Γιώργος Κ. Στράτος
Η απόφαση της Βιοχάλκο να μεταφέρει την έδρα της στο Βέλγιο
βαραίνει επικίνδυνα την ούτως ή άλλως πολύ βεβαρημένη ατμόσφαιρα της
πολιτικής και της οικονομικής ζωής μας.
Κατά πρώτον, γιατί προαναγγέλλει μετά βεβαιότητος ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες από τις τελευταίες μεγάλες βιομηχανίες που έχουν απομείνει στη χώρα. Και όσες δεν μπορούν, λόγω μεγέθους, να ακολουθήσουν τις επιλογές της οικογένειας Στασινόπουλου, θα κλείσουν τις παραγωγικές μονάδες τους. Από το να βυθίζονται στα χρέη, θα επιλέξουν το λουκέτο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη δημιουργία κι άλλων θέσεων… ανεργίας.
Κατά δεύτερον, γιατί θέτει σοβαρά ερωτήματα ως προς τη δυνατότητα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να αξιολογήσει και να ιεραρχήσει τα ζητήματα και τις προτεραιότητες.
Το κόστος της ενέργειας για την ελληνική βιομηχανία και κυρίως για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες είναι δυσβάστακτο, αφού πληρώνουν το ρεύμα σε τιμή αυξημένη ως και 30% σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Οι βιομηχανίες αυτές ζήτησαν μόνο το αυτονόητο, να πληρώνουν δηλαδή το ρεύμα όσο και οι ανταγωνιστές τους.
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων της χώρας χτύπησαν πολλές φορές έως σήμερα τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά ουδείς αρμόδιος έδειξε να συγκινήθηκε. Τα σχετικά ρεπορτάζ αναφέρουν ότι στις συναντήσεις τους με κυβερνητικούς παράγοντες δέχτηκαν υποσχέσεις για την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Δεν άργησαν να διαπιστώσουν και επ’ αυτού τη… συνέπειά τους!
Τη στιγμή λοιπόν που οι υπουργοί μας, εκστασιασμένοι από τη νιρβάνα του «πλεονάσματος», με το οποίο φαίνεται ότι ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα, αδυνατούν να αντιληφθούν τις προειδοποιήσεις των βιομηχανιών της χώρας, περιμένουμε, στα σοβαρά, ότι θα έρθουν στη θέση τους άλλοι μεγάλοι επενδυτές από το εξωτερικό;
Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη προστατεύουν τις βιομηχανικές μονάδες τους με κάθε τρόπο και κόστος, οι υπουργοί μας αδυνατούν να συνεννοηθούν με τον παραγωγικό κόσμο. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι σε λίγο καιρό δεν θα έχει μείνει ούτε μία βιομηχανία στη χώρα και ότι η οριστική και πλήρης αποβιομηχάνιση της Ελλάδος θα έχει την υπογραφή τους. Και τότε το… φούμο που τους περιμένει θα είναι πολύ χειρότερο από τη μαυρίλα των εργοστασιακών φουγάρων που με υπαιτιότητά τους σταμάτησαν να καπνίζουν.
Αναρωτιέμαι πώς αλλιώς θα καταπολεμήσουν την ανεργία. Με φιλοδωρήματα και τερτίπια παλαιάς κοπής; Δεν αντιλαμβάνονται ότι, όταν αρνούνται τα αυτονόητα στις βιομηχανίες, την ίδια στιγμή ακυρώνουν την πιθανότητα να δημιουργηθούν αμέσως χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας;
Ο πρωθυπουργός, και ορθώς, έχει ξεκινήσει σειρά επαφών με αρκετούς εκπροσώπους πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται ή φιλοδοξούν να επενδύσουν στην πατρίδα μας. Μήπως στην ατζέντα του θα πρέπει να προηγηθούν οι εγχώριοι βιομήχανοι; Οσο ακόμα εξακολουθούν να υπάρχουν τέτοιοι!
