της Ελίνας Γαληνού
Παρ΄ όλα τα προβλήματα που έχουν ξεσπάσει στο εσωτερικό της Τουρκίας από το περασμένο καλοκαίρι, η ηγεσία της δείχνει να διατηρεί τις υπέρμετρες φιλοδοξίες που γνωρίζαμε ως τώρα, αλώβητες. Το νεο-οθωμανικό όραμα του Νταβούτογλου αλλά και σε συνδυασμό με την προοπτική εισόδου στην ΕΕ, εκτρέφει τις σχετικές κινήσεις που αποσκοπούν στην εξάπλωση της τουρκικής επιρροής προς διάφορες χώρες. Αφ΄ ενός όμως, η επιρροή αυτή όσον αφορά τις αραβικές χώρες των προσφάτων επαναστάσεων, μάλλον δεν βρίσκει έδαφος, και άρα τα σχέδια περί " τουρκικής ομπρέλας στον αραβικό κόσμο", δεν φαίνονται να υλοποιούνται...
Οι σχέσεις με το Ισραήλ, πέρα από κάποιες επιφανειακές κινήσεις δεν υπόσχονται βελτίωση μετά τη ρήξη των δύο χωρών για την υπόθεση Μαβί Μαρμαρά. Το μεγάλο όνειρο επίθεσης προς τη Συρία με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ, ματαιώθηκε αν και προετοιμαζόταν ένα χρόνο για να προκληθεί μια στρατιωτική επέμβαση, στηρίζοντας και εκπαιδεύοντας με ζήλο τους αντάρτες. Τώρα που ο Ασαντ συμφώνησε για το θέμα του χημικού οπλοστασίου και παραμένει στη θέση του, η Τουρκία μένει εκτεθειμένη απέναντί του για την εχθρική της στάση, καθώς δεν σεβάστηκε ούτε την παλιά φιλία της με τον ηγέτη της Συρίας...Η πρωτοβουλία του Ιρανού ηγέτη να διαπραγματευτεί με τον Πρόεδρο Ομπάμα απ΄ευθείας προκειμένου να αποτρέψει μια επίθεση, της αποστερεί έναν ακόμα ρόλο "διαμεσολάβησης", που πιθανότατα είχε υπολογίσει σημαντικά στην διπλωματική της ατζέντα..
Η πρόθεσή της να απλώσει την επιρροή της προς τις χώρες των Βαλκανίων στις οποίες υπάρχουν και μουσουλμανικοί πληθυσμοί, είναι εμφανής. Διαθέτει χρήμα και το χρησιμοποιεί είτε για να τονώσει οικονομικά τις χώρες με μεγάλα κατασκευαστικά έργα, είτε με την ίδρυση τζαμιών, ινστιτούτων και προώθηση μορφωτικών δράσεων που αποσκοπούν βεβαίως στη διάδοση της νεο-οθωμανικής πολιτικής. Οι λαοί αυτών των χωρών όμως, εστιάζονται προφανώς στην ένταξή τους στην Ευρωπαική Ενωση, οπότε τα πρότυπα της ισλαμικής δημοκρατίας στα οποία επενδύει ενδεχομένως η Τουρκία, τους είναι αδιάφορα.
Εκτός όλων αυτών, συμβαίνουν και ορισμένα ευτράπελα, τα οποία θα πρέπει να ξενίζουν ή και να εξοργίζουν κάθε λογικό άνθρωπο. Ο ίδιος ο ηγέτης της Τουρκίας δηλώνει ότι τον ενδιαφέρει η ένταξή του στην ΕΕ, ενώ αφήνει και ελπίδες ότι θα υποστηρίξει π.χ και τα κρατίδια των Βαλκανίων για τον ίδιο σκοπό (!!!). Στη Θράκη, επί ελληνικού εδάφους, το τουρκικό στοιχείο συμπεριφέρεται προκλητικότατα σαν να βρίσκεται επί τουρκικού εδάφους εδώ και χρόνια, πράγμα που προσβάλει την έννοια της αμοιβαιότητας-υποτίθεται βασικός παράγοντας για τις καλές διπλωματικές σχέσεις... Κατά τα άλλα, γνωρίζουμε ότι η Τουρκία έχει σοβαρές εκκρεμότητες με παγωμένα ενταξιακά κεφάλαια (των οποίων το άνοιγμα προσπαθεί να παζαρέψει παντοιοτρόπως...). Την ίδια στιγμή, ενώ η κοινωνία της χώρας βράζει και η νεολαία της αναζητά έναν νέο δρόμο, ο Ερντογάν σκέφτηκε να χωρίσει τους φοιτητές από τις φοιτήτριες στους κοιτώνες, μια κίνηση που ταιριάζει μόνο σε καθεστώτα του σουνιτικού Ισλάμ! Και εν όψει αρχής κάποιων διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού, έρχεται και λέει ότι "δεν υπάρχει κράτος που να ονομάζεται Κύπρος"...
