Μάρκος Τρούλης
Είκοσι ένα χρόνια μετά την κρίση των Ιμίων, τα παθήματα δείχνουν να μην έχουν γίνει μαθήματα:
- Η πολιτική ηγεσία συνεχίζει απτόητη την κατευναστική –όποια– στρατηγική της
- η στρατιωτική ηγεσία παραμένει ευνουχισμένη και ανήμπορη
- ακροδεξιές ομάδες οικειοποιούνται την επέτειο βρίσκοντας την ευκαιρία να μιλήσουν υπέρ ενός ελληνισμού ο οποίος δεν σέβεται την ετερότητα (πόσο οξύμωρο για μια παράδοση βυζαντινή)
- ακροαριστερές ομάδες μιλούν για την ανάγκη να αντισταθούμε στον ιμπεριαλισμό και προτρέπουν «σε κοινούς αγώνες με Τούρκους και Κούρδους συναγωνιστές» (θυμίζω: με αφορμή τα Ίμια).
Η απόλυτη θολούρα.
- Η πολιτική ηγεσία συνεχίζει απτόητη την κατευναστική –όποια– στρατηγική της
- η στρατιωτική ηγεσία παραμένει ευνουχισμένη και ανήμπορη
- ακροδεξιές ομάδες οικειοποιούνται την επέτειο βρίσκοντας την ευκαιρία να μιλήσουν υπέρ ενός ελληνισμού ο οποίος δεν σέβεται την ετερότητα (πόσο οξύμωρο για μια παράδοση βυζαντινή)
- ακροαριστερές ομάδες μιλούν για την ανάγκη να αντισταθούμε στον ιμπεριαλισμό και προτρέπουν «σε κοινούς αγώνες με Τούρκους και Κούρδους συναγωνιστές» (θυμίζω: με αφορμή τα Ίμια).
Η απόλυτη θολούρα.
Η διαχείριση της κρίσης των Ιμίων εκ μέρους της χώρας μας θα έπρεπε να διδάσκεται και να μελετάται ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Πολιτική και στρατιωτική ηγεσία από κοινού με στρατηγικούς αναλυτές και πανεπιστημιακούς θα όφειλαν να σημειώσουν τα λάθη, σε επίπεδο εγκόλπωσής τους από τους λήπτες των αποφάσεων και όχι απλά συγγραφικά, ούτως ώστε να μην επαναληφθούν. Κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει, και γι’ αυτόν το λόγο το «γκριζάρισμα» των Ιμίων μάς φαίνεται πταίσμα μπροστά σε όσα συμβαίνουν έκτοτε. Υποκείμεθα σε μιθριδατισμό θα σημείωνε κάποιος για τη σειρά των γεγονότων, τα οποία μας αφήνουν πλέον απαθείς.
Η συνέχεια του άρθρου στο Pontos-news
Επιτέλους πότε θα σταματήσουν οι εκ του προχείρου επικίνδυνες φλυαρίες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠότε επιτέλους θα καταλάβουμε ότι είναι εντελώς διαφορετικό να ανεχόμαστε την διαφορετικότητα (ετερότητα την γράφει ο συγγραφέας) και ως εκ τούτου να σεβόμαστε απολύτως και το δίκαιωμα να εκφράζεται, ΚΑΙ ΟΧΙ να σεβομάστε αυτό καθ' εαυτό το περιεχόμενο της διαφορετικότητας όπως με την εκφραση "σεβασμός στη διαφορετικότητα" επιχειρείται να "εκπαιδεύσει" το ευρύ κοινό.
Διότι είναι απλούστατο ότι αν σέβεσαι το καθε τι διαφορετικό, ακόμα και το εντελώς αλλόκοτο τότε σημαίνει αυτομάτως ότι αυτό το αλλο το εντελώς διαφορετικό ως προς τα δικά σου ήθη, το σέβεσαι και ίσον "το αγαπάς", πράγμα που οριστικά στο τέλος συνεπάγεται ότι η δική σου διαφορετικότητα θα πάει περίπατο στον "μύλο" της ανάμειξης και έτσι στο τελος ΕΣΥ θα καταλήξεις να γίνεις ο "άλλος".
Επιτέλους ο σεβασμός στην έκφραση του διαφορετικού (η ανοχή δηλαδή) δεν μπορεί να σημαίνει σεβασμός και αγάπη σε ένα διαφορετικό περιεχόμενο, ξένο προς τα δικά μας ήθη.
Όλα τα άλλα φλυάρα που παραπλανούν οδηγόντας μας στο συμπέρασμα πως πρέπει να σεβόμαστε την ουσία και το περιεχόμενο της διαφορετικότητας, στα σίγουρα δεν τα είπε ο Βολταίρος, αλλά μάλλον τα ισχυρίζονται κάποιοι συγχρονοι παγκόσμιοι μεγαλοτραπεζίτες που με τα πολυποίκιλα ιδεολογικά εργαλεία (πχ HRW) που χρησιμοποιούν θέλουν να μας καθοδηγήσουν (HRW κτλ) σαν ποιμνιο κοντά στα συμφέροντα τους.
