Κουράγιο Έλληνες, κουράγιο αδέλφια...

Στους μόνους που μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας, και είμαστε σίγουροι ότι μπορούν και έχουν τη δύναμη ν’ ανοικοδομήσουν την Ελλάδα, είναι στους απλούς Έλληνες πολίτες. Στο αθάνατο ελληνικό πνεύμα και μεγαλείο, στον καθημερινό Έλληνα, που απέδειξε πως ξέρει να βρίσκει τον τρόπο, μέσα από δύσκολες καταστάσεις, να εξέρχεται νικητής. Κουράγιο Έλληνες, κουράγιο αδέλφια!..

ΤΗΣ ΣΚΕΥΗΣ ΣΤΑΥΡΟΥ
Η Ελλάδα διέρχεται αυτή την εποχή μια εξαιρετικά δύσκολη, απ’ όλες τις απόψεις, περίοδο. Το τσουνάμι της οικονομικής κρίσης, που σκέπασε απ’ άκρη σ’ άκρη τη χώρα, επέφερε αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις σε όλα τα φάσματα και τις παραμέτρους της ζωής των Ελλήνων πολιτών. Λειτουργώντας υπό τη μορφή ντόμινο, δημιούργησε κοινωνική αναταραχή, συνθήκες αστάθειας και πλήρους αποσύνθεσης του κρατικού μηχανισμού, ταρακούνησε συθέμελα ολόκληρο το πολιτικό σύστημα και τα κέντρα εξουσίας. Είναι τραγικά τα όσα διαδραματίστηκαν την περασμένη βδομάδα στην Αθήνα, με αποκορύφωμα το θάνατο τριών ανυποψίαστων συνανθρώπων μας, των οποίων το μοναδικό λάθος ήταν πως βρέθηκαν σε λάθος χώρο τη λάθος στιγμή, είναι τραγικά και μόνο θλίψη και σκεπτικισμό προκαλούν στον απανταχού Ελληνισμό.

Θλίψη και σκεπτικισμό για το πώς αυτός ο λαός, ο οποίος δίδαξε τον πολιτισμό και μέσα από την παρέλευση των αιώνων άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του σε διάφορους τομείς του παγκόσμιου γίγνεσθαι, οδηγήθηκε τώρα στο σημείο να παλεύει και να διαδηλώνει για την επιβίωσή του. «Αμαρτίαι γονέων παιδεύουσιν τέκνα», λέει η γνωστή παροιμία. Και σε παράφραση αυτής, στην προκειμένη περίπτωση... «αμαρτίαι πολιτικών παιδεύουσιν πολίτες». Τους Έλληνες πολίτες, που πληρώνουν τα σπασμένα ενός διαχρονικά διεφθαρμένου και αναξιόπιστου οικονομικοπολιτικού κατεστημένου, που παρά τις κατά καιρούς αλλαγές στις αποχρώσεις του, πότε γαλάζιο και πότε πράσινο, ποτέ δεν κατάφερε να εμπνεύσει, να εδραιώσει τη σιγουριά και να κερδίσει την εμπιστοσύνη του απλού κόσμου. Να πείσει τον μέσο Έλληνα πως μπορεί να κοιμάται ήσυχος, έχοντας ένα διασφαλισμένο μέλλον γι’ αυτόν και τα παιδιά του. Ενός οικονομικοπολιτικού κατεστημένου, που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά, διαχρονικά, είναι να μοιράζει προεκλογικές υποσχέσεις, να τάσσει λαγούς με πετραχήλια, αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι, ν’ απαρνείται ό,τι υποσχέθηκε, να ξεχνά τα όσα δεσμεύτηκε. Μέχρι να έρθει ξανά η ώρα της κάλπης και να θυμηθεί!..