Πιστεύεται ότι οι υπέρμετρες φιλοδοξίες οδηγούν στην αμετροέπεια και οι υπερφίαλες κινήσεις, πολλές φορές στην αστοχία. Ακόμα, η αλλαγή πολλών ταχυτήτων ταυτόχρονα, προκαλεί ίλιγγο...Σ΄ αυτή τη φάση, η Τουρκία απαντά πολύ σ΄αυτά τα χαρακτηριστικά, και αυτό θα μπορούσε να πεί κανείς ότι είναι δικό της πρόβλημα και να μην ασχολείται. Ομως θα πρέπει να ενδιαφέρει πολύ όσους έχουν να διαπραγματευτούν μαζί της σοβαρές υποθέσεις, λαμβάνοντας υπόψη πόσο εύκολα αλλάζει πρόσωπα, καθώς και την εμφανή αμετροέπειά της...
Οι σχέσεις με το Ισραήλ, πέρα από κάποιες επιφανειακές κινήσεις δεν υπόσχονται βελτίωση μετά τη ρήξη των δύο χωρών για την υπόθεση Μαβί Μαρμαρά. Το μεγάλο όνειρο επίθεσης προς τη Συρία με τις ευλογίες του ΝΑΤΟ, ματαιώθηκε αν και προετοιμαζόταν ένα χρόνο για να προκληθεί μια στρατιωτική επέμβαση, στηρίζοντας και εκπαιδεύοντας με ζήλο τους αντάρτες. Τώρα που ο Ασαντ συμφώνησε για το θέμα του χημικού οπλοστασίου και παραμένει στη θέση του, η Τουρκία μένει εκτεθειμένη απέναντί του για την εχθρική της στάση, καθώς δεν σεβάστηκε ούτε την παλιά φιλία της με τον ηγέτη της Συρίας...Η πρωτοβουλία του Ιρανού ηγέτη να διαπραγματευτεί με τον Πρόεδρο Ομπάμα απ΄ευθείας προκειμένου να αποτρέψει μια επίθεση, της αποστερεί έναν ακόμα ρόλο "διαμεσολάβησης", που πιθανότατα είχε υπολογίσει σημαντικά στην διπλωματική της ατζέντα..
Η πρόθεσή της να απλώσει την επιρροή της προς τις χώρες των Βαλκανίων στις οποίες υπάρχουν και μουσουλμανικοί πληθυσμοί, είναι εμφανής. Διαθέτει χρήμα και το χρησιμοποιεί είτε για να τονώσει οικονομικά τις χώρες με μεγάλα κατασκευαστικά έργα, είτε με την ίδρυση τζαμιών, ινστιτούτων και προώθηση μορφωτικών δράσεων που αποσκοπούν βεβαίως στη διάδοση της νεο-οθωμανικής πολιτικής. Οι λαοί αυτών των χωρών όμως, εστιάζονται προφανώς στην ένταξή τους στην Ευρωπαική Ενωση, οπότε τα πρότυπα της ισλαμικής δημοκρατίας στα οποία επενδύει ενδεχομένως η Τουρκία, τους είναι αδιάφορα.