Οταν εισαι αυτοκρατορια και το αποδειξεις δια της Σπαθης,μπορεις τοτε και μονο τοτε,να μιλας για σεβασμο στην ετεροτητα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδαλλως,μαλλον Δονκιχωτιζεις ή εισαι ετεροφωνος ξενου αυτοκρατορικου προπαγανδισμου π.χ. γερμανικου.
Τα σοβαρά κράτη, με σοβαρές, αναλυτικές και αποφασιστικές ηγεσίες(παρακολουθήστε οργάνωση σε κέντρο επιχειρήσεων, ανάλυση και διαλόγους):
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://www.youtube.com/watch?v=jcBkvr_PGaY
Λυπάμαι που δεν βρήκα και το απόσπασμα με την απάντηση της κυρίας Θάτσερ στον Αμερικανό υπουργό όταν της είπε ότι τα νησιά είναι μακριά και με μικρή οικονομική σημασία.
Μια σύγκριση με το Βαλκανικό Ταλιμπανάτο(γνωστό και ως Ελλάδα):
Σου πα, του πες, μου πε,σύσκεψη όχι στο κέντρο επιχειρήσεων για να μην μας πουν ότι κλιμακώνουμε (ποιοι να το πουν αλήθεια...αυτοί που ΠΑΤΗΣΑΝ ΣΤΑ ΕΔΑΦΗ ΜΑΣ ΜΕ ΤΑ ΌΠΛΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΗΜΑΙΑ ΤΟΥΣ?!), και μετά την κρίση οι πολιτικοί και οι στρατηγοί να βγαίνουν σε εκπομπές και να τα ρίχνει ο ένας στον άλλο.
ΤΣΙΡΚΟ!
Βασικό κριτήριο δηλαδή ήταν να φαίνεται ότι εμείς δεν κλιμακώνουμε ακόμα και όταν πάτησαν τα εδάφη μας και διάλογος για να φύγουν!
Δηλαδή σπάει ο άλλος την πόρτα με θράσος άνετος στο σπίτι σου, πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα, αρπάζει τη γυναίκα σου και το συζητάς μαζί του αντί να του σπάσεις (σε άμυνα) τις καρέκλες(και ότι γενικά βρεις) πάνω του, να μην του αφήσεις ούτε ένα κόκκαλο και να φύγει τρέχοντας αν προλάβει.
Όταν πατάνε εδάφη σου με θράσος τους δίνει διορία μίας ώρας να φύγουν από την περιοχή. Αν δεν το καταλάβουν ότι το εννοείς, ξεκινάς πολεμικές επιχειρήσεις.
Ορίστε η συνθήκη μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας. Τούρκοι καταδρομείς με όπλα και πολεμικά πλοία σε Ελληνικό έδαφος και ύδατα, και χτυπήσαμε όπως κάθε χώρα έχει το νόμιμο δικαίωμα άμυνας. Αν επιμείνουν τις επόμενες ώρες προχωράμε σε επιστράτευση και γενικευμένο πόλεμο και δεν συζητάμε τίποτα! Δικιά τους η ευθύνη, αυτοί το ξεκίνησαν,δεν σεβάστηκαν συμμαχία και σύνορα"
Όλα τα άλλα είναι τσίρκο.
Αν θέλω να πάω με μια βάρκα , ένα σακίδιο και ένα αντίσκηνο (ως Έλληνας πολίτης) κατασκήνωση 3 μέρες στα Ίμια με παρέα μπορώ? Αφήστε το "Γιατί να πάτε? Βράχια είναι". Τι θα κάνουμε? Ψήσιμο σε σχάρα, μπύρες και βουτιές. Μας αρέσουν τα έρημα, τα βουνά, οι βραχονησίδες και η φύση.
Όχι δεν μπορούμε. Αυτό λοιπόν μας φτάνει. ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ.
Αλήθεια γιατί χάσαμε το ελικόπτερο? Ποιος/οι ήταν υπεύθυνος/οι γι' αυτό και να ενημερωθούν οι πολίτες.
Όντως το αρθράκι είναι καμμένο , παλιό και τετριμένο,χώρια που νομίζω ότι αναφερεται στο παρελθόν .Γενικότερα έχω την αίσθηση ότι στην διπλωματία και την άμυνα κάτι αλλάζει ,δεν είμαι σε θέση να κρίνω που το πάει ο σκηνοθέτης αλλά αλλάζει..
ΑπάντησηΔιαγραφήTο άρθρο είναι πολύ εύστοχο και καθόλου παλιό, πιο επίκαιρο από ποτέ.Η λογική έχει πάει περίπατο στην πολιτική σκέψη του μέσου Έλληνα κατά τη γνώμη μου.Πρέπει κάπως να την ξαναβρούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφή