελλάδα είναι Ιδέα και μαγνήτης Αλήθειας, ότι είναι πρόταση Ζωής, απαίτηση Αγώνα και Δικαίωσης, Φιλοσοφία ακύρωσης του σκοταδισμού και κάθε μορφής Βίας. Εγώ λέω ότι εμείς ανήκουμε στην Ελλάδα, και όχι εκείνη σε εμάς.
Είναι σίγουρα πεδίο ατελείωτων και αδηφάγων μαχών ο ακριβής ορισμός της ταυτότητας του πραγματικού Έλληνα, ποιος είναι Έλληνας, ποιος ελληνόφωνος, ποιος Ελληνόψυχος, ποιος ελληνοεκμεταλλευτής, ποιος ιστορικά αδιάφορος και/ή ταυτόχρονα απαιτητικός κάτοικος αυτής της Πατρίδας, και πάει λέγοντας.
Πριν αρκετά χρόνια, είχα επισκεφτεί έναν γιατρό σε χώρα της Βόρειας Ευρώπης, από αυτές που οι κυβερνήσεις τους μας έχουν επιφέρει τεράστια δεινά. Ο άνθρωπος αυτός, με σύζυγο γιατρό (άρα και απαιτητικό πρόγραμμα) και πατέρας 4 παιδιών, μου μίλησε στα Ελληνικά, τα οποία είχε μάθει σε νυχτερινό σχολείο (!), και μου έστελνε για τα επόμενα χρόνια ευχετήριες κάρτες στην Ελλάδα, απλά γιατί του έστειλα ένα βιβλίο με ποίηση του Κ. Καβάφη και μια κασέτα με μουσική του Μάνου Χατζηδάκη δώρο. Είχε μάλιστα σκοπό να πάει με την γυναίκα του σε νυχτερινό σχολείο για να μάθει Αρχαία Ελληνικά. Είπαμε, Πρόταση Ζωής η Ελλάδα (η αείμνηστη Μαλβίνα Κάραλη είχε αναφέρει έτσι την Ελλάδα, μεταξύ άλλων), αλλά η ανθρώπινη φύση αυτό που θεωρεί δεδομένο, δεν το τιμά, δεν το εκτιμά γι’ αυτό και πολλές φορές το χάνει.
Το άρθρο που είχες αναρτήσει το είχα διαβάσει, βέβαια τις περισσότερες φορές η πίεση του χρόνου δεν μου επιτρέπει, πολύ δυστυχώς, να δώσω σε πολλά άρθρα την δέουσα προσοχή.
Ο Δ. Κωνσταντακόπουλος όντως έχει έναν δικό του βαθύ και ταυτόχρονα καινοτόμο τρόπο ανάγνωσης και παρουσίασης των πραγμάτων, ομολογώ και μένα μου αρέσουν πολύ και τα άρθρα και οι αναλύσεις, και οι σκέψεις του.
Κατά τα άλλα, η Ευρώπη είναι μπάχαλο, η Ελλάδα το ίδιο, οι Ζωές μας επίσης, ο Κόσμος όλος θα έλεγα, γι’ αυτό και οι «μπαχαλάκηδες» είναι το πλέον περιζήτητο επάγγελμα, όπως είδαμε και σήμερα.
Αυτά για τώρα. Και πάλι σου εύχομαι καλό βράδυ και καλή ξεκούραση.
Ρίκα