Εκτός όλων αυτών, συμβαίνουν και ορισμένα ευτράπελα, τα οποία θα πρέπει να ξενίζουν ή και να εξοργίζουν κάθε λογικό άνθρωπο. Ο ίδιος ο ηγέτης της Τουρκίας δηλώνει ότι τον ενδιαφέρει η ένταξή του στην ΕΕ, ενώ αφήνει και ελπίδες ότι θα υποστηρίξει π.χ και τα κρατίδια των Βαλκανίων για τον ίδιο σκοπό (!!!). Στη Θράκη, επί ελληνικού εδάφους, το τουρκικό στοιχείο συμπεριφέρεται προκλητικότατα σαν να βρίσκεται επί τουρκικού εδάφους εδώ και χρόνια, πράγμα που προσβάλει την έννοια της αμοιβαιότητας-υποτίθεται βασικός παράγοντας για τις καλές διπλωματικές σχέσεις... Κατά τα άλλα, γνωρίζουμε ότι η Τουρκία έχει σοβαρές εκκρεμότητες με παγωμένα ενταξιακά κεφάλαια (των οποίων το άνοιγμα προσπαθεί να παζαρέψει παντοιοτρόπως...). Την ίδια στιγμή, ενώ η κοινωνία της χώρας βράζει και η νεολαία της αναζητά έναν νέο δρόμο, ο Ερντογάν σκέφτηκε να χωρίσει τους φοιτητές από τις φοιτήτριες στους κοιτώνες, μια κίνηση που ταιριάζει μόνο σε καθεστώτα του σουνιτικού Ισλάμ! Και εν όψει αρχής κάποιων διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού, έρχεται και λέει ότι "δεν υπάρχει κράτος που να ονομάζεται Κύπρος"...
Πιστεύεται ότι οι υπέρμετρες φιλοδοξίες οδηγούν στην αμετροέπεια και οι υπερφίαλες κινήσεις, πολλές φορές στην αστοχία. Ακόμα, η αλλαγή πολλών ταχυτήτων ταυτόχρονα, προκαλεί ίλιγγο...Σ΄ αυτή τη φάση, η Τουρκία απαντά πολύ σ΄αυτά τα χαρακτηριστικά, και αυτό θα μπορούσε να πεί κανείς ότι είναι δικό της πρόβλημα και να μην ασχολείται. Ομως θα πρέπει να ενδιαφέρει πολύ όσους έχουν να διαπραγματευτούν μαζί της σοβαρές υποθέσεις, λαμβάνοντας υπόψη πόσο εύκολα αλλάζει πρόσωπα, καθώς και την εμφανή αμετροέπειά της...
I hope the world will see the real face of the monster and isolate turkey.
ΑπάντησηΔιαγραφήFurthermore I wish they implode to smithereens
Και όμως δεν βλέπει όλος ο κόσμος το πρόσωπο του Ερντογάν ή απλώς δεν τους ενδιαφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλήρης απουσία σχολιασμού από την ΕΕ! Μπορεί το state department να έβγαλε μια ανακοίνωση αρκετά θετική αν και όχι ξεκάθαρα καταδικαστική, αλλά η ΕΕ δεν ασχολήθηκε καθόλου με το θέμα.
Επομένως προκύπτουν κάποια εύλογα ερωτήματα
Η Ευρωπαϊκή Ένωση ουσιαστικά εκπροσωπεί μερικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα όλων των χωρών;
Η ΕΕ δεν βλέπει την Ελλάδα και την Κύπρο ως ισότιμα μέλη;
Η ΕΕ χρησιμοποιεί την Ελλάδα και την Κύπρο ως ανταλλάγματα για την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ;
Ποιων κρατών συμφέροντα εξυπηρετεί η ΕΕ ή είναι μόνον η Ελλάδα και η Κύπρος τις οποίες θεωρεί ως κατακτήσεις ή υποδεέστερες χώρες;
Βέβαια προκύπτουν ερωτήματα και για τους δικούς μας "ηγέτες".