Γιώργος Κ. Στράτος
δημοκρατία
Κατά πρώτον, γιατί προαναγγέλλει μετά βεβαιότητος ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες από τις τελευταίες μεγάλες βιομηχανίες που έχουν απομείνει στη χώρα. Και όσες δεν μπορούν, λόγω μεγέθους, να ακολουθήσουν τις επιλογές της οικογένειας Στασινόπουλου, θα κλείσουν τις παραγωγικές μονάδες τους. Από το να βυθίζονται στα χρέη, θα επιλέξουν το λουκέτο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται στη δημιουργία κι άλλων θέσεων… ανεργίας.
Κατά δεύτερον, γιατί θέτει σοβαρά ερωτήματα ως προς τη δυνατότητα του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης να αξιολογήσει και να ιεραρχήσει τα ζητήματα και τις προτεραιότητες.
Το κόστος της ενέργειας για την ελληνική βιομηχανία και κυρίως για τις ενεργοβόρες βιομηχανίες είναι δυσβάστακτο, αφού πληρώνουν το ρεύμα σε τιμή αυξημένη ως και 30% σε σχέση με τους Ευρωπαίους ανταγωνιστές τους. Οι βιομηχανίες αυτές ζήτησαν μόνο το αυτονόητο, να πληρώνουν δηλαδή το ρεύμα όσο και οι ανταγωνιστές τους.
Οι εκπρόσωποι των μεγάλων βιομηχανικών μονάδων της χώρας χτύπησαν πολλές φορές έως σήμερα τον κώδωνα του κινδύνου, αλλά ουδείς αρμόδιος έδειξε να συγκινήθηκε. Τα σχετικά ρεπορτάζ αναφέρουν ότι στις συναντήσεις τους με κυβερνητικούς παράγοντες δέχτηκαν υποσχέσεις για την άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων τους. Δεν άργησαν να διαπιστώσουν και επ’ αυτού τη… συνέπειά τους!
Τη στιγμή λοιπόν που οι υπουργοί μας, εκστασιασμένοι από τη νιρβάνα του «πλεονάσματος», με το οποίο φαίνεται ότι ασχολούνται κατ’ αποκλειστικότητα, αδυνατούν να αντιληφθούν τις προειδοποιήσεις των βιομηχανιών της χώρας, περιμένουμε, στα σοβαρά, ότι θα έρθουν στη θέση τους άλλοι μεγάλοι επενδυτές από το εξωτερικό;
Την ώρα που σε όλη την Ευρώπη προστατεύουν τις βιομηχανικές μονάδες τους με κάθε τρόπο και κόστος, οι υπουργοί μας αδυνατούν να συνεννοηθούν με τον παραγωγικό κόσμο. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν είναι ότι σε λίγο καιρό δεν θα έχει μείνει ούτε μία βιομηχανία στη χώρα και ότι η οριστική και πλήρης αποβιομηχάνιση της Ελλάδος θα έχει την υπογραφή τους. Και τότε το… φούμο που τους περιμένει θα είναι πολύ χειρότερο από τη μαυρίλα των εργοστασιακών φουγάρων που με υπαιτιότητά τους σταμάτησαν να καπνίζουν.
Αναρωτιέμαι πώς αλλιώς θα καταπολεμήσουν την ανεργία. Με φιλοδωρήματα και τερτίπια παλαιάς κοπής; Δεν αντιλαμβάνονται ότι, όταν αρνούνται τα αυτονόητα στις βιομηχανίες, την ίδια στιγμή ακυρώνουν την πιθανότητα να δημιουργηθούν αμέσως χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας;
Ο πρωθυπουργός, και ορθώς, έχει ξεκινήσει σειρά επαφών με αρκετούς εκπροσώπους πολυεθνικών εταιριών που δραστηριοποιούνται ή φιλοδοξούν να επενδύσουν στην πατρίδα μας. Μήπως στην ατζέντα του θα πρέπει να προηγηθούν οι εγχώριοι βιομήχανοι; Οσο ακόμα εξακολουθούν να υπάρχουν τέτοιοι!
Γιώργος Κ. Στράτος
δημοκρατία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.