Παπανδρέου, Καραμανλής
Είναι γνωστό ότι οι τελευταίες εθνικές εκλογές πραγματοποιήθηκαν και κρίθηκαν με επίκεντρο την οικονομία, ενώ, παραδεκτό απ’ όλους είναι, πως για τη δεινή οικονομική, και όχι μόνο, θέση, στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η Ελλάδα, δεν ευθύνεται αποκλειστικά η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όμως, ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου θα πρέπει να θυμάται τα όσα προ των εκλογών έλεγε και υποσχόταν στον ελληνικό λαό, την ώρα που ο ανθυποψήφιός του και τότε Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής προειδοποιούσε για τις δύσκολες μέρες που έρχονταν, και προανήγγελλε πολιτική λιτότητας, σε περίπτωση επανεκλογής του. Σήμερα, ο κ. Παπανδρέου όχι μόνο δεν υλοποιεί τις δεσμεύσεις του, αλλά αντιθέτως, με τα σκληρά μέτρα που αναγκάζεται να λάβει για να σώσει ό,τι σώζεται, συναντά την αντίδραση και την οργή όσων πίστεψαν, αλλά και αυτών που δεν πίστεψαν, πως με αυτόν στην εξουσία θα ξημέρωναν καλύτερες μέρες. Και για να είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι, δεν επικρίνουμε τον Πρωθυπουργό σε ό,τι αφορά αυτή καθ’ αυτή τη λήψη των μέτρων, αφού είναι προφανές ότι υπό τις περιστάσεις δεν είχε άλλη επιλογή. Αυτό για το οποίο τον κρίνουμε, είναι για το γεγονός ότι την ώρα που έπρεπε να μιλήσει τη σκληρή γλώσσα της αλήθειας και της ωμής πραγματικότητας, δεν το έπραξε. Προτίμησε να δώσει κούφιες υποσχέσεις, προκειμένου ν’ ανέλθει στην εξουσία και τώρα... τα βρίσκει μπροστά του. Έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες, οι οποίες, δυστυχώς, τους πρώτους που παρασύρουν στο πέρασμά τους είναι τους για μιαν ακόμα φορά παραπλανημένους, για να μην πούμε εξαπατημένους, Έλληνες πολίτες.

Όσο δε αφορά τον προκάτοχό του Κώστα Καραμανλή, δεδομένες είναι και οι δικές του ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδας, αφού σαφώς δεν απαλλάττεται από αυτές, ένεκα του γεγονότος ότι, όταν κατάλαβε πως βρισκόταν σε μια χαμένη εκλογική κούρσα, δεν κρύφτηκε και αποφάσισε να πει στους Έλληνες τα πράγματα με το όνομά τους. Το ατύχημα, όμως, για τον κ. Καραμανλή, είναι πως επί δικής του διακυβέρνησης αποδεικνύεται ότι τα πράγματα είχαν φθάσει σε οριακό σημείο και διαφαινόταν αυτό που θα επακολουθούσε. Εξ ου και η ειλικρίνεια με την οποία αντιμετώπισε και έθεσε εαυτόν ενώπιον της ετυμηγορίας του λαού στις τελευταίες εκλογές.

Σε τεντωμένο σχοινί
Παρακολουθώντας έστω και εξ αποστάσεως τα τεκταινόμενα, δεν είναι δύσκολο ν’ αντιληφθούμε πως η Ελλάδα βαδίζει κυριολεκτικά σε τεντωμένο σχοινί. Και δυστυχώς, όσο και να το θέλουμε, τις ελπίδες μας για ν’ αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο δεν μπορούμε να τις εναποθέσουμε στην πολιτική ηγεσία της χώρας, είτε κυβέρνηση είτε αντιπολίτευση, για λόγους στους οποίους, ανάμεσα και σε άλλους, αναφερθήκαμε πιο πάνω. Στους μόνους που μπορούμε να εναποθέσουμε τις ελπίδες μας, και είμαστε σίγουροι ότι μπορούν και έχουν τη δύναμη ν’ ανοικοδομήσουν την Ελλάδα, είναι στους απλούς Έλληνες πολίτες. Στο αθάνατο ελληνικό πνεύμα και μεγαλείο, στον καθημερινό Έλληνα, που απέδειξε πως ξέρει να βρίσκει τον τρόπο, μέσα από δύσκολες καταστάσεις, να εξέρχεται νικητής. Κουράγιο Έλληνες, κουράγιο αδέλφια!..
ΣΗΜΕΡΙΝΗ