Γιατί υπάρχει πλήρης απουσία απάντησης προς τον Ερντογάν από τον ΥΠΕΞ, τον Πρωθυπουργό, τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας;
Γιατί δεν υπάρχει επίσημη διαμαρτυρία για την απουσία στήριξης από την ΕΕ;
Ποιοι έχουν επιτρέψει και συνεχίζουν να επιτρέπουν στην ΕΕ να διαπραγματεύεται για Ελληνικά ζητήματα, από τη στιγμή που δεν ενδιαφέρεται για τα Ελληνικά συμφέροντα;
Επιπλέον η Άγκυρα προχωράει δειλά δειλά στην προσπάθεια αναγνώρισης του ψευδοκράτους από τρίτες χώρες. Η απάντηση θα πρέπει να είναι διακοπή διπλωματικών σχέσεων με όποιον τολμήσει να αναγνωρίσει το έκτρωμα αυτό!
Η ΕΕ έχει μεγάλες ευθύνες για το θράσσος της Τουρκίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩσπου να την πάθουνε πάλι όπως και άλλοτε και να τρέχουν.
Ελίνα
Το μεγαλύτερο διαχρονικό λάθος μας είναι ότι πάντα περιμένουμε οι άλλοι να πάρουν το μέρος μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα όμως είναι ότι μια ηγεσία οφείλει να προετοιμάζει μια χώρα για το χειρότερο σενάριο. Γιατί η ΕΕ να αποδεχθεί τις Ελληνικές θέσεις?
Η ΕΕ είναι ένας νάνος, να το πούμε ψυχρά. Νάνος στρατιωτικός, πολιτικός και σύντομα μπορεί να χάσει και το τελευταίο "χαρτί" και να γίνει και νάνος οικονομικός. Αν αύριο γίνει μια οικονομική κατάρρευση ποιος θα υπολογίσει την Ευρώπη? Ο ΟΗΕ με τα ψηφίσματα του?
Πάντα οι Ευρωπαίοι θα περιμένουν τι θα πράξει ο Αμερικανός. Δεν μπορούν να κάνουν απολύτως τίποτα μόνοι τους. Λόγια, γραβάτες, καρτελάκια κτλ. Από ουσία όμως τίποτα.
Στη πράξη όμως ισχύει το δίκαιο του ισχυρού.
Θα πολεμήσει η Γερμανία ή η Γαλλία στο Αιγαίο ή στη Κύπρο αν γίνει κάτι? ΌΧΙ. Να λέμε αλήθειες.
Έλληνες πολιτικοί τρέμουν το ενδεχόμενο σχέσης Ελλάδος-Τουρκίας χωρίς την ΕΕ στη μέση. Κλαίγονται μέσα στο Ευροκοινοβούλιο. Για ποιο λόγο να ενδιαφερθεί ο οποιοσδήποτε?! Να αφήσουμε τα περί δικαίου και αισθηματικά. Για ποιο λόγο να πάω να υπερασπιστώ ως Ευρωπαίος τον οποιονδήποτε από τη στιγμή που και μετά από μια ενδεχόμενη αλλαγή συνόρων "εκεί κάτω στους χρεοκοπημένους" πάλι εμπορικές συμφωνίες θα κάνω και θα κερδίζω. Από χρήμα δεν χάνω τίποτα λοιπόν ως Ευρωπαίος.
Θα έπρεπε όμως από το 74 να ετοιμάσουν τη χώρα ακριβώς γι' αυτό το ενδεχόμενο. Τη σύγκρουση. Δεν είναι τρομακτικό αλλά η πραγματικότητα.
Ή έχεις την ισχύ να τον ισοπεδώσεις αν πάει να πατήσει πχ τη Σάμο ή κλαίγεσαι για εφαρμογή διεθνούς δικαίου και πράσινα άλογα. Τι να τα κάνω τα λόγια και τα ψηφίσματα?
Το τελικό στάδιο εφαρμογής μιας πολιτικής είναι η χρήση όπλων. Ψυχρό, απάνθρωπο αλλά η πραγματικότητα.
Πετάς το γάντι στον αντίπαλο εγκαίρως ότι αν θέλει πόλεμο θα τον έχει με ότι συνεπάγεται από καταστροφές και απώλειες και για τις δυο πλευρές. Διαφορετικά ο αντίπαλος αποθρασύνεται.
