Παρακάμπτουμε τους ανεγκέφαλους που θεωρούν την κοινοτική βοήθεια-ελεημοσύνη των ΕΣΠΑ και λοιπών προγραμμάτων 'επενδύσεις', και έχουμε μιά ενδιαφέρουσα συζήτηση γύρω από το πόσο αντιαπτυξιακά μπορεί να λειτουργήσει το φορολογικό πλαίσιο σε οποιαδήποτε απόπειρα επένδυσης.
Είναι ενδιαφέροντα όσα επισημάνθηκαν, γιά φόρο μερισμάτων, αλλά δεν εξάντλησαν το θέμα.
Υπάρχει και ο φόρος της διαβόητης 'αλληλεγγύης' που κλιμακωτά φτάνει το 10% οπότε οι πραγματικές επιβαρύνσεις ειναι ακόμη μηγαλύτερες.
Πέραν όμως των αμέσων φόρων υπάρχουν και οι 'εμμεσες δαπάνες'. Πρώτον και κύριον η ανάγκη 'φορολογικών αποθεματικών' γιατί ο έλεγχος 'πρέπει ντέ και σώνει' να βγάλει λογιστικές διαφορές. Με το έτσι θέλω. Πρόβλημα που μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη καταστροφή επιχείρηση. Αν προκληθώ να πώ παραδείγματα από την πραγματικότητα.
Ακόμη παρακάτω, είναι η κατάργηση της έννοιας της ανώνυμης εταιρείας. Με τις αλλαγές στό δίκαιο των εταιρειών, σε περίπτωση υποχρέωσης πρός το δημόσιο, ευθύνονται και οι μέτοχοι ( άνω του 5% και σε η ευθύνη φθάνει έως τα απληφθέντα μερίσματα μιάς περιόδου). Ομως είναι ανήκουστο ο μέτοχος σε κεφαλαιουχική εταιρεία να ευθύνεται προσωπικά. Αυτό και αν είναι αποτρεπτικό σε όποιον το ξέρει.
Και ο κατάλογος προχωρά. Παλαιότερα, όταν καταλογιζόταν σε εταιρεία φόρος ευθυνόταν η διοίκηση στην οποία γινόταν ο καταλογισμός. Τώρα, άλλαξαν τα πράγματα. Πρώτον αν από την εξαίρεση δαπανών ακυρώνεται συμψηφισμός ΦΠΑ τοτε αναβιοί υποχρεωση καταβολής ΦΠΑ και αυτό βαρύνει την διοίκηση της ελεγχόμενης χρήσης. Παράδειγμα. Εταιρεία πουλήθηκε το καλοκαίρι του 2009. Ελέγχθηκε το 2012 γιά το 2005-2009, η νέα διοίκηση χειριστηκε το θέμα με άγνοια της παλιά πους είχε απόχωρήσει επί τρία χρόνια, εξωπραγματικές λογιστικές διαφορές καταλογίστηκαν, ΦΠΑ προέκυψε, και τώρα διώκεται η διοίκηση η πρό του 2009 που έμαθε τό θέμα όταν κατέφθασε το κατασχετήριο. Ούτε κάν να απολογηθεί δεν είχε την ευκαιρία.
Τό ίδιο και σε φόρο επί του εισοδήματος. Τώρα η εφορία που δεν τα παίρνει από την διοίκηση στην οποία τα καταλόγισε πάει και τα απαιτεί και από προηγούμενες διοικήσεις.
Μιλάμε ότι άπαξ και διοικήσεις μιά εταιρεία, έχεις σίγουρα δικαστήρια και κυνηγητό γιά δέκα χρόνια. Αυτό δεν μετράει στο κόστος όταν σχεδιάζεις την επένδυση?
Και συνεχίζουμε. Εστω ότι επένδυσες, έστω οτε κέρδισες. Μπορείς να βγάλεις τα κέρδη σου να επενδύσεις σε άλλη χώρα. Προφανώς όχι γιατί έχουμε capital controls. Αρα δεν κέρδισες ευρώ, κέρδισες ευρώ-εσωτερικού, εκείνα που ο Βαρουφάκης έλεγε ότι at a drop of a hat ( σαν να πέφτει το καπέλο σου) μπορεί να πατήσει ένα κουμπί και να στα κάνει ότι θέλει. Αρα δεν ρισκάρεις από χρεωκωπία μέχρι παγκάκι και/'η φυλακή επιχειρώντας. Αν κερδίσεις είσαι στο έλεος κάθε Μπαρουφάκη.
Ολα αυτά φυσικά χωρίς να αναφέρουμε ότι ο συνδικαλισμός είναι κομματικοποιημένος και εκβιαστικός, οπότε αν γίνεις άθυρμα σε κάποιο πολιτικό παιχνίδι καταστράφηκες. Να μην ασχοληθούμε με το ότι δεν υπάρχουν χρήσεις γής και όποιος θέλει σε βαφτίζει 'οχλούσα δραστηριότητα' και αναγκαστικά το κλείνεις και κλαίς τα λεφτά που επένδυσες. Να μην αναφέρουμε ότι οποιαδήποτε αδειοδότηση είναι έωλη και ποτέ δεν αισθανεσαι ότι είσαι ήσυχος, αλλά διαρκώς αισθάνεσαι ότι από κάπου θα σου έρθει και αναγκάζεσαι να υποκύπτεις σε σωρεία εκβιασμών. Να μην πούμε γιά το κόστος υποδομών : Κόστος ενέργειας, κόστος μεταφορών, επάρκεια εξειδικευμένου προσωπικού.
Με δύο λόγια : Αν έχετε λεφτά, δεν τα τρώτε καλύτερα στα μπουζούκια ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υφίσταται μετριασμός των σχολίων.
- Παρακαλούμε στα σχόλια σας να χρησιμοποιείτε ένα όνομα ή ψευδώνυμο ( Σχόλια από Unknown θα διαγράφονται ).
- Παρακαλούμε να μη χρησιμοποιείτε κεφαλαία γράμματα στη σύνταξη των σχολίων σας.