Αντί να κλαίγονται τόσα χρόνια για τη κατεχόμενη Κύπρο, για τις παραβιάσεις στο Αιγαίο, για τη γενικότερη στάση των Τούρκων θα μπορούσαν να πράξουν κάτι πιο πρακτικό.
Προμήθεια 6 αεροσκαφών εναέριου ανεφοδιασμού, 400 μαχητικά γ' γενιάς και απόσυρση/πώληση των παλαιότερων μαχητικών και υποβρύχιο στόλο αποτελούμενο από 12 υποβρύχια. Αν ήθελε ο Τούρκος πόλεμο ας τον είχε. Γιατί κλαιγόμαστε μια ζωή? Αν έχεις τα κατάλληλα εργαλεία(χωρίς να παίρνεις μίζες στις προμήθειες) με αποφασιστικότητα να χρησιμοποιηθούν αν χρειαστεί αρχίζεις τις καταρρίψεις όταν πετάνε πάνω από Ελληνικά νησιά ή απειλούν τη Κύπρο. Αν θέλει ο μπαμπούλας από ανατολικά ας κάνει πόλεμο να τελειώνουμε μια ώρα πιο νωρίς πριν δυναμώσει κι άλλο.
Αντίθετα μπήκαμε σε έναν πόλεμο αντοχής 40 ετών και όσο πάμε παρακαλάμε πιο πολύ τους άλλους επειδή νιώθουμε να χάνουμε δυνάμεις λόγω κρίσης.
Μόνη μας ελπίδα η σύγκρουση συμφερόντων.
Δεν έχεις άδικο Γιώργο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΕΕ έχει όμως μεγάλες ευθύνες για το θράσσος της Τουρκίας, άσχετα με το τι κάνουμε εμείς.
Ελίνα
Ένα κράτος για να ναι ισχυρό χρειάζεται:
ΑπάντησηΔιαγραφήα) Αποτελεσματική υπηρεσία πληροφοριών. Όχι ιδεολογικές βλακείες. Από εκεί αρχίζει ο ηγέτης. Από τα θεμέλια αρχίζει. Σύγχρονη προσανατολισμένη σε ηλεκτρονική, οικονομική και βιομηχανική κατασκοπεία, στρατιωτική κατασκοπεία, αντικατασκοπεία και προστασίας δημοκρατικού πολιτεύματος. Όλα σε ένα με ξεχωριστές διευθύνσεις. Πανίσχυρη και χωρίς συνδικαλισμό μέσα. Μιλάμε για μυστική υπηρεσία όχι εργοστάσιο ιδιώτη ή μια κλασσική δημόσια υπηρεσία. Να μην υπάρχουν "ξένοι και διαρροές μέσα στο σπίτι μας". Μηδενική ανοχή σε αυτό.
Έτσι αντιμετωπίζονται οι ολιγάρχες σύγχρονοι κοτζαμπάσηδες στο εσωτερικό (ότι αν δεν συμβιβαστούν θα τους λιώσεις με τις απάτες τους, τα προσωπικά σκάνδαλα τους, και ενδεχομένως των οριακών πράξεων προδοσίας κάποιων κτλ) και η εξωτερική υπονόμευση(δυναμική αντιμετώπιση τρομοκρατικών οργανώσεων, αντιπαρακολούθηση τοπικών κλιμακίων μυστικών υπηρεσιών, εκβιασμός και στρατολόγηση ξένων πρακτόρων ως διπλών, αυτοματοποιημένη ισοδύναμη ανταπόδοση σε κάθε εχθρική μυστική δράση κτλ). Πρώτο βήμα. Πρώτα καθαρίζεις τον αγρό από μολυσματικά υπολείμματα και μετά σπέρνεις.
β) "Σπορά": Παραγωγική οικονομία..."οργώστε οργώστε οργώστε", "εξορύξτε εξορύξτε εξορύξτε" και "χτίστε χτίστε χτίστε"
γ)"Προστατευτικά σκευάσματα": Ισχυρές ένοπλες δυνάμεις.
Οι συμμαχίες, το ενδιαφέρον των άλλων και η ευημερία της χώρας σε κάθε επίπεδο("καλή σοδειά") ακολουθούν.
Όταν είσαι ισχυρός, με αυτοπεποίθηση (αλλά όχι επεκτατικές τάσεις) είσαι σεβαστός ειδικά όταν μοιράζεις την πίτα σωστά στους συμμάχους και διατηρείς σωστές ισορροπίες. Παίζεις ως "ήρεμη δύναμη"(με όραμα και μετριοπάθεια) "μπάλα" με όλους τους περιφερειακούς παίκτες και μεγάλες δυνάμεις.
Εμείς το μόνο που κάνουμε εδώ και 40 χρόνια είναι:
1) Να κλαιγόμαστε...δεν είμαστε η "ήρεμη δύναμη" αλλά είμαστε η γκρινιάρα μικρή Ελλάς.
2) Όταν ανέβουμε σε μια θέση εξουσίας να μην κοιτάμε το καλό της πατρίδας αλλά μίζες, γιορτές, πανηγύρια και λόγια.
3) Αν βγάλουμε κάποιον ικανό στο τέλος να τον χλευάζουμε και μετά από χρόνια να τον κάνουμε αγάλματα σε όλη τη χώρα.
4) Να περιμένουμε τους άλλους να μας σώσουν, να πάρουν το μέρος μας. Γιατί να το κάνουν? " Μα ο Ελληνισμός..." και μπλα μπλα μπλα. Όχι. Είναι αρπακτικά όλοι όταν σε δουν κάτω.
Δεν πιστεύω σε καμία Ευρώπη, σε κανέναν Αμερικανό, σε κανέναν Ρώσο, Κινέζο κτλ. Πιστεύω στον Έλληνα, το διαχρονικό λαμόγιο, καλοπερασάκια, κλέφτη, αρματωλό, τρελό και ήρωα με το φιλότιμο αν τον πείσεις. Όχι να τον διατάξεις. Να τον πείσεις.
Όλοι τους σήμερα δεν τον πείθουν αλλά είτε τον μαστιγώνουν είτε του υπόσχονται μαγικές λύσεις.
Εμείς, οι πρόγονοι μας, φτιάξαμε την Ελλάδα κι εμείς κοντέψαμε να διαλύσουμε τότε την επανάσταση του 1821. Σταθήκαμε ευτυχώς τυχεροί λόγω συμφερόντων.
Όταν πιστεύουμε στον εαυτό μας είμαστε ανίκητοι. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές μένουμε μόνο στα λόγια. Προχωράμε δε σε φυλακίσεις, απόπειρες αλλά και δολοφονίες των άξιων. Ακόμα κι όταν τους κάνουμε χρόνια μετά αγάλματα μερικές φορές τους κατηγορούμε κιόλας!
Είμαστε ορθόδοξοι δυτικοανατολικοί Ταλιμπάν.
Είμαστε όμως και καταπληκτικοί όταν δούμε τα ζόρια και αποφασίσουμε να ξυπνήσουμε...μέχρι να τα ξανακάνουμε χάλια.
Κανένας δεν μας φταίει για το Θράσσος των Τούρκων. Καλά κάνουν. Αν ήμουν Τούρκος και είχα τους γκιαούρηδες απέναντι τα ίδια και χειρότερα θα έκανα. Ευκαιρία.
Όταν σε βλέπουν όλοι κάτω σε πατάνε και τρώνε τις σάρκες σου..
Είναι όπως στη ζούγκλα με τα ζώα.
Δεν υπάρχει έλεος στη ζούγκλα.
Σκληρό και αλήθεια.
Έτσι ακριβώς οπως τα λέει ο Γιώργος
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτα να ξεπλένουμε το στάβλο , μετά να ευημερήσουμε
Και στο δρόμο για αυτο το επίτευγμα δεν θα εμπιστευθούμε κανέναν .
Πριν γίνεις πολιτικός στην Ελλάδα η μέλος της μυστικής υπηρεσίας πρέπει να αποδείξεις την αφοσίωση σου και πρέπει να είσαι Ελλην τουλάχιστον 5 η 6 γενεές πίσω .
Βεβαίως, Ελλην και εμπράκτως μέσω της στάσης ζωής σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